Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Vandalischen, Svevischen etc. Reichs.
Vortheile, dadurch er sich zu befestigen geglaubet, schlugen endlich zu seinem
Unglück aus. Einer, Namens Olympius , den er selbst nach Hofe ge-
bracht, hatte unter dem Schein einer besondern Andacht, die gleichwohl sehr
zweydeutig mag gewesen seyn, Mittel gefunden, sich bey dem jungen Käiser,
dem Stiliconis Vermögenheit und Ansehen, vielleicht, auch wenn sie ihm am
nützlichsten gewesen, unangenehm seyn können, in besonderes Vertrauen zu se-
tzen, und brachte ihm bey, Stilico trachtete deswegen nach der Reise in den
Orient, damit er seinen Sohn, Eucherium, an Theodosii Stelle zum
Käiser machen könnte, da er denn auch das Abendländische Käiserthum nach-
zuholen wissen würde. Die obschwebende Veränderung brach zuerst bey der
Armee aus. Die Soldaten machten zu Pavia einen Aufstand, und erschlu-
gen einige der vornehmsten Generals-Personen, die man ihnen verdächtig ge-
macht, daß sie es zu sehr mit Stilicone hielten. Sofort kam an die Trup-
pen, die zu Rauenna lagen, Befehl, Stiliconem feste zu machen, die ihn
aus der Kirche, dahin er geflüchtet war, wegnahmen. Gleich darauf kam
neuer Befehl, ihm den Kopf abzuschlagen, und selbiges ward den 23. Augu-
sti vollzogen . Honorius schickte seine Gemahlin ihrer Mutter Serena wieder
zurücke: Eucherius entflohe zwar nach Rom, wurde aber doch bald hernach
auch umgebracht, und Serena ist ebenfalls, wie bald folgen wird, eines ge-
waltsamen Todes gestorben. Es ist nicht Wunder, daß die historici, die
nach Stiliconis Fall geschrieben, seiner nicht zum besten gedencken. sozo-
menvs
schreibet 5, man habe ihn im Verdacht gehabt, daß er seinen Sohn
zum Käiser im Orient machen wollen. philostorgivs aber 6 setzt noch
andere ungereimte Umstände darzu, und unter andern, daß er Honorio Gifft

beygebracht.
[Beginn Spaltensatz] nam quandam Christianorum ecclesiam intempesta
nocte ingressus est. Quod conspicati barbari, qui
cum eo erant, aliique familiares, armati cum
seruis suis, quid futurum esset, dispiciunt. Po-
steaquam illuxisset, ingressi sunt ecclesiam milites,
&, episcopo praesente, iureiurando Stiliconi consir-
marunt, non imperatum esse sibi a principe, ut
eum necarent, sed tantum, ut custodirent: quum
nero egressus extra ecclesiam, sub custodia mili-
tum esse coepisset, alterae reddebantur ab eo, qui
priores attulerat, litterae: quibus in litteris, Ste-
lichonis in rempl. delictis, poena capitis irroga-
batur. Eucherio, Stelichonis filio, fuga, dum haec
fierent, uersus urbem Romam elapso, ad mortem
Stelicho ducitur. Quumque barbari, quotquot ipsi
aderant, & famuli, & alias necessarii,
(quorum
erat multitudo non modica
) neci eum eripere ci-
tato impetu statuissent; uariis Stelicho minis &
terrere proposito, ab hoc eos conatu reuocauit, &
quodam modo ceruicem ipsemet gladio praebuit;
uir omnium, quotquot id temporis magna cum po-
testate fuerunt, modestissimus. Licet enim filiae
fratris Theodosii maioris matrimenie iunctus es-
[Spaltenumbruch] set, amborum Theodosii siliorum regna ei credita
fuissent, & annos tres ac uiginti militum ducis
munus gessisset, nunquam tamen animaduersum
est, eum militibus, interueniente pecunia, magi-
stratus praefecisse, uel annonam militarem in lu-
crum suum uertisse. Quumque pater filii dunta-
xat unius esset, hanc ei dignitatis metam statuit:
ut ad officium tribuni notariorum prouecto, nul-
lam aliam potestatem adquireret.
