Sat' dedimus paenas, quod tompla scholaeque forumque
DOCTORIS deflent funera acerba sui:
Quo non promtior, & quo non erat aequior alter,
Eloquio mag nus, consilioque potens.
Dicam ego quodverum est, hic ipse piissimus unus,
Candidus & toto pectore apertus erat.
Hinc multis carus, sed CHRISTO carior, unde
Ereptus terris caelica tecta subit:
Caelica tecta subit, tristi at nos orbe relinquit,
Heiclacrymae, in supera gaudia quanta domo?
Heic dolor & labor, heic spargit Bellona cruores,
In caelo requies, pax & amaena viget.
Salve igitur Venerande Senex, pater optime salve,
Te lacrymae & gemitus non revocare valent,
Quod DOMINO placuit, factum est: Tua sancte BASILI
Et pietas DOMINO perplacuitque fides.
Secula dignus eras Pylij superare, sed ultra
Non licuit metam, quam posuit DOMINVS.
Salve sancte Senex, salve novus incola caeli
Et vive aeternum perpetuumque Vale,
Plura negant lacrymae, lacrymae super ora profusae
Impediunt vocem sollicitasque manus,
Et quis non fleret mecum tua funeta? Templa
Flent simul, Aula, Scholae, Curia, Pastor, Oves.
Ipse imo Patriae pater & DVX inclytus, Aula,
Prosequitur lacrymis Te, comitante, pijs.
Et merito: immanes scopulos superare videntur
Qui spectant siccis talia damna genis.
Doctorum non est facilis jactura virorum.
Saepe a tergo ingens paena secuta fuit.
Felices animas, tandem quibus, orbe relicto,
Contigit aeternae pacis adire domos.
Haec tibi sors, haec regna Tibi concessa, BASILI,
Tu modo praesentis conspicis ora DEI.
Sat’ dedimus paenas, quod tompla scholaeque forumque
DOCTORIS deflent funera acerba sui:
Quo non promtior, & quo non erat aequior alter,
Eloquio mag nus, consilioque potens.
Dicam ego quodverum est, hic ipse piissimus unus,
Candidus & toto pectore apertus erat.
Hinc multis carus, sed CHRISTO carior, unde
Ereptus terris caelica tecta subit:
Caelica tecta subit, tristi at nos orbe relinquit,
Hîclacrymae, in superâ gaudia quanta domo?
Hîc dolor & labor, hîc spargit Bellona cruores,
In caelo requies, pax & amaena viget.
Salve igitur Venerande Senex, pater optime salve,
Te lacrymae & gemitus non revocare valent,
Quod DOMINO placuit, factum est: Tua sancte BASILI
Et pietas DOMINO perplacuitque fides.
Secula dignus eras Pylij superare, sed ultra
Non licuit metam, quam posuit DOMINVS.
Salve sancte Senex, salve novus incola caeli
Et vive aeternum perpetuumque Vale,
Plura negant lacrymae, lacrymae super ora profusae
Impediunt vocem sollicitasque manus,
Et quis non fleret mecum tua funeta? Templa
Flent simul, Aula, Scholae, Curia, Pastor, Oves.
Ipse imò Patriae pater & DVX inclytus, Aulâ,
Prosequitur lacrymis Te, comitante, pijs.
Et meritò: immanes scopulos superare videntur
Qui spectant siccis talia damna genis.
Doctorum non est facilis jactura virorum.
Saepe à tergo ingens paena secuta fuit.
Felices animas, tandem quibus, orbe relicto,
Contigit aeternae pacis adire domos.
Haec tibi sors, haec regna Tibi concessa, BASILI,
Tu modò praesentis conspicis ora DEI.
<TEI><text><body><div><l><pbfacs="#f0027"/>
Sat’ dedimus paenas, quod tompla scholaeque forumque
DOCTORIS deflent funera acerba sui:
Quo non promtior, & quo non erat aequior alter,
Eloquio mag nus, consilioque potens.
Dicam ego quodverum est, hic ipse piissimus unus,
Candidus & toto pectore apertus erat.
Hinc multis carus, sed CHRISTO carior, unde
Ereptus terris caelica tecta subit:
Caelica tecta subit, tristi at nos orbe relinquit,
Hîclacrymae, in superâ gaudia quanta domo?
Hîc dolor & labor, hîc spargit Bellona cruores,
In caelo requies, pax & amaena viget.
Salve igitur Venerande Senex, pater optime salve,
Te lacrymae & gemitus non revocare valent,
Quod DOMINO placuit, factum est: Tua sancte BASILI
Et pietas DOMINO perplacuitque fides.
Secula dignus eras Pylij superare, sed ultra
Non licuit metam, quam posuit DOMINVS.
Salve sancte Senex, salve novus incola caeli
Et vive aeternum perpetuumque Vale,
Plura negant lacrymae, lacrymae super ora profusae
Impediunt vocem sollicitasque manus,
Et quis non fleret mecum tua funeta? Templa
Flent simul, Aula, Scholae, Curia, Pastor, Oves.
Ipse imò Patriae pater & DVX inclytus, Aulâ,
Prosequitur lacrymis Te, comitante, pijs.
Et meritò: immanes scopulos superare videntur
Qui spectant siccis talia damna genis.
Doctorum non est facilis jactura virorum.
Saepe à tergo ingens paena secuta fuit.
Felices animas, tandem quibus, orbe relicto,
Contigit aeternae pacis adire domos.
Haec tibi sors, haec regna Tibi concessa, BASILI,
Tu modò praesentis conspicis ora DEI.
</l></div></body></text></TEI>
[0027]
Sat’ dedimus paenas, quod tompla scholaeque forumque DOCTORIS deflent funera acerba sui: Quo non promtior, & quo non erat aequior alter, Eloquio mag nus, consilioque potens. Dicam ego quodverum est, hic ipse piissimus unus, Candidus & toto pectore apertus erat. Hinc multis carus, sed CHRISTO carior, unde Ereptus terris caelica tecta subit: Caelica tecta subit, tristi at nos orbe relinquit, Hîclacrymae, in superâ gaudia quanta domo? Hîc dolor & labor, hîc spargit Bellona cruores, In caelo requies, pax & amaena viget. Salve igitur Venerande Senex, pater optime salve, Te lacrymae & gemitus non revocare valent, Quod DOMINO placuit, factum est: Tua sancte BASILI Et pietas DOMINO perplacuitque fides. Secula dignus eras Pylij superare, sed ultra Non licuit metam, quam posuit DOMINVS. Salve sancte Senex, salve novus incola caeli Et vive aeternum perpetuumque Vale, Plura negant lacrymae, lacrymae super ora profusae Impediunt vocem sollicitasque manus, Et quis non fleret mecum tua funeta? Templa Flent simul, Aula, Scholae, Curia, Pastor, Oves. Ipse imò Patriae pater & DVX inclytus, Aulâ, Prosequitur lacrymis Te, comitante, pijs. Et meritò: immanes scopulos superare videntur Qui spectant siccis talia damna genis. Doctorum non est facilis jactura virorum. Saepe à tergo ingens paena secuta fuit. Felices animas, tandem quibus, orbe relicto, Contigit aeternae pacis adire domos. Haec tibi sors, haec regna Tibi concessa, BASILI, Tu modò praesentis conspicis ora DEI.
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Weitere Informationen:
Anmerkungen zur Transkription:
Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
Ligaturen werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.
Sattler, Basilius: Medulla Davidica das ist Gründliche und summarische Außlegung uber die Psalmen des Königlichen Propheten Davids. Wolfenbüttel, 1625, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/sattler_medulla_1625/27>, abgerufen am 22.07.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.