Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.Sanct Johannes. LXXVI. sihet/ der sihet denen/ der mich gesand hat/ ![]() wellt eyn liecht/ auff das/ wer an mich glewbt/ nit ym finsternis bley- be/ ![]() richten/ Denn ich byn nicht komen/ das ich die wellt richte/ sondernn das ich die wellt selig mache/ ![]() wort nit auff/ der hatt schon der yhn richtet/ das wort/ wilchs ich ge- redt habe/ das wirtt yhn richten am iungsten tage/ ![]() von myr selber geredt/ sondern der vatter der mich gesand hatt/ der hat myr eyn gepott geben/ was ich thun vnd reden soll/ ![]() das seyn gepott ist das ewige leben/ darumb was ich rede/ das rede ich also/ wie myr der vatter gesagt hat. Das dreytzehend Capitel.
itzt sage ichs
Sanct Johannes. LXXVI. ſihet/ der ſihet denen/ der mich geſand hat/ ![]() wellt eyn liecht/ auff das/ wer an mich glewbt/ nit ym finſternis bley- be/ ![]() richten/ Deñ ich byn nicht komen/ das ich die wellt richte/ ſondernn das ich die wellt ſelig mache/ ![]() woꝛt nit auff/ der hatt ſchon der yhn richtet/ das woꝛt/ wilchs ich ge- redt habe/ das wirtt yhn richten am iungſten tage/ ![]() von myr ſelber geredt/ ſondern der vatter der mich geſand hatt/ der hat myr eyn gepott geben/ was ich thun vnd reden ſoll/ ![]() das ſeyn gepott iſt das ewige leben/ darumb was ich rede/ das rede ich alſo/ wie myr der vatter geſagt hat. Das dꝛeytzehend Capitel.
itzt ſage ichs
<TEI> <text> <body> <div xml:id="Joh" n="1"> <div xml:id="Joh.12" n="2"> <p><pb facs="#f0165" n="[159]"/><fw type="header" place="top">Sanct Johannes. LXXVI.</fw><lb/> ſihet/ der ſihet denen/ der mich geſand hat/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes12,46">Johannes 12,46</ref></note>Jch byn komen ynn die<lb/> wellt eyn liecht/ auff das/ wer an mich glewbt/ nit ym finſternis <choice><orig>bley</orig><reg>bley-</reg></choice><lb/> be/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes12,47">Johannes 12,47</ref></note>vnnd wer meyne woꝛt hoꝛet/ vnd glewbt nicht/ den werd ich nicht<lb/> richten/ Deñ ich byn nicht komen/ das ich die wellt richte/ ſondernn<lb/> das ich die wellt ſelig mache/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes12,48">Johannes 12,48</ref></note>wer mich veracht/ vnnd nympt meyne<lb/> woꝛt nit auff/ der hatt ſchon der yhn richtet/ das woꝛt/ wilchs ich ge-<lb/> redt habe/ das wirtt yhn richten am iungſten tage/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes12,49">Johannes 12,49</ref></note>denn ich habe nit<lb/> von myr ſelber geredt/ ſondern der vatter der mich geſand hatt/ der<lb/> hat myr eyn gepott geben/ was ich thun vnd reden ſoll/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes12,50">Johannes 12,50</ref></note>vñ ich weys/<lb/> das ſeyn gepott iſt das ewige leben/ darumb was ich rede/ das rede<lb/> ich alſo/ wie myr der vatter geſagt hat.</p><lb/> </div> <div xml:id="Joh.13" n="2"> <head>Das dꝛeytzehend Capitel.</head><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,1">Johannes 13,1</ref></note><hi rendition="#in">F</hi>Vr dem feſt aber <choice><abbr>d̕</abbr><expan>der</expan></choice> oſtern/ da Jheſus erkẽnet/ das ſeyne zeyt<lb/> komẽ war/ das er aus diſer wellt zoge zum vatter/ wie er <choice><orig>hat</orig><reg>hat-</reg></choice><lb/> te geliebet die ſeynen/ die yñ <choice><abbr>d̕</abbr><expan>der</expan></choice> wellt warẽ/ ſo liebet er ſie ans<lb/> ende/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,2">Johannes 13,2</ref></note>vñ nach dem abẽt eſſen/ da ſchon der teuffel hatte dem<lb/> Juda Simonis Jſchariothis yns hertz geben/ das er yhn verrhiete/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,3">Johannes 13,3</ref></note>wuſte Jheſus/ das ym der vater hatte alles yn ſeyne hende geben/ vñ<lb/><choice><abbr>dz</abbr><expan>das</expan></choice> er võ Gott komẽ war/ vñ zu Gott gieng/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,4">Johannes 13,4</ref></note>ſtund er vom abent mal<lb/> auff/ leget ſeyne kleyder ab/ vnd nam eyn ſchurtz vnd vmbgurtet ſich/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,5">Johannes 13,5</ref></note>darnach gos er waſſer ynn eyn becken/ hub an den iungern die fuſſze<lb/> zu waſſchen/ vñ trocket ſie mit dem ſchurtz/ damit er vmbgurtet war.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,6">Johannes 13,6</ref></note>Da kam er zu Simon Petron/ vnd derſelb ſpꝛach zu yhm/ Herr/<lb/> ſolltiſtu myr meyne fuſſz waſſchen? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,7">Johannes 13,7</ref></note>Jheſus antwoꝛt vnnd ſpꝛach zu<lb/> yhm/ was ich thu/ das weyſtu itzt nitt/ du wirſts aber hernach erfa-<lb/> ren/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,8">Johannes 13,8</ref></note>da ſpꝛach Petrus zu yhm/ nymmer mehr ſolltu myr die fuſſz<lb/> waſſchẽ/ Jheſus antwoꝛt yhm/ werd ich dich nit waſſchen/ ſo haſtu<lb/> keyn teyl mit myr/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,9">Johannes 13,9</ref></note>Spꝛicht zu ym Simon Petrus/ Herr/ nit die fuſz<lb/> alleyn/ ſondern auch die hende vnnd das hewbt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,10">Johannes 13,10</ref></note>Spꝛicht Jheſus zu<lb/> yhm/ wer gewaſſchen iſt/ der darff nicht/ deñ die fuſſz waſſchen laſ-<lb/> ſen/ ſondern er iſt gantz reyn/ vnd yhr ſeyt reyn/ aber nicht alle/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,11">Johannes 13,11</ref></note>deñ er<lb/> wuſte ſeynen verrether wol/ darumb ſpꝛach er/ yhr ſeyt nit alle reyn.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,12">Johannes 13,12</ref></note>Da er nu yhr fuſſz gewaſſchen hatte/ vñ ſeyne kleyder genommen/<lb/> ſatzt er ſich wider nyder/ vñ ſpꝛach aber mall zu yhn/ wiſſet yhr/ was<lb/> ich euch than habe? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,13">Johannes 13,13</ref></note>yhr heyſſet mich Meyſter vnd herr/ vnnd ſaget <choice><orig>re</orig><reg>re-</reg></choice><lb/> cht daran/ denn ich byns auch/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,14">Johannes 13,14</ref></note>ſo nu ich/ ewer meyſter vñ herre/ euch<lb/> die fuſſz gewaſſchen habe/ ſollet yhꝛ auch euch vnternander die fuſſz<lb/> waſſchẽ/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,15">Johannes 13,15</ref></note>Eyn beyſpiel hab ich euch geben/ das yhr thut/ wie ich euch<lb/> than habe/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,16">Johannes 13,16</ref></note>warlich warlich ſage ich euch/ der knecht iſt nicht groſſer<lb/> denn ſeyn herr/ noch der Apoſtel groſſer/ denn der yhn geſand hat.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,17">Johannes 13,17</ref></note>So yhꝛ ſolchs wiſſet/ ſelig ſeytt yhr/ ſo yhꝛs thut/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,18">Johannes 13,18</ref></note>Nicht ſage ich<lb/> von euch allen/ ich weis/ wilche ich erwelet habe/ ſondern das die<lb/><note place="left">Pſal. 40.</note>ſchꝛifft erfullet werde/ Der meyn bꝛod iſſet/ <choice><abbr>d̕</abbr><expan>der</expan></choice> tritt mich mit fuſſen/ <fw place="bottom" type="catch">itzt ſage ichs</fw><lb/></p> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[159]/0165]
Sanct Johannes. LXXVI.