5 sozomenvs Lib. IX. c. 4.
6 philostorgivs Lib. XII. c. 2. Omnes
enim cogitationes Stelichonem contra imperatorem
direxisse: neque, quod generum eum haberet ob
filiam, diductum; sed & uenenum mortis ei miscu-
isse: se ipsum uero iniuria affecisse in eo, quod
Eucherium, filium, contra ius imperatorem facere
studeret, nepotem uero imperio
(quod ei debeba-
tur per successionem & secundum ius
) prae-
cideret, multaretque. Ita uero aperte & confi-
denter tyrannidem affectasse Stelichonem ait, ut
etiam numisma, sola forma excepta cuderet.

[Ende Spaltensatz]
7. hiero-
Y y

Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs.
Vortheile, dadurch er ſich zu befeſtigen geglaubet, ſchlugen endlich zu ſeinem
Ungluͤck aus. Einer, Namens Olympius , den er ſelbſt nach Hofe ge-
bracht, hatte unter dem Schein einer beſondern Andacht, die gleichwohl ſehr
zweydeutig mag geweſen ſeyn, Mittel gefunden, ſich bey dem jungen Kaͤiſer,
dem Stiliconis Vermoͤgenheit und Anſehen, vielleicht, auch wenn ſie ihm am
nuͤtzlichſten geweſen, unangenehm ſeyn koͤnnen, in beſonderes Vertrauen zu ſe-
tzen, und brachte ihm bey, Stilico trachtete deswegen nach der Reiſe in den
Orient, damit er ſeinen Sohn, Eucherium, an Theodoſii Stelle zum
Kaͤiſer machen koͤnnte, da er denn auch das Abendlaͤndiſche Kaͤiſerthum nach-
zuholen wiſſen wuͤrde. Die obſchwebende Veraͤnderung brach zuerſt bey der
Armee aus. Die Soldaten machten zu Pavia einen Aufſtand, und erſchlu-
gen einige der vornehmſten Generals-Perſonen, die man ihnen verdaͤchtig ge-
macht, daß ſie es zu ſehr mit Stilicone hielten. Sofort kam an die Trup-
pen, die zu Rauenna lagen, Befehl, Stiliconem feſte zu machen, die ihn
aus der Kirche, dahin er gefluͤchtet war, wegnahmen. Gleich darauf kam
neuer Befehl, ihm den Kopf abzuſchlagen, und ſelbiges ward den 23. Augu-
ſti vollzogen . Honorius ſchickte ſeine Gemahlin ihrer Mutter Serena wieder
zuruͤcke: Eucherius entflohe zwar nach Rom, wurde aber doch bald hernach
auch umgebracht, und Serena iſt ebenfalls, wie bald folgen wird, eines ge-
waltſamen Todes geſtorben. Es iſt nicht Wunder, daß die hiſtorici, die
nach Stiliconis Fall geſchrieben, ſeiner nicht zum beſten gedencken. sozo-
menvs
ſchreibet 5, man habe ihn im Verdacht gehabt, daß er ſeinen Sohn
zum Kaͤiſer im Orient machen wollen. philostorgivs aber 6 ſetzt noch
andere ungereimte Umſtaͤnde darzu, und unter andern, daß er Honorio Gifft

beygebracht.
