Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

(o)
ne, an ad perfectam quis pervenisset aetatem, nec
ne; Tempore enim a nativitate primo intel-
lectus omnino se exseruit, imo in eo gradu,
qualis ad conservationem pro tempore necessa-
rius fuit, successu autem aetatis majorem suam
vim exhibuit. Seniores autem Junioribus in
eo praevaluerunt, quod experientia & factis,
quorum memoria ipsis constituit, imo forte re-
velatione, magis inclaruerunt.

§. 41. Et ut explicatius mentem prodamus:
In naturalibus, sciverunt omnium rerum vir-
tutes, nocentiaque vitarunt, conducentia vero
apprehenderunt.

In moralibus notitiam habuerunt solius bo-
ni, & in specie sola boni generosum exercue-
runt arbitrium, hoc vel illud agendi, scive-
runt etiam hoc, quod simulac normam hanc
suae perfectionis relinquerent, ac adversus eam
praevaricarentur, malum ipsos esset invasurum;
Conferatur commune dicterium: Homines an-
te lapsum ita comparati erant, ut poterant non pecca-
re non ita, ut non poterant peccare.

§. 42. Perfecta itaque spontaneitate, quae in
sola specie boni exserebatur, egerunt homines:
Et si jam, abstrahendo ab omni historia Sacra,
philosophari licet, felicitatis tristis Catastrophe
exinde orta esse videtur, quod incredulitate la-
borare inceperint & fide ac obsequio summo
Suo Imperanti denegatis, ad malum versi sint,
tunc enim curiositas & superbia & diffidentia
& fluctuatio adversus moralitatem actionum
hactenus omnino sanctam, tum ad contraria

mala
D d d 5

(o)
ne, an ad perfectam quis perveniſſet ætatem, nec
ne; Tempore enim a nativitate primo intel-
lectus omnino ſe exſeruit, imo in eo gradu,
qualis ad conſervationem pro tempore neceſſa-
rius fuit, ſucceſſu autem ætatis majorem ſuam
vim exhibuit. Seniores autem Junioribus in
eo prævaluerunt, quod experientia & factis,
quorum memoria ipſis conſtituit, imo forte re-
velatione, magis inclaruerunt.

§. 41. Et ut explicatius mentem prodamus:
In naturalibus, ſciverunt omnium rerum vir-
tutes, nocentiaque vitarunt, conducentia vero
apprehenderunt.

In moralibus notitiam habuerunt ſolius bo-
ni, & in ſpecie ſola boni generoſum exercue-
runt arbitrium, hoc vel illud agendi, ſcive-
runt etiam hoc, quod ſimulac normam hanc
ſuæ perfectionis relinquerent, ac adverſus eam
prævaricarentur, malum ipſos eſſet invaſurum;
Conferatur commune dicterium: Homines an-
te lapſum ita comparati erant, ut poterant non pecca-
re non ita, ut non poterant peccare.

§. 42. Perfecta itaque ſpontaneitate, quæ in
ſola ſpecie boni exſerebatur, egerunt homines:
Et ſi jam, abſtrahendo ab omni hiſtoria Sacra,
philoſophari licet, felicitatis triſtis Cataſtrophe
exinde orta eſſe videtur, quod incredulitate la-
borare inceperint & fide ac obſequio ſummo
Suo Imperanti denegatis, ad malum verſi ſint,
tunc enim curioſitas & ſuperbia & diffidentia
& fluctuatio adverſus moralitatem actionum
hactenus omnino ſanctam, tum ad contraria

