Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit den Hunnen geführten Kriege.
en ruhiger geworden zu seyn. Jnmassen ein Brief vom Pabst Leone an ob-
gedachten Turribium vom Jahr 447. vorhanden, in welchem er ihm Nach-
richt giebt, daß er die gesamten Bischöffe von gantz Spanien zu einer Nati-
onal-Versammlung aufgefordert, und ihn ersuchet, daß, wenn es nicht mög-
lich seyn solte selbige zu Stande zu bringen, zum wenigsten die Bischöffe von
Gallicien nicht Anstand nehmen möchten, zusammen zu kommen.

XXI. Um diese Zeit wird Clodio, König der Francken, in der Histo-Clodio nimt
Cambrai weg.
Aetiusschlägt
ihn. Zustand
von Trier,
Maintz und
Cöln.
+ am Fluß
Canche.

rie bekannt. sidonivs apollinaris, der damals in Gallien gelebet,
beschreibt die Einbrüche, die er in Belgicam secundam gethan, und wie Ae-
tius
ihn an den Gräntzen der Atrebatier, ad uicum Helenae, wo nachmals
Vieux-Hedin1 gelegen, geschlagen, und Maiorianus diesem Zug mit bey-
gewohnet2. Er gedenckt dabey eines grossen Hochzeitmahls, so die Francken
eben gehalten, als sie von den Römern überfallen worden3. Nichts
kan dasjenige, was tacitvs von der Gestalt der Teutschen, von
ihrer engen Kleidung, und Art die Haare in Zöpffe zu zwingen, von ihren

Rit-
[Beginn Spaltensatz] tas ad praedictarum prouinciarum episcopos defe-
ratur. Si autem aliquid quod absit obstiterit,
quo possit celebrari generale concilium, Galliciao
saltem in unum conueniant sacerdotes.
1 §. XXI. 1. uid. sirmondvs in notis ad
sidonivm apollinarem p.
120.
2 sidonivs in panegyrico Maioriani, A.
458. dicto. u. 212. sqq.
Pugnastis pariter, Francus qua CLOIO
patentes
Attrebatum terras peruaserat. Hic coeun-
tes
Claudebant angusta uias, arcuque subactum
VICVM HELENAM, FLVMENQVE
simul sub tramite longo
Artus suppositis trabibus transmiserat ag-
ger.
3 idem l. c. u. 218. seq.
- - - - Fors ripae colle propinquo,
Barbaricus resonabat hymen, Scythicisque
choreis
Nubebat flauo similis noua nupta marito,
Hos ergo, ut perhibent, strauit. crepitabat
ad ictus
Cassis, & oppositis hastarum uerbera thorax
Arcebat squammis, donec conuersa fugatus
Hostis terga dedit. Plaustris rutilare ui-
deres
Barbarici uaga festa tori, conuectaque pas-
sim
[Spaltenumbruch] Fercula, captiuasque dapes, cirroque ma-
dente
Ferre coronatos redolentia serta lebetas.
Ilicet increscit Mauros, thalamique refrin-
git
Plus ardens Bellona faces. rapit esseda uictor,
Nubentemque nurum. non sic Pholoetica
monstra
Atque Peiethronios Lapithas Semeleius Euan
Miscuit, Aemonias dum flammant orgia
matres
Et Venerem Martemque cient, ac prima
cruentos
Consumunt ad bella cibos, Bacchoque rotato
Pocula tela putant, cum crudescente tumultu
Polluit Aemathium sanguis Centauricus O-
thrym.
Nec plus nubigenum celebrentur iurgia fra-
trum:
Hic quoque monstra domat, rutili quibus ar-
ce cerebri
Ad frontem coma tracta iacet, nudataque
ceruix
Setarum per damna nitet: tum lumine glauco
Albet aquosa acies, ac uultibus undique ra-
sis,
Pro barba tenues perarantur pectine cristae.
Strictius assutae uestes procera cöercent
Membra uiraum, patet his altato tegmine
poples,
Latus & angustam suspendit balteus aluum.
Excussisse citas uastum per inane bipennes,
Et plagae praescisse locum, clypeosque rotare

[Ende Spaltensatz]
Ludus
G g g 2

bis zu Ende der mit den Hunnen gefuͤhrten Kriege.
en ruhiger geworden zu ſeyn. Jnmaſſen ein Brief vom Pabſt Leone an ob-
gedachten Turribium vom Jahr 447. vorhanden, in welchem er ihm Nach-
richt giebt, daß er die geſamten Biſchoͤffe von gantz Spanien zu einer Nati-
onal-Verſammlung aufgefordert, und ihn erſuchet, daß, wenn es nicht moͤg-
lich ſeyn ſolte ſelbige zu Stande zu bringen, zum wenigſten die Biſchoͤffe von
Gallicien nicht Anſtand nehmen moͤchten, zuſammen zu kommen.

