Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597.
tanto Patre minime indignus. Huic cum ingenium ad omnes omnium generum disciplinas, & indolem ad quaeuis quarumuis virtutum exercitia dedisset, aliaqueue necessaria subsidia tribuisset, nihil prius fuit, quam vt optimarum litterarum studijs, virtutumqueue disciplina animum, exercitijs vero honestis nobiliumqueue ordini maxime congruis corpus expoliret, sesequeue totum vniuersae vitae, Reiqueue publicae recte administrandae praepararet. Nec vero diuina benedictio conantem destituit, tantum enim in multis simul consequutus ante virilem aetatem vnus fuit, quantum raro multi in vno sperandum sibi esse autumant. In studijs humanio ribus illos fecerat progressus, vt non modo viam sibi ad superiores doctrinas muniuisset, sed etiam politicae doctrinae cognitionem eam comparauerat, vt non ineptus ad deliberationes fuisset. In reliquis verae nobilitatis exercitijs ita laborauerat, vt siue domi siue foris agendum fuisset vel singula munia suo ordine non indigna per se obire potuisset. Nullum Militis deprehendas in castris officium, quod prompta manu, siid occasio postulasset, non praestitisset. In his vero omnibus, vti ingenio erat miti & eleganti, sic se gerebat submisse, nemini molestus, nulli infestus, omnibus facilis, amicis fidus, a simulata beneuolentia alienissimus, candidus & apertus. nec donis, bonisue elatus, neque abiecta humiliaqueue cogitabat. Hisce alijsqueue similibus virtutum ornamentis syncerum pietatis studium sedulo adiunxerat, imo fundamentum ac basin substruxerat. Quemadmodum enim puer in doctrina Christiana fuerat enutritus. sic in eaden adoleuerat, nec vnquam totum sese alijs studijs dabat, magnan laborum partem sacris praesertim ligata oratione tractandis, impendebat. Et quod singulare nobilitatis ornamentum sit, Ministerium atque Ministros maximi faciebat. Tam copiosam virtutum ac pietatis segetem fructusqueue cum cognati, Amici, Ecclesia, Resp. iam exspectarent, ecce sanctissimo Dei consilio ex hac vita euocatus in coeleste sanctorum transfertur consortium, vt quibus breui ornamento, subsidioqueue fore sperabatur, moerorem incutiat, atque illustre exemplum mortalitatis fragilitatisqueue humanae sit, quae non ex defectu aliquo exteriori dependeat, sed pro sanctissimo Dei consilio in ipsa natura haereat. Huic hodie hora 12. funus fiet, in quo quid no- tanto Patre minimè indignus. Huic cùm ingenium ad omnes omnium generum disciplinas, & indolem ad quaeuis quarumuis virtutum exercitia dedisset, aliaqueue necessaria subsidia tribuisset, nihil priùs fuit, quàm vt optimarum litterarum studijs, virtutumqueue disciplina animum, exercitijs verò honestis nobiliumqueue ordini maximè congruis corpus expoliret, sesequeue totum vniuersae vitae, Reiqueue publicae rectè administrandae praepararet. Nec vero diuina benedictio conantem destituit, tantum enim in multis simul consequutus ante virilem aetatem vnus fuit, quantum rarò multi in vno sperandum sibi esse autumant. In studijs humanio ribus illos fecerat progressus, vt non modò viam sibi ad superiores doctrinas muniuisset, sed etiam politicae doctrinae cognitionem eam comparauerat, vt non ineptus ad deliberationes fuisset. In reliquis verae nobilitatis exercitijs ita laborauerat, vt siue domi siue foris agendum fuisset vel singula munia suo ordine non indigna per se obire potuisset. Nullum Militis deprehendas in castris officium, quod prompta manu, siid occasio postulasset, non praestitisset. In his verò omnibus, vti ingenio erat miti & eleganti, sic se gerebat submissè, nemini molestus, nulli infestus, omnibus facilis, amicis fidus, à simulata beneuolentia alienissimus, candidus & apertus. nec donis, bonisue elatus, neque abiecta humiliaqueue cogitabat. Hisce alijsqueue similibus virtutum ornamentis syncerum pietatis studium sedulò adiunxerat, imò fundamentum ac basin substruxerat. Quemadmodum enim puer in doctrina Christiana fuerat enutritus. sic in eadẽ adoleuerat, nec vnquam totum sese alijs studijs dabat, magnã laborum partem sacris praesertim ligata oratione tractandis, impendebat. Et quod singulare nobilitatis ornamentum sit, Ministerium atque Ministros maximi faciebat. Tam copiosam virtutum ac pietatis segetem fructusqueue cum cognati, Amici, Ecclesia, Resp. iam exspectarent, ecce sanctissimo Dei consilio ex hac vita euocatus in coeleste sanctorum transfertur consortium, vt quibus breui ornamento, subsidioqueue fore sperabatur, moerorem incutiat, atque illustre exemplum mortalitatis fragilitatisqueue humanae sit, quae non ex defectu aliquo exteriori dependeat, sed pro sanctissimo Dei consilio in ipsa natura haereat. Huic hodie hora 12. funus fiet, in quo quid no- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0071" n="36"/> tanto Patre minimè indignus. Huic cùm ingenium ad omnes omnium generum disciplinas, & indolem ad quaeuis quarumuis virtutum exercitia