Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739.

Bild:
<< vorherige Seite

(o)
animam nulla plane exstitit diversitas. Quod
ipsum dilucido potest esse argumento, adhuc in
statu praesenti animam ita gubernare posse tem-
peramentum, ut minimum non necessitet ad male
agendum.

§. 47. Tandem nec consuetudo nec ebrietas
ut entia rationis in illo statu, ullius fuere mo-
menti: Imo nec metus nec coactionis emer-
sere vestigia.

§. 48. Haec speramus pro rudi delineatione
conditionis humanae sufficiunt, modo adje-
cerim quaestionem: An & qua norma dire-
cti vitam vixerint homines? Ad quam bre-
viter respondendum: Sine norma cessasse mo-
ralitatem vid. §. 43. Constitisse autem candem
in perfecta boni & mali cognitione, ut & vo-
luntatis divinae scientia, quam sine dubio Deus
ipse immediatis revelationibus declaravit &
confirmavit.

§. 49. Haec norma igitur omnibus ob oculos
versata fuit pro virtute intellectus: Seniores
autem, ut multorum factorum memores juni-
oribus ea uberius ponderanda propinarunt.

§. 50. Subjungenda hic autem merito ve-
niunt aliqua, circa hominem necessario me-
ditanda, veluti de vitae ejus subsidiis & leva-
mentis, ut & de morte. Quod itaque attinet
vitae subsidia, adeo clarum esse credimus quam
quod clarissimum: DEUM praestantis hujus
creaturae autorem noluisse, ut illa sola mise-
ram & calamitosam viveret vitam, sed ut sin-

gulariter

(o)
animam nulla plane exſtitit diverſitas. Quod
ipſum dilucido poteſt eſſe argumento, adhuc in
ſtatu præſenti animam ita gubernare poſſe tem-
peramentum, ut minimum non neceſſitet ad male
agendum.

§. 47. Tandem nec conſuetudo nec ebrietas
ut entia rationis in illo ſtatu, ullius fuere mo-
menti: Imo nec metus nec coactionis emer-
ſere veſtigia.

§. 48. Hæc ſperamus pro rudi delineatione
conditionis humanæ ſufficiunt, modo adje-
cerim quæſtionem: An & qua norma dire-
cti vitam vixerint homines? Ad quam bre-
viter reſpondendum: Sine norma ceſſaſſe mo-
ralitatem vid. §. 43. Conſtitiſſe autem candem
in perfecta boni & mali cognitione, ut & vo-
luntatis divinæ ſcientia, quam ſine dubio Deus
ipſe immediatis revelationibus declaravit &
confirmavit.

§. 49. Hæc norma igitur omnibus ob oculos
verſata fuit pro virtute intellectus: Seniores
autem, ut multorum factorum memores juni-
oribus ea uberius ponderanda propinarunt.

§. 50. Subjungenda hic autem merito ve-
niunt aliqua, circa hominem neceſſario me-
ditanda, veluti de vitæ ejus ſubſidiis & leva-
mentis, ut & de morte. Quod itaque attinet
vitæ ſubſidia, adeo clarum eſſe credimus quam
quod clariſſimum: DEUM præſtantis hujus
creaturæ autorem noluiſſe, ut illa ſola miſe-
ram & calamitoſam viveret vitam, ſed ut ſin-

