Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 1. Salzburg, 1686.Der Eltern deß Judae. dem Maul deß bösen Weibs nit allein wider schlimm nach-schreyen/ sondern noch mit zächen gifftigen Schmach- Worten verdopplen/ das haist alsdann gedonnert/ da gehet es hernachmal nit anderst her/ als wie in der Be- hausung deß Tubalcain, so laut H. Schrifft/ der erste Schmidt gewest/ der in seiner russigen Hütten den gan- tzen Tag der Gestalten gehammert auff dem Amboß/ daß auch die Benachbarte ihre Ohren mit Baumwoll ver- stopfften/ kein andere Beschaffenheit hat es in einem Hauß/ allwo ein böses vnd zanckisches Weib wohnet/ dann alldort hört man stäts das hammern vnd jammern/ was Wunder/ daß man nachgehends bey solchen Lust- Feur wenig Ragget findet/ wol aber gute Schläg/ etc. O Elend! da gibts saubere Apollonien/ die ihren Männern also die Zähn zeigen/ da gibts saubere Lucien die ihren Männern selbst die Augen außkratzen/ da gibts saubere Magdalenae die an statt der Füß dem Mann den Kopff waschen/ da gibts saubere Caecilien/ die an statt der Or- geln dem Mann selbsten den gantzen Tag anpfeiffen; da gibts saubere Barbarae, die an statt deß Thurns/ die gan- tze Zeit im Hauß turnieren/ da gibts saubere Margareth, die an statt deß Drachen selbst voller Gifft seyn/ da gibts saubere Dorotheen/ die an statt der Rosen den Mann ei- nen groben Knopff heissen/ an statt der schönen Aepffel dem Mann die Feigen zeigen: O Elend! Wunderliche Maniern seynd gewest vor alten Zei- Plutarchus schreibt/ es seye bey den Spartaniern diser
Der Eltern deß Judæ. dem Maul deß boͤſen Weibs nit allein wider ſchlimm nach-ſchreyen/ ſondern noch mit zaͤchen gifftigen Schmach- Worten verdopplen/ das haiſt alsdann gedonnert/ da gehet es hernachmal nit anderſt her/ als wie in der Be- hauſung deß Tubalcain, ſo laut H. Schrifft/ der erſte Schmidt geweſt/ der in ſeiner ruſſigen Huͤtten den gan- tzen Tag der Geſtalten gehammert auff dem Amboß/ daß auch die Benachbarte ihre Ohren mit Baumwoll ver- ſtopfften/ kein andere Beſchaffenheit hat es in einem Hauß/ allwo ein boͤſes vnd zanckiſches Weib wohnet/ dann alldort hoͤrt man ſtaͤts das hammern vnd jammern/ was Wunder/ daß man nachgehends bey ſolchen Luſt- Feur wenig Ragget findet/ wol aber gute Schlaͤg/ ꝛc. O Elend! da gibts ſaubere Apollonien/ die ihren Maͤnnern alſo die Zaͤhn zeigen/ da gibts ſaubere Lucien die ihren Maͤnnern ſelbſt die Augen außkratzen/ da gibts ſaubere Magdalenæ die an ſtatt der Fuͤß dem Mann den Kopff waſchen/ da gibts ſaubere Cæcilien/ die an ſtatt der Or- geln dem Mann ſelbſten den gantzen Tag anpfeiffen; da gibts ſaubere Barbaræ, die an ſtatt deß Thurns/ die gan- tze Zeit im Hauß turnieren/ da gibts ſaubere Margareth, die an ſtatt deß Drachen ſelbſt voller Gifft ſeyn/ da gibts ſaubere Dorotheen/ die an ſtatt der Roſen den Mann ei- nen groben Knopff heiſſen/ an ſtatt der ſchoͤnen Aepffel dem Mann die Feigen zeigen: O Elend! Wunderliche Maniern ſeynd geweſt vor alten Zei- Plutarchus ſchreibt/ es ſeye bey den Spartaniern diſer
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <p><pb facs="#f0066" n="30"/><fw place="top" type="header">Der Eltern deß Judæ.</fw><lb/> dem Maul deß boͤſen Weibs nit allein wider ſchlimm nach-<lb/> ſchreyen/ ſondern noch mit zaͤchen gifftigen Schmach-<lb/> Worten verdopplen/ das haiſt alsdann gedonnert/ da<lb/> gehet es hernachmal nit anderſt her/ als wie in der Be-<lb/> hauſung deß <hi rendition="#aq">Tubalcain,</hi> ſo laut H. Schrifft/ der erſte<lb/> Schmidt geweſt/ der in ſeiner ruſſigen Huͤtten den gan-<lb/> tzen Tag der Geſtalten gehammert auff dem Amboß/ daß<lb/> auch die Benachbarte ihre Ohren mit Baumwoll ver-<lb/> ſtopfften/ kein andere Beſchaffenheit hat es in einem<lb/> Hauß/ allwo ein boͤſes vnd zanckiſches Weib wohnet/<lb/> dann alldort hoͤrt man ſtaͤts das hammern vnd jammern/<lb/> was