dedisset, aliaqueue necessaria subsidia tribuisset, nihil priùs fuit, quàm vt optimarum litterarum studijs, virtutumqueue disciplina animum, exercitijs verò honestis nobiliumqueue ordini maximè congruis corpus expoliret, sesequeue totum vniuersae vitae, Reiqueue publicae rectè administrandae praepararet. Nec vero diuina benedictio conantem destituit, tantum enim in multis simul consequutus ante virilem aetatem vnus fuit, quantum rarò multi in vno sperandum sibi esse autumant. In studijs humanio ribus illos fecerat progressus, vt non modò viam sibi ad superiores doctrinas muniuisset, sed etiam politicae doctrinae cognitionem eam comparauerat, vt non ineptus ad deliberationes fuisset. In reliquis verae nobilitatis exercitijs ita laborauerat, vt siue domi siue foris agendum fuisset vel singula munia suo ordine non indigna per se obire potuisset. Nullum Militis deprehendas in castris officium, quod prompta manu, siid occasio postulasset, non praestitisset. In his verò omnibus, vti ingenio erat miti & eleganti, sic se gerebat submissè, nemini molestus, nulli infestus, omnibus facilis, amicis fidus, à simulata beneuolentia alienissimus, candidus & apertus. nec donis, bonisue elatus, neque abiecta humiliaqueue cogitabat. Hisce alijsqueue similibus virtutum ornamentis syncerum pietatis studium sedulò adiunxerat, imò fundamentum ac basin substruxerat. Quemadmodum enim puer in doctrina Christiana fuerat enutritus. sic in eadẽ adoleuerat, nec vnquam totum sese alijs studijs dabat, magnã laborum partem sacris praesertim ligata oratione tractandis, impendebat. Et quod singulare nobilitatis ornamentum sit, Ministerium atque Ministros maximi faciebat. Tam copiosam virtutum ac pietatis segetem fructusqueue cum cognati, Amici, Ecclesia, Resp. iam exspectarent, ecce sanctissimo Dei consilio ex hac vita euocatus in coeleste sanctorum transfertur consortium, vt quibus breui ornamento, subsidioqueue fore sperabatur, moerorem incutiat, atque illustre exemplum mortalitatis fragilitatisqueue humanae sit, quae non ex defectu aliquo exteriori dependeat, sed pro sanctissimo Dei consilio in ipsa natura haereat. Huic hodie hora 12. funus fiet, in quo quid no- </p> </div> </body> </text> </TEI> [36/0071]
tanto Patre minimè indignus. Huic cùm ingenium ad omnes omnium generum disciplinas, & indolem ad quaeuis quarumuis virtutum exercitia dedisset, aliaqueue necessaria subsidia tribuisset, nihil priùs fuit, quàm vt optimarum litterarum studijs, virtutumqueue disciplina animum, exercitijs verò honestis nobiliumqueue ordini maximè congruis corpus expoliret, sesequeue totum vniuersae vitae, Reiqueue publicae rectè administrandae praepararet. Nec vero diuina benedictio conantem destituit, tantum enim in multis simul consequutus ante virilem aetatem vnus fuit, quantum rarò multi in vno sperandum sibi esse autumant. In studijs humanio ribus illos fecerat progressus, vt non modò viam sibi ad superiores doctrinas muniuisset, sed etiam politicae doctrinae cognitionem eam comparauerat, vt non ineptus ad deliberationes fuisset. In reliquis verae nobilitatis exercitijs ita laborauerat, vt siue domi siue foris agendum fuisset vel singula munia suo ordine non indigna per se obire potuisset. Nullum Militis deprehendas in castris officium, quod prompta manu, siid occasio postulasset, non praestitisset. In his verò omnibus, vti ingenio erat miti & eleganti, sic se gerebat submissè, nemini molestus, nulli infestus, omnibus facilis, amicis fidus, à simulata beneuolentia alienissimus, candidus & apertus. nec donis, bonisue elatus, neque abiecta humiliaqueue cogitabat. Hisce alijsqueue similibus virtutum ornamentis syncerum pietatis studium sedulò adiunxerat, imò fundamentum ac basin substruxerat. Quemadmodum enim puer in doctrina Christiana fuerat enutritus. sic in eadẽ adoleuerat, nec vnquam totum sese alijs studijs dabat, magnã laborum partem sacris praesertim ligata oratione tractandis, impendebat. Et quod singulare nobilitatis ornamentum sit, Ministerium atque Ministros maximi faciebat. Tam copiosam virtutum ac pietatis segetem fructusqueue cum cognati, Amici, Ecclesia, Resp. iam exspectarent, ecce sanctissimo Dei consilio ex hac vita euocatus in coeleste sanctorum transfertur consortium, vt quibus breui ornamento, subsidioqueue fore sperabatur, moerorem incutiat, atque illustre exemplum mortalitatis fragilitatisqueue humanae sit, quae non ex defectu aliquo exteriori dependeat, sed pro sanctissimo Dei consilio in ipsa natura haereat. Huic hodie hora 12. funus fiet, in quo quid no-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
| URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597 |
| URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/71 |
| Zitationshilfe: | Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597, S. 36. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/71>, abgerufen am 24.11.2024. |
