Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.Sanct Lucas. LVI. nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alledie es sehen/ fahen an seyn zu spotten ![]() wen/ vnd kans nicht hynaus furen. ![]() geben ynn eynen streytt widder eynen andern konig/ vnd sitzt nicht zu- uor vnnd radtschlaget/ ob er kunde mit zehen tausent begegen/ dem/ der vbir yhn kompt mit zwentzig tausent? ![]() schafft/ wenn ihener noch ferne ist/ vnd bittet vnd fride/ ![]() eyn iglicher vnter euch/ der nicht absaget allem das er hatt/ kan nit (Absaget) Fur dem gotlichen gericht mag nie- mant bestehen er vertzage denn an allem seynem ver- mugen vnnd suche gnade vnnd bitte vmb hulffe ynn Christo. meyn iunger seyn.
Das funfftzehend Capitel.
ter/ die brod K ij
Sanct Lucas. LVI. nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alledie es ſehẽ/ fahen an ſeyn zu ſpottẽ ![]() wen/ vñ kans nicht hynaus furen. ![]() geben ynn eynen ſtreytt widder eynen andern konig/ vnd ſitzt nicht zu- uoꝛ vnnd radtſchlaget/ ob er kunde mit zehen tauſent begegen/ dem/ der vbir yhn kompt mit zwentzig tauſent? ![]() ſchafft/ wenn ihener noch ferne iſt/ vnd bittet vnd fride/ ![]() eyn iglicher vnter euch/ der nicht abſaget allem das er hatt/ kan nit (Abſaget) Fur dem gotlichen gericht mag nie- mant beſtehen er vertzage denn an allem ſeynem ver- mugen vnnd ſuche gnade vnnd bitte vmb hulffe ynn Chꝛiſto. meyn iunger ſeyn.
Das funfftzehend Capitel.
ter/ die bꝛod K ij
<TEI> <text> <body> <div xml:id="Lk" n="1"> <div xml:id="Lk.14" n="2"> <p><pb facs="#f0125" n="[119]"/><fw place="top" type="header">Sanct Lucas. LVI.</fw><lb/> nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alle<lb/> die es ſehẽ/ fahen an ſeyn zu ſpottẽ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,30">Lukas 14,30</ref></note>vñ ſagẽ/ diſer menſch hub an zu <choice><orig>ba</orig><reg>ba-</reg></choice><lb/> wen/ vñ kans nicht hynaus furen. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,31">Lukas 14,31</ref></note>Odder wilcher konig will ſich be-<lb/> geben ynn eynen ſtreytt widder eynen andern konig/ vnd ſitzt nicht <choice><orig>zu</orig><reg>zu-</reg></choice><lb/> uoꝛ vnnd radtſchlaget/ ob er kunde mit zehen tauſent begegen/ dem/<lb/> der vbir yhn kompt mit zwentzig tauſent? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,32">Lukas 14,32</ref></note>wo nicht/ ſo ſchickt er bot-<lb/> ſchafft/ wenn ihener noch ferne iſt/ vnd bittet vnd fride/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,33">Lukas 14,33</ref></note>Alſo auch<lb/> eyn iglicher vnter euch/ der nicht abſaget allem das er hatt/ kan nit <note resp="#Luther" place="right">(Abſaget)<lb/> Fur dem gotlichen<lb/> gericht mag nie-<lb/> mant beſtehen er<lb/> vertzage denn an<lb/> allem ſeynem ver-<lb/> mugen vnnd ſuche<lb/> gnade vnnd bitte<lb/> vmb hulffe ynn<lb/> Chꝛiſto.</note><lb/> meyn iunger ſeyn.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,34">Lukas 14,34</ref></note><note place="left">Matth. 5.<lb/> Marci. 9.</note>Das ſaltz iſt eyn gutt ding/ wo aber das ſaltz thum wirt/ wo mit<lb/> wirt man wurtzẽ? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,35">Lukas 14,35</ref></note>Es iſt wider auff <choice><abbr>dz</abbr><expan>das</expan></choice> land noch ynn den miſt nutz/<lb/> ſondern/ man wirts weg werffen/ Wer oꝛen hat zu hoꝛen der hore.</p><lb/> </div> <div xml:id="Lk.15" n="2"> <head>Das funfftzehend<lb/> Capitel.</head><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,1">Lukas 15,1</ref></note><hi rendition="#in">E</hi>S naheten aber zu yhm alle zolner vnnd ſunder/ das ſie yhn<lb/> hoꝛeten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,2">Lukas 15,2</ref></note>vnd die phariſeer vnd ſchꝛifftgelerten murreten vnd<lb/> ſpꝛachen/ diſzer nympt die ſunder an vnnd iſſet mit yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,3">Lukas 15,3</ref></note>Er<lb/> ſaget aber zu yhn dis gleychnis vnd ſpꝛach/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,4">Lukas 15,4</ref></note>wilch menſch iſt<lb/> vnter euch/ der hundert ſchaff hat/ vnnd ſo er der eynes verleuret/ der<lb/> nicht laſſe die neun vnd neuntzig ynn der wuſten/ vnnd hyn gehe nach<lb/> dem verloꝛnen/ bis das ers fynde? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,5">Lukas 15,5</ref></note>Vñ wenn ers funden hat/ ſo legt<lb/> ers auff ſeyne achſzeln mit freuden/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,6">Lukas 15,6</ref></note>vnd wenn er heym kompt/ rufft<lb/> er ſeynen freunden vnd nachparn/ vnd ſpꝛicht zu yhnen/ frewet euch<lb/> mit myr/ denn ich habe meyn ſchaff fundẽ/ das verloꝛen war/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,7">Lukas 15,7</ref></note>Jch <choice><orig>ſa</orig><reg>ſa-</reg></choice><lb/> ge euch/ alſo wirt auch freude ym hymel ſeyn vber eynem ſunder der<lb/> bus thut/ fur neun vñ neuntzig gerechtẽ/ die der buſſze nit bedurffen/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,8">Lukas 15,8</ref></note>Oder wilch weyb iſt/ die zehen groſſchen hatt/ ſo ſie der eynen verleu-<lb/> ret/ die nit eyne liecht antzunde vñ kere das haus vñ ſuche mit vleyſz/<lb/> bis das ſie yhn finde? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,9">Lukas 15,9</ref></note>vnnd wenn ſie yhn funden hat/ rufft ſie yhꝛen<lb/> freundynnen vnnd nachparynnen/ vñ ſpꝛicht/ frewet euch mit myr/<lb/> denn ich habe meynen groſſchen funden den ich verloꝛen hatte/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,10">Lukas 15,10</ref></note>Alſo<lb/> auch/ ſag ich euch/ wirtt eyn freude ſeyn fur den engelln gottis vber<lb/> eynen ſunder/ der buſſe thutt.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,11">Lukas 15,11</ref></note>Vnd er ſpꝛach/ Eyn menſch hatte zween ſone/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,12">Lukas 15,12</ref></note>vnnd der iungſt vn-<lb/> ter yhn ſpꝛach zu dem vater/ Gib myr/ vater/ das teyl der gutter/ das<lb/> mir gehoꝛet/ vnnd er teylet yhn das gutt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,13">Lukas 15,13</ref></note>vnnd nicht lang darnach<lb/> ſamlet der iungſt ſon alles zu ſamen vnd zoch ferne vber land/ vnnd<lb/> daſelbs bꝛacht er ſeyn gutt vmb/ mit bꝛaſſen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,14">Lukas 15,14</ref></note>Da er nu alle das ſeyne<lb/> vertzehret hatte/ wart eyn groſſe theurung durch daſſelbe gantze<lb/> land/ vnd er fieng an zu darben/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,15">Lukas 15,15</ref></note>vñ gieng hyn/ vnnd henget ſich an ey-<lb/> nen burger des ſelben lands/ der ſchickt yhn auff ſeynen acker der ſew<lb/> zu huten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,16">Lukas 15,16</ref></note>vnnd er begerte ſeynen bauch zu fullen mit trieſtern/ die die<lb/> ſew aſſen/ vnnd niemant gab ſie yhm.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,17">Lukas 15,17</ref></note>Da ſchlug er ynn ſich/ vnd ſpꝛach/ wie viel tagloner hatt meyn va- <fw type="catch" place="bottom">ter/ die bꝛod</fw><fw type="sig" place="bottom">K ij</fw><lb/></p> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[119]/0125]
Sanct Lucas. LVI.
nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alle
die es ſehẽ/ fahen an ſeyn zu ſpottẽ vñ ſagẽ/ diſer menſch hub an zu ba
wen/ vñ kans nicht hynaus furen. Odder wilcher konig will ſich be-
geben ynn eynen ſtreytt widder eynen andern konig/ vnd ſitzt nicht zu
uoꝛ vnnd radtſchlaget/ ob er kunde mit zehen tauſent begegen/ dem/
der vbir yhn kompt mit zwentzig tauſent? wo nicht/ ſo ſchickt er bot-
ſchafft/ wenn ihener noch ferne iſt/ vnd bittet vnd fride/ Alſo auch
eyn iglicher vnter euch/ der nicht abſaget allem das er hatt/ kan nit
meyn iunger ſeyn.