gulariter
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0887" n="795"/>
            <fw place="top" type="header">(<hi rendition="#aq">o</hi>)</fw><lb/> <hi rendition="#aq">animam nulla plane ex&#x017F;titit diver&#x017F;itas. Quod<lb/>
ip&#x017F;um dilucido pote&#x017F;t e&#x017F;&#x017F;e argumento, adhuc in<lb/>
&#x017F;tatu præ&#x017F;enti animam ita gubernare po&#x017F;&#x017F;e tem-<lb/>
peramentum, ut <hi rendition="#i">minimum</hi> non nece&#x017F;&#x017F;itet ad male<lb/>
agendum.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 47. Tandem nec con&#x017F;uetudo nec ebrietas<lb/>
ut entia rationis in illo &#x017F;tatu, ullius fuere mo-<lb/>
menti: Imo nec metus nec coactionis emer-<lb/>
&#x017F;ere ve&#x017F;tigia.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 48. Hæc &#x017F;peramus pro rudi delineatione<lb/>
conditionis humanæ &#x017F;ufficiunt, modo adje-<lb/>
cerim quæ&#x017F;tionem: An &amp; qua norma dire-<lb/>
cti vitam vixerint homines? Ad quam bre-<lb/>
viter re&#x017F;pondendum: Sine norma ce&#x017F;&#x017F;a&#x017F;&#x017F;e mo-<lb/>
ralitatem vid. §. 43. Con&#x017F;titi&#x017F;&#x017F;e autem candem<lb/>
in perfecta boni &amp; mali cognitione, ut &amp; vo-<lb/>
luntatis divinæ &#x017F;cientia, quam &#x017F;ine dubio Deus<lb/>
ip&#x017F;e immediatis revelationibus declaravit &amp;<lb/>
confirmavit.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 49. Hæc norma igitur omnibus ob oculos<lb/>
ver&#x017F;ata fuit pro virtute intellectus: Seniores<lb/>
autem, ut multorum factorum memores juni-<lb/>
oribus ea uberius ponderanda propinarunt.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 50. Subjungenda hic autem merito ve-<lb/>
niunt aliqua, circa hominem nece&#x017F;&#x017F;ario me-<lb/>
ditanda, veluti de vitæ ejus &#x017F;ub&#x017F;idiis &amp; leva-<lb/>
mentis, ut &amp; de morte. Quod itaque attinet<lb/>
vitæ &#x017F;ub&#x017F;idia, adeo clarum e&#x017F;&#x017F;e credimus quam<lb/>
quod clari&#x017F;&#x017F;imum: DEUM præ&#x017F;tantis hujus<lb/>
creaturæ autorem nolui&#x017F;&#x017F;e, ut illa &#x017F;ola mi&#x017F;e-<lb/>
ram &amp; calamito&#x017F;am viveret vitam, &#x017F;ed ut &#x017F;in-</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">gulariter</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[795/0887] (o) animam nulla plane exſtitit diverſitas. Quod ipſum dilucido poteſt eſſe argumento, adhuc in ſtatu præſenti animam ita gubernare poſſe tem- peramentum, ut minimum non neceſſitet ad male agendum. §. 47. Tandem nec conſuetudo nec ebrietas ut entia rationis in illo ſtatu, ullius fuere mo- menti: Imo nec metus nec coactionis emer- ſere veſtigia. §. 48. Hæc ſperamus pro rudi delineatione conditionis humanæ ſufficiunt, modo adje- cerim quæſtionem: An & qua norma dire- cti vitam vixerint homines? Ad quam bre- viter reſpondendum: Sine norma ceſſaſſe mo- ralitatem vid. §. 43. Conſtitiſſe autem candem in perfecta boni & mali cognitione, ut & vo- luntatis divinæ ſcientia, quam ſine dubio Deus ipſe immediatis revelationibus declaravit & confirmavit. §. 49. Hæc norma igitur omnibus ob oculos verſata fuit pro virtute intellectus: Seniores autem, ut multorum factorum memores juni- oribus ea uberius ponderanda propinarunt. §. 50. Subjungenda hic autem merito ve- niunt aliqua, circa hominem neceſſario me- ditanda, veluti de vitæ ejus ſubſidiis & leva- mentis, ut & de morte. Quod itaque attinet vitæ ſubſidia, adeo clarum eſſe credimus quam quod clariſſimum: DEUM præſtantis hujus creaturæ autorem noluiſſe, ut illa ſola miſe- ram & calamitoſam viveret vitam, ſed ut ſin- gulariter

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Die Verlagsangabe wurde ermittelt (vgl. http://op… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/887
Zitationshilfe: [Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739, S. 795. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/887>, abgerufen am 24.11.2024.