Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Zehndtes Buch. Geschichte der Teutschen,
Tage in der Stadt +, und wenn man liest, was sie für Beute gemacht,
sollte man nicht dencken, daß die Gothen in Rom gewesen. procopivs
berichtet, daß ein gantzes Schiff bloß mit Statuen beladen worden, so aber
aufm Rückwege untergegangen6. Es gerieth der gantze Käiserliche Schatz7,
und die Kostbarkeiten, damit die Triumphe der vorigen Römer gepranget,
in ihre Hände, unter denselbigen waren auch die Gefässe aus dem Tempel zu
Jerusalem, die Titus Vespasianus nach Zerstöhrung desselben nach Rom ge-
bracht: welche so wohl als die Reichs-Kleinodien, hernach als Iustinianus
das Reich der Vandalen zerstöhret, wiederum nach Constantinopel sind ge-
führet worden8. So seltsam hatten sich die Läuffte der weltlichen Dinge
schicken müssen, daß Teutsche Völcker von der Donau nach Africa kommen,
und dessen Einwohner gegen Jtalien anführen, und das alte Carthago gleich-
sam an Rom rächen müssen9. Und in der alten Historie ist Marius, wie er

in
[Beginn Spaltensatz] Vandalicae cap. 6. §. 10. wollen aus einer Stelle
des libri pontificalis erweisen, daß die drey vor-
nehmsten Kirchen von der Plünderung ausgenom-
men worden.
+ Nach Angeben des chronographi,
den Cuspinianus heraus gegeben, ist diese Plünderung
im Monat Junio geschehen. Post interitum Va-
lentiniani imperatoris, leuatus est Maximus impe-
rator XVI. Kal. Aprilis, & occisus est pridie idus
Iunias, & intrauit Gensericus Romam, & prae-
dauit eam dies XIV. & leuatus est imperator in
Galliis Auitus VI idus Iulias.
6 procopivs de bello Vandal. L. I. c. 5.
Gizericus non officio, sed spe diuite inductus, cum
classe ingenti Italiam petit, ac Romam ingressus,
obstante nemine regiam occupat. Romani fugi-
entem Maximum lapidum ictibus consiciunt, ab-
scissumque illius caput & dissecta membra inter se
partiuntur. Eudoxia cum Eudoxia ac Placidia,
quas Valentinianus ex ipsa procreauerat, captiua
in Gizerici potestatem uenit: qui magna auri ar-
gentique ui & imperatoria suppellectili in naues
imposita, Carthaginem uela fecit; cum in aula
nec ahenis, nee re demum ulla manum abstinuis-
set. Iouis quoque Capitolini templum diripuit, ac
mediam partem abstulit tecti: quod ex aere opti-
mo ductum erat, multoque auro illito magnificen-
tissimum, & singulari dignum admiratione uide-
batur. E nauibus Gizerici unam, qua simulacra
nehebantur, periisse ferunt: reliquis Vandali in
portum Carthaginis delati sunt. Eudoxiam Gize-
rieus matrimonio iunxit cum Honorico filiorum
maiori natu: alteram Valentiniani filiam Oly-
brio, senatorum Romae spectatissimo nuptam,
Byzantium cum matre Eudoxia, imperatoris po-
[Spaltenumbruch] stulatu misit. Tunc penes Leonem erat imperium
orientis, factione Asparis ipsi traditum, post
obitum Marciani.
7 v. ivstinianvs in l. 1. pr. C. de
officio praefecti praetorio Africae Quo
ergo sermone, aut quibus operibus dignas deo
gratias agere ualeamus, qui per me, ultimum ser-
uum suum, ecclesiae suae iniurias uindicare digna-
tus est, & tantarum prouinciarum populos a iugo
seruitutis eripere. Quod beneficium dei antecesso-
res nostri non meruerunt: quibus non solum Afri-
cam liberare non licuit, sed & ipsam Romam ui-
derunt ab eisdem Vandalis captam, & omnia im-
perialia ornamenta in Africam exinde translata:
Nunc uero deus per suam misericordiam non so-
lum Africam, & omnes eius prouincias nobis tra-
didit, sed & ipsa imperialia ornamenta, quat
capta Roma fuerant ablata, nobis restituit.
