Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>
(o)

§. 34. Et haec cogitantem penitus persuadebit
facta inductio animalium, quae nunc dicimus
mansueta, quippe quae in omnibus speciebus
ita sunt comparata, ut inter fera certae inveni-
antur classes, ex quibus illa arte derivata esse
apparet. Quae autem forte moveri possunt in
contrarium argumenta, tanta non sunt, ut me
de ponte propellant.

§. 35. Primas autem lineas me hic ducturum
esse, promisi, quapropter licet haec uberius de-
duci queant, tamen progredior ad sequentia.

Sic itaque haud leve etiam ducitur argu-
mentum a diversitate staturae humanae: Vix
etenim credibile videtur, Deum in prima crea-
tione aliter disposuisse, quam quod homines
forma, figura, & statura aequales essent futuri:
Unde sequeretur conclusio, modernam inae-
qualitatem in robore corporis, membrorum-
que haud aequam in omnibus proportionem
imperfectionis haud contemnendum esse in-
dicium.

§. 36. De incommoditatibus nostrae huma-
nitatis superius equidem quaedam dicta sunt, ast
liceat hic speciatim de morbis & aegritudinibus
tam corporis quam animi humani paululum
disserere. Miserrime enim constitutus est ho-
mo, dum omni tempore periculo morborum
subjectus est, imo in ipsos illos incidit haud
raro praeter omnem culpam suam, & multoties
ex culpa levissima, & quam non nisi a poste-
riori, imo tunc vix quidem agnoscere potest.

Et
(o)

§. 34. Et hæc cogitantem penitus perſuadebit
facta inductio animalium, quæ nunc dicimus
manſueta, quippe quæ in omnibus ſpeciebus
ita ſunt comparata, ut inter fera certæ inveni-
antur claſſes, ex quibus illa arte derivata eſſe
apparet. Quæ autem forte moveri poſſunt in
contrarium argumenta, tanta non ſunt, ut me
de ponte propellant.

§. 35. Primas autem lineas me hic ducturum
eſſe, promiſi, quapropter licet hæc uberius de-
duci queant, tamen progredior ad ſequentia.

Sic itaque haud leve etiam ducitur argu-
mentum a diverſitate ſtaturæ humanæ: Vix
etenim credibile videtur, Deum in prima crea-
tione aliter diſpoſuiſſe, quam quod homines
forma, figura, & ſtatura æquales eſſent futuri:
Unde ſequeretur concluſio, modernam inæ-
qualitatem in robore corporis, membrorum-
que haud æquam in omnibus proportionem
imperfectionis haud contemnendum eſſe in-
dicium.

§. 36. De incommoditatibus noſtræ huma-
nitatis ſuperius equidem quædam dicta ſunt, aſt
liceat hic ſpeciatim de morbis & ægritudinibus
tam corporis quam animi humani paululum
diſſerere. Miſerrime enim conſtitutus eſt ho-
mo, dum omni tempore periculo morborum
ſubjectus eſt, imo in ipſos illos incidit haud
raro præter omnem culpam ſuam, & multoties
ex culpa leviſſima, & quam non niſi a poſte-
riori, imo tunc vix quidem agnoſcere poteſt.

Et
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0882" n="790"/>
          <fw place="top" type="header">(<hi rendition="#aq">o</hi>)</fw><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 34. Et hæc cogitantem penitus per&#x017F;uadebit<lb/>
facta inductio animalium, quæ nunc dicimus<lb/>
man&#x017F;ueta, quippe quæ in omnibus &#x017F;peciebus<lb/>
ita &#x017F;unt comparata, ut inter fera certæ inveni-<lb/>
antur cla&#x017F;&#x017F;es, ex quibus illa arte derivata e&#x017F;&#x017F;e<lb/>
apparet. Quæ autem forte moveri po&#x017F;&#x017F;unt in<lb/>
contrarium argumenta, tanta non &#x017F;unt, ut me<lb/>
de ponte propellant.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 35. Primas autem lineas me hic ducturum<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e, promi&#x017F;i, quapropter licet hæc uberius de-<lb/>
duci queant, tamen progredior ad &#x017F;equentia.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Sic itaque haud leve etiam ducitur argu-<lb/>
mentum a diver&#x017F;itate &#x017F;taturæ humanæ: Vix<lb/>
etenim credibile videtur, Deum in prima crea-<lb/>
tione aliter di&#x017F;po&#x017F;ui&#x017F;&#x017F;e, quam quod homines<lb/>
forma, figura, &amp; &#x017F;tatura æquales e&#x017F;&#x017F;ent futuri:<lb/>
Unde &#x017F;equeretur conclu&#x017F;io, modernam inæ-<lb/>
qualitatem in robore corporis, membrorum-<lb/>
que haud æquam in omnibus proportionem<lb/>
imperfectionis haud contemnendum e&#x017F;&#x017F;e in-<lb/>
dicium.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 36. De incommoditatibus no&#x017F;træ huma-<lb/>
nitatis &#x017F;uperius equidem quædam dicta &#x017F;unt, a&#x017F;t<lb/>
liceat hic &#x017F;peciatim de morbis &amp; ægritudinibus<lb/>
tam corporis quam animi humani paululum<lb/>
di&#x017F;&#x017F;erere. Mi&#x017F;errime enim con&#x017F;titutus e&#x017F;t ho-<lb/>
mo, dum omni tempore periculo morborum<lb/>
&#x017F;ubjectus e&#x017F;t, imo in ip&#x017F;os illos incidit haud<lb/>
raro præter omnem culpam &#x017F;uam, &amp; multoties<lb/>
ex culpa levi&#x017F;&#x017F;ima, &amp; quam non ni&#x017F;i a po&#x017F;te-<lb/>
riori, imo tunc vix quidem agno&#x017F;cere pote&#x017F;t.</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Et</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[790/0882] (o) §. 34. Et hæc cogitantem penitus perſuadebit facta inductio animalium, quæ nunc dicimus manſueta, quippe quæ in omnibus ſpeciebus ita ſunt comparata, ut inter fera certæ inveni- antur claſſes, ex quibus illa arte derivata eſſe apparet. Quæ autem forte moveri poſſunt in contrarium argumenta, tanta non ſunt, ut me de ponte propellant. §. 35. Primas autem lineas me hic ducturum eſſe, promiſi, quapropter licet hæc uberius de- duci queant, tamen progredior ad ſequentia. Sic itaque haud leve etiam ducitur argu- mentum a diverſitate ſtaturæ humanæ: Vix etenim credibile videtur, Deum in prima crea- tione aliter diſpoſuiſſe, quam quod homines forma, figura, & ſtatura æquales eſſent futuri: Unde ſequeretur concluſio, modernam inæ- qualitatem in robore corporis, membrorum- que haud æquam in omnibus proportionem imperfectionis haud contemnendum eſſe in- dicium. §. 36. De incommoditatibus noſtræ huma- nitatis ſuperius equidem quædam dicta ſunt, aſt liceat hic ſpeciatim de morbis & ægritudinibus tam corporis quam animi humani paululum diſſerere. Miſerrime enim conſtitutus eſt ho- mo, dum omni tempore periculo morborum ſubjectus eſt, imo in ipſos illos incidit haud raro præter omnem culpam ſuam, & multoties ex culpa leviſſima, & quam non niſi a poſte- riori, imo tunc vix quidem agnoſcere poteſt. Et

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Die Verlagsangabe wurde ermittelt (vgl. http://op… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/882
Zitationshilfe: [Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739, S. 790. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/882>, abgerufen am 24.11.2024.