(Abſaget)
Fur dem gotlichen
gericht mag nie-
mant beſtehen er
vertzage denn an
allem ſeynem ver-
mugen vnnd ſuche
gnade vnnd bitte
vmb hulffe ynn
Chꝛiſto.
Das ſaltz iſt eyn gutt ding/ wo aber das ſaltz thum wirt/ wo mit
wirt man wurtzẽ? Es iſt wider auff dz land noch ynn den miſt nutz/
ſondern/ man wirts weg werffen/ Wer oꝛen hat zu hoꝛen der hore.
Matth. 5.
Marci. 9.
Das funfftzehend
Capitel.
ES naheten aber zu yhm alle zolner vnnd ſunder/ das ſie yhn
hoꝛeten/ vnd die phariſeer vnd ſchꝛifftgelerten murreten vnd
ſpꝛachen/ diſzer nympt die ſunder an vnnd iſſet mit yhn/ Er
ſaget aber zu yhn dis gleychnis vnd ſpꝛach/ wilch menſch iſt
vnter euch/ der hundert ſchaff hat/ vnnd ſo er der eynes verleuret/ der
nicht laſſe die neun vnd neuntzig ynn der wuſten/ vnnd hyn gehe nach
dem verloꝛnen/ bis das ers fynde? Vñ wenn ers funden hat/ ſo legt
ers auff ſeyne achſzeln mit freuden/ vnd wenn er heym kompt/ rufft
er ſeynen freunden vnd nachparn/ vnd ſpꝛicht zu yhnen/ frewet euch
mit myr/ denn ich habe meyn ſchaff fundẽ/ das verloꝛen war/ Jch ſa
ge euch/ alſo wirt auch freude ym hymel ſeyn vber eynem ſunder der
bus thut/ fur neun vñ neuntzig gerechtẽ/ die der buſſze nit bedurffen/
Oder wilch weyb iſt/ die zehen groſſchen hatt/ ſo ſie der eynen verleu-
ret/ die nit eyne liecht antzunde vñ kere das haus vñ ſuche mit vleyſz/
bis das ſie yhn finde? vnnd wenn ſie yhn funden hat/ rufft ſie yhꝛen
freundynnen vnnd nachparynnen/ vñ ſpꝛicht/ frewet euch mit myr/
denn ich habe meynen groſſchen funden den ich verloꝛen hatte/ Alſo
auch/ ſag ich euch/ wirtt eyn freude ſeyn fur den engelln gottis vber
eynen ſunder/ der buſſe thutt.
Vnd er ſpꝛach/ Eyn menſch hatte zween ſone/ vnnd der iungſt vn-
ter yhn ſpꝛach zu dem vater/ Gib myr/ vater/ das teyl der gutter/ das
mir gehoꝛet/ vnnd er teylet yhn das gutt/ vnnd nicht lang darnach
ſamlet der iungſt ſon alles zu ſamen vnd zoch ferne vber land/ vnnd
daſelbs bꝛacht er ſeyn gutt vmb/ mit bꝛaſſen/ Da er nu alle das ſeyne
vertzehret hatte/ wart eyn groſſe theurung durch daſſelbe gantze
land/ vnd er fieng an zu darben/ vñ gieng hyn/ vnnd henget ſich an ey-
nen burger des ſelben lands/ der ſchickt yhn auff ſeynen acker der ſew
zu huten/ vnnd er begerte ſeynen bauch zu fullen mit trieſtern/ die die
ſew aſſen/ vnnd niemant gab ſie yhm.
Da ſchlug er ynn ſich/ vnd ſpꝛach/ wie viel tagloner hatt meyn va-
ter/ die bꝛod
K ij
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/125 |
Zitationshilfe: | Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [119]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/125>, abgerufen am 22.02.2025. |