Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

(o)
sudorifero labore eliciuntur, modo attenda-
mus incolarum temperamenta iisque conve-
nientia: Certo enim est indicio, ea, quae in hac
vel illa regione ordine naturae non proveniunt,
sed vel multo artificio plantantur, vel aliunde
asportantur, istius Climatis incolis si non no-
civa forte tamen nec tam proficua esse, quip-
pe quos contentos esle decet illis fructibus,
qui suo sub tractu coeli naturaliter, adhibita li-
cet manu humana, progerminant.

§. 32, Facile quilibet subolfacere poterit,
cur haec dixerim, nimirum ut prona conse-
quentia concluderem: Hodie homines non vi-
vere in eo felicitatis statu, in quo Deus ipsos ex
prima sua intentione vivere voluit, sed penitus
ipsos in statum deteriorem delapsos esse.

§. 33. Patitur materiae dignitas, ut plura cu-
mulem argumenta, quae licet separatim sumpta
non omnem evincant veritatem, conjunctim ta-
men considerata non sine pondere erunt.

Aspiciatur igitur distinctio inter animalia fe-
ra & mansueta: An quis unquam sibi imaginari
potest, Deum Creatorem in prima creatione e-
andem stabilivisse? & annon potius sobrie rem
perpendens judicabit: In prima origine rerum
Deum omnia animalia in una aequalique consti-
tuisse natura; unde concludendum, praesen-
tem differentiam necessitate urgente ex artificio
humano ortam esse, quo scilicet homo domi-
nio universali & absoluto in bruta privatus, ha-
beret in mansuefactis, quae suo prompte inser-
viant usui.

§. 34.
D d d 3

(o)
ſudorifero labore eliciuntur, modo attenda-
mus incolarum temperamenta iisque conve-
nientia: Certo enim eſt indicio, ea, quæ in hac
vel illa regione ordine naturæ non proveniunt,
ſed vel multo artificio plantantur, vel aliunde
aſportantur, iſtius Climatis incolis ſi non no-
civa forte tamen nec tam proficua eſſe, quip-
pe quos contentos eſle decet illis fructibus,
qui ſuo ſub tractu cœli naturaliter, adhibita li-
cet manu humana, progerminant.

§. 32, Facile quilibet ſubolfacere poterit,
cur hæc dixerim, nimirum ut prona conſe-
quentia concluderem: Hodie homines non vi-
vere in eo felicitatis ſtatu, in quo Deus ipſos ex
prima ſua intentione vivere voluit, ſed penitus
ipſos in ſtatum deteriorem delapſos eſſe.

§. 33. Patitur materiæ dignitas, ut plura cu-
mulem argumenta, quæ licet ſeparatim ſumpta
non omnem evincant veritatem, conjunctim ta-
men conſiderata non ſine pondere erunt.

Aſpiciatur igitur diſtinctio inter animalia fe-
ra & manſueta: An quis unquam ſibi imaginari
poteſt, Deum Creatorem in prima creatione e-
andem ſtabiliviſſe? & annon potius ſobrie rem
perpendens judicabit: In prima origine rerum
Deum omnia animalia in una æqualique conſti-
tuiſſe natura; unde concludendum, præſen-
tem differentiam neceſſitate urgente ex artificio
humano ortam eſſe, quo ſcilicet homo domi-
nio univerſali & abſoluto in bruta privatus, ha-
beret in manſuefactis, quæ ſuo prompte inſer-
viant uſui.