ſihet/ der ſihet denen/ der mich geſand hat/ Jch byn komen ynn die
wellt eyn liecht/ auff das/ wer an mich glewbt/ nit ym finſternis bley
be/ vnnd wer meyne woꝛt hoꝛet/ vnd glewbt nicht/ den werd ich nicht
richten/ Deñ ich byn nicht komen/ das ich die wellt richte/ ſondernn
das ich die wellt ſelig mache/ wer mich veracht/ vnnd nympt meyne
woꝛt nit auff/ der hatt ſchon der yhn richtet/ das woꝛt/ wilchs ich ge-
redt habe/ das wirtt yhn richten am iungſten tage/ denn ich habe nit
von myr ſelber geredt/ ſondern der vatter der mich geſand hatt/ der
hat myr eyn gepott geben/ was ich thun vnd reden ſoll/ vñ ich weys/
das ſeyn gepott iſt das ewige leben/ darumb was ich rede/ das rede
ich alſo/ wie myr der vatter geſagt hat.
Das dꝛeytzehend Capitel.
FVr dem feſt aber d̕ oſtern/ da Jheſus erkẽnet/ das ſeyne zeyt
komẽ war/ das er aus diſer wellt zoge zum vatter/ wie er hat
te geliebet die ſeynen/ die yñ d̕ wellt warẽ/ ſo liebet er ſie ans
ende/ vñ nach dem abẽt eſſen/ da ſchon der teuffel hatte dem
Juda Simonis Jſchariothis yns hertz geben/ das er yhn verrhiete/
wuſte Jheſus/ das ym der vater hatte alles yn ſeyne hende geben/ vñ
dz er võ Gott komẽ war/ vñ zu Gott gieng/ ſtund er vom abent mal
auff/ leget ſeyne kleyder ab/ vnd nam eyn ſchurtz vnd vmbgurtet ſich/
darnach gos er waſſer ynn eyn becken/ hub an den iungern die fuſſze
zu waſſchen/ vñ trocket ſie mit dem ſchurtz/ damit er vmbgurtet war.
Da kam er zu Simon Petron/ vnd derſelb ſpꝛach zu yhm/ Herr/
ſolltiſtu myr meyne fuſſz waſſchen? Jheſus antwoꝛt vnnd ſpꝛach zu
yhm/ was ich thu/ das weyſtu itzt nitt/ du wirſts aber hernach erfa-
ren/ da ſpꝛach Petrus zu yhm/ nymmer mehr ſolltu myr die fuſſz
waſſchẽ/ Jheſus antwoꝛt yhm/ werd ich dich nit waſſchen/ ſo haſtu
keyn teyl mit myr/ Spꝛicht zu ym Simon Petrus/ Herr/ nit die fuſz
alleyn/ ſondern auch die hende vnnd das hewbt/ Spꝛicht Jheſus zu
yhm/ wer gewaſſchen iſt/ der darff nicht/ deñ die fuſſz waſſchen laſ-
ſen/ ſondern er iſt gantz reyn/ vnd yhr ſeyt reyn/ aber nicht alle/ deñ er
wuſte ſeynen verrether wol/ darumb ſpꝛach er/ yhr ſeyt nit alle reyn.
Da er nu yhr fuſſz gewaſſchen hatte/ vñ ſeyne kleyder genommen/
ſatzt er ſich wider nyder/ vñ ſpꝛach aber mall zu yhn/ wiſſet yhr/ was
ich euch than habe? yhr heyſſet mich Meyſter vnd herr/ vnnd ſaget re
cht daran/ denn ich byns auch/ ſo nu ich/ ewer meyſter vñ herre/ euch
die fuſſz gewaſſchen habe/ ſollet yhꝛ auch euch vnternander die fuſſz
waſſchẽ/ Eyn beyſpiel hab ich euch geben/ das yhr thut/ wie ich euch
than habe/ warlich warlich ſage ich euch/ der knecht iſt nicht groſſer
denn ſeyn herr/ noch der Apoſtel groſſer/ denn der yhn geſand hat.
So yhꝛ ſolchs wiſſet/ ſelig ſeytt yhr/ ſo yhꝛs thut/ Nicht ſage ich
von euch allen/ ich weis/ wilche ich erwelet habe/ ſondern das die
ſchꝛifft erfullet werde/ Der meyn bꝛod iſſet/ d̕ tritt mich mit fuſſen/
itzt ſage ichs
Pſal. 40.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/165 |
Zitationshilfe: | Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [159]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/165>, abgerufen am 22.02.2025. |