Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836.

Bild:
<< vorherige Seite

Legatio P. Aloys. Caraffae
trinam tradebant, sed aliorum vicaria opera passim utebantur.
Hinc sine pondere et methodo instruebantur academici, et anni
quindeni facile circumagi solebant priusquam universam illi theo-
logiam audirent. Ea res vero antehac non parum incommoda
fuerat archidioecesi Coloniensi et praesertim ditionibus Juliae
Cliviae ac Montium, quod pro adeunda in iis animarum procu-
ratione reparandisque religionis catholicae ruinis parochi et sa-
cerdotes idonei hoc pacto nisi post longissimum diem non insti-
tuebantur."
Die Väter Jesuiten stellten dieß ab. Das Collegium zu
den drei Kronen, das ihnen übergeben ward, genoß einen großen
Ruf: es hatte 1634 über 1200 Schüler. Jener Geist des Genusses ließ
sich aber nicht so leicht vertilgen. Die Magisterschmäuse vermehrten
die Kosten der Promotion und den Luxus. "Tota quadragesima
sunt quotidie academicorum symposia."
-- Den Katholicismus
und das Wohlleben der Cölner beschreibt unser Bischof gar nicht
übel. Populus Coloniensis religionis avitae retinentissimus est,
quam utique semel susceptam nunquam deseruit. Tolerantur qui-
dem in civitate familiae aliquae sectariorum, sed vetitum eis est
exercitium omne sectarum suarum, et aere gravi mulctantur si
qui clam habere privatos conventus et audire Lutheri aut Calvini
buccinatores deprehendantur. In senatum ipsum nulli cooptan-
tur qui catholici non fuerint, et quotquot in eo conscripti ad
curiam veniunt, sententiam dicere aut ferre suffragium non pos-
sunt nisi prius eodem die intervenerint rei sacrae in proximo
palatii senatorii sacello. Noctu ipsi cives excubias habent in po-
tioribus plateis civitatis, nec vis aut injuria metui potest, quia
strepitu quovis exciti adsunt et opitulantur, grassatores vero ac
sicarios in vincula conjiciunt. Sed et plateae omnes catenis fer-
reis noctu vinciuntur, ne pateant liberis excursionibus, ideoque
populus maxime in tranquillo agit. Inter alia plebis commoda
illud imprimis commemorari debet, licere cuique ineunte hieme
boves et sues emere eosque fumo arefacere ac in escam anni
consequentis, qua vescuntur avide, domi servare. Spatium vero
ejusdem anni eis concedi solet ad pretium repraesentandum, dum
interim aliqui a senatu constituti mercatoribus solvunt: nec un-
quam opifices ulli, quamvis inopes, patiuntur suam fidem in
ea re desiderari, quia deinceps haud foret integrum eis rursus
ejusmodi annonam rei cibariae illo tam insigni subsidio aeris
publici coemere. Sunt et triclinia tribuum communia, in eisque
possunt omnes iis diebus quibus feriantur in hebdomade, con-
stituto pretio admodum facili, convivari.

Es werden aber nicht allein Städte und Universitäten, sondern
auch Fürsten und Begebenheiten geschildert. Ferdinand von Cöln:
gravitate morum, professione pietatis et ingenii maturitate nulli
secundus;
Friedrich von Würzburg: linguarum etiam exterarum pe-
ritia, morum suavi quadam gravitate, prudentissima dexteritate
omnibus carus;
Casimir von Mainz: eloquens vir in Germanico
idiomate, legationibus functus.