XXI. Um dieſe Zeit wird Clodio, Koͤnig der Francken, in der Hiſto-Clodio nimt
Cambrai weg.
Aëtiusſchlaͤgt
ihn. Zuſtand
von Trier,
Maintz und
Coͤln.
† am Fluß
Canche.

rie bekannt. sidonivs apollinaris, der damals in Gallien gelebet,
beſchreibt die Einbruͤche, die er in Belgicam ſecundam gethan, und wie Aë-
tius
ihn an den Graͤntzen der Atrebatier, ad uicum Helenae, wo nachmals
Vieux-Hedin1 gelegen, geſchlagen, und Maiorianus dieſem Zug mit bey-
gewohnet2. Er gedenckt dabey eines groſſen Hochzeitmahls, ſo die Francken
eben gehalten, als ſie von den Roͤmern uͤberfallen worden3. Nichts
kan dasjenige, was tacitvs von der Geſtalt der Teutſchen, von
ihrer engen Kleidung, und Art die Haare in Zoͤpffe zu zwingen, von ihren

Rit-
[Beginn Spaltensatz] tas ad praedictarum prouinciarum epiſcopos defe-
ratur. Si autem aliquid quod abſit obſtiterit,
quo poſſit celebrari generale concilium, Galliciao
ſaltem in unum conueniant ſacerdotes.
1 §. XXI. 1. uid. sirmondvs in notis ad
sidonivm apollinarem p.
120.
2 sidonivs in panegyrico Maioriani, A.
458. dicto. u. 212. ſqq.
Pugnaſtis pariter, Francus qua CLOIO
patentes
Attrebatum terras peruaſerat. Hic coëun-
tes
Claudebant anguſta uias, arcuque ſubactum
VICVM HELENAM, FLVMENQVE
ſimul ſub tramite longo
Artus ſuppoſitis trabibus transmiſerat ag-
ger.
3 idem l. c. u. 218. ſeq.
‒ ‒ ‒ ‒ Fors ripae colle propinquo,
Barbaricus reſonabat hymen, Scythicisque
choreis
Nubebat flauo ſimilis noua nupta marito,
Hos ergo, ut perhibent, ſtrauit. crepitabat
ad ictus
Caſſis, & oppoſitis haſtarum uerbera thorax
Arcebat ſquammis, donec conuerſa fugatus
Hoſtis terga dedit. Plauſtris rutilare ui-
deres
Barbarici uaga feſta tori, conuectaque paſ-
ſim
[Spaltenumbruch] Fercula, captiuasque dapes, cirroque ma-
dente
Ferre coronatos redolentia ſerta lebetas.
Ilicet increſcit Mauros, thalamique refrin-
git
Plus ardens Bellona faces. rapit eſſeda uictor,
Nubentemque nurum. non ſic Pholoëtica
monſtra
Atque Peiethronios Lapithas Semeleius Euan
Miſcuit, Aemonias dum flammant orgia
matres
Et Venerem Martemque cient, ac prima
cruentos
Conſumunt ad bella cibos, Bacchoque rotato
Pocula tela putant, cum crudeſcente tumultu
Polluit Aemathium ſanguis Centauricus O-
thrym.
Nec plus nubigenum celebrentur iurgia fra-
trum:
Hic quoque monſtra domat, rutili quibus ar-
ce cerebri
Ad frontem coma tracta iacet, nudataque
ceruix
Setarum per damna nitet: tum lumine glauco
Albet aquoſa acies, ac uultibus undique ra-
ſis,
Pro barba tenues perarantur pectine criſtae.
Strictius aſſutae ueſtes procera cöercent
Membra uirûm, patet his altato tegmine
poples,
Latus & anguſtam ſuſpendit balteus aluum.
Excuſſiſſe citas uaſtum per inane bipennes,
Et plagae praeſciſſe locum, clypeosque rotare