[Beginn Spaltensatz] nam quandam Chriſtianorum eccleſiam intempeſta
nocte ingreſſus eſt. Quod conſpicati barbari, qui
cum eo erant, aliique familiares, armati cum
ſeruis ſuis, quid futurum eſſet, diſpiciunt. Po-
ſteaquam illuxiſſet, ingreſſi ſunt eccleſiam milites,
&, epiſcopo praeſente, iureiurando Stiliconi conſir-
marunt, non imperatum eſſe ſibi a principe, ut
eum necarent, ſed tantum, ut cuſtodirent: quum
nero egreſſus extra eccleſiam, ſub cuſtodia mili-
tum eſſe coepiſſet, alterae reddebantur ab eo, qui
priores attulerat, litterae: quibus in litteris, Ste-
lichonis in rempl. delictis, poena capitis irroga-
batur. Eucherio, Stelichonis filio, fuga, dum haec
fierent, uerſus urbem Romam elapſo, ad mortem
Stelicho ducitur. Quumque barbari, quotquot ipſi
aderant, & famuli, & alias neceſſarii,
(quorum
erat multitudo non modica
) neci eum eripere ci-
tato impetu ſtatuiſſent; uariis Stelicho minis &
terrere propoſito, ab hoc eos conatu reuocauit, &
quodam modo ceruicem ipſemet gladio praebuit;
uir omnium, quotquot id temporis magna cum po-
teſtate fuerunt, modeſtiſſimus. Licet enim filiae
fratris Theodoſii maioris matrimenie iunctus eſ-
[Spaltenumbruch] ſet, amborum Theodoſii ſiliorum regna ei credita
fuiſſent, & annos tres ac uiginti militum ducis
munus geſſiſſet, nunquam tamen animaduerſum
eſt, eum militibus, interueniente pecunia, magi-
ſtratus praefeciſſe, uel annonam militarem in lu-
crum ſuum uertiſſe. Quumque pater filii dunta-
xat unius eſſet, hanc ei dignitatis metam ſtatuit:
ut ad officium tribuni notariorum prouecto, nul-
lam aliam poteſtatem adquireret.
5 sozomenvs Lib. IX. c. 4.
6 philostorgivs Lib. XII. c. 2. Omnes
enim cogitationes Stelichonem contra imperatorem
direxiſſe: neque, quod generum eum haberet ob
filiam, diductum; ſed & uenenum mortis ei miſcu-
iſſe: ſe ipſum uero iniuria affeciſſe in eo, quod
Eucherium, filium, contra ius imperatorem facere
ſtuderet, nepotem uero imperio
(quod ei debeba-
tur per ſucceſſionem & ſecundum ius
) prae-
cideret, multaretque. Ita uero aperte & confi-
denter tyrannidem affectaſſe Stelichonem ait, ut
etiam numiſma, ſola forma excepta cuderet.

[Ende Spaltensatz]
7. hiero-
Y y
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0387" n="353"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Vandali&#x017F;chen, Svevi&#x017F;chen &#xA75B;c. Reichs.</hi></fw><lb/>
Vortheile, dadurch er &#x017F;ich zu befe&#x017F;tigen geglaubet, &#x017F;chlugen endlich zu &#x017F;einem<lb/>
Unglu&#x0364;ck aus. Einer, Namens <hi rendition="#aq">Olympius</hi> <note xml:id="FN386_03_02" prev="#FN386_03_01" place="foot" n="3"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>, den er &#x017F;elb&#x017F;t nach Hofe ge-<lb/>
bracht, hatte unter dem Schein einer be&#x017F;ondern Andacht, die gleichwohl &#x017F;ehr<lb/>
zweydeutig mag gewe&#x017F;en &#x017F;eyn, Mittel gefunden, &#x017F;ich bey dem jungen Ka&#x0364;i&#x017F;er,<lb/>
dem <hi rendition="#aq">Stiliconis</hi> Vermo&#x0364;genheit und An&#x017F;ehen, vielleicht, auch wenn &#x017F;ie ihm am<lb/>
nu&#x0364;tzlich&#x017F;ten gewe&#x017F;en, unangenehm &#x017F;eyn ko&#x0364;nnen, in be&#x017F;onderes Vertrauen zu &#x017F;e-<lb/>
tzen, und brachte ihm bey, <hi rendition="#aq">Stilico</hi> trachtete deswegen nach der Rei&#x017F;e in den<lb/>
