Morhof, Daniel Georg: Unterricht Von Der Teutschen Sprache und Poesie. Kiel, 1682.Das V. Cap. Einsylbige ro so blind gewesen/ und so viel thörichte al-lusiones auff die Bahn gebracht/ da sie dem Wege gefolget/ darauff sie Varro, Festus und Isidorus, die doch selbst blind gewe- sen/ geleitet. Varro hat zwar etwas hier- in gesehen/ aber nicht außführen können/ welches seine Worte anzeigen l. 4. de L. L. Non omnis impositio verborum extat, quod vetustas quaedam delevit, nec quae extat sine mendo omnis imposita, nec quae re- cte est imposita, certamanet. Multa enim verba literis commutatis sunt interpolata. OMNIS ORIGO EST NOSTRAE LIN- GUAE E VERNACULIS VERBIS, & mul- ta verba aliud nunc ostendunt, aliud autem significabant. Ich erfreue mich auch/ daß ich eben solche Gedancken bey dem Caro- lo du Fresne in der Vorrede seines Glos- sarii gefunden/ da er von den Lateinischen Etymologis dieses Urtheil fället: Qui apud Graecos & Latinos, etumologiken tractarunt, ab ipsamet Graeca vel Latina lingua origina- tiones suas fere semper formarunt: tamet- si non
Das V. Cap. Einſylbige ro ſo blind geweſen/ und ſo viel thoͤrichte al-luſiones auff die Bahn gebracht/ da ſie dem Wege gefolget/ darauff ſie Varro, Feſtus und Iſidorus, die doch ſelbſt blind gewe- ſen/ geleitet. Varro hat zwar etwas hier- in geſehen/ aber nicht außfuͤhren koͤnnen/ welches ſeine Worte anzeigen l. 4. de L. L. Non omnis impoſitio verborum extat, quod vetuſtas quædam delevit, nec quæ extat ſine mendo omnis impoſita, nec quæ re- ctè eſt impoſita, certamanet. Multa enim verba literis commutatis ſunt interpolata. OMNIS ORIGO EST NOSTRÆ LIN- GUÆ E VERNACULIS VERBIS, & mul- ta verba aliud nunc oſtendunt, aliud autem ſignificabant. Ich erfreue mich auch/ daß ich eben ſolche Gedancken bey dem Caro- lo du Freſne in der Vorrede ſeines Gloſ- ſarii gefunden/ da er von den Lateiniſchen Etymologis dieſes Urtheil faͤllet: Qui apud Græcos & Latinos, ετυμολογικὴν tractarunt, ab ipſamet Græcâ vel Latinâ linguâ origina- tiones ſuas fere ſemper formarunt: tamet- ſi non
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p><pb facs="#f0098" n="86"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Das <hi rendition="#aq">V.</hi> Cap. Einſylbige</hi></fw><lb/> ro ſo blind geweſen/ und ſo viel thoͤrichte <hi rendition="#aq">al-<lb/> luſiones</hi> auff die Bahn gebracht/ da ſie<lb/> dem Wege gefolget/ darauff ſie <hi rendition="#aq">Varro, Feſtus</hi><lb/> und <hi rendition="#aq">Iſidorus,</hi> die doch ſelbſt blind gewe-<lb/> ſen/ geleitet. <hi rendition="#aq">Varro</hi> hat zwar etwas hier-<lb/> in geſehen/ aber nicht außfuͤhren koͤnnen/<lb/> welches ſeine Worte anzeigen <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">l. 4. de L. L.</hi><lb/> Non omnis impoſitio verborum extat, quod<lb/> vetuſtas quædam delevit, nec quæ extat<lb/> ſine mendo omnis impoſita, nec quæ re-<lb/> ctè eſt impoſita, certamanet. <hi rendition="#i">Multa enim<lb/> verba literis commutatis ſunt interpolata.</hi><lb/> OMNIS ORIGO EST NOSTRÆ LIN-<lb/> GUÆ E VERNACULIS VERBIS, <hi rendition="#i">& mul-<lb/> ta verba aliud nunc oſtendunt, aliud autem<lb/> ſignificabant.</hi></hi> Ich erfreue mich auch/ daß<lb/> ich eben ſolche Gedancken bey dem <hi rendition="#aq">Caro-<lb/> lo du Freſne</hi> in der Vorrede ſeines <hi rendition="#aq">Gloſ-<lb/> ſarii</hi> gefunden/ da er von den Lateiniſchen<lb/><hi rendition="#aq">Etymologis</hi> dieſes Urtheil faͤllet<hi rendition="#i">:</hi> <hi rendition="#aq">Qui apud<lb/> Græcos & Latinos,</hi> ετυμολογικὴν <hi rendition="#aq">tractarunt,<lb/> ab ipſamet Græcâ vel Latinâ linguâ origina-<lb/> tiones ſuas fere ſemper formarunt<hi rendition="#i">:</hi> tamet-</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">ſi non</hi></fw><lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [86/0098]
Das V. Cap. Einſylbige
ro ſo blind geweſen/ und ſo viel thoͤrichte al-
luſiones auff die Bahn gebracht/ da ſie
dem Wege gefolget/ darauff ſie Varro, Feſtus
und Iſidorus, die doch ſelbſt blind gewe-
ſen/ geleitet. Varro hat zwar etwas hier-
in geſehen/ aber nicht außfuͤhren koͤnnen/
welches ſeine Worte anzeigen l. 4. de L. L.
Non omnis impoſitio verborum extat, quod
vetuſtas quædam delevit, nec quæ extat
ſine mendo omnis impoſita, nec quæ re-
ctè eſt impoſita, certamanet. Multa enim
verba literis commutatis ſunt interpolata.
OMNIS ORIGO EST NOSTRÆ LIN-
GUÆ E VERNACULIS VERBIS, & mul-
ta verba aliud nunc oſtendunt, aliud autem
ſignificabant. Ich erfreue mich auch/ daß
ich eben ſolche Gedancken bey dem Caro-
lo du Freſne in der Vorrede ſeines Gloſ-
ſarii gefunden/ da er von den Lateiniſchen
Etymologis dieſes Urtheil faͤllet: Qui apud
Græcos & Latinos, ετυμολογικὴν tractarunt,
ab ipſamet Græcâ vel Latinâ linguâ origina-
tiones ſuas fere ſemper formarunt: tamet-
ſi non
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/morhof_unterricht_1682 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/morhof_unterricht_1682/98 |
Zitationshilfe: | Morhof, Daniel Georg: Unterricht Von Der Teutschen Sprache und Poesie. Kiel, 1682, S. 86. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/morhof_unterricht_1682/98>, abgerufen am 16.02.2025. |