Auch von den Begebenheiten bringt L. Caraffa manches Merkwür-
dige bei. Ich weiß nicht, worauf sich die Meinung gründet, Wallenstein

Legatio P. Aloys. Caraffae
trinam tradebant, sed aliorum vicaria opera passim utebantur.
Hinc sine pondere et methodo instruebantur academici, et anni
quindeni facile circumagi solebant priusquam universam illi theo-
logiam audirent. Ea res vero antehac non parum incommoda
fuerat archidioecesi Coloniensi et praesertim ditionibus Juliae
Cliviae ac Montium, quod pro adeunda in iis animarum procu-
ratione reparandisque religionis catholicae ruinis parochi et sa-
cerdotes idonei hoc pacto nisi post longissimum diem non insti-
tuebantur.“
Die Vaͤter Jeſuiten ſtellten dieß ab. Das Collegium zu
den drei Kronen, das ihnen uͤbergeben ward, genoß einen großen
Ruf: es hatte 1634 uͤber 1200 Schuͤler. Jener Geiſt des Genuſſes ließ
ſich aber nicht ſo leicht vertilgen. Die Magiſterſchmaͤuſe vermehrten
die Koſten der Promotion und den Luxus. „Tota quadragesima
sunt quotidie academicorum symposia.“
— Den Katholicismus
und das Wohlleben der Coͤlner beſchreibt unſer Biſchof gar nicht
uͤbel. Populus Coloniensis religionis avitae retinentissimus est,
quam utique semel susceptam nunquam deseruit. Tolerantur qui-
dem in civitate familiae aliquae sectariorum, sed vetitum eis est
exercitium omne sectarum suarum, et aere gravi mulctantur si
qui clam habere privatos conventus et audire Lutheri aut Calvini
buccinatores deprehendantur. In senatum ipsum nulli cooptan-
tur qui catholici non fuerint, et quotquot in eo conscripti ad
curiam veniunt, sententiam dicere aut ferre suffragium non pos-
sunt nisi prius eodem die intervenerint rei sacrae in proximo
palatii senatorii sacello. Noctu ipsi cives excubias habent in po-
tioribus plateis civitatis, nec vis aut injuria metui potest, quia
strepitu quovis exciti adsunt et opitulantur, grassatores vero ac
sicarios in vincula conjiciunt. Sed et plateae omnes catenis fer-
reis noctu vinciuntur, ne pateant liberis excursionibus, ideoque
populus maxime in tranquillo agit. Inter alia plebis commoda
illud imprimis commemorari debet, licere cuique ineunte hieme
boves et sues emere eosque fumo arefacere ac in escam anni
consequentis, qua vescuntur avide, domi servare. Spatium vero
ejusdem anni eis concedi solet ad pretium repraesentandum, dum
interim aliqui a senatu constituti mercatoribus solvunt: nec un-
quam opifices ulli, quamvis inopes, patiuntur suam fidem in
ea re desiderari, quia deinceps haud foret integrum eis rursus
ejusmodi annonam rei cibariae illo tam insigni subsidio aeris
publici coemere. Sunt et triclinia tribuum communia, in eisque
possunt omnes iis diebus quibus feriantur in hebdomade, con-
stituto pretio admodum facili, convivari.

Es werden aber nicht allein Staͤdte und Univerſitaͤten, ſondern
auch Fuͤrſten und Begebenheiten geſchildert. Ferdinand von Coͤln:
gravitate morum, professione pietatis et ingenii maturitate nulli
secundus;
Friedrich von Wuͤrzburg: linguarum etiam exterarum pe-
ritia, morum suavi quadam gravitate, prudentissima dexteritate
omnibus carus;
Caſimir von Mainz: eloquens vir in Germanico
idiomate, legationibus functus.

Auch von den Begebenheiten bringt L. Caraffa manches Merkwuͤr-
dige bei. Ich weiß nicht, worauf ſich die Meinung gruͤndet, Wallenſtein