8 procopivs L. II. c. 9. p. 255. B. beschrei-
bet die Beute, so in Constantinopel, nach dem Iusti-
nianus
das Reich der Vandalen zerstöhret, zur
Schau geführet worden. In spoliis uidere erat
quaecunque regiis usibus addici solent: sellas au-
reas, uebicula uxoris principis, mundi gemmei
ingentem uim, pocula ex auro, epularem omnem
supellectilem regis, talentorum argenti multas my-
riadas, & magnam regiorum uasorum copiam:
quae Gizericus, uti supra memorauimus, in Ro-
mano palatio compilauerat. In his, uasa Iudae-
orum erant, quae Titus Vespasiani silius, post Hi-
erosolymorum excidium, Romam cum aliis aspor-
tarat. La conspicatus Iudaeus quidam, unum ex
augusti familiaribus adiit, itaque monuit:
Non
expedit, mea quidem sententia, aurum hoc in
palatium Byzantium inferri. Nusquam enim

[Ende Spaltensatz]
seruari
9

Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,
Tage in der Stadt , und wenn man lieſt, was ſie fuͤr Beute gemacht,
ſollte man nicht dencken, daß die Gothen in Rom geweſen. procopivs
berichtet, daß ein gantzes Schiff bloß mit Statuen beladen worden, ſo aber
aufm Ruͤckwege untergegangen6. Es gerieth der gantze Kaͤiſerliche Schatz7,
und die Koſtbarkeiten, damit die Triumphe der vorigen Roͤmer gepranget,
in ihre Haͤnde, unter denſelbigen waren auch die Gefaͤſſe aus dem Tempel zu
Jeruſalem, die Titus Veſpaſianus nach Zerſtoͤhrung deſſelben nach Rom ge-
bracht: welche ſo wohl als die Reichs-Kleinodien, hernach als Iuſtinianus
das Reich der Vandalen zerſtoͤhret, wiederum nach Conſtantinopel ſind ge-
fuͤhret worden8. So ſeltſam hatten ſich die Laͤuffte der weltlichen Dinge
ſchicken muͤſſen, daß Teutſche Voͤlcker von der Donau nach Africa kommen,
und deſſen Einwohner gegen Jtalien anfuͤhren, und das alte Carthago gleich-
ſam an Rom raͤchen muͤſſen9. Und in der alten Hiſtorie iſt Marius, wie er

in
[Beginn Spaltensatz] Vandalicae cap. 6. §. 10. wollen aus einer Stelle
des libri pontificalis erweiſen, daß die drey vor-
nehmſten Kirchen von der Pluͤnderung ausgenom-
men worden.
Nach Angeben des chronographi,
den Cuſpinianus heraus gegeben, iſt dieſe Pluͤnderung
im Monat Junio geſchehen. Poſt interitum Va-
lentiniani imperatoris, leuatus eſt Maximus impe-
rator XVI. Kal. Aprilis, & occiſus eſt pridie idus
Iunias, & intrauit Genſericus Romam, & prae-
dauit eam dies XIV. & leuatus eſt imperator in
Galliis Auitus VI idus Iulias.
6 procopivs de bello Vandal. L. I. c. 5.
Gizericus non officio, ſed ſpe diuite inductus, cum
claſſe ingenti Italiam petit, ac Romam ingreſſus,
obſtante nemine regiam occupat. Romani fugi-
entem Maximum lapidum ictibus conſiciunt, ab-
ſciſſumque illius caput & diſſecta membra inter ſe
partiuntur. Eudoxia cum Eudoxia ac Placidia,
quas Valentinianus ex ipſa procreauerat, captiua
in Gizerici poteſtatem uenit: qui magna auri ar-
gentique ui & imperatoria ſuppellectili in naues
impoſita, Carthaginem uela fecit; cum in aula
nec ahenis, nee re demum ulla manum abſtinuiſ-
ſet. Iouis quoque Capitolini templum diripuit, ac
mediam partem abſtulit tecti: quod ex aere opti-
mo ductum erat, multoque auro illito magnificen-
tiſſimum, & ſingulari dignum admiratione uide-
batur. E nauibus Gizerici unam, qua ſimulacra
nehebantur, periiſſe ferunt: reliquis Vandali in
portum Carthaginis delati ſunt. Eudoxiam Gize-
rieus matrimonio iunxit cum Honorico filiorum
maiori natu: alteram Valentiniani filiam Oly-
brio, ſenatorum Romae ſpectatiſſimo nuptam,
Byzantium cum matre Eudoxia, imperatoris po-
[Spaltenumbruch] ſtulatu miſit. Tunc penes Leonem erat imperium
orientis, factione Aſparis ipſi traditum, poſt
obitum Marciani.