[Ende Spaltensatz]
Ludus
G g g 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0453" n="419"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit den Hunnen gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/>
en ruhiger geworden zu &#x017F;eyn. Jnma&#x017F;&#x017F;en ein Brief vom Pab&#x017F;t <hi rendition="#aq">Leone</hi> an ob-<lb/>
gedachten <hi rendition="#aq">Turribium</hi> vom Jahr 447. vorhanden, in welchem er ihm Nach-<lb/>
richt giebt, daß er die ge&#x017F;amten Bi&#x017F;cho&#x0364;ffe von gantz Spanien zu einer Nati-<lb/>
onal-Ver&#x017F;ammlung aufgefordert, und ihn er&#x017F;uchet, daß, wenn es nicht mo&#x0364;g-<lb/>
lich &#x017F;eyn &#x017F;olte &#x017F;elbige zu Stande zu bringen, zum wenig&#x017F;ten die Bi&#x017F;cho&#x0364;ffe von<lb/>
Gallicien nicht An&#x017F;tand nehmen mo&#x0364;chten, zu&#x017F;ammen zu kommen<note xml:id="FN452_09_02" prev="#FN452_09_01" place="foot" n="9"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">tas ad praedictarum prouinciarum epi&#x017F;copos defe-<lb/>
ratur. Si autem aliquid quod ab&#x017F;it ob&#x017F;titerit,<lb/>
quo po&#x017F;&#x017F;it celebrari generale concilium, Galliciao<lb/>
&#x017F;altem in unum conueniant &#x017F;acerdotes.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXI.</hi> Um die&#x017F;e Zeit wird <hi rendition="#aq">Clodio,</hi> Ko&#x0364;nig der Francken, in der Hi&#x017F;to-<note place="right"><hi rendition="#aq">Clodio</hi> nimt<lb/>
Cambrai weg.<lb/><hi rendition="#aq">Aëtius</hi>&#x017F;chla&#x0364;gt<lb/>
ihn. Zu&#x017F;tand<lb/>
von Trier,<lb/>
Maintz <hi rendition="#g">und</hi><lb/>
Co&#x0364;ln.<lb/>
&#x2020; am Fluß<lb/><hi rendition="#aq">Canche.</hi></note><lb/>
rie bekannt. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs apollinaris,</hi></hi></hi> der damals in Gallien gelebet,<lb/>
be&#x017F;chreibt die Einbru&#x0364;che, die er in <hi rendition="#aq">Belgicam &#x017F;ecundam</hi> gethan, und wie <hi rendition="#aq">Aë-<lb/>
tius</hi> ihn an den Gra&#x0364;ntzen der Atrebatier, <hi rendition="#aq">ad uicum Helenae,</hi> wo nachmals<lb/><hi rendition="#aq">Vieux-Hedin</hi><note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XXI</hi>. 1. <hi rendition="#aq">uid. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sirmondvs</hi></hi> in notis ad<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivm apollinarem</hi></hi> p.</hi> 120.</note> gelegen, ge&#x017F;chlagen, und <hi rendition="#aq">Maiorianus</hi> die&#x017F;em Zug mit bey-<lb/>
gewohnet<note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs</hi></hi> in panegyrico Maioriani, A.<lb/>
458. dicto. u. 212. &#x017F;qq.<lb/><hi rendition="#i">Pugna&#x017F;tis pariter, Francus qua <hi rendition="#g">CLOIO</hi><lb/><hi rendition="#et">patentes</hi><lb/>
Attrebatum terras perua&#x017F;erat. Hic coëun-<lb/><hi rendition="#et">tes</hi><lb/>
Claudebant angu&#x017F;ta uias, arcuque &#x017F;ubactum<lb/><hi rendition="#g">VICVM HELENAM,</hi> FLVMENQVE<lb/><hi rendition="#et">&#x017F;imul &#x017F;ub tramite longo</hi><lb/>
Artus &#x017F;uppo&#x017F;itis trabibus transmi&#x017F;erat ag-<lb/><hi rendition="#et">ger.</hi></hi></hi></note>. Er gedenckt dabey eines gro&#x017F;&#x017F;en Hochzeitmahls, &#x017F;o die Francken<lb/>