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0434" n="422"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">Legatio P. Aloys. Caraffae</hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">trinam tradebant, sed aliorum vicaria opera passim utebantur.<lb/>
Hinc sine pondere et methodo instruebantur academici, et anni<lb/>
quindeni facile circumagi solebant priusquam universam illi theo-<lb/>
logiam audirent. Ea res vero antehac non parum incommoda<lb/>
fuerat archidioecesi Coloniensi et praesertim ditionibus Juliae<lb/>
Cliviae ac Montium, quod pro adeunda in iis animarum procu-<lb/>
ratione reparandisque religionis catholicae ruinis parochi et sa-<lb/>
cerdotes idonei hoc pacto nisi post longissimum diem non insti-<lb/>
tuebantur.&#x201C;</hi> Die Va&#x0364;ter Je&#x017F;uiten &#x017F;tellten dieß ab. Das Collegium zu<lb/>
den drei Kronen, das ihnen u&#x0364;bergeben ward, genoß einen großen<lb/>
Ruf: es hatte 1634 u&#x0364;ber 1200 Schu&#x0364;ler. Jener Gei&#x017F;t des Genu&#x017F;&#x017F;es ließ<lb/>
&#x017F;ich aber nicht &#x017F;o leicht vertilgen. Die Magi&#x017F;ter&#x017F;chma&#x0364;u&#x017F;e vermehrten<lb/>
die Ko&#x017F;ten der Promotion und den Luxus. <hi rendition="#aq">&#x201E;Tota quadragesima<lb/>
sunt quotidie academicorum symposia.&#x201C;</hi> &#x2014; Den Katholicismus<lb/>
und das Wohlleben der Co&#x0364;lner be&#x017F;chreibt un&#x017F;er Bi&#x017F;chof gar nicht<lb/>
u&#x0364;bel. <hi rendition="#aq">Populus Coloniensis religionis avitae retinentissimus est,<lb/>
quam utique semel susceptam nunquam deseruit. Tolerantur qui-<lb/>
dem in civitate familiae aliquae sectariorum, sed vetitum eis est<lb/>
exercitium omne sectarum suarum, et aere gravi mulctantur si<lb/>
qui clam habere privatos conventus et audire Lutheri aut Calvini<lb/>
buccinatores deprehendantur. In senatum ipsum nulli cooptan-<lb/>
tur qui catholici non fuerint, et quotquot in eo conscripti ad<lb/>
curiam veniunt, sententiam dicere aut ferre suffragium non pos-<lb/>
sunt nisi prius eodem die intervenerint rei sacrae in proximo<lb/>
palatii senatorii sacello. Noctu ipsi cives excubias habent in po-<lb/>
tioribus plateis civitatis, nec vis aut injuria metui potest, quia<lb/>
strepitu quovis exciti adsunt et opitulantur, grassatores vero ac<lb/>
sicarios in vincula conjiciunt. Sed et plateae omnes catenis fer-<lb/>
reis noctu vinciuntur, ne pateant liberis excursionibus, ideoque<lb/>
populus maxime in tranquillo agit. Inter alia plebis commoda<lb/>
illud imprimis commemorari debet, licere cuique ineunte hieme<lb/>
boves et sues emere eosque fumo arefacere ac in escam anni<lb/>
consequentis, qua vescuntur avide, domi servare. Spatium vero<lb/>
ejusdem anni eis concedi solet ad pretium repraesentandum, dum<lb/>
interim aliqui a senatu constituti mercatoribus solvunt: nec un-<lb/>
quam opifices ulli, quamvis inopes, patiuntur suam fidem in<lb/>
ea re desiderari, quia deinceps haud foret integrum eis rursus<lb/>
ejusmodi annonam rei cibariae illo tam insigni subsidio aeris<lb/>
publici coemere. Sunt et triclinia tribuum communia, in eisque<lb/>
possunt omnes iis diebus quibus feriantur in hebdomade, con-<lb/>
stituto pretio admodum facili, convivari.</hi></p><lb/>
            <p>Es werden aber nicht allein Sta&#x0364;dte und Univer&#x017F;ita&#x0364;ten, &#x017F;ondern<lb/>
auch Fu&#x0364;r&#x017F;ten und Begebenheiten ge&#x017F;childert. Ferdinand von Co&#x0364;ln:<lb/><hi rendition="#aq">gravitate morum, professione pietatis et ingenii maturitate nulli<lb/>
secundus;</hi> Friedrich von Wu&#x0364;rzburg: <hi rendition="#aq">linguarum etiam exterarum pe-<lb/>
ritia, morum suavi quadam gravitate, prudentissima dexteritate<lb/>