7 v. ivstinianvs in l. 1. pr. C. de
officio praefecti praetorio Africae Quo
ergo ſermone, aut quibus operibus dignas deo
gratias agere ualeamus, qui per me, ultimum ſer-
uum ſuum, eccleſiae ſuae iniurias uindicare digna-
tus eſt, & tantarum prouinciarum populos a iugo
ſeruitutis eripere. Quod beneficium dei anteceſſo-
res noſtri non meruerunt: quibus non ſolum Afri-
cam liberare non licuit, ſed & ipſam Romam ui-
derunt ab eisdem Vandalis captam, & omnia im-
perialia ornamenta in Africam exinde translata:
Nunc uero deus per ſuam miſericordiam non ſo-
lum Africam, & omnes eius prouincias nobis tra-
didit, ſed & ipſa imperialia ornamenta, quat
capta Roma fuerant ablata, nobis reſtituit.
8 procopivs L. II. c. 9. p. 255. B. beſchrei-
bet die Beute, ſo in Conſtantinopel, nach dem Iuſti-
nianus
das Reich der Vandalen zerſtoͤhret, zur
Schau gefuͤhret worden. In ſpoliis uidere erat
quaecunque regiis uſibus addici ſolent: ſellas au-
reas, uebicula uxoris principis, mundi gemmei
ingentem uim, pocula ex auro, epularem omnem
ſupellectilem regis, talentorum argenti multas my-
riadas, & magnam regiorum uaſorum copiam:
quae Gizericus, uti ſupra memorauimus, in Ro-
mano palatio compilauerat. In his, uaſa Iudae-
orum erant, quae Titus Veſpaſiani ſilius, poſt Hi-
eroſolymorum excidium, Romam cum aliis aſpor-
tarat. La conſpicatus Iudaeus quidam, unum ex
auguſti familiaribus adiit, itaque monuit:
Non
expedit, mea quidem ſententia, aurum hoc in
palatium Byzantium inferri. Nusquam enim

[Ende Spaltensatz]
ſeruari
9
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0484" n="450"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Zehndtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
Tage in der Stadt <note place="foot" n="&#x2020;">Nach Angeben des <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">chronographi,</hi></hi></hi><lb/>
den <hi rendition="#aq">Cu&#x017F;pinianus</hi> heraus gegeben, i&#x017F;t die&#x017F;e Plu&#x0364;nderung<lb/>
im Monat Junio ge&#x017F;chehen. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Po&#x017F;t interitum Va-<lb/>
lentiniani imperatoris, leuatus e&#x017F;t Maximus impe-<lb/>
rator XVI. Kal. Aprilis, &amp; occi&#x017F;us e&#x017F;t pridie idus<lb/>
Iunias, &amp; intrauit Gen&#x017F;ericus Romam, &amp; prae-<lb/>
dauit eam dies XIV. &amp; leuatus e&#x017F;t imperator in<lb/>
Galliis Auitus VI idus Iulias.</hi></hi></note>, und wenn man lie&#x017F;t, was &#x017F;ie fu&#x0364;r Beute gemacht,<lb/>
&#x017F;ollte man nicht dencken, daß die Gothen in Rom gewe&#x017F;en. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi></hi><lb/>
berichtet, daß ein gantzes Schiff bloß mit Statuen beladen worden, &#x017F;o aber<lb/>
aufm Ru&#x0364;ckwege untergegangen<note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi> de bello Vandal. L. I. c. 5.<lb/><hi rendition="#i">Gizericus non officio, &#x017F;ed &#x017F;pe diuite inductus, cum<lb/>
cla&#x017F;&#x017F;e ingenti Italiam petit, ac Romam ingre&#x017F;&#x017F;us,<lb/>
ob&#x017F;tante nemine regiam occupat. Romani fugi-<lb/>
entem Maximum lapidum ictibus con&#x017F;iciunt, ab-<lb/>
&#x017F;ci&#x017F;&#x017F;umque illius caput &amp; di&#x017F;&#x017F;ecta membra inter &#x017F;e<lb/>
partiuntur. Eudoxia cum Eudoxia ac Placidia,<lb/>
