Dokumentansicht: M056-N1.xml [XML, CMDI, OAI_DC]

Metadaten

Texttitel (Kurzbezeichnung)De definitione (Bruchstück einer Logik)
Textkürzel in ReM (und in der Mittelhochdeutschen Grammatik)Dedefinitione
Textkürzel im Mittelhochdeutschen Wörterbuch-
Textsorte, spezifischWissen(-schaft)
Textsortephilosophischer Text
Textart (P = Prosatext, U = Urkunde, V = Verstext)P
Primäre Referenz (Edition, Handschrift)Edition
Sekundäre Referenz (Edition, Handschrift)Handschrift
AufbewahrungsortWien, Österr. Nationalbibl.
Signaturcod. 275
Link zum Handschriftencensushttp://www.handschriftencensus.de/11044
Überlieferungstyp (Handschrift, Rolle, Inschrift)Handschrift
Blattangabe91v-92r
Ausschnitt-
Sprachstufe (in ReM steht “mhd”)mhd
sprachlicher Großraum, weit (oberdeutsch, mitteldeutsch, niederdeutsch)oberdeutsch
sprachlicher Großraum, enger (z.B. ostoberdeutsch, westmitteldeutsch)westoberdeutsch
Sprachlandschaft/Dialekt (z.B. nordbairisch, schwäbisch, hessisch)alemannisch
Lokalisierung/Schreibort-
Zeit (Jahrhundert(hälfte)) (z.B. 12,2 = 12. Jh., 2. Hälfte)11
Bemerkungen zum Überlieferungsträger-
Zeit (genauere Datierung)11
Lokalisierung (Entstehungsort) des Textes-
Autor des Textes-
Sprache des Autors-
Übersetzungsvorlagelatein
Edition (Standardedition, auf die sich ggf. die primäre oder sekundäre Referenz bezieht)Elias von Steinmeyer (Hg.), Die kleineren althochdeutschen Sprachdenkmäler, Berlin 1916, Nr. 25
Korpuszugehörigkeit (ReM I, ReM II, MiGraKo)ReM I
Bemerkungen zur Texterfassung/Transkription-
Bemerkungen zur Annotation-
Digitalisierung von: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Kollationierung von: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Präeditiert durch: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Annotierung von: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Abschlusskorrektur durch: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)

