Magirus, Johannes: Kurzer und gründlicher Gegenbericht, darinnen wider den falschen Bericht Doktor Marxen zum Lamm zu Heidelberg, erwiesen wird. Tübingen, 1592.sit: nec tamen, quod per se necessarium non est, amplius, quam par sit, vrgeamus. Iussit Christus nos baptizari, quo verbo certum est, significari immersionem. Num igitur male baptizantur, qui aqua tantum iniecta asperguntur? Imo, quod est in ista actione mere substantiale, nempe, aquae ablutio, recte obseruatum est in Ecclesia.Im H Tauff / halt Beza selbs darfür / es gelte gleich / man tauche das Kind ins Wasser / oder man besprenge es allein mit Wasser. Immersio vero pro aetatis ac regionum conditione vel retenta est, vel in simplicem aspersionem, nulla cun Baptismi imminutione, quodammodo commutata. Sed & in hac ipsa actione, cum eam institueret Dominus, probabile est, vt ante dixi, panem & poculum alios ex alijs accepisse, adeoque omnes ex vno poculo bibisse. Num igitur peccare dicemus Ecclesias, apud quas non alij alijs Sacramenta tradunt,Nota. Ob wol die Apostel alle nur auß einem einigen Kelch getruncken / so sündigen doch die nicht / die mehr dann einen Kelch / in haltung des Abentmals / gebrauchen. sed ex Ministri vel Diaconi manu sigillatim omnes accipiunt, ex diuersis etiam poculis bibentes? Minime profecto. Quoniam ipsa sumtio,Nota. Christus hat schlecht befohlen / das Sacrament zunemen / hat aber kein gewisse weis fürgeschriben / wie mans nemen soll / nemlich / daß es eben mit der Hand müsse geschehen. non autem sumendi modus praecise praescribitur: alioqui ostendant nobis oportet, qui aliter sentiunt, quid peculiaris mysterij in ista digitorum prehensione lateat. Haec autem, vt melius etiam liqueant, age, paulo etiam plenius hoc ipsum pertractemus. Sacramenta diuinae sunt institutionis, itaque humana autoritate nihil illis addi aut detrahi debet. Sed quinam adijcere quippiam, quinam detrahere merito dicantur, hoc ipsum est, de quo quaeritur. Qua de re cum multa dici possent, ea demum nunc attingam, quae ad nostrum institutum pertinent. Ex his igitur, quae fecit ipse Christus, & facienda nobis praecepit, quaedam esse dico, quae si quis vllo modo omittat, Coenam Domini dici non possit celebrare: Alia sunt, quae, si non ea ipsa prorsus forma, qua facta sint a Domino, tamen habita intentionis, quam vocant, ratione, rite fieri dicantur: Quaedam denique, quae, vt mutari, nedum tolli sine iusta reprehensione non possint, tamen non tanti sunt momenti, vt propterea existimandum sit, Coenam ibi nullam celebrari, vel illi sic mutilatae interesse pios, bona conscientia non posse. Primi generis sunt: Verbum institutionis Domini, quod est totius actionis, veluti anima quaedam, & ita quidem pure explicatum, vt integrum saltem maneat doctrinae fundamen- sit: nec tamen, quod per se necessarium non est, ampliùs, quàm par sit, vrgeamus. Iussit Christus nos baptizari, quo verbo certum est, significari immersionem. Num igitur malè baptizantur, qui aqua tantùm iniecta asperguntur? Imò, quod est in ista actione merè substantiale, nempè, aquae ablutio, rectè obseruatum est in Ecclesia.Im H Tauff / halt Beza selbs darfür / es gelte gleich / man tauche das Kind ins Wasser / oder man besprenge es allein mit Wasser. Immersio verò pro aetatis ac regionum conditione vel retenta est, vel in simplicem aspersionem, nulla cũ Baptismi imminutione, quodammodo commutata. Sed & in hac ipsa actione, cùm eam institueret Dominus, probabile est, vt antè dixi, panem & poculum alios ex alijs accepisse, adeoque omnes ex vno poculo bibisse. Num igitur peccare dicemus Ecclesias, apud quas non alij alijs Sacramenta tradunt,Nota. Ob wol die Apostel alle nur auß einem einigen Kelch getruncken / so sündigen doch die nicht / die mehr dann einen Kelch / in haltung des Abentmals / gebrauchen. sed ex Ministri vel Diaconi manu sigillatim omnes accipiunt, ex diuersis etiam poculis bibentes? Minimè profectò. Quoniam ipsa sumtio,Nota. Christus hat schlecht befohlen / das Sacrament zunemen / hat aber kein gewisse weis fürgeschriben / wie mans nemen soll / nemlich / daß es eben mit der Hand müsse geschehen. non autem sumendi modus praecisè praescribitur: alioqui ostendant nobis oportet, qui aliter sentiunt, quid peculiaris mysterij in ista digitorum prehensione lateat. Haec autem, vt meliùs etiam liqueant, age, paulò etiam pleniùs hoc ipsum pertractemus. Sacramenta diuinae sunt institutionis, itaque humanâ autoritate nihil illis addi aut detrahi debet. Sed quinam adijcere quippiam, quinam detrahere meritò dicantur, hoc ipsum est, de quo quaeritur. Qua de re cùm multa dici possent, ea demùm nunc attingam, quae ad nostrum institutum pertinent. Ex his igitur, quae fecit ipse Christus, & facienda nobis praecepit, quaedam esse dico, quae si quis vllo modo omittat, Coenam Domini dici non possit celebrare: Alia sunt, quae, si non ea ipsa prorsus forma, qua facta sint à Domino, tamen habita intentionis, quam vocant, ratione, ritè fieri dicantur: Quaedam denique, quae, vt mutari, nedum tolli sine iusta reprehensione non possint, tamen non tanti sunt momenti, vt propterea existimandum sit, Coenam ibi nullam celebrari, vel illi sic mutilatae interesse pios, bona conscientia non posse. Primi generis sunt: Verbum institutionis Domini, quod est totius actionis, veluti anima quaedam, & ita quidem purè explicatum, vt integrum saltem maneat doctrinae fundamen- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0088" n="86"/> sit: nec tamen, quod per se necessarium non est, ampliùs, quàm par sit, vrgeamus. Iussit Christus nos baptizari, quo verbo certum est, significari immersionem. Num igitur malè baptizantur, qui aqua tantùm iniecta asperguntur? Imò, quod est in ista actione merè substantiale, nempè, aquae ablutio, rectè obseruatum est in Ecclesia.<note place="left">Im H Tauff / halt Beza selbs darfür / es gelte gleich / man tauche das Kind ins Wasser / oder man besprenge es allein mit Wasser.</note> Immersio verò pro aetatis ac regionum conditione vel retenta est, vel in simplicem aspersionem, nulla cũ Baptismi imminutione, quodammodo commutata.</p> <p>Sed & in hac ipsa actione, cùm eam institueret Dominus, probabile est, vt antè dixi, panem & poculum alios ex alijs accepisse, adeoque omnes ex vno poculo bibisse. Num igitur peccare dicemus Ecclesias, apud quas non alij alijs Sacramenta tradunt,<note place="left">Nota. Ob wol die Apostel alle nur auß einem einigen Kelch getruncken / so sündigen doch die nicht / die mehr dann einen Kelch / in haltung des Abentmals / gebrauchen.</note> sed ex Ministri vel Diaconi manu sigillatim omnes accipiunt, ex diuersis etiam poculis bibentes?</p> <p>Minimè profectò. Quoniam ipsa sumtio,<note place="left">Nota. Christus hat schlecht befohlen / das Sacrament zunemen / hat aber kein gewisse weis fürgeschriben / wie mans nemen soll / nemlich / daß es eben mit der Hand müsse geschehen.</note> non autem sumendi modus praecisè praescribitur: alioqui ostendant nobis oportet, qui aliter sentiunt, quid peculiaris mysterij in ista digitorum prehensione lateat.