Orient, damit er &#x017F;einen Sohn, <hi rendition="#aq">Eucherium,</hi> an <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ii</hi> Stelle zum<lb/>
Ka&#x0364;i&#x017F;er machen ko&#x0364;nnte, da er denn auch das Abendla&#x0364;ndi&#x017F;che Ka&#x0364;i&#x017F;erthum nach-<lb/>
zuholen wi&#x017F;&#x017F;en wu&#x0364;rde. Die ob&#x017F;chwebende Vera&#x0364;nderung brach zuer&#x017F;t bey der<lb/>
Armee aus. Die Soldaten machten zu Pavia einen Auf&#x017F;tand, und er&#x017F;chlu-<lb/>
gen einige der vornehm&#x017F;ten Generals-Per&#x017F;onen, die man ihnen verda&#x0364;chtig ge-<lb/>
macht, daß &#x017F;ie es zu &#x017F;ehr mit <hi rendition="#aq">Stilicone</hi> hielten. Sofort kam an die Trup-<lb/>
pen, die zu <hi rendition="#aq">Rauenna</hi> lagen, Befehl, <hi rendition="#aq">Stiliconem</hi> fe&#x017F;te zu machen, die ihn<lb/>
aus der Kirche, dahin er geflu&#x0364;chtet war, wegnahmen. Gleich darauf kam<lb/>
neuer Befehl, ihm den Kopf abzu&#x017F;chlagen, und &#x017F;elbiges ward den 23. Augu-<lb/>
&#x017F;ti vollzogen <note xml:id="FN386_04_02" prev="#FN386_04_01" place="foot" n="4"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">nam quandam Chri&#x017F;tianorum eccle&#x017F;iam intempe&#x017F;ta<lb/>
nocte ingre&#x017F;&#x017F;us e&#x017F;t. Quod con&#x017F;picati barbari, qui<lb/>
cum eo erant, aliique familiares, armati cum<lb/>
&#x017F;eruis &#x017F;uis, quid futurum e&#x017F;&#x017F;et, di&#x017F;piciunt. Po-<lb/>
&#x017F;teaquam illuxi&#x017F;&#x017F;et, ingre&#x017F;&#x017F;i &#x017F;unt eccle&#x017F;iam milites,<lb/>
&amp;, epi&#x017F;copo prae&#x017F;ente, iureiurando Stiliconi con&#x017F;ir-<lb/>
marunt, non imperatum e&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ibi a principe, ut<lb/>
eum necarent, &#x017F;ed tantum, ut cu&#x017F;todirent: quum<lb/>
nero egre&#x017F;&#x017F;us extra eccle&#x017F;iam, &#x017F;ub cu&#x017F;todia mili-<lb/>
tum e&#x017F;&#x017F;e coepi&#x017F;&#x017F;et, alterae reddebantur ab eo, qui<lb/>
priores attulerat, litterae: quibus in litteris, Ste-<lb/>
lichonis in rempl. delictis, poena capitis irroga-<lb/>
batur. Eucherio, Stelichonis filio, fuga, dum haec<lb/>
fierent, uer&#x017F;us urbem Romam elap&#x017F;o, ad mortem<lb/>
Stelicho ducitur. Quumque barbari, quotquot ip&#x017F;i<lb/>
aderant, &amp; famuli, &amp; alias nece&#x017F;&#x017F;arii,</hi> (<hi rendition="#i">quorum<lb/>
erat multitudo non modica</hi>) <hi rendition="#i">neci eum eripere ci-<lb/>
tato impetu &#x017F;tatui&#x017F;&#x017F;ent; uariis Stelicho minis &amp;<lb/>
terrere propo&#x017F;ito, ab hoc eos conatu reuocauit, &amp;<lb/>
quodam modo ceruicem ip&#x017F;emet gladio praebuit;<lb/>
uir omnium, quotquot id temporis magna cum po-<lb/>
te&#x017F;tate fuerunt, mode&#x017F;ti&#x017F;&#x017F;imus. Licet enim filiae<lb/>
fratris Theodo&#x017F;ii maioris matrimenie iunctus e&#x017F;-<lb/><cb/>
&#x017F;et, amborum Theodo&#x017F;ii &#x017F;iliorum regna ei credita<lb/>
fui&#x017F;&#x017F;ent, &amp; annos tres ac uiginti militum ducis<lb/>
munus ge&#x017F;&#x017F;i&#x017F;&#x017F;et, nunquam tamen animaduer&#x017F;um<lb/>
e&#x017F;t, eum militibus, interueniente pecunia, magi-<lb/>
&#x017F;tratus praefeci&#x017F;&#x017F;e, uel annonam militarem in lu-<lb/>
crum &#x017F;uum uerti&#x017F;&#x017F;e. Quumque pater filii dunta-<lb/>
xat unius e&#x017F;&#x017F;et, hanc ei dignitatis metam &#x017F;tatuit:<lb/>
ut ad officium tribuni notariorum prouecto, nul-<lb/>
lam aliam pote&#x017F;tatem adquireret.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq">Honorius</hi> &#x017F;chickte &#x017F;eine Gemahlin ihrer Mutter <hi rendition="#aq">Serena</hi> wieder<lb/>
zuru&#x0364;cke: <hi rendition="#aq">Eucherius</hi> entflohe zwar nach Rom, wurde aber doch bald hernach<lb/>
auch umgebracht, und <hi rendition="#aq">Serena</hi> i&#x017F;t ebenfalls, wie bald folgen wird, eines ge-<lb/>
walt&#x017F;amen Todes ge&#x017F;torben. Es i&#x017F;t nicht Wunder, daß die <hi rendition="#aq">hi&#x017F;torici,</hi> die<lb/>
nach <hi rendition="#aq">Stiliconis</hi> Fall ge&#x017F;chrieben, &#x017F;einer nicht zum be&#x017F;ten gedencken. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sozo-<lb/>
menvs</hi></hi></hi> &#x017F;chreibet <note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sozomenvs</hi></hi> Lib. IX. c.</hi> 4.</note>, man habe ihn im Verdacht gehabt, daß er &#x017F;einen Sohn<lb/>
zum Ka&#x0364;i&#x017F;er im Orient machen wollen. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">philostorgivs</hi></hi></hi> aber <note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">philostorgivs</hi></hi> Lib. XII. c. 2. <hi rendition="#i">Omnes<lb/>
enim cogitationes Stelichonem contra imperatorem<lb/>
direxi&#x017F;&#x017F;e: neque, quod generum eum haberet ob<lb/>
filiam, diductum; &#x017F;ed &amp; uenenum mortis ei mi&#x017F;cu-<lb/>
i&#x017F;&#x017F;e: &#x017F;e ip&#x017F;um uero iniuria affeci&#x017F;&#x017F;e in eo, quod<lb/>
Eucherium, filium, contra ius imperatorem facere<lb/>
&#x017F;tuderet, nepotem uero imperio</hi> (<hi rendition="#i">quod ei debeba-<lb/>
tur per &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;ionem &amp; &#x017F;ecundum ius</hi>) <hi rendition="#i">prae-<lb/>
cideret, multaretque. Ita uero aperte &amp; confi-<lb/>
denter tyrannidem affecta&#x017F;&#x017F;e Stelichonem ait, ut<lb/>
etiam numi&#x017F;ma, &#x017F;ola forma excepta cuderet.</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">7. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">hiero-</hi></hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">Y y</fw><lb/><cb type="end"/></note> &#x017F;etzt noch<lb/>
andere ungereimte Um&#x017F;ta&#x0364;nde darzu, und unter andern, daß er <hi rendition="#aq">Honorio</hi> Gifft<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">beygebracht.</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[353/0387] Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs. Vortheile, dadurch er ſich zu befeſtigen geglaubet, ſchlugen endlich zu ſeinem Ungluͤck aus. Einer, Namens Olympius 3, den er ſelbſt nach Hofe ge- bracht, hatte unter dem Schein einer beſondern Andacht, die gleichwohl ſehr zweydeutig mag geweſen ſeyn, Mittel gefunden, ſich bey dem jungen Kaͤiſer, dem Stiliconis Vermoͤgenheit und Anſehen, vielleicht, auch wenn ſie ihm am nuͤtzlichſten geweſen, unangenehm ſeyn koͤnnen, in beſonderes Vertrauen zu ſe- tzen, und brachte ihm bey, Stilico trachtete deswegen nach der Reiſe in den Orient, damit er ſeinen Sohn, Eucherium, an Theodoſii Stelle zum Kaͤiſer machen koͤnnte, da er denn auch das Abendlaͤndiſche Kaͤiſerthum nach- zuholen wiſſen wuͤrde. Die obſchwebende Veraͤnderung brach zuerſt bey der Armee aus. Die