Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi ommittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus?
Haec verba sacrae Christi institutionis publice recitat minister nostre Ecclesiae super panen & poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil heic sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant conmunicaturi, quid erga hoc Sacramentun sit nobis & faciendun & credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuo pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur a Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius commemorationem, quod corpus, & quem sanguinem, nobis ipse per suam institutionem daret, non nobis ipsi faceremus.
Quod si Deus nunquam suae ordinationi & institutioni defuit, si nunquam non verum fuit, quod ipse dixit, si nunquam non praestitit, quod suo verbo voluit, cur impie haec sola institutio Christi vellicatur? in mille formas dilaniatur? breuiter, negatur, ne sit hoc, quod Christus instituit? Tropis illis non est heic locus, si totam hanc institutionem attendas, & non per particulas, nunc hoc, nunc illud rapias, tuoque sensu confundas, contempta instituentis voluntate.
Anno 1528.
Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi om̃ittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus?
Haec verba sacrae Christi institutionis publicè recitat minister nostrę Ecclesiae super panẽ & poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil hîc sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant cõmunicaturi, quid erga hoc Sacramentũ sit nobis & faciendũ & credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuò pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur à Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius commemorationem, quod corpus, & quem sanguinem, nobis ipse per suam institutionem daret, non nobis ipsi faceremus.
Quòd si Deus nunquam suae ordinationi & institutioni defuit, si nunquam non verum fuit, quod ipse dixit, si nunquam non praestitit, quod suo verbo voluit, cur impiè haec sola institutio Christi vellicatur? in mille formas dilaniatur? breuiter, negatur, ne sit hoc, quod Christus instituit? Tropis illis non est hîc locus, si totam hanc institutionem attendas, & non per particulas, nunc hoc, nunc illud rapias, tuoque sensu confundas, contempta instituentis voluntate.
<TEI><text><body><div><pbfacs="#f0144"n="128"/><noteplace="left">Anno 1528.</note><p>Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi om̃ittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus?</p><p>Haec verba sacrae Christi institutionis publicè recitat minister nostrę Ecclesiae super panẽ& poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil hîc sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant cõmunicaturi, quid erga hoc Sacramentũ sit nobis & faciendũ& credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuò pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur à Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius commemorationem, quod corpus, & quem sanguinem, nobis ipse per suam institutionem daret, non nobis ipsi faceremus.</p><p>Quòd si Deus nunquam suae ordinationi & institutioni defuit, si nunquam non verum fuit, quod ipse dixit, si nunquam non praestitit, quod suo verbo voluit, cur impiè haec sola institutio Christi vellicatur? in mille formas dilaniatur? breuiter, negatur, ne sit hoc, quod Christus instituit? Tropis illis non est hîc locus, si totam hanc institutionem attendas, & non per particulas, nunc hoc, nunc illud rapias, tuoque sensu confundas, contempta instituentis voluntate.</p></div></body></text></TEI>
[128/0144]
Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi om̃ittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus?
Haec verba sacrae Christi institutionis publicè recitat minister nostrę Ecclesiae super panẽ & poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil hîc sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant cõmunicaturi, quid erga hoc Sacramentũ sit nobis & faciendũ & credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuò pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur à Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius commemorationem, quod corpus, & quem sanguinem, nobis ipse per suam institutionem daret, non nobis ipsi faceremus.
Quòd si Deus nunquam suae ordinationi & institutioni defuit, si nunquam non verum fuit, quod ipse dixit, si nunquam non praestitit, quod suo verbo voluit, cur impiè haec sola institutio Christi vellicatur? in mille formas dilaniatur? breuiter, negatur, ne sit hoc, quod Christus instituit? Tropis illis non est hîc locus, si totam hanc institutionem attendas, & non per particulas, nunc hoc, nunc illud rapias, tuoque sensu confundas, contempta instituentis voluntate.
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Weitere Informationen:
Anmerkungen zur Transkription:
Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
Ligaturen werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.
Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591, S. 128. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/144>, abgerufen am 16.02.2025.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2025 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften
(Kontakt).
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2025. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.