eben gehalten, als &#x017F;ie von den Ro&#x0364;mern u&#x0364;berfallen worden<note xml:id="FN453_03_01" next="#FN453_03_02" place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi> l. c. u. 218. &#x017F;eq.<lb/>
&#x2012; &#x2012; &#x2012; &#x2012; <hi rendition="#i">Fors ripae colle propinquo,<lb/>
Barbaricus re&#x017F;onabat hymen, Scythicisque<lb/><hi rendition="#et">choreis</hi><lb/>
Nubebat flauo &#x017F;imilis noua nupta marito,<lb/>
Hos ergo, ut perhibent, &#x017F;trauit. crepitabat<lb/><hi rendition="#et">ad ictus</hi><lb/>
Ca&#x017F;&#x017F;is, &amp; oppo&#x017F;itis ha&#x017F;tarum uerbera thorax<lb/>
Arcebat &#x017F;quammis, donec conuer&#x017F;a fugatus<lb/>
Ho&#x017F;tis terga dedit. Plau&#x017F;tris rutilare ui-<lb/><hi rendition="#et">deres</hi><lb/>
Barbarici uaga fe&#x017F;ta tori, conuectaque pa&#x017F;-<lb/><hi rendition="#et">&#x017F;im</hi><lb/><cb/>
Fercula, captiuasque dapes, cirroque ma-<lb/><hi rendition="#et">dente</hi><lb/>
Ferre coronatos redolentia &#x017F;erta lebetas.<lb/>
Ilicet incre&#x017F;cit Mauros, thalamique refrin-<lb/><hi rendition="#et">git</hi><lb/>
Plus ardens Bellona faces. rapit e&#x017F;&#x017F;eda uictor,<lb/>
Nubentemque nurum. non &#x017F;ic Pholoëtica<lb/><hi rendition="#et">mon&#x017F;tra</hi><lb/>
Atque Peiethronios Lapithas Semeleius Euan<lb/>
Mi&#x017F;cuit, Aemonias dum flammant orgia<lb/><hi rendition="#et">matres</hi><lb/>
Et Venerem Martemque cient, ac prima<lb/><hi rendition="#et">cruentos</hi><lb/>
Con&#x017F;umunt ad bella cibos, Bacchoque rotato<lb/>
Pocula tela putant, cum crude&#x017F;cente tumultu<lb/>
Polluit Aemathium &#x017F;anguis Centauricus O-<lb/><hi rendition="#et">thrym.</hi><lb/>
Nec plus nubigenum celebrentur iurgia fra-<lb/><hi rendition="#et">trum:</hi><lb/>
Hic quoque mon&#x017F;tra domat, rutili quibus ar-<lb/><hi rendition="#et">ce cerebri</hi><lb/>
Ad frontem coma tracta iacet, nudataque<lb/><hi rendition="#et">ceruix</hi><lb/>
Setarum per damna nitet: tum lumine glauco<lb/>
Albet aquo&#x017F;a acies, ac uultibus undique ra-<lb/><hi rendition="#et">&#x017F;is,</hi><lb/>
Pro barba tenues perarantur pectine cri&#x017F;tae.<lb/>
Strictius a&#x017F;&#x017F;utae ue&#x017F;tes procera cöercent<lb/>
Membra uirûm, patet his altato tegmine<lb/><hi rendition="#et">poples,</hi><lb/>
Latus &amp; angu&#x017F;tam &#x017F;u&#x017F;pendit balteus aluum.<lb/>
Excu&#x017F;&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e citas ua&#x017F;tum per inane bipennes,<lb/>
Et plagae prae&#x017F;ci&#x017F;&#x017F;e locum, clypeosque rotare</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Ludus</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">G g g 2</fw><lb/><cb type="end"/></note>. Nichts<lb/>
kan dasjenige, was <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tacitvs</hi></hi></hi> von der Ge&#x017F;talt der Teut&#x017F;chen, von<lb/>
