Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680.den von ihren Früchten/ und der Beute jährlich dem Hercules nach Tyrus. Diodor Sic l. 20. c. 14. Justin. l. 18. c. 7. n. 7. worzu ab- sonderliche Schiffe ausgelesen wurden. Polyb in Excerpt. Legat. CXIV. p. m. 1310. v. 383. 384. Zeuch deinen Helden-Arm nicht von Carthago ab.) Poly- bius lib. 15. c. 3. p. 964. erzehlt von diesem Tycheus: Er sey mit dem Syphax vertreulich umbgegangen/ habe unter allen Africanern die geschicksten Pferde zum Kriege gehabt/ und nach dem ihm Han- nibal für Augen gestellt: daß seine Herrschafft nur/ wenn Carthago siegte/ bestehen könte/ wenn aber Rom/ solche wegen der Herschens- Begierde Masanissens/ in Gefahr stünde/ mit zweyta usend Pferden zum Hannibal gestossen. v. 409. Hier nimm dir den Ring mit unserm Siegel.) Dis war beyden Sterbenden ein Zeichen besonderer Liebe/ ja des übergebenen Regi- ments. Also gab Alexander M. Perdiceae seinen Ring. Curt. l. 10. p. 416 spirantique Tiberio Caligula detrahebat annulum: & quoniam suspicionem retinentis dabat, pulvinum jussit in- jici: atque etiam fauces manu sua oppressit. Sueton. Calig. c. 12. Q. Catulus post dedicatum Capitolium somniavit: Jo- vem in sinum Augusti signum Reip. quod manu gestaret, re- posuisse. Sueton. Aug. c. 94. v. 424. Warumb ein löchricht Ohr des Adels Merckmal sey.) Bey de- nen Syrern und Africanern waren die durchlöcherten Ohren Kenn- zeichen des Adels. Sext. Empiricus lib. 3. in Pyrrh. Hypot. In- aures gestare a Viris apud Graecos turpe habetur: apud non- nullos autem ex Barbaris (ut apud Syros) Nobilitatis est In- dicium, usq; adeo, ut etiam nonnulli augentes hoc nobilita- tis Indicium, nares Puerorum perforent, & ex illis Annulos argenteos aut aureos appendant. Daher berichtet Xiphilin. in Macrino. p. 361. von ihm: habuit praeter caetera aurem perfora- tam, ut est Maurorum Consuetudo. Wiewol von ihm gleich vor- her steht: goneon adoxotaton en er habe ungeehrte oder geringe Eltern gehabt. Und ob sich zwar Macrinus beym Herodiano rühmet: Se ex equestri Ordine ad Imperium ascendisse. So nennt ihn doch Julius Capitolin. in Macrin. c. 2. humili loco natum, atque animi & oris inverecundum. Und c. 4. berichtet er ex Aurelio Victore: Macrinum libertinum hominem, Prostibulum, ser- vilibus Officiis occupatum in Domo Imperatoria, venali fide, vita sordida sub commodo fuisse, &c. v. 431.
den von ihren Fruͤchten/ und der Beute jaͤhrlich dem Hercules nach Tyrus. Diodor Sic l. 20. c. 14. Juſtin. l. 18. c. 7. n. 7. worzu ab- ſonderliche Schiffe ausgeleſen wurden. Polyb in Excerpt. Legat. CXIV. p. m. 1310. v. 383. 384. Zeuch deinen Helden-Arm nicht von Carthago ab.) Poly- bius lib. 15. c. 3. p. 964. erzehlt von dieſem Tycheus: Er ſey mit dem Syphax vertreulich umbgegangen/ habe unter allen Africanern die geſchickſten Pferde zum Kriege gehabt/ und nach dem ihm Han- nibal fuͤr Augen geſtellt: daß ſeine Herrſchafft nur/ wenn Carthago ſiegte/ beſtehen koͤnte/ wenn aber Rom/ ſolche wegen der Herſchens- Begierde Maſaniſſens/ in Gefahr ſtuͤnde/ mit zweyta uſend Pferden zum Hannibal geſtoſſen. v. 409. Hier nim̃ dir den Ring mit unſerm Siegel.) Dis war beyden Sterbenden ein Zeichen beſonderer Liebe/ ja des uͤbergebenen Regi- ments. Alſo gab Alexander M. Perdiceæ ſeinen Ring. Curt. l. 10. p. 416 ſpirantiq́ue Tiberio Caligula detrahebat annulum: & quoniam ſuſpicionem retinentis dabat, pulvinum juſſit in- jici: atq́ue etiam fauces manu ſuâ oppreſſit. Sueton. Calig. c. 12. Q. Catulus poſt dedicatum Capitolium ſomniavit: Jo- vem in ſinum Auguſti ſignum Reip. quod manu geſtaret, re- poſuiſſe. Sueton. Aug. c. 94. v. 424. Warumb ein loͤchricht Ohr des Adels Merckmal ſey.) Bey de- nen Syrern und Africanern waren die durchloͤcherten Ohren Kenn- zeichen des Adels. Sext. Empiricus lib. 3. in Pyrrh. Hypot. In- aures geſtare à Viris apud Græcos turpe habetur: apud non- nullos autem ex Barbaris (ut apud Syros) Nobilitatis eſt In- dicium, usq́; adeò, ut etiam nonnulli augentes hoc nobilita- tis Indicium, nares Puerorum perforent, & ex illis Annulos argenteos aut aureos appendant. Daher berichtet Xiphilin. in Macrino. p. 361. von ihm: habuit præter cætera aurem perfora- tam, ut eſt Maurorum Conſuetudo. Wiewol von ihm gleich vor- her ſteht: γονεών ἀδοξοτάτων ἦν er habe ungeehrte oder geringe Eltern gehabt. Und ob ſich zwar Macrinus beym Herodiano ruͤhmet: Se ex equeſtri Ordine ad Imperium aſcendiſſe. So nennt ihn doch Julius Capitolin. in Macrin. c. 2. humili loco natum, atq́ue animi & oris inverecundum. Und c. 4. berichtet er ex Aurelio Victore: Macrinum libertinum hominem, Proſtibulum, ſer- vilibus Officiis occupatum in Domo Imperatoriâ, venali fide, vitâ ſordida ſub commodô fuiſſe, &c. v. 431.
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <list> <item><pb facs="#f0209" n="172"/> den von ihren Fruͤchten/ und der Beute jaͤhrlich dem Hercules nach<lb/> Tyrus. <hi rendition="#aq">Diodor Sic l. 20. c. 14. Juſtin. l. 18. c. 7. n.</hi> 7. worzu ab-<lb/> ſonderliche Schiffe ausgeleſen wurden. <hi rendition="#aq">Polyb in Excerpt. Legat.<lb/> CXIV. p. m.</hi> 1310.</item><lb/> <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 383. 384. Zeuch deinen Helden-Arm nicht von Carthago ab.) <hi rendition="#aq">Poly-<lb/> bius lib. 15. c. 3. p.</hi> 964. erzehlt von dieſem Tycheus: Er ſey mit<lb/> dem Syphax vertreulich umbgegangen/ habe unter allen Africanern<lb/> die geſchickſten Pferde zum Kriege gehabt/ und nach dem ihm Han-<lb/> nibal fuͤr Augen geſtellt: daß ſeine Herrſchafft nur/ wenn Carthago<lb/> ſiegte/ beſtehen koͤnte/ wenn aber Rom/ ſolche wegen der Herſchens-<lb/> Begierde Maſaniſſens/ in Gefahr ſtuͤnde/ mit zweyta uſend Pferden<lb/> zum Hannibal geſtoſſen.</item><lb/> <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 409. Hier nim̃ dir den Ring mit unſerm Siegel.) Dis war beyden<lb/> Sterbenden ein Zeichen beſonderer Liebe/ ja des uͤbergebenen Regi-<lb/> ments. Alſo gab <hi rendition="#aq">Alexander M. Perdiceæ</hi> ſeinen Ring. <hi rendition="#aq">Curt. l. 10.<lb/> p. 416 ſpirantiq́ue Tiberio Caligula detrahebat annulum: &<lb/> quoniam ſuſpicionem retinentis dabat, pulvinum juſſit in-<lb/> jici: atq́ue etiam fauces manu ſuâ oppreſſit. Sueton. Calig. c.<lb/> 12. Q. Catulus poſt dedicatum Capitolium ſomniavit: Jo-<lb/> vem in ſinum Auguſti ſignum Reip. quod manu geſtaret, re-<lb/> poſuiſſe. Sueton. Aug. c.</hi> 94.</item><lb/> <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 424. Warumb ein loͤchricht Ohr des Adels Merckmal ſey.) Bey de-<lb/> nen Syrern und Africanern waren die durchloͤcherten Ohren Kenn-<lb/> zeichen des Adels. <hi rendition="#aq">Sext. Empiricus lib. 3. in Pyrrh. Hypot. In-<lb/> aures geſtare à Viris apud Græcos turpe habetur: apud non-<lb/> nullos autem ex Barbaris (ut apud Syros) Nobilitatis eſt In-<lb/> dicium, usq́; adeò, ut etiam nonnulli augentes hoc nobilita-<lb/> tis Indicium, nares Puerorum perforent, & ex illis Annulos<lb/> argenteos aut aureos appendant.</hi> Daher berichtet <hi rendition="#aq">Xiphilin. in<lb/> Macrino. p.