Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 1. Salzburg, 1686.vnd Leibs-Gestalt. auch vnder jene Bocksberger gerathet/ welche der gestren-ge Richter am jüngsten Tag auff die lincke Seyten stel- len wird. Hoedos autem a sinistris. Ist demnach ohne weiters krausen vnd zausen der Was anbelangt die Leibs-Statur deß Iscarioti- sol- Q 2
vnd Leibs-Geſtalt. auch vnder jene Bocksberger gerathet/ welche der geſtren-ge Richter am juͤngſten Tag auff die lincke Seyten ſtel- len wird. Hœdos autem à ſiniſtris. Iſt demnach ohne weiters krauſen vnd zauſen der Was anbelangt die Leibs-Statur deß Iſcarioti- ſol- Q 2
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <p><pb facs="#f0159" n="123"/><fw place="top" type="header">vnd Leibs-Geſtalt.</fw><lb/> auch vnder jene Bocksberger gerathet/ welche der geſtren-<lb/> ge Richter am juͤngſten Tag auff die lincke Seyten ſtel-<lb/> len wird. <hi rendition="#aq">Hœdos autem à ſiniſtris.</hi></p><lb/> <p>Iſt demnach ohne weiters krauſen vnd zauſen der<lb/> Barth von der Natur dem Mann fuͤr ein Leibs-Zierde<lb/> geſpendiert worden/ vnd der kein ehrlicher Mann iſt/ der<lb/> iſt nicht werth/ daß er ein Barth trage. Wie es jenem<lb/> Bauers-Mann Nahmens <hi rendition="#aq">Joſcelino</hi> ergangen/ wie diſer<note place="right"><hi rendition="#aq">In Contin.<lb/> Bollan.<lb/> tom. 3. in<lb/> Actis S.<lb/> Mauri.</hi></note><lb/> einen falſchen Ayd uͤber die Heylthumer deß H. Martyrers<lb/><hi rendition="#aq">Mauri</hi> abgeleget/ vnd zugleich zu mehrer Bekraͤfftigung<lb/> ſeines <hi rendition="#aq">Juraments,</hi> ſeinen langen Barth in der Hand hiel-<lb/> te/ iſt ihm ſolcher durch Goͤttliche Straff alſobald auß-<lb/> gefallen/ daß er den gantzen Barth hinweg gezogen/ vnd<lb/> nachmahls ſolches nackendes Maul/ vnd lederne Goſchen<lb/> biß in den Todt behalten. Weilen dann der Barth fuͤr<lb/> ein Zierd deß Manns jederzeit gehalten wird/ warumben<lb/> ſoll hierinnfalls der rothe Barth/ Farb halber diſes Ti-<lb/> tuls oder Preyß-Nahmens beraubt werden; da doch die<lb/> rothe Farb/ als Koͤniglicher Purpur vnder anderen Far-<lb/> ben den Vorſitz <hi rendition="#aq">prætentie</hi>ret. Es kan demnach mit kei-<lb/> nem Fundament/ oder ſattſamen Grund beglaubet wer-<lb/> den/ daß <hi rendition="#aq">Judas</hi> habe ein rothen Barth gehabt/ vnd dafern<lb/> auch ſolches moͤchte mit vilen Zeugnuſſen beſtaͤttiget<lb/> werden/ ſo muß man doch mit gutem Gewiſſen außſpre-<lb/> chen/ daß der rothe Barth den <hi rendition="#aq">Judam</hi> zu keinem Schelm<lb/> gemacht habe.</p><lb/> <p>Was anbelangt die Leibs-Statur deß <hi rendition="#aq">Iſcarioti</hi>-<lb/> ſchen Boͤßwichts/ iſt zu wiſſen/ daß ſolcher von keiner fei-<lb/> nen Leibs-Geſtalt oder Manns-Groͤſſe geweſen ſeye/ ſon-<note place="right"><hi rendition="#aq">Revel. S.<lb/> Brigit. l 4.<lb/> c. 89.<lb/> Moming.<lb/> Quareſ.<lb/> fol.</hi> 172.</note><lb/> dern klein von Statur/ daß alſo der mildhertzige Hey-<lb/> land ſich gebuckt/ vnd genaigt hat/ wie er von diſem ver-<lb/> ruckten Maͤnnl den falſchen Kuß empfangen. Nun iſt<lb/> wol zu vermuthen/ daß mancher groſſer Feder-Hanß nach<lb/> <fw place="bottom" type="sig">Q 2</fw><fw place="bottom" type="catch">ſol-</fw><lb/></p> </div> </body> </text> </TEI> [123/0159]
vnd Leibs-Geſtalt.
auch vnder jene Bocksberger gerathet/ welche der geſtren-
ge Richter am juͤngſten Tag auff die lincke Seyten ſtel-
len wird. Hœdos autem à ſiniſtris.
Iſt demnach ohne weiters krauſen vnd zauſen der
Barth von der Natur dem Mann fuͤr ein Leibs-Zierde
geſpendiert worden/ vnd der kein ehrlicher Mann iſt/ der
iſt nicht werth/ daß er ein Barth trage. Wie es jenem
Bauers-Mann Nahmens Joſcelino ergangen/ wie diſer
einen falſchen Ayd uͤber die Heylthumer deß H. Martyrers
Mauri abgeleget/ vnd zugleich zu mehrer Bekraͤfftigung
ſeines Juraments, ſeinen langen Barth in der Hand hiel-
te/ iſt ihm ſolcher durch Goͤttliche Straff alſobald auß-
gefallen/ daß er den gantzen Barth hinweg gezogen/ vnd
nachmahls ſolches nackendes Maul/ vnd lederne Goſchen
biß in den Todt behalten. Weilen dann der Barth fuͤr
ein Zierd deß Manns jederzeit gehalten wird/ warumben
ſoll hierinnfalls der rothe Barth/ Farb halber diſes Ti-
tuls oder Preyß-Nahmens beraubt werden; da doch die
rothe Farb/ als Koͤniglicher Purpur vnder anderen Far-
ben den Vorſitz prætentieret. Es kan demnach mit kei-
nem Fundament/ oder ſattſamen Grund beglaubet wer-
den/ daß Judas habe ein rothen Barth gehabt/ vnd dafern
auch ſolches moͤchte mit vilen Zeugnuſſen beſtaͤttiget
werden/ ſo muß man doch mit gutem Gewiſſen außſpre-
chen/ daß der rothe Barth den Judam zu keinem Schelm
gemacht habe.
In Contin.
Bollan.
tom. 3. in
Actis S.
Mauri.
Was anbelangt die Leibs-Statur deß Iſcarioti-
ſchen Boͤßwichts/ iſt zu wiſſen/ daß ſolcher von keiner fei-
nen Leibs-Geſtalt oder Manns-Groͤſſe geweſen ſeye/ ſon-
dern klein von Statur/ daß alſo der mildhertzige Hey-
land ſich gebuckt/ vnd genaigt hat/ wie er von diſem ver-
ruckten Maͤnnl den falſchen Kuß empfangen. Nun iſt
wol zu vermuthen/ daß mancher groſſer Feder-Hanß nach
ſol-
Revel. S.
Brigit. l 4.
c. 89.
Moming.
Quareſ.
fol. 172.
Q 2
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas01_1686 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas01_1686/159 |
Zitationshilfe: | Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 1. Salzburg, 1686, S. 123. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas01_1686/159>, abgerufen am 22.07.2024. |