quas Valentinianus ex ip&#x017F;a procreauerat, captiua<lb/>
in Gizerici pote&#x017F;tatem uenit: qui magna auri ar-<lb/>
gentique ui &amp; imperatoria &#x017F;uppellectili in naues<lb/>
impo&#x017F;ita, Carthaginem uela fecit; cum in aula<lb/>
nec ahenis, nee re demum ulla manum ab&#x017F;tinui&#x017F;-<lb/>
&#x017F;et. Iouis quoque Capitolini templum diripuit, ac<lb/>
mediam partem ab&#x017F;tulit tecti: quod ex aere opti-<lb/>
mo ductum erat, multoque auro illito magnificen-<lb/>
ti&#x017F;&#x017F;imum, &amp; &#x017F;ingulari dignum admiratione uide-<lb/>
batur. E nauibus Gizerici unam, qua &#x017F;imulacra<lb/>
nehebantur, perii&#x017F;&#x017F;e ferunt: reliquis Vandali in<lb/>
portum Carthaginis delati &#x017F;unt. Eudoxiam Gize-<lb/>
rieus matrimonio iunxit cum Honorico filiorum<lb/>
maiori natu: alteram Valentiniani filiam Oly-<lb/>
brio, &#x017F;enatorum Romae &#x017F;pectati&#x017F;&#x017F;imo nuptam,<lb/>
Byzantium cum matre Eudoxia, imperatoris po-<lb/><cb/>
&#x017F;tulatu mi&#x017F;it. Tunc penes Leonem erat imperium<lb/>
orientis, factione A&#x017F;paris ip&#x017F;i traditum, po&#x017F;t<lb/>
obitum Marciani.</hi></hi></note>. Es gerieth der gantze Ka&#x0364;i&#x017F;erliche Schatz<note place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">v. <hi rendition="#g">ivstinianvs</hi></hi> in l. 1. pr. C. de<lb/>
officio praefecti praetorio Africae <hi rendition="#i">Quo<lb/>
ergo &#x017F;ermone, aut quibus operibus dignas deo<lb/>
gratias agere ualeamus, qui per me, ultimum &#x017F;er-<lb/>
uum &#x017F;uum, eccle&#x017F;iae &#x017F;uae iniurias uindicare digna-<lb/>
tus e&#x017F;t, &amp; tantarum prouinciarum populos a iugo<lb/>
&#x017F;eruitutis eripere. Quod beneficium dei antece&#x017F;&#x017F;o-<lb/>
res no&#x017F;tri non meruerunt: quibus non &#x017F;olum Afri-<lb/>
cam liberare non licuit, &#x017F;ed &amp; ip&#x017F;am Romam ui-<lb/>
derunt ab eisdem Vandalis captam, &amp; omnia im-<lb/>
perialia ornamenta in Africam exinde translata:<lb/>
Nunc uero deus per &#x017F;uam mi&#x017F;ericordiam non &#x017F;o-<lb/>
lum Africam, &amp; omnes eius prouincias nobis tra-<lb/>
didit, &#x017F;ed &amp; ip&#x017F;a imperialia ornamenta, quat<lb/>
capta Roma fuerant ablata, nobis re&#x017F;tituit.</hi></hi></note>,<lb/>
und die Ko&#x017F;tbarkeiten, damit die Triumphe der vorigen Ro&#x0364;mer gepranget,<lb/>
in ihre Ha&#x0364;nde, unter den&#x017F;elbigen waren auch die Gefa&#x0364;&#x017F;&#x017F;e aus dem Tempel zu<lb/>
Jeru&#x017F;alem, die <hi rendition="#aq">Titus Ve&#x017F;pa&#x017F;ianus</hi> nach Zer&#x017F;to&#x0364;hrung de&#x017F;&#x017F;elben nach Rom ge-<lb/>
bracht: welche &#x017F;o wohl als die Reichs-Kleinodien, hernach als <hi rendition="#aq">Iu&#x017F;tinianus</hi><lb/>
das Reich der Vandalen zer&#x017F;to&#x0364;hret, wiederum nach Con&#x017F;tantinopel &#x017F;ind ge-<lb/>
fu&#x0364;hret worden<note xml:id="FN484_08_01" next="#FN484_08_02" place="foot" n="8"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi> L. II. c. 9. p. 255. B.</hi> be&#x017F;chrei-<lb/>
bet die Beute, &#x017F;o in Con&#x017F;tantinopel, nach dem <hi rendition="#aq">Iu&#x017F;ti-<lb/>
nianus</hi> das Reich der Vandalen zer&#x017F;to&#x0364;hret, zur<lb/>