ihrer engen Kleidung, und Art die Haare in Zo&#x0364;pffe zu zwingen, von ihren<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">Rit-</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[419/0453] bis zu Ende der mit den Hunnen gefuͤhrten Kriege. en ruhiger geworden zu ſeyn. Jnmaſſen ein Brief vom Pabſt Leone an ob- gedachten Turribium vom Jahr 447. vorhanden, in welchem er ihm Nach- richt giebt, daß er die geſamten Biſchoͤffe von gantz Spanien zu einer Nati- onal-Verſammlung aufgefordert, und ihn erſuchet, daß, wenn es nicht moͤg- lich ſeyn ſolte ſelbige zu Stande zu bringen, zum wenigſten die Biſchoͤffe von Gallicien nicht Anſtand nehmen moͤchten, zuſammen zu kommen 9. XXI. Um dieſe Zeit wird Clodio, Koͤnig der Francken, in der Hiſto- rie bekannt. sidonivs apollinaris, der damals in Gallien gelebet, beſchreibt die Einbruͤche, die er in Belgicam ſecundam gethan, und wie Aë- tius ihn an den Graͤntzen der Atrebatier, ad uicum Helenae, wo nachmals Vieux-Hedin 1 gelegen, geſchlagen, und Maiorianus dieſem Zug mit bey- gewohnet 2. Er gedenckt dabey eines groſſen Hochzeitmahls, ſo die Francken eben gehalten, als ſie von den Roͤmern uͤberfallen worden 3. Nichts kan dasjenige, was tacitvs von der Geſtalt der Teutſchen, von ihrer engen Kleidung, und Art die Haare in Zoͤpffe zu zwingen, von ihren Rit- Clodio nimt Cambrai weg. Aëtiusſchlaͤgt ihn. Zuſtand von Trier, Maintz und Coͤln. † am Fluß Canche. 9 tas ad praedictarum prouinciarum epiſcopos defe- ratur. Si autem aliquid quod abſit obſtiterit, quo poſſit celebrari generale concilium, Galliciao ſaltem in unum conueniant ſacerdotes. 1 §. XXI. 1. uid. sirmondvs in notis ad sidonivm apollinarem p. 120. 2 sidonivs in panegyrico Maioriani, A. 458. dicto. u. 212. ſqq. Pugnaſtis pariter, Francus qua CLOIO patentes Attrebatum terras peruaſerat. Hic coëun- tes Claudebant anguſta uias, arcuque ſubactum VICVM HELENAM, FLVMENQVE ſimul ſub tramite longo Artus ſuppoſitis trabibus transmiſerat ag- ger. 3 idem l. c. u. 218. ſeq. ‒ ‒ ‒ ‒ Fors ripae colle propinquo, Barbaricus reſonabat hymen, Scythicisque choreis Nubebat flauo ſimilis noua nupta marito, Hos ergo, ut perhibent, ſtrauit. crepitabat ad ictus Caſſis, & oppoſitis haſtarum uerbera thorax Arcebat ſquammis, donec conuerſa fugatus Hoſtis terga dedit. Plauſtris rutilare ui- deres Barbarici uaga feſta tori, conuectaque paſ- ſim Fercula, captiuasque dapes, cirroque ma- dente Ferre coronatos redolentia ſerta lebetas. Ilicet increſcit Mauros, thalamique refrin- git Plus ardens Bellona faces. rapit eſſeda uictor, Nubentemque nurum. non ſic Pholoëtica monſtra Atque Peiethronios Lapithas Semeleius Euan Miſcuit, Aemonias dum flammant orgia matres Et Venerem Martemque cient, ac prima cruentos Conſumunt ad bella cibos, Bacchoque rotato Pocula tela putant, cum crudeſcente tumultu Polluit Aemathium ſanguis Centauricus O- thrym. Nec plus nubigenum celebrentur iurgia fra- trum: Hic quoque monſtra domat, rutili quibus ar- ce cerebri Ad frontem coma tracta iacet, nudataque ceruix Setarum per damna nitet: tum lumine glauco Albet aquoſa acies, ac uultibus undique ra- ſis, Pro barba tenues perarantur pectine criſtae. Strictius aſſutae ueſtes procera cöercent Membra uirûm, patet his altato tegmine poples, Latus & anguſtam ſuſpendit balteus aluum. Excuſſiſſe citas uaſtum per inane bipennes, Et plagae praeſciſſe locum, clypeosque rotare Ludus G g g 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/453
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 419. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/453>, abgerufen am 16.07.2024.