Wunder/ daß man nachgehends bey ſolchen Luſt-<lb/> Feur wenig Ragget findet/ wol aber gute Schlaͤg/ ꝛc. O<lb/> Elend! da gibts ſaubere <hi rendition="#aq">Apolloni</hi>en/ die ihren Maͤnnern<lb/> alſo die Zaͤhn zeigen/ da gibts ſaubere <hi rendition="#aq">Luci</hi>en die ihren<lb/> Maͤnnern ſelbſt die Augen außkratzen/ da gibts ſaubere<lb/><hi rendition="#aq">Magdalenæ</hi> die an ſtatt der Fuͤß dem Mann den Kopff<lb/> waſchen/ da gibts ſaubere <hi rendition="#aq">Cæcili</hi>en/ die an ſtatt der Or-<lb/> geln dem Mann ſelbſten den gantzen Tag anpfeiffen; da<lb/> gibts ſaubere <hi rendition="#aq">Barbaræ,</hi> die an ſtatt deß Thurns/ die gan-<lb/> tze Zeit im Hauß turnieren/ da gibts ſaubere <hi rendition="#aq">Margareth,</hi><lb/> die an ſtatt deß Drachen ſelbſt voller Gifft ſeyn/ da gibts<lb/> ſaubere <hi rendition="#aq">Dorothe</hi>en/ die an ſtatt der Roſen den Mann ei-<lb/> nen groben Knopff heiſſen/ an ſtatt der ſchoͤnen Aepffel<lb/> dem Mann die Feigen zeigen: O Elend!</p><lb/> <p>Wunderliche Maniern ſeynd geweſt vor alten Zei-<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Barceph.<lb/> c.</hi> 28.</note>ten/ wann man zuſammen geheurat: <hi rendition="#aq">Moyſes Barceph.</hi><lb/> in ſeinem Buch <hi rendition="#aq">Paradox. c.</hi> 28. ſchreibet: Als Gott dem<lb/> Adam ſein Braut/ nemblich die <hi rendition="#aq">Eva</hi> vorgefuͤhret/ habe der<lb/> Adam ein Kraͤntzl geflochten auß dem ſchoͤnen gruͤnen<lb/> Graß deß Paradeyß/ vnd ihm es auff den Kopff ge-<lb/> ſetzt ꝛc.</p><lb/> <p><hi rendition="#aq">Plutarchus</hi> ſchreibt/ es ſeye bey den <hi rendition="#aq">Spartaniern</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch">diſer</fw><lb/></p> </div> </body> </text> </TEI> [30/0066]
Der Eltern deß Judæ.
dem Maul deß boͤſen Weibs nit allein wider ſchlimm nach-
ſchreyen/ ſondern noch mit zaͤchen gifftigen Schmach-
Worten verdopplen/ das haiſt alsdann gedonnert/ da
gehet es hernachmal nit anderſt her/ als wie in der Be-
hauſung deß Tubalcain, ſo laut H. Schrifft/ der erſte
Schmidt geweſt/ der in ſeiner ruſſigen Huͤtten den gan-
tzen Tag der Geſtalten gehammert auff dem Amboß/ daß
auch die Benachbarte ihre Ohren mit Baumwoll ver-
ſtopfften/ kein andere Beſchaffenheit hat es in einem
Hauß/ allwo ein boͤſes vnd zanckiſches Weib wohnet/
dann alldort hoͤrt man ſtaͤts das hammern vnd jammern/
was Wunder/ daß man nachgehends bey ſolchen Luſt-
Feur wenig Ragget findet/ wol aber gute Schlaͤg/ ꝛc. O
Elend! da gibts ſaubere Apollonien/ die ihren Maͤnnern
alſo die Zaͤhn zeigen/ da gibts ſaubere Lucien die ihren
Maͤnnern ſelbſt die Augen außkratzen/ da gibts ſaubere
Magdalenæ die an ſtatt der Fuͤß dem Mann den Kopff
waſchen/ da gibts ſaubere Cæcilien/ die an ſtatt der Or-
geln dem Mann ſelbſten den gantzen Tag anpfeiffen; da
gibts ſaubere Barbaræ, die an ſtatt deß Thurns/ die gan-
tze Zeit im Hauß turnieren/ da gibts ſaubere Margareth,
die an ſtatt deß Drachen ſelbſt voller Gifft ſeyn/ da gibts
ſaubere Dorotheen/ die an ſtatt der Roſen den Mann ei-
nen groben Knopff heiſſen/ an ſtatt der ſchoͤnen Aepffel
dem Mann die Feigen zeigen: O Elend!
Wunderliche Maniern ſeynd geweſt vor alten Zei-
ten/ wann man zuſammen geheurat: Moyſes Barceph.
in ſeinem Buch Paradox. c. 28. ſchreibet: Als Gott dem
Adam ſein Braut/ nemblich die Eva vorgefuͤhret/ habe der
Adam ein Kraͤntzl geflochten auß dem ſchoͤnen gruͤnen
Graß deß Paradeyß/ vnd ihm es auff den Kopff ge-
ſetzt ꝛc.
Barceph.
c. 28.
Plutarchus ſchreibt/ es ſeye bey den Spartaniern
diſer
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas01_1686 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas01_1686/66 |
Zitationshilfe: | Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 1. Salzburg, 1686, S. 30. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas01_1686/66>, abgerufen am 22.07.2024. |