omnibus carus;</hi> Ca&#x017F;imir von Mainz: <hi rendition="#aq">eloquens vir in Germanico<lb/>
idiomate, legationibus functus.</hi></p><lb/>
            <p>Auch von den Begebenheiten bringt L. Caraffa manches Merkwu&#x0364;r-<lb/>
dige bei. Ich weiß nicht, worauf &#x017F;ich die Meinung gru&#x0364;ndet, Wallen&#x017F;tein<lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[422/0434] Legatio P. Aloys. Caraffae trinam tradebant, sed aliorum vicaria opera passim utebantur. Hinc sine pondere et methodo instruebantur academici, et anni quindeni facile circumagi solebant priusquam universam illi theo- logiam audirent. Ea res vero antehac non parum incommoda fuerat archidioecesi Coloniensi et praesertim ditionibus Juliae Cliviae ac Montium, quod pro adeunda in iis animarum procu- ratione reparandisque religionis catholicae ruinis parochi et sa- cerdotes idonei hoc pacto nisi post longissimum diem non insti- tuebantur.“ Die Vaͤter Jeſuiten ſtellten dieß ab. Das Collegium zu den drei Kronen, das ihnen uͤbergeben ward, genoß einen großen Ruf: es hatte 1634 uͤber 1200 Schuͤler. Jener Geiſt des Genuſſes ließ ſich aber nicht ſo leicht vertilgen. Die Magiſterſchmaͤuſe vermehrten die Koſten der Promotion und den Luxus. „Tota quadragesima sunt quotidie academicorum symposia.“ — Den Katholicismus und das Wohlleben der Coͤlner beſchreibt unſer Biſchof gar nicht uͤbel. Populus Coloniensis religionis avitae retinentissimus est, quam utique semel susceptam nunquam deseruit. Tolerantur qui- dem in civitate familiae aliquae sectariorum, sed vetitum eis est exercitium omne sectarum suarum, et aere gravi mulctantur si qui clam habere privatos conventus et audire Lutheri aut Calvini buccinatores deprehendantur. In senatum ipsum nulli cooptan- tur qui catholici non fuerint, et quotquot in eo conscripti ad curiam veniunt, sententiam dicere aut ferre suffragium non pos- sunt nisi prius eodem die intervenerint rei sacrae in proximo palatii senatorii sacello. Noctu ipsi cives excubias habent in po- tioribus plateis civitatis, nec vis aut injuria metui potest, quia strepitu quovis exciti adsunt et opitulantur, grassatores vero ac sicarios in vincula conjiciunt. Sed et plateae omnes catenis fer- reis noctu vinciuntur, ne pateant liberis excursionibus, ideoque populus maxime in tranquillo agit. Inter alia plebis commoda illud imprimis commemorari debet, licere cuique ineunte hieme boves et sues emere eosque fumo arefacere ac in escam anni consequentis, qua vescuntur avide, domi servare. Spatium vero ejusdem anni eis concedi solet ad pretium repraesentandum, dum interim aliqui a senatu constituti mercatoribus solvunt: nec un- quam opifices ulli, quamvis inopes, patiuntur suam fidem in ea re desiderari, quia deinceps haud foret integrum eis rursus ejusmodi annonam rei cibariae illo tam insigni subsidio aeris publici coemere. Sunt et triclinia tribuum communia, in eisque possunt omnes iis diebus quibus feriantur in hebdomade, con- stituto pretio admodum facili, convivari. Es werden aber nicht allein Staͤdte und Univerſitaͤten, ſondern auch Fuͤrſten und Begebenheiten geſchildert. Ferdinand von Coͤln: gravitate morum, professione pietatis et ingenii maturitate nulli secundus; Friedrich von Wuͤrzburg: linguarum etiam exterarum pe- ritia, morum suavi quadam gravitate, prudentissima dexteritate omnibus carus; Caſimir von Mainz: eloquens vir in Germanico idiomate, legationibus functus. Auch von den Begebenheiten bringt L. Caraffa manches Merkwuͤr- dige bei. Ich weiß nicht, worauf ſich die Meinung gruͤndet, Wallenſtein

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/434
Zitationshilfe: Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836, S. 422. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/434>, abgerufen am 30.07.2024.