</p> <p>Haec autem, vt meliùs etiam liqueant, age, paulò etiam pleniùs hoc ipsum pertractemus. Sacramenta diuinae sunt institutionis, itaque humanâ autoritate nihil illis addi aut detrahi debet. Sed quinam adijcere quippiam, quinam detrahere meritò dicantur, hoc ipsum est, de quo quaeritur. Qua de re cùm multa dici possent, ea demùm nunc attingam, quae ad nostrum institutum pertinent. Ex his igitur, quae fecit ipse Christus, & facienda nobis praecepit, quaedam esse dico, quae si quis vllo modo omittat, Coenam Domini dici non possit celebrare: Alia sunt, quae, si non ea ipsa prorsus forma, qua facta sint à Domino, tamen habita intentionis, quam vocant, ratione, ritè fieri dicantur: Quaedam denique, quae, vt mutari, nedum tolli sine iusta reprehensione non possint, tamen non tanti sunt momenti, vt propterea existimandum sit, Coenam ibi nullam celebrari, vel illi sic mutilatae interesse pios, bona conscientia non posse.</p> <p>Primi generis sunt: Verbum institutionis Domini, quod est totius actionis, veluti anima quaedam, & ita quidem purè explicatum, vt integrum saltem maneat doctrinae fundamen- </p> </div> </body> </text> </TEI> [86/0088]
sit: nec tamen, quod per se necessarium non est, ampliùs, quàm par sit, vrgeamus. Iussit Christus nos baptizari, quo verbo certum est, significari immersionem. Num igitur malè baptizantur, qui aqua tantùm iniecta asperguntur? Imò, quod est in ista actione merè substantiale, nempè, aquae ablutio, rectè obseruatum est in Ecclesia. Immersio verò pro aetatis ac regionum conditione vel retenta est, vel in simplicem aspersionem, nulla cũ Baptismi imminutione, quodammodo commutata.
Im H Tauff / halt Beza selbs darfür / es gelte gleich / man tauche das Kind ins Wasser / oder man besprenge es allein mit Wasser. Sed & in hac ipsa actione, cùm eam institueret Dominus, probabile est, vt antè dixi, panem & poculum alios ex alijs accepisse, adeoque omnes ex vno poculo bibisse. Num igitur peccare dicemus Ecclesias, apud quas non alij alijs Sacramenta tradunt, sed ex Ministri vel Diaconi manu sigillatim omnes accipiunt, ex diuersis etiam poculis bibentes?
Nota. Ob wol die Apostel alle nur auß einem einigen Kelch getruncken / so sündigen doch die nicht / die mehr dann einen Kelch / in haltung des Abentmals / gebrauchen. Minimè profectò. Quoniam ipsa sumtio, non autem sumendi modus praecisè praescribitur: alioqui ostendant nobis oportet, qui aliter sentiunt, quid peculiaris mysterij in ista digitorum prehensione lateat.
Nota. Christus hat schlecht befohlen / das Sacrament zunemen / hat aber kein gewisse weis fürgeschriben / wie mans nemen soll / nemlich / daß es eben mit der Hand müsse geschehen. Haec autem, vt meliùs etiam liqueant, age, paulò etiam pleniùs hoc ipsum pertractemus. Sacramenta diuinae sunt institutionis, itaque humanâ autoritate nihil illis addi aut detrahi debet. Sed quinam adijcere quippiam, quinam detrahere meritò dicantur, hoc ipsum est, de quo quaeritur. Qua de re cùm multa dici possent, ea demùm nunc attingam, quae ad nostrum institutum pertinent. Ex his igitur, quae fecit ipse Christus, & facienda nobis praecepit, quaedam esse dico, quae si quis vllo modo omittat, Coenam Domini dici non possit celebrare: Alia sunt, quae, si non ea ipsa prorsus forma, qua facta sint à Domino, tamen habita intentionis, quam vocant, ratione, ritè fieri dicantur: Quaedam denique, quae, vt mutari, nedum tolli sine iusta reprehensione non possint, tamen non tanti sunt momenti, vt propterea existimandum sit, Coenam ibi nullam celebrari, vel illi sic mutilatae interesse pios, bona conscientia non posse.
Primi generis sunt: Verbum institutionis Domini, quod est totius actionis, veluti anima quaedam, & ita quidem purè explicatum, vt integrum saltem maneat doctrinae fundamen-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/magirus_bericht_1592 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/magirus_bericht_1592/88 |
Zitationshilfe: | Magirus, Johannes: Kurzer und gründlicher Gegenbericht, darinnen wider den falschen Bericht Doktor Marxen zum Lamm zu Heidelberg, erwiesen wird. Tübingen, 1592, S. 86. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/magirus_bericht_1592/88>, abgerufen am 16.02.2025. |