Schau gefu&#x0364;hret worden. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">In &#x017F;poliis uidere erat<lb/>
quaecunque regiis u&#x017F;ibus addici &#x017F;olent: &#x017F;ellas au-<lb/>
reas, uebicula uxoris principis, mundi gemmei<lb/>
ingentem uim, pocula ex auro, epularem omnem<lb/>
&#x017F;upellectilem regis, talentorum argenti multas my-<lb/>
riadas, &amp; magnam regiorum ua&#x017F;orum copiam:<lb/>
quae Gizericus, uti &#x017F;upra memorauimus, in Ro-<lb/>
mano palatio compilauerat. In his, ua&#x017F;a Iudae-<lb/>
orum erant, quae Titus Ve&#x017F;pa&#x017F;iani &#x017F;ilius, po&#x017F;t Hi-<lb/>
ero&#x017F;olymorum excidium, Romam cum aliis a&#x017F;por-<lb/>
tarat. La con&#x017F;picatus Iudaeus quidam, unum ex<lb/>
augu&#x017F;ti familiaribus adiit, itaque monuit:</hi> Non<lb/>
expedit, mea quidem &#x017F;ententia, aurum hoc in<lb/>
palatium Byzantium inferri. Nusquam enim</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">&#x017F;eruari</hi></fw><cb type="end"/>
</note>. So &#x017F;elt&#x017F;am hatten &#x017F;ich die La&#x0364;uffte der weltlichen Dinge<lb/>
&#x017F;chicken mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en, daß Teut&#x017F;che Vo&#x0364;lcker von der Donau nach Africa kommen,<lb/>
und de&#x017F;&#x017F;en Einwohner gegen Jtalien anfu&#x0364;hren, und das alte Carthago gleich-<lb/>
&#x017F;am an Rom ra&#x0364;chen mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en<note xml:id="FN484_09_01" next="#FN484_09_02" place="foot" n="9"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der nächsten Seite.</note>. Und in der alten Hi&#x017F;torie i&#x017F;t <hi rendition="#aq">Marius,</hi> wie er<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">in</fw><lb/><note xml:id="FN483_05_02" prev="#FN483_05_01" place="foot" n="5"><cb type="start"/><hi rendition="#aq">Vandalicae cap.</hi> 6. §. 10. wollen aus einer Stelle<lb/>
des <hi rendition="#aq">libri pontificalis</hi> erwei&#x017F;en, daß die drey vor-<lb/>
nehm&#x017F;ten Kirchen von der Plu&#x0364;nderung ausgenom-<lb/>
men worden.<note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[450/0484] Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, Tage in der Stadt †, und wenn man lieſt, was ſie fuͤr Beute gemacht, ſollte man nicht dencken, daß die Gothen in Rom geweſen. procopivs berichtet, daß ein gantzes Schiff bloß mit Statuen beladen worden, ſo aber aufm Ruͤckwege untergegangen 6. Es gerieth der gantze Kaͤiſerliche Schatz 7, und die Koſtbarkeiten, damit die Triumphe der vorigen Roͤmer gepranget, in ihre Haͤnde, unter denſelbigen waren auch die Gefaͤſſe aus dem Tempel zu Jeruſalem, die Titus Veſpaſianus nach Zerſtoͤhrung deſſelben nach Rom ge- bracht: welche ſo wohl als die Reichs-Kleinodien, hernach als Iuſtinianus das Reich der Vandalen zerſtoͤhret, wiederum nach Conſtantinopel ſind ge- fuͤhret worden 8. So ſeltſam hatten ſich die Laͤuffte der weltlichen Dinge ſchicken muͤſſen, daß Teutſche Voͤlcker von der Donau nach Africa kommen, und deſſen Einwohner gegen Jtalien anfuͤhren, und das alte Carthago gleich- ſam an Rom raͤchen muͤſſen 9. Und in der alten Hiſtorie iſt Marius, wie er in 5 † Nach Angeben des chronographi, den Cuſpinianus heraus gegeben, iſt dieſe Pluͤnderung im Monat Junio geſchehen. Poſt interitum Va- lentiniani imperatoris, leuatus eſt Maximus impe- rator XVI. Kal. Aprilis, & occiſus eſt pridie idus Iunias, & intrauit Genſericus Romam, & prae- dauit eam dies XIV. & leuatus eſt imperator in Galliis Auitus VI idus Iulias. 