mus, qui illis resistamus? Cum vero & heic trepident, & aliudAnno 1526. quaerant, monemus vt iam alteram monitionem spiritus metuant, & videant quid agant, spiritus enim non sic trepidat aut disputat.
Sexto. Deinde non diximus vnquam, neutram rem esse, carnem & sanguinem Christi, aut non afferre salutem, sed diximus verbum praedicandum, & cibum esse verum animae. Heic tertio monet eos spiritus, vt sibi caueant eo lapsi, vt rem necessariam, faciant inutilem & neutram, idque nobis falso imputent.
Septimo. Summa, alterutros oportet esse Satanae ministros, velipsos vel nos. Ideo heic nulli consilio aut medio locus, confiteri oportet alterutram partem, quod credit. Atque heic oramus, quando ita certi sunt, ne dissimulent apud vulgus sese a nobis dissentire. Haec quarta monitio Spiritus est, qui non sic simulat.
Octauo. Pacem libenter amplectimur, modo salua sit pax erga Deum nobis per Christum parta.
Nono. Rationes nihil sunt, tropum non admittimus, nec ipsi probant, & huic monitioni Spiritusoro vt credant. Probandum erat, an verbum EST, in loco isto, pro significat, debeat accipi, ipsi vero probant alicubi in Scripturis pro significataccipi. Quis hoc ignorabat? Tum hoc maxime metuant, cum manifeste in alijs locis coecutiant, ne etiam hoc loco errent, videlicet manifeste coecutiunt in illo: Petra erat Christus. Paulus enim non de petra corporali dicit, sed de spirituali. Sic enim habet: Bibebant de spirituali eos consequente petra. Petra autem erat Christus. Nonne haec, id est, spiritualis petra, erat Christus? Vbi heic, erat, pro, significat, accipitur? Est igitur heic manifestus lapsus. Item & illud: Agnus est transitus Domini, manifestus lapsus est. Vbienim hoc habet Scriptura? Sic dicit Moses: Comedetis festinantes, est enim transitus Domini, hoc est, ideo haec
mus, qui illis resistamus? Cum verò & hîc trepident, & aliudAnno 1526. quaerant, monemus vt iam alteram monitionem spiritus metuant, & videant quid agant, spiritus enim non sic trepidat aut disputat.
Sextò. Deinde non diximus vnquam, neutram rem esse, carnem & sanguinem Christi, aut non afferre salutem, sed diximus verbum praedicandum, & cibum esse verum animae. Hîc tertiò monet eos spiritus, vt sibi caueant eò lapsi, vt rem necessariam, faciant inutilem & neutram, idque nobis falsò imputent.
Septimò. Summa, alterutros oportet esse Satanae ministros, velipsos vel nos. Ideo hîc nulli consilio aut medio locus, confiteri oportet alterutram partem, quod credit. Atque hîc oramus, quando ita certi sunt, ne dissimulent apud vulgus sese à nobis dissentire. Haec quarta monitio Spiritus est, qui non sic simulat.
Octauo. Pacem libenter amplectimur, modò salua sit pax erga Deum nobis per Christum parta.
Nonò. Rationes nihil sunt, tropum non admittimus, nec ipsi probant, & huic monitioni Spiritusoro vt credant. Probandum erat, an verbum EST, in loco isto, pro significat, debeat accipi, ipsi verò probant alicubi in Scripturis pro significataccipi. Quis hoc ignorabat? Tum hoc maximè metuant, cùm manifestè in alijs locis coecutiant, ne etiam hoc loco errent, videlicet manifestè coecutiunt in illo: Petra erat Christus. Paulus enim non de petra corporali dicit, sed de spirituali. Sic enim habet: Bibebant de spirituali eos consequente petra. Petra autem erat Christus. Nonne haec, id est, spiritualis petra, erat Christus? Vbi hîc, erat, pro, significat, accipitur? Est igitur hîc manifestus lapsus. Item & illud: Agnus est transