Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Achtes Buch. Stifftung des Gothischen,
schen Armee gehalten wurden. Constantinus, den sie zum Käiser aufgeworf-
+ A. 407.fen, gieng sofort nach Gallien über +: und fand daselbst grossen Zulauff 1. Li-
menius, praefectus praetorii Galliarum,
und Cariobaudes, magister mi-
litiae,
entwiechen in folgendem Jahr nach Jtalien, nachdem sie nichts weiter,
Honorio zum besten, unternehmen können 2. Mit den fremden Völckern,
die Constantin in Gallien fand, hat er theils Krieg geführet, theils Bünd-
nisse gemacht, nachdem es die Umstände mit sich gebracht 3. Stilico schickte zwar
den Gothischen General Sarum, der bisher in andern Kriegen grosse Dienste
gethan hatte, gegen ihn; derselbe konnte aber nichts ausrichten, und hatte
Mühe, sich selbst zu retten 4. Constantin, war auch bereits in Spanien von vielen
erkannt, wie orosivs, dem man in diesem Stück, weil er von seinem
Valerlande schreibet, desto eher folgen kan, berichtet. Aber Didymus und
+ al. Verini-
nus.
Verianus +, zwey Brüder, die mit Theodosii Hause verwandt waren,
brachten einige Mannschafft auf, um selbiges Land im Gehorsam des recht-
mäßigen Käisers zu erhalten. Constantinus, der wohl sahe, wie groß die
Gefahr seyn würde, wenn diese Armee über das Pyrenäische Gebürge kom-
men, und von der andern Seite Honorii Truppen aus Jtalien einbrechen
5

sollten,
[Beginn Spaltensatz] pum, qui religiosissimi sunt: sed scelere semibar-
bari accidit proditoris, qui nostris contra nos
opibus armauit inimicos.
1 §. XVII. 1. zosim9 L. VI. c. 2. Quo tempore Arca-
dius adhuc imperabat, Honorio VII. & Theodosio
iterum consulibus, milites Britannici, seditione con-
citata, Marcum in regio solo collocant, eique, tan-
quam rerum in iis locis potienti, se subiiciunt.
Eo deinde necato, ueluti moribus illorum non re-
spondente; Gratianum in medium producunt, &
purpura coronaque ornatum, ceu principem, solito
satellitio comitantur. Verum & huic improbato,
post menses quatuor, imperium abrogant, & ui-
tam eripiunt; Constantino rerum summa tradita.

prosper ad h. A. Honorio VII. & Theodo-
sio II. coss. Constantinus ex infima militia, ob
solam speciem nominis, in Britannia tyrannus ex-
oritur, & ad Gallias transit.
beda Lib. I. c. 9.
Anno ab incarnatione domini CCCCVII. tenente
imperium Honorio, augusti filio Theodosii minore,
loco ab Augusto XLIX., ante biennium Romanae
irruptionis, quae per Alaricum, regem Gothorum,
facta est, cum gentes Alanorum, Sueuorum,
Vandalorum, multaeque cum bis aliae, protritis
Francis, transito Rheno, totas per Gallias saeui-
rent, apud Britannias Gratianus, municeps, ty-
rannus creatur, & occiditur. Huius loco Con-
stantinus ex infima militia, propter solam spem
nominis, & sine merito uirtutis, eligitur: qui con-
tinuo, ut inuasit imperium, in Gallias transiit.
2 [Spaltenumbruch] Cons. tillemont p. 1189.
3 orosivs Lib. VII. c. 40. p. 598. Huius
loco Constantinus, ex infima militia, propter so-
lam spem nominis, sine merito uirtutis eligitur,
qui continuo, ut inuasit imperium, in Gallias tran-
siit. Ibi saepe a barbaris incertis foederibus illu-
sus, detrimento magis reipublicae fuit.
4 zosimvs Lib. VI. c. 2.
5 orosivs Lib. VII. c. 40. p. 599. Aduer-
sus hos Constantinus Constantem filium suum, prob
dolor, ex monacho caesarem factum, cum barba-
ris quibusdam, qui quondam in foedus recepti,
atque in militiam allecti, Honoriaci uocabantur,
in Hispanias misit. Hinc apud Hispanias prima
mali labes. Nam interfectis illis fratribus, qui
tutari priuato praesidio Pyrenaei Alpes molieban-
tur, his barbaris, quasi in pretium uictoriae, pri-
mum praedandi in Palatinis campis licentia data:
dehinc supradicti montis claustrorumque eius cura
permissa est, remota rusticanorum fideli & utili
custodia. Igitur Honoriaci, imbuti praeda, &
illecti abundantia, quo magis scelus impunitum fo-
ret, atque ipsis sceleris plus liceret, prodita Py-
renaei custodia, claustrisque patefactis, cunctas
gentes, quae per Gallias uagabantur, Hispania-
rum prouinciis immittunt, iisdemque ipsi adiun-
guntur, ubi, actis aliquamdiu magnis cruentis-
que discursibus, post graues rerum atque hominum

[Ende Spaltensatz]
uastationes,

Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen,
ſchen Armee gehalten wurden. Conſtantinus, den ſie zum Kaͤiſer aufgeworf-
A. 407.fen, gieng ſofort nach Gallien uͤber †: und fand daſelbſt groſſen Zulauff 1. Li-
menius, praefectus praetorii Galliarum,
und Cariobaudes, magiſter mi-
litiae,
entwiechen in folgendem Jahr nach Jtalien, nachdem ſie nichts weiter,
Honorio zum beſten, unternehmen koͤnnen 2. Mit den fremden Voͤlckern,
die Conſtantin in Gallien fand, hat er theils Krieg gefuͤhret, theils Buͤnd-
niſſe gemacht, nachdem es die Umſtaͤnde mit ſich gebracht 3. Stilico ſchickte zwar
den Gothiſchen General Sarum, der bisher in andern Kriegen groſſe Dienſte
gethan hatte, gegen ihn; derſelbe konnte aber nichts ausrichten, und hatte
Muͤhe, ſich ſelbſt zu retten 4. Conſtantin, war auch bereits in Spanien von vielen
erkannt, wie orosivs, dem man in dieſem Stuͤck, weil er von ſeinem
Valerlande ſchreibet, deſto eher folgen kan, berichtet. Aber Didymus und
al. Verini-
nus.
Verianus †, zwey Bruͤder, die mit Theodoſii Hauſe verwandt waren,
brachten einige Mannſchafft auf, um ſelbiges Land im Gehorſam des recht-
maͤßigen Kaͤiſers zu erhalten. Conſtantinus, der wohl ſahe, wie groß die
Gefahr ſeyn wuͤrde, wenn dieſe Armee uͤber das Pyrenaͤiſche Gebuͤrge kom-
men, und von der andern Seite Honorii Truppen aus Jtalien einbrechen
5

ſollten,
[Beginn Spaltensatz] pum, qui religioſiſſimi ſunt: ſed ſcelere ſemibar-
bari accidit proditoris, qui noſtris contra nos
opibus armauit inimicos.
1 §. XVII. 1. zosim9 L. VI. c. 2. Quo tempore Arca-
dius adhuc imperabat, Honorio VII. & Theodoſio
iterum conſulibus, milites Britannici, ſeditione con-
citata, Marcum in regio ſolo collocant, eique, tan-
quam rerum in iis locis potienti, ſe ſubiiciunt.
Eo deinde necato, ueluti moribus illorum non re-
ſpondente; Gratianum in medium producunt, &
purpura coronaque ornatum, ceu principem, ſolito
ſatellitio comitantur. Verum & huic improbato,
poſt menſes quatuor, imperium abrogant, & ui-
tam eripiunt; Conſtantino rerum ſumma tradita.

prosper ad h. A. Honorio VII. & Theodo-
ſio II. coss. Conſtantinus ex infima militia, ob
ſolam ſpeciem nominis, in Britannia tyrannus ex-
oritur, & ad Gallias tranſit.
beda Lib. I. c. 9.
Anno ab incarnatione domini CCCCVII. tenente
imperium Honorio, auguſti filio Theodoſii minore,
loco ab Auguſto XLIX., ante biennium Romanae
irruptionis, quae per Alaricum, regem Gothorum,
facta eſt, cum gentes Alanorum, Sueuorum,
Vandalorum, multaeque cum bis aliae, protritis
Francis, tranſito Rheno, totas per Gallias ſaeui-
rent, apud Britannias Gratianus, municeps, ty-
rannus creatur, & occiditur. Huius loco Con-
ſtantinus ex infima militia, propter ſolam ſpem
nominis, & ſine merito uirtutis, eligitur: qui con-
tinuo, ut inuaſit imperium, in Gallias tranſiit.
2 [Spaltenumbruch] Conſ. tillemont p. 1189.
3 orosivs Lib. VII. c. 40. p. 598. Huius
loco Conſtantinus, ex infima militia, propter ſo-
lam ſpem nominis, ſine merito uirtutis eligitur,
qui continuo, ut inuaſit imperium, in Gallias tran-
ſiit. Ibi ſaepe a barbaris incertis foederibus illu-
ſus, detrimento magis reipublicae fuit.
4 zosimvs Lib. VI. c. 2.
5 orosivs Lib. VII. c. 40. p. 599. Aduer-
ſus hos Conſtantinus Conſtantem filium ſuum, prob
dolor, ex monacho caeſarem factum, cum barba-
ris quibusdam, qui quondam in foedus recepti,
atque in militiam allecti, Honoriaci uocabantur,
in Hiſpanias miſit. Hinc apud Hiſpanias prima
mali labes. Nam interfectis illis fratribus, qui
tutari priuato praeſidio Pyrenaei Alpes molieban-
tur, his barbaris, quaſi in pretium uictoriae, pri-
mum praedandi in Palatinis campis licentia data:
dehinc ſupradicti montis clauſtrorumque eius cura
permiſſa eſt, remota ruſticanorum fideli & utili
cuſtodia. Igitur Honoriaci, imbuti praeda, &
illecti abundantia, quo magis ſcelus impunitum fo-
ret, atque ipſis ſceleris plus liceret, prodita Py-
renaei cuſtodia, clauſtrisque patefactis, cunctas
gentes, quae per Gallias uagabantur, Hiſpania-
rum prouinciis immittunt, iisdemque ipſi adiun-
guntur, ubi, actis aliquamdiu magnis cruentis-
que diſcurſibus, poſt graues rerum atque hominum

[Ende Spaltensatz]
uaſtationes,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0384" n="350"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Achtes Buch. Stifftung des Gothi&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
&#x017F;chen Armee gehalten wurden. <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantinus,</hi> den &#x017F;ie zum Ka&#x0364;i&#x017F;er aufgeworf-<lb/><note place="left">&#x2020; <hi rendition="#aq">A.</hi> 407.</note>fen, gieng &#x017F;ofort nach Gallien u&#x0364;ber &#x2020;: und fand da&#x017F;elb&#x017F;t gro&#x017F;&#x017F;en Zulauff <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XVII</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">zosim</hi>9 L. VI. c. 2. <hi rendition="#i">Quo tempore Arca-<lb/>
dius adhuc imperabat, Honorio VII. &amp; Theodo&#x017F;io<lb/>
iterum con&#x017F;ulibus, milites Britannici, &#x017F;editione con-<lb/>
citata, Marcum in regio &#x017F;olo collocant, eique, tan-<lb/>
quam rerum in iis locis potienti, &#x017F;e &#x017F;ubiiciunt.<lb/>
Eo deinde necato, ueluti moribus illorum non re-<lb/>
&#x017F;pondente; Gratianum in medium producunt, &amp;<lb/>
purpura coronaque ornatum, ceu principem, &#x017F;olito<lb/>
&#x017F;atellitio comitantur. Verum &amp; huic improbato,<lb/>
po&#x017F;t men&#x017F;es quatuor, imperium abrogant, &amp; ui-<lb/>
tam eripiunt; Con&#x017F;tantino rerum &#x017F;umma tradita.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi> ad h. A. Honorio VII. &amp; Theodo-<lb/>
&#x017F;io II. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Con&#x017F;tantinus ex infima militia, ob<lb/>
&#x017F;olam &#x017F;peciem nominis, in Britannia tyrannus ex-<lb/>
oritur, &amp; ad Gallias tran&#x017F;it.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">beda</hi></hi> Lib. I. c. 9.<lb/><hi rendition="#i">Anno ab incarnatione domini CCCCVII. tenente<lb/>
imperium Honorio, augu&#x017F;ti filio Theodo&#x017F;ii minore,<lb/>
loco ab Augu&#x017F;to XLIX., ante biennium Romanae<lb/>
irruptionis, quae per Alaricum, regem Gothorum,<lb/>
facta e&#x017F;t, cum gentes Alanorum, Sueuorum,<lb/>
Vandalorum, multaeque cum bis aliae, protritis<lb/>
Francis, tran&#x017F;ito Rheno, totas per Gallias &#x017F;aeui-<lb/>
rent, apud Britannias Gratianus, municeps, ty-<lb/>
rannus creatur, &amp; occiditur. Huius loco Con-<lb/>
&#x017F;tantinus ex infima militia, propter &#x017F;olam &#x017F;pem<lb/>
nominis, &amp; &#x017F;ine merito uirtutis, eligitur: qui con-<lb/>
tinuo, ut inua&#x017F;it imperium, in Gallias tran&#x017F;iit.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq">Li-<lb/>
menius, praefectus praetorii Galliarum,</hi> und <hi rendition="#aq">Cariobaudes, magi&#x017F;ter mi-<lb/>
litiae,</hi> entwiechen in folgendem Jahr nach Jtalien, nachdem &#x017F;ie nichts weiter,<lb/><hi rendition="#aq">Honorio</hi> zum be&#x017F;ten, unternehmen ko&#x0364;nnen <note place="foot" n="2"><cb/><hi rendition="#aq">Con&#x017F;. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tillemont</hi></hi> p.</hi> 1189.</note>. Mit den fremden Vo&#x0364;lckern,<lb/>
die Con&#x017F;tantin in Gallien fand, hat er theils Krieg gefu&#x0364;hret, theils Bu&#x0364;nd-<lb/>
ni&#x017F;&#x017F;e gemacht, nachdem es die Um&#x017F;ta&#x0364;nde mit &#x017F;ich gebracht <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">orosivs</hi></hi> Lib. VII. c. 40. p. 598. <hi rendition="#i">Huius<lb/>
loco Con&#x017F;tantinus, ex infima militia, propter &#x017F;o-<lb/>
lam &#x017F;pem nominis, &#x017F;ine merito uirtutis eligitur,<lb/>
qui continuo, ut inua&#x017F;it imperium, in Gallias tran-<lb/>
&#x017F;iit. Ibi &#x017F;aepe a barbaris incertis foederibus illu-<lb/>
&#x017F;us, detrimento magis reipublicae fuit.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq">Stilico</hi> &#x017F;chickte zwar<lb/>
den Gothi&#x017F;chen General <hi rendition="#aq">Sarum,</hi> der bisher in andern Kriegen gro&#x017F;&#x017F;e Dien&#x017F;te<lb/>
gethan hatte, gegen ihn; der&#x017F;elbe konnte aber nichts ausrichten, und hatte<lb/>
Mu&#x0364;he, &#x017F;ich &#x017F;elb&#x017F;t zu retten <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi> Lib. VI. c.</hi> 2.</note>. <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantin,</hi> war auch bereits in Spanien von vielen<lb/>
erkannt, wie <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">orosivs,</hi></hi></hi> dem man in die&#x017F;em Stu&#x0364;ck, weil er von &#x017F;einem<lb/>
Valerlande &#x017F;chreibet, de&#x017F;to eher folgen kan, berichtet. Aber <hi rendition="#aq">Didymus</hi> und<lb/><note place="left">&#x2020; <hi rendition="#aq">al. Verini-<lb/>
nus.</hi></note><hi rendition="#aq">Verianus</hi> &#x2020;, zwey Bru&#x0364;der, die mit <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ii</hi> Hau&#x017F;e verwandt waren,<lb/>
brachten einige Mann&#x017F;chafft auf, um &#x017F;elbiges Land im Gehor&#x017F;am des recht-<lb/>
ma&#x0364;ßigen Ka&#x0364;i&#x017F;ers zu erhalten. <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantinus,</hi> der wohl &#x017F;ahe, wie groß die<lb/>
Gefahr &#x017F;eyn wu&#x0364;rde, wenn die&#x017F;e Armee u&#x0364;ber das Pyrena&#x0364;i&#x017F;che Gebu&#x0364;rge kom-<lb/>
men, und von der andern Seite <hi rendition="#aq">Honorii</hi> Truppen aus Jtalien einbrechen<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">&#x017F;ollten,</fw><lb/><note xml:id="FN383_01_02" prev="#FN383_01_01" place="foot" n="1"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">pum, qui religio&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imi &#x017F;unt: &#x017F;ed &#x017F;celere &#x017F;emibar-<lb/>
bari accidit proditoris, qui no&#x017F;tris contra nos<lb/>
opibus armauit inimicos.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN384_05_01" next="#FN384_05_02" place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">orosivs</hi></hi> Lib. VII. c. 40. p. 599. <hi rendition="#i">Aduer-<lb/>
&#x017F;us hos Con&#x017F;tantinus Con&#x017F;tantem filium &#x017F;uum, prob<lb/>
dolor, ex monacho cae&#x017F;arem factum, cum barba-<lb/>
ris quibusdam, qui quondam in foedus recepti,<lb/>
atque in militiam allecti, Honoriaci uocabantur,<lb/>
in Hi&#x017F;panias mi&#x017F;it. Hinc apud Hi&#x017F;panias prima<lb/>
mali labes. Nam interfectis illis fratribus, qui<lb/>
tutari priuato prae&#x017F;idio Pyrenaei Alpes molieban-<lb/>
tur, his barbaris, qua&#x017F;i in pretium uictoriae, pri-<lb/>
mum praedandi in Palatinis campis licentia data:<lb/>
dehinc &#x017F;upradicti montis clau&#x017F;trorumque eius cura<lb/>
permi&#x017F;&#x017F;a e&#x017F;t, remota ru&#x017F;ticanorum fideli &amp; utili<lb/>
cu&#x017F;todia. Igitur Honoriaci, imbuti praeda, &amp;<lb/>
illecti abundantia, quo magis &#x017F;celus impunitum fo-<lb/>
ret, atque ip&#x017F;is &#x017F;celeris plus liceret, prodita Py-<lb/>
renaei cu&#x017F;todia, clau&#x017F;trisque patefactis, cunctas<lb/>
gentes, quae per Gallias uagabantur, Hi&#x017F;pania-<lb/>
rum prouinciis immittunt, iisdemque ip&#x017F;i adiun-<lb/>
guntur, ubi, actis aliquamdiu magnis cruentis-<lb/>
que di&#x017F;cur&#x017F;ibus, po&#x017F;t graues rerum atque hominum</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ua&#x017F;tationes,</hi></hi></fw><cb type="end"/><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[350/0384] Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen, ſchen Armee gehalten wurden. Conſtantinus, den ſie zum Kaͤiſer aufgeworf- fen, gieng ſofort nach Gallien uͤber †: und fand daſelbſt groſſen Zulauff 1. Li- menius, praefectus praetorii Galliarum, und Cariobaudes, magiſter mi- litiae, entwiechen in folgendem Jahr nach Jtalien, nachdem ſie nichts weiter, Honorio zum beſten, unternehmen koͤnnen 2. Mit den fremden Voͤlckern, die Conſtantin in Gallien fand, hat er theils Krieg gefuͤhret, theils Buͤnd- niſſe gemacht, nachdem es die Umſtaͤnde mit ſich gebracht 3. Stilico ſchickte zwar den Gothiſchen General Sarum, der bisher in andern Kriegen groſſe Dienſte gethan hatte, gegen ihn; derſelbe konnte aber nichts ausrichten, und hatte Muͤhe, ſich ſelbſt zu retten 4. Conſtantin, war auch bereits in Spanien von vielen erkannt, wie orosivs, dem man in dieſem Stuͤck, weil er von ſeinem Valerlande ſchreibet, deſto