6 procopivs de bello Vandal. L. I. c. 5. Gizericus non officio, ſed ſpe diuite inductus, cum claſſe ingenti Italiam petit, ac Romam ingreſſus, obſtante nemine regiam occupat. Romani fugi- entem Maximum lapidum ictibus conſiciunt, ab- ſciſſumque illius caput & diſſecta membra inter ſe partiuntur. Eudoxia cum Eudoxia ac Placidia, quas Valentinianus ex ipſa procreauerat, captiua in Gizerici poteſtatem uenit: qui magna auri ar- gentique ui & imperatoria ſuppellectili in naues impoſita, Carthaginem uela fecit; cum in aula nec ahenis, nee re demum ulla manum abſtinuiſ- ſet. Iouis quoque Capitolini templum diripuit, ac mediam partem abſtulit tecti: quod ex aere opti- mo ductum erat, multoque auro illito magnificen- tiſſimum, & ſingulari dignum admiratione uide- batur. E nauibus Gizerici unam, qua ſimulacra nehebantur, periiſſe ferunt: reliquis Vandali in portum Carthaginis delati ſunt. Eudoxiam Gize- rieus matrimonio iunxit cum Honorico filiorum maiori natu: alteram Valentiniani filiam Oly- brio, ſenatorum Romae ſpectatiſſimo nuptam, Byzantium cum matre Eudoxia, imperatoris po- ſtulatu miſit. Tunc penes Leonem erat imperium orientis, factione Aſparis ipſi traditum, poſt obitum Marciani. 7 v. ivstinianvs in l. 1. pr. C. de officio praefecti praetorio Africae Quo ergo ſermone, aut quibus operibus dignas deo gratias agere ualeamus, qui per me, ultimum ſer- uum ſuum, eccleſiae ſuae iniurias uindicare digna- tus eſt, & tantarum prouinciarum populos a iugo ſeruitutis eripere. Quod beneficium dei anteceſſo- res noſtri non meruerunt: quibus non ſolum Afri- cam liberare non licuit, ſed & ipſam Romam ui- derunt ab eisdem Vandalis captam, & omnia im- perialia ornamenta in Africam exinde translata: Nunc uero deus per ſuam miſericordiam non ſo- lum Africam, & omnes eius prouincias nobis tra- didit, ſed & ipſa imperialia ornamenta, quat capta Roma fuerant ablata, nobis reſtituit. 8 procopivs L. II. c. 9. p. 255. B. beſchrei- bet die Beute, ſo in Conſtantinopel, nach dem Iuſti- nianus das Reich der Vandalen zerſtoͤhret, zur Schau gefuͤhret worden. In ſpoliis uidere erat quaecunque regiis uſibus addici ſolent: ſellas au- reas, uebicula uxoris principis, mundi gemmei ingentem uim, pocula ex auro, epularem omnem ſupellectilem regis, talentorum argenti multas my- riadas, & magnam regiorum uaſorum copiam: quae Gizericus, uti ſupra memorauimus, in Ro- mano palatio compilauerat. In his, uaſa Iudae- orum erant, quae Titus Veſpaſiani ſilius, poſt Hi- eroſolymorum excidium, Romam cum aliis aſpor- tarat. La conſpicatus Iudaeus quidam, unum ex auguſti familiaribus adiit, itaque monuit: Non expedit, mea quidem ſententia, aurum hoc in palatium Byzantium inferri. Nusquam enim ſeruari 9 5 Vandalicae cap. 6. §. 10. wollen aus einer Stelle des libri pontificalis erweiſen, daß die drey vor- nehmſten Kirchen von der Pluͤnderung ausgenom- men worden.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/484
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 450. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/484>, abgerufen am 16.07.2024.