§. 34.
D d d 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0881" n="789"/>
            <fw place="top" type="header">(<hi rendition="#aq">o</hi>)</fw><lb/> <hi rendition="#aq">&#x017F;udorifero labore eliciuntur, modo attenda-<lb/>
mus incolarum temperamenta iisque conve-<lb/>
nientia: Certo enim e&#x017F;t indicio, ea, quæ in hac<lb/>
vel illa regione ordine naturæ non proveniunt,<lb/>
&#x017F;ed vel multo artificio plantantur, vel aliunde<lb/>
a&#x017F;portantur, i&#x017F;tius Climatis incolis &#x017F;i non no-<lb/>
civa forte tamen nec tam proficua e&#x017F;&#x017F;e, quip-<lb/>
pe quos contentos e&#x017F;le decet illis fructibus,<lb/>
qui &#x017F;uo &#x017F;ub tractu c&#x0153;li naturaliter, adhibita li-<lb/>
cet manu humana, progerminant.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 32, Facile quilibet &#x017F;ubolfacere poterit,<lb/>
cur hæc dixerim, nimirum ut prona con&#x017F;e-<lb/>
quentia concluderem: Hodie homines non vi-<lb/>
vere in eo felicitatis &#x017F;tatu, in quo Deus ip&#x017F;os ex<lb/>
prima &#x017F;ua intentione vivere voluit, &#x017F;ed penitus<lb/>
ip&#x017F;os in &#x017F;tatum deteriorem delap&#x017F;os e&#x017F;&#x017F;e.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 33. Patitur materiæ dignitas, ut plura cu-<lb/>
mulem argumenta, quæ licet &#x017F;eparatim &#x017F;umpta<lb/>
non omnem evincant veritatem, conjunctim ta-<lb/>
men con&#x017F;iderata non &#x017F;ine pondere erunt.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">A&#x017F;piciatur igitur di&#x017F;tinctio inter animalia fe-<lb/>
ra &amp; man&#x017F;ueta: An quis unquam &#x017F;ibi imaginari<lb/>
pote&#x017F;t, Deum Creatorem in prima creatione e-<lb/>
andem &#x017F;tabilivi&#x017F;&#x017F;e? &amp; annon potius &#x017F;obrie rem<lb/>
perpendens judicabit: In prima origine rerum<lb/>
Deum omnia animalia in una æqualique con&#x017F;ti-<lb/>
tui&#x017F;&#x017F;e natura; unde concludendum, præ&#x017F;en-<lb/>
tem differentiam nece&#x017F;&#x017F;itate urgente ex artificio<lb/>
humano ortam e&#x017F;&#x017F;e, quo &#x017F;cilicet homo domi-<lb/>
nio univer&#x017F;ali &amp; ab&#x017F;oluto in bruta privatus, ha-<lb/>
beret in man&#x017F;uefactis, quæ &#x017F;uo prompte in&#x017F;er-<lb/>
viant u&#x017F;ui.</hi> </p><lb/>
          <fw place="bottom" type="sig">D d d 3</fw>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">§. 34.</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[789/0881] (o) ſudorifero labore eliciuntur, modo attenda- mus incolarum temperamenta iisque conve- nientia: Certo enim eſt indicio, ea, quæ in hac vel illa regione ordine naturæ non proveniunt, ſed vel multo artificio plantantur, vel aliunde aſportantur, iſtius Climatis incolis ſi non no- civa forte tamen nec tam proficua eſſe, quip- pe quos contentos eſle decet illis fructibus, qui ſuo ſub tractu cœli naturaliter, adhibita li- cet manu humana, progerminant. §. 32, Facile quilibet ſubolfacere poterit, cur hæc dixerim, nimirum ut prona conſe- quentia concluderem: Hodie homines non vi- vere in eo felicitatis ſtatu, in quo Deus ipſos ex prima ſua intentione vivere voluit, ſed penitus ipſos in ſtatum deteriorem delapſos eſſe. §. 33. Patitur materiæ dignitas, ut plura cu- mulem argumenta, quæ licet ſeparatim ſumpta non omnem evincant veritatem, conjunctim ta- men conſiderata non ſine pondere erunt. Aſpiciatur igitur diſtinctio inter animalia fe- ra & manſueta: An quis unquam ſibi imaginari poteſt, Deum Creatorem in prima creatione e- andem ſtabiliviſſe? & annon potius ſobrie rem perpendens judicabit: In prima origine rerum Deum omnia animalia in una æqualique conſti- tuiſſe natura; unde concludendum, præſen- tem differentiam neceſſitate urgente ex artificio humano ortam eſſe, quo ſcilicet homo domi- nio univerſali & abſoluto in bruta privatus, ha- beret in manſuefactis, quæ ſuo prompte inſer- viant uſui. §. 34. D d d 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Die Verlagsangabe wurde ermittelt (vgl. http://op… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/881
Zitationshilfe: [Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739, S. 789. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/881>, abgerufen am 24.11.2024.