Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617.

Bild:
<< vorherige Seite

tudo est, 1. Machab. 3. quia deni victoria in arbitrio Dei, non
hominis posita est,
secundum Lactant. Sic etiam Xenophon,
homo Ethnicus, Belli justi initia, ait, a Dei in vocatione
sunt facienda, de Paed. Cyri. lib. 1. & nihil in bello, nisi prius
invocato Dei numine aggrediendum: cum id feliciter succe-
dere velimus, idem lib 3. Et
Livius, Bella, ait, abs Dei in-
vocatione suscepta, fere sunt infelicia lib.
5.

5.

Quare Deus Opt. Max. tam in bello vindicatorio,
quam defensorio, diligenter & devote est rogandus: ut to-
tum bellum, ipso Auspice & Praeside suscipi, & susceptum
ad Nominis sui gloriam, acproximisalutem, geri, atque fi-
niri possit.

6.

Qua de causa merito in toto Imperio supplicationes sunt
instituendae: merito quotidie certa hora tintinnabula tem-
plorum sonare debent: quae miseros mortales, ad poeniten-
tiam ac vitaeemendationem, ad fratrum miserias & pericu-
la, in Asia, Africa, Graecia, Thracia, Hungaria, & Germaniae
quoq; cervicibusjam imminentia, consideranda, deploran-
da, deprecanda: & ad prosperum ac soelicem Turcici belli
successum ardentibus votis a Deo petendum, & conse-
quendum moneant, moveant, atque impellant.

7.

Etcerte nisi ira & indignatio Dei justa, ante omnia mi-
tigetur atque avertatur: non est in bello Turcico felix suc-
cessus sperandus. Hancenim nimia securitate, & negligen-
tia, luxu immoderato, injustitia, cum avaritia & crudelitate
juncta, & gravi impietate in nos concitavimus: quibus cri-
minibus etiam olim Israelitas Dei iram commovisse, pro-
pheta Amos testatur. Mitigatur autem atque placatur ira
Dei culpae agnitione, & vitae emendatione. Si enim homo
peccatum agnoscit, Deus ignoscit; quia, teste D. Augusti-

no,

tudo eſt, 1. Machab. 3. quia deniꝙ victoria in arbitrio Dei, non
hominis poſita eſt,
ſecundùm Lactant. Sic etiam Xenophon,
homo Ethnicus, Belli juſti initia, ait, à Dei in vocatione
ſunt facienda, de Pæd. Cyri. lib. 1. & nihil in bello, niſi priùs
invocato Dei numine aggrediendum: cum id feliciter ſucce-
dere velimus, idem lib 3. Et
Livius, Bella, ait, absꝙ Dei in-
vocatione ſuſcepta, ferè ſunt infelicia lib.
5.

5.

Quare Deus Opt. Max. tàm in bello vindicatorio,
quàm defenſorio, diligenter & devotè eſt rogandus: ut to-
tum bellum, ipſo Auſpice & Præſide ſuſcipi, & ſuſceptum
ad Nominis ſui gloriam, acproximiſalutem, geri, atque fi-
niri poſſit.

6.

Qua de cauſa meritò in toto Imperio ſupplicationes ſunt
inſtituendæ: meritò quotidiè certa hora tintinnabula tem-
plorum ſonare debent: quæ miſeros mortales, ad pœniten-
tiam ac vitæemendationem, ad fratrum miſerias & pericu-
la, in Aſia, Africa, Græcia, Thracia, Hungaria, & Germaniæ
quoq; cervicibusjam imminentia, conſideranda, deploran-
da, deprecanda: & ad proſperum ac ſœlicem Turcici belli
ſucceſſum ardentibus votis à Deo petendum, & conſe-
quendum moneant, moveant, atque impellant.

7.

Etcertè niſi ira & indignatio Dei juſta, ante omnia mi-
tigetur atque avertatur: non eſt in bello Turcico felix ſuc-
ceſſus ſperandus. Hancenim nimia ſecuritate, & negligen-
tia, luxu immoderato, injuſtitia, cum avaritia & crudelitate
juncta, & gravi impietate in nos concitavimus: quibus cri-
minibus etiam olim Iſraelitas Dei iram commoviſſe, pro-
pheta Amos teſtatur. Mitigatur autem atque placatur ira
Dei culpæ agnitione, & vitæ emendatione. Si enim homo
peccatum agnoſcit, Deus ignoſcit; quia, teſte D. Auguſti-