</hi> 361. von ihm: <hi rendition="#aq">habuit præter cætera aurem perfora-<lb/> tam, ut eſt Maurorum Conſuetudo.</hi> Wiewol von ihm gleich vor-<lb/> her ſteht: γονεών ἀδοξοτάτων ἦν er habe ungeehrte oder geringe Eltern<lb/> gehabt. Und ob ſich zwar <hi rendition="#aq">Macrinus</hi> beym <hi rendition="#aq">Herodiano</hi> ruͤhmet: <hi rendition="#aq">Se<lb/> ex equeſtri Ordine ad Imperium aſcendiſſe.</hi> So nennt ihn doch<lb/><hi rendition="#aq">Julius Capitolin. in Macrin. c. 2. humili loco natum, atq́ue<lb/> animi & oris inverecundum.</hi> Und <hi rendition="#aq">c.</hi> 4. berichtet er <hi rendition="#aq">ex Aurelio<lb/> Victore: Macrinum libertinum hominem, Proſtibulum, ſer-<lb/> vilibus Officiis occupatum in Domo Imperatoriâ, venali fide,<lb/> vitâ ſordida ſub commodô fuiſſe, &c.</hi></item> </list><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">v.</hi> 431.</fw><lb/> </div> </div> </body> </text> </TEI> [172/0209]
den von ihren Fruͤchten/ und der Beute jaͤhrlich dem Hercules nach
Tyrus. Diodor Sic l. 20. c. 14. Juſtin. l. 18. c. 7. n. 7. worzu ab-
ſonderliche Schiffe ausgeleſen wurden. Polyb in Excerpt. Legat.
CXIV. p. m. 1310.
v. 383. 384. Zeuch deinen Helden-Arm nicht von Carthago ab.) Poly-
bius lib. 15. c. 3. p. 964. erzehlt von dieſem Tycheus: Er ſey mit
dem Syphax vertreulich umbgegangen/ habe unter allen Africanern
die geſchickſten Pferde zum Kriege gehabt/ und nach dem ihm Han-
nibal fuͤr Augen geſtellt: daß ſeine Herrſchafft nur/ wenn Carthago
ſiegte/ beſtehen koͤnte/ wenn aber Rom/ ſolche wegen der Herſchens-
Begierde Maſaniſſens/ in Gefahr ſtuͤnde/ mit zweyta uſend Pferden
zum Hannibal geſtoſſen.
v. 409. Hier nim̃ dir den Ring mit unſerm Siegel.) Dis war beyden
Sterbenden ein Zeichen beſonderer Liebe/ ja des uͤbergebenen Regi-
ments. Alſo gab Alexander M. Perdiceæ ſeinen Ring. Curt. l. 10.
p. 416 ſpirantiq́ue Tiberio Caligula detrahebat annulum: &
quoniam ſuſpicionem retinentis dabat, pulvinum juſſit in-
jici: atq́ue etiam fauces manu ſuâ oppreſſit. Sueton. Calig. c.
12. Q. Catulus poſt dedicatum Capitolium ſomniavit: Jo-
vem in ſinum Auguſti ſignum Reip. quod manu geſtaret, re-
poſuiſſe. Sueton. Aug. c. 94.
v. 424. Warumb ein loͤchricht Ohr des Adels Merckmal ſey.) Bey de-
nen Syrern und Africanern waren die durchloͤcherten Ohren Kenn-
zeichen des Adels. Sext. Empiricus lib. 3. in Pyrrh. Hypot. In-
aures geſtare à Viris apud Græcos turpe habetur: apud non-
nullos autem ex Barbaris (ut apud Syros) Nobilitatis eſt In-
dicium, usq́; adeò, ut etiam nonnulli augentes hoc nobilita-
tis Indicium, nares Puerorum perforent, & ex illis Annulos
argenteos aut aureos appendant. Daher berichtet Xiphilin. in
Macrino. p. 361. von ihm: habuit præter cætera aurem perfora-
tam, ut eſt Maurorum Conſuetudo. Wiewol von ihm gleich vor-
her ſteht: γονεών ἀδοξοτάτων ἦν er habe ungeehrte oder geringe Eltern
gehabt. Und ob ſich zwar Macrinus beym Herodiano ruͤhmet: Se
ex equeſtri Ordine ad Imperium aſcendiſſe. So nennt ihn doch
Julius Capitolin. in Macrin. c. 2. humili loco natum, atq́ue
animi & oris inverecundum. Und c. 4. berichtet er ex Aurelio
Victore: Macrinum libertinum hominem, Proſtibulum, ſer-
vilibus Officiis occupatum in Domo Imperatoriâ, venali fide,
vitâ ſordida ſub commodô fuiſſe, &c.
v. 431.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/209 |
Zitationshilfe: | Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680, S. 172. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/209>, abgerufen am 16.02.2025. |