mala
D d d 5
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0885" n="793"/>
            <fw place="top" type="header">(<hi rendition="#aq">o</hi>)</fw><lb/> <hi rendition="#aq">ne, an ad perfectam quis perveni&#x017F;&#x017F;et ætatem, nec<lb/>
ne; Tempore enim a nativitate primo intel-<lb/>
lectus omnino &#x017F;e ex&#x017F;eruit, imo in eo gradu,<lb/>
qualis ad con&#x017F;ervationem pro tempore nece&#x017F;&#x017F;a-<lb/>
rius fuit, &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;u autem ætatis majorem &#x017F;uam<lb/>
vim exhibuit. Seniores autem Junioribus in<lb/>
eo prævaluerunt, quod experientia &amp; factis,<lb/>
quorum memoria ip&#x017F;is con&#x017F;tituit, imo forte re-<lb/>
velatione, magis inclaruerunt.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 41. Et ut explicatius mentem prodamus:<lb/>
In naturalibus, &#x017F;civerunt omnium rerum vir-<lb/>
tutes, nocentiaque vitarunt, conducentia vero<lb/>
apprehenderunt.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">In moralibus notitiam habuerunt &#x017F;olius bo-<lb/>
ni, &amp; in &#x017F;pecie &#x017F;ola boni genero&#x017F;um exercue-<lb/>
runt arbitrium, hoc vel illud agendi, &#x017F;cive-<lb/>
runt etiam hoc, quod &#x017F;imulac normam hanc<lb/>
&#x017F;uæ perfectionis relinquerent, ac adver&#x017F;us eam<lb/>
prævaricarentur, malum ip&#x017F;os e&#x017F;&#x017F;et inva&#x017F;urum;<lb/>
Conferatur commune dicterium: <hi rendition="#i">Homines an-<lb/>
te lap&#x017F;um ita comparati erant, ut poterant non pecca-<lb/>
re non ita, ut non poterant peccare.</hi></hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 42. Perfecta itaque &#x017F;pontaneitate, quæ in<lb/>
&#x017F;ola &#x017F;pecie boni ex&#x017F;erebatur, egerunt homines:<lb/>
Et &#x017F;i jam, ab&#x017F;trahendo ab omni hi&#x017F;toria Sacra,<lb/>
philo&#x017F;ophari licet, felicitatis tri&#x017F;tis Cata&#x017F;trophe<lb/>
exinde orta e&#x017F;&#x017F;e videtur, quod incredulitate la-<lb/>
borare inceperint &amp; fide ac ob&#x017F;equio &#x017F;ummo<lb/>
Suo Imperanti denegatis, ad malum ver&#x017F;i &#x017F;int,<lb/>
tunc enim curio&#x017F;itas &amp; &#x017F;uperbia &amp; diffidentia<lb/>
&amp; fluctuatio adver&#x017F;us moralitatem actionum<lb/>
hactenus omnino &#x017F;anctam, tum ad contraria</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig">D d d 5</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">mala</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[793/0885] (o) ne, an ad perfectam quis perveniſſet ætatem, nec ne; Tempore enim a nativitate primo intel- lectus omnino ſe exſeruit, imo in eo gradu, qualis ad conſervationem pro tempore neceſſa- rius fuit, ſucceſſu autem ætatis majorem ſuam vim exhibuit. Seniores autem Junioribus in eo prævaluerunt, quod experientia & factis, quorum memoria ipſis conſtituit, imo forte re- velatione, magis inclaruerunt. §. 41. Et ut explicatius mentem prodamus: In naturalibus, ſciverunt omnium rerum vir- tutes, nocentiaque vitarunt, conducentia vero apprehenderunt. In moralibus notitiam habuerunt ſolius bo- ni, & in ſpecie ſola boni generoſum exercue- runt arbitrium, hoc vel illud agendi, ſcive- runt etiam hoc, quod ſimulac normam hanc ſuæ perfectionis relinquerent, ac adverſus eam prævaricarentur, malum ipſos eſſet invaſurum; Conferatur commune dicterium: Homines an- te lapſum ita comparati erant, ut poterant non pecca- re non ita, ut non poterant peccare. §. 42. Perfecta itaque ſpontaneitate, quæ in ſola ſpecie boni exſerebatur, egerunt homines: Et ſi jam, abſtrahendo ab omni hiſtoria Sacra, philoſophari licet, felicitatis triſtis Cataſtrophe exinde orta eſſe videtur, quod incredulitate la- borare inceperint & fide ac obſequio ſummo Suo Imperanti denegatis, ad malum verſi ſint, tunc enim curioſitas & ſuperbia & diffidentia & fluctuatio adverſus moralitatem actionum hactenus omnino ſanctam, tum ad contraria mala D d d 5

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Die Verlagsangabe wurde ermittelt (vgl. http://op… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/885
Zitationshilfe: [Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739, S. 793. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/885>, abgerufen am 24.11.2024.