no,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div xml:lang="lat" n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f0022" n="6"/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">tudo e&#x017F;t, 1. Machab. 3. quia deni&#xA759; victoria in arbitrio Dei, non<lb/>
hominis po&#x017F;ita e&#x017F;t,</hi> &#x017F;ecundùm Lactant. Sic etiam Xenophon,<lb/>
homo Ethnicus, <hi rendition="#i">Belli ju&#x017F;ti initia,</hi> ait, <hi rendition="#i">à Dei in vocatione<lb/>
&#x017F;unt facienda, de Pæd. Cyri. lib. 1. &amp; nihil in bello, ni&#x017F;i priùs<lb/>
invocato Dei numine aggrediendum: cum id feliciter &#x017F;ucce-<lb/>
dere velimus, idem lib 3. Et</hi> Livius, <hi rendition="#i">Bella,</hi> ait, <hi rendition="#i">abs&#xA759; Dei in-<lb/>
vocatione &#x017F;u&#x017F;cepta, ferè &#x017F;unt infelicia lib.</hi> 5.</hi> </p><lb/>
            <note place="left">5.</note>
            <p> <hi rendition="#aq">Quare <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deus Opt. Max.</hi></hi> tàm in bello vindicatorio,<lb/>
quàm defen&#x017F;orio, diligenter &amp; devotè e&#x017F;t rogandus: ut to-<lb/>
tum bellum, ip&#x017F;o Au&#x017F;pice &amp; Præ&#x017F;ide &#x017F;u&#x017F;cipi, &amp; &#x017F;u&#x017F;ceptum<lb/>
ad Nominis &#x017F;ui gloriam, acproximi&#x017F;alutem, geri, atque fi-<lb/>
niri po&#x017F;&#x017F;it.</hi> </p><lb/>
            <note place="left">6.</note>
            <p> <hi rendition="#aq">Qua de cau&#x017F;a meritò in toto Imperio &#x017F;upplicationes &#x017F;unt<lb/>
in&#x017F;tituendæ: meritò quotidiè certa hora tintinnabula tem-<lb/>
plorum &#x017F;onare debent: quæ mi&#x017F;eros mortales, ad p&#x0153;niten-<lb/>
tiam ac vitæemendationem, ad fratrum mi&#x017F;erias &amp; pericu-<lb/>
la, in A&#x017F;ia, Africa, Græcia, Thracia, Hungaria, &amp; Germaniæ<lb/>
quoq; cervicibusjam imminentia, con&#x017F;ideranda, deploran-<lb/>
da, deprecanda: &amp; ad pro&#x017F;perum ac &#x017F;&#x0153;licem Turcici belli<lb/>
&#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;um ardentibus votis à Deo petendum, &amp; con&#x017F;e-<lb/>
quendum moneant, moveant, atque impellant.</hi> </p><lb/>
            <note place="left">7.</note>
            <p> <hi rendition="#aq">Etcertè ni&#x017F;i ira &amp; indignatio <hi rendition="#k">Dei</hi> ju&#x017F;ta, ante omnia mi-<lb/>
tigetur atque avertatur: non e&#x017F;t in bello Turcico felix &#x017F;uc-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;us &#x017F;perandus. Hancenim nimia &#x017F;ecuritate, &amp; negligen-<lb/>
tia, luxu immoderato, inju&#x017F;titia, cum avaritia &amp; crudelitate<lb/>
juncta, &amp; gravi impietate in nos concitavimus: quibus cri-<lb/>
minibus etiam olim I&#x017F;raelitas <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Dei</hi></hi> iram commovi&#x017F;&#x017F;e, pro-<lb/>
pheta Amos te&#x017F;tatur. Mitigatur autem atque placatur ira<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Dei</hi></hi> culpæ agnitione, &amp; vitæ emendatione. Si enim homo<lb/>
peccatum agno&#x017F;cit, <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deus</hi></hi> igno&#x017F;cit; quia, te&#x017F;te D. Augu&#x017F;ti-</hi><lb/>
              <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">no,</hi> </fw><lb/>
            </p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[6/0022] tudo eſt, 1. Machab. 3. quia deniꝙ victoria in arbitrio Dei, non hominis poſita eſt, ſecundùm Lactant. Sic etiam Xenophon, homo Ethnicus, Belli juſti initia, ait, à Dei in vocatione ſunt facienda, de Pæd. Cyri. lib. 1. & nihil in bello, niſi priùs invocato Dei numine aggrediendum: cum id feliciter ſucce- dere velimus, idem lib 3. Et Livius, Bella, ait, absꝙ Dei in- vocatione ſuſcepta, ferè ſunt infelicia lib. 5. Quare Deus Opt. Max. tàm in bello vindicatorio, quàm defenſorio, diligenter & devotè eſt rogandus: ut to- tum bellum, ipſo Auſpice & Præſide ſuſcipi, & ſuſceptum ad Nominis ſui gloriam, acproximiſalutem, geri, atque fi- niri poſſit. Qua de cauſa meritò in toto Imperio ſupplicationes ſunt inſtituendæ: meritò quotidiè certa hora tintinnabula tem- plorum ſonare debent: quæ miſeros mortales, ad pœniten- tiam ac vitæemendationem, ad fratrum miſerias & pericu- la, in Aſia, Africa, Græcia, Thracia, Hungaria, & Germaniæ quoq; cervicibusjam imminentia, conſideranda, deploran- da, deprecanda: & ad proſperum ac ſœlicem Turcici belli ſucceſſum ardentibus votis à Deo petendum, & conſe- quendum moneant, moveant, atque impellant. Etcertè niſi ira & indignatio Dei juſta, ante omnia mi- tigetur atque avertatur: non eſt in bello Turcico felix ſuc- ceſſus ſperandus. Hancenim nimia ſecuritate, & negligen- tia, luxu immoderato, injuſtitia, cum avaritia & crudelitate juncta, & gravi impietate in nos concitavimus: quibus cri- minibus etiam olim Iſraelitas Dei iram commoviſſe, pro- pheta Amos teſtatur. Mitigatur autem atque placatur ira Dei culpæ agnitione, & vitæ emendatione. Si enim homo peccatum agnoſcit, Deus ignoſcit; quia, teſte D. Auguſti- no,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/22
Zitationshilfe: Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617, S. 6. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/22>, abgerufen am 23.11.2024.