Soldaten machten zu Pavia einen Aufſtand, und erſchlu- gen einige der vornehmſten Generals-Perſonen, die man ihnen verdaͤchtig ge- macht, daß ſie es zu ſehr mit Stilicone hielten. Sofort kam an die Trup- pen, die zu Rauenna lagen, Befehl, Stiliconem feſte zu machen, die ihn aus der Kirche, dahin er gefluͤchtet war, wegnahmen. Gleich darauf kam neuer Befehl, ihm den Kopf abzuſchlagen, und ſelbiges ward den 23. Augu- ſti vollzogen 4. Honorius ſchickte ſeine Gemahlin ihrer Mutter Serena wieder zuruͤcke: Eucherius entflohe zwar nach Rom, wurde aber doch bald hernach auch umgebracht, und Serena iſt ebenfalls, wie bald folgen wird, eines ge- waltſamen Todes geſtorben. Es iſt nicht Wunder, daß die hiſtorici, die nach Stiliconis Fall geſchrieben, ſeiner nicht zum beſten gedencken. sozo- menvs ſchreibet 5, man habe ihn im Verdacht gehabt, daß er ſeinen Sohn zum Kaͤiſer im Orient machen wollen. philostorgivs aber 6 ſetzt noch andere ungereimte Umſtaͤnde darzu, und unter andern, daß er Honorio Gifft beygebracht. 3 4 nam quandam Chriſtianorum eccleſiam intempeſta nocte ingreſſus eſt. Quod conſpicati barbari, qui cum eo erant, aliique familiares, armati cum ſeruis ſuis, quid futurum eſſet, diſpiciunt. Po- ſteaquam illuxiſſet, ingreſſi ſunt eccleſiam milites, &, epiſcopo praeſente, iureiurando Stiliconi conſir- marunt, non imperatum eſſe ſibi a principe, ut eum necarent, ſed tantum, ut cuſtodirent: quum nero egreſſus extra eccleſiam, ſub cuſtodia mili- tum eſſe coepiſſet, alterae reddebantur ab eo, qui priores attulerat, litterae: quibus in litteris, Ste- lichonis in rempl. delictis, poena capitis irroga- batur. Eucherio, Stelichonis filio, fuga, dum haec fierent, uerſus urbem Romam elapſo, ad mortem Stelicho ducitur. Quumque barbari, quotquot ipſi aderant, & famuli, & alias neceſſarii, (quorum erat multitudo non modica) neci eum eripere ci- tato impetu ſtatuiſſent; uariis Stelicho minis & terrere propoſito, ab hoc eos conatu reuocauit, & quodam modo ceruicem ipſemet gladio praebuit; uir omnium, quotquot id temporis magna cum po- teſtate fuerunt, modeſtiſſimus. Licet enim filiae fratris Theodoſii maioris matrimenie iunctus eſ- ſet, amborum Theodoſii ſiliorum regna ei credita fuiſſent, & annos tres ac uiginti militum ducis munus geſſiſſet, nunquam tamen animaduerſum eſt, eum militibus, interueniente pecunia, magi- ſtratus praefeciſſe, uel annonam militarem in lu- crum ſuum uertiſſe. Quumque pater filii dunta- xat unius eſſet, hanc ei dignitatis metam ſtatuit: ut ad officium tribuni notariorum prouecto, nul- lam aliam poteſtatem adquireret. 5 sozomenvs Lib. IX. c. 4. 6 philostorgivs Lib. XII. c. 2. Omnes enim cogitationes Stelichonem contra imperatorem direxiſſe: neque, quod generum eum haberet ob filiam, diductum; ſed & uenenum mortis ei miſcu- iſſe: ſe ipſum uero iniuria affeciſſe in eo, quod Eucherium, filium, contra ius imperatorem facere ſtuderet, nepotem uero imperio (quod ei debeba- tur per ſucceſſionem & ſecundum ius) prae- cideret, multaretque. Ita uero aperte & confi- denter tyrannidem affectaſſe Stelichonem ait, ut etiam numiſma, ſola forma excepta cuderet. 7. hiero- Y y

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/387
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 353. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/387>, abgerufen am 16.07.2024.