eher folgen kan, berichtet. Aber Didymus und Verianus †, zwey Bruͤder, die mit Theodoſii Hauſe verwandt waren, brachten einige Mannſchafft auf, um ſelbiges Land im Gehorſam des recht- maͤßigen Kaͤiſers zu erhalten. Conſtantinus, der wohl ſahe, wie groß die Gefahr ſeyn wuͤrde, wenn dieſe Armee uͤber das Pyrenaͤiſche Gebuͤrge kom- men, und von der andern Seite Honorii Truppen aus Jtalien einbrechen ſollten, 1 5 † A. 407. † al. Verini- nus. 1 §. XVII. 1. zosim9 L. VI. c. 2. Quo tempore Arca- dius adhuc imperabat, Honorio VII. & Theodoſio iterum conſulibus, milites Britannici, ſeditione con- citata, Marcum in regio ſolo collocant, eique, tan- quam rerum in iis locis potienti, ſe ſubiiciunt. Eo deinde necato, ueluti moribus illorum non re- ſpondente; Gratianum in medium producunt, & purpura coronaque ornatum, ceu principem, ſolito ſatellitio comitantur. Verum & huic improbato, poſt menſes quatuor, imperium abrogant, & ui- tam eripiunt; Conſtantino rerum ſumma tradita. prosper ad h. A. Honorio VII. & Theodo- ſio II. coss. Conſtantinus ex infima militia, ob ſolam ſpeciem nominis, in Britannia tyrannus ex- oritur, & ad Gallias tranſit. beda Lib. I. c. 9. Anno ab incarnatione domini CCCCVII. tenente imperium Honorio, auguſti filio Theodoſii minore, loco ab Auguſto XLIX., ante biennium Romanae irruptionis, quae per Alaricum, regem Gothorum, facta eſt, cum gentes Alanorum, Sueuorum, Vandalorum, multaeque cum bis aliae, protritis Francis, tranſito Rheno, totas per Gallias ſaeui- rent, apud Britannias Gratianus, municeps, ty- rannus creatur, & occiditur. Huius loco Con- ſtantinus ex infima militia, propter ſolam ſpem nominis, & ſine merito uirtutis, eligitur: qui con- tinuo, ut inuaſit imperium, in Gallias tranſiit. 2 Conſ. tillemont p. 1189. 3 orosivs Lib. VII. c. 40. p. 598. Huius loco Conſtantinus, ex infima militia, propter ſo- lam ſpem nominis, ſine merito uirtutis eligitur, qui continuo, ut inuaſit imperium, in Gallias tran- ſiit. Ibi ſaepe a barbaris incertis foederibus illu- ſus, detrimento magis reipublicae fuit. 4 zosimvs Lib. VI. c. 2. 1 pum, qui religioſiſſimi ſunt: ſed ſcelere ſemibar- bari accidit proditoris, qui noſtris contra nos opibus armauit inimicos. 5 orosivs Lib. VII. c. 40. p. 599. Aduer- ſus hos Conſtantinus Conſtantem filium ſuum, prob dolor, ex monacho caeſarem factum, cum barba- ris quibusdam, qui quondam in foedus recepti, atque in militiam allecti, Honoriaci uocabantur, in Hiſpanias miſit. Hinc apud Hiſpanias prima mali labes. Nam interfectis illis fratribus, qui tutari priuato praeſidio Pyrenaei Alpes molieban- tur, his barbaris, quaſi in pretium uictoriae, pri- mum praedandi in Palatinis campis licentia data: dehinc ſupradicti montis clauſtrorumque eius cura permiſſa eſt, remota ruſticanorum fideli & utili cuſtodia. Igitur Honoriaci, imbuti praeda, & illecti abundantia, quo magis ſcelus impunitum fo- ret, atque ipſis ſceleris plus liceret, prodita Py- renaei cuſtodia, clauſtrisque patefactis, cunctas gentes, quae per Gallias uagabantur, Hiſpania- rum prouinciis immittunt, iisdemque ipſi adiun- guntur, ubi, actis aliquamdiu magnis cruentis- que diſcurſibus, poſt graues rerum atque hominum uaſtationes,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/384
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 350. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/384>, abgerufen am 16.07.2024.