Dokumenttext

ZeileTranskription (Unicode)Transliteration
[25a,1]
[25a,2]
[25a,3]
[25a,4]
[25a,5]
[25a,6]
[25a,7]
[25a,8]
[25a,9]
[25a,10]
[25a,11]
[25a,12]
[25a,13]
[25a,14]
[25a,15]
[25a,16]
[25a,17]
[25a,18]
[25a,19]
[25a,20]
[25a,21]
[25a,22]
[25a,23]
[25a,24]
[25a,25]
[25a,26]
[25a,27]
[25a,28]
[25a,29]
[25a,30]
[25a,31]
[25a,32]
[25a,33]
[25a,34]
[25a,35]
Due ſpecifice differentie conſtituunt hominem.
Quid e(ſt) diffinitio. Diffinitio e(ſt) ita re(m) oſtendere uerbiſ. ut nec
pluſ nec min(uſ). nec falſo modo aliq(ui)d dicat(ur). (uel) e(ſt) diffinitio.
d(et)erminatio reru(m) (et) explicatio . Mit tero unſ geougit uuirdit. unde
vragenten gant wrtit wirdit. waz daz unde dazſi . Inhunc modu(m) .
Waz ſint ſalida. ewige rawa . Item diffinire eſt rebvs certoſ fineſ
(et) terminoſ dare. Et q(uo)d c(on)fuſu(m) eſt diſcernere . Daz chît knot mezon.
unde geſcidon unde geunder marchon. Explicare e(ſt) inplicita(m)
(et) inuoluta(m) rem euoluere . Taz chittia zeſamine geuundenun ſacha.
(uel) reda ītuindun unde uuerrechin Iudixet . Diffinitio e(ſt)
rei c(on)ſtitutio (et) p(re)ſentatio Taz heizit ſelbiu diu ding ſezzi unde
ſelbiſ dingeſ kougida. Eligamuſ (er)go exhiſ om(n)ib(uſ). ut dicamuſ
diffinitione(m) knot mez.
Quid e(ſt) hoc q(uo)d nec pluſ nec minuſ e(ſt) ipſa reſ quę diffinit(ur)
In hunc modu(m). Homo e(ſt) animal rationale mortale riſuſ
capax . Ter menniſco iſt ein ding libhafte . redohafte. totig. lachenneſ
mahtig chit aber animal rationale (et) mortale . Taz iſt imo gemacze
mit tiu habiſt tu in genoman uzer den anderen lebenten
Tiu zuei uurchant dien menniſkin. quaſi dicereſ i(dest) animi (et) corpuſ.
Anima e(ſt) rationale. Corpuſ e(ſt) mortale . tiu ſint zimber . mit dien
gat er umbe. In hunc modu(m). Quid e(ſt) homo? Animal rationale
mortale. Quid e(ſt) animal? Rationale mortale. Homo . Chit ouch
dara zuo riſibile. Taz nehabet er mit nehenemo gemeine. ſona maht
tu inan baz gezeigon. dar iſt al daz er iſt. Mittemo gat er umbo.
Adhunc modu(m). Quid e(ſt) homo? Riſibile. Quid e(ſt) riſibile.
Homo.
Hęc e(ſt) quę maxima dicit(ur) diffinitio. Item e(ſt) alia diffinitio n(on)
ſubſtantialiſ ſ(ed) accidentaliſ. In hunc modu(m). Animal e(ſt) q(uo)d
moueri p(ro)p(ri)a uoluntate poteſt . Taz iſt libhafte. daz ſih ruerin mag
Namq(ue) motuſ (et) uoluptaſ (et) poſſibilitaſ accidentia ſ(unt) animali (et)
n(on) ſubſtantia ei(uſ). Animal corporale e(ſt) Corporalia corporalib(uſ)
p(ro)prie diffiniunt(ur) utiq(ue) ſuiſ ſpecieb(uſ). aut ſuiſ generib(uſ) quib(uſ)
ipſa incluſa e(ſt) . In hunc modu(m). Quid e(ſt)? Cicero. Homo.
Quid e(ſt) homo? Animal. Quid e(ſt) animal Corpuſ. Quid eſt
corpuſ? Subſtantia. Item incorporalia
Due specifice differentie constituunt hominem.
Quid e(st) diffinitio. Diffinitio e(st) ita re(m) ostendere uerbis. ut nec
plus nec min(us). nec falso modo aliq(ui)d dicat(ur). (uel) e(st) diffinitio.
d(et)erminatio reru(m) (et) explicatio. mit dere uns geouget wirdet. unde
waz sint sælede. êwige râwe. Item diffinire est rebvs certos fines
(et) terminos dare. Et q(uo)d c(on)fusu(m) est discernere. daz quît genôtmezzen.
unde geschiden unde geundermarken. Explicare e(st) inplicita(m)
(et) inuoluta(m) rem euoluere. daz quît di zesamene gewundenen sache.
vel rede entwinden unde verrecken Iudixet. Diffinitio e(st)
rei c(on)stitutio (et) p(re)sentatio daz heizet selbiu diu dincsetze unde
selbes dinges geöugede. Eligamus (er)go ex his om(n)ib(us). ut dicamus
diffinitione(m) knotmez.
Quid e(st) hoc q(uo)d nec plus nec minus e(st) ipsa res que diffinit(ur)
In hunc modu(m). Homo e(st) animal rationale mortale risus
mehtic quît aber animal rationale (et) mortale. daz ist ime gemæze
diu zwei würkent den mennischen. quasi diceres i(dest) animi (et) corpus.
Anima e(st) rationale. Corpus e(st) mortale. diu sint zimber. mit den
gât er umbe. In hunc modu(m). Quid e(st) homo? Animal rationale
mortale. Quid e(st) animal? Rationale mortale. Homo. quît ouch
Ad hunc modu(m). Quid e(st) homo? Risibile. Quid e(st) risibile.
Homo.
Hec e(st) que maxima dicit(ur) diffinitio. Item e(st) alia diffinitio n(on)
substantialis s(ed) accidentalis. In hunc modu(m). Animal e(st) q(uo)d
moueri p(ro)p(ri)a uoluntate potest. daz ist lîphafte. daz sich rüeren mac
Namq(ue) motus (et) uoluptas (et) possibilitas accidentia s(unt) animali (et)
n(on) substantia ei(us). Animal corporale e(st) Corporalia corporalib(us)
p(ro)prie diffiniunt(ur) utiq(ue) suis specieb(us). aut suis generib(us) quib(us)
ipsa inclusa e(st). In hunc modu(m). Quid e(st)? cicero. Homo.
Quid e(st) homo? Animal. Quid e(st) animal Corpus. Quid est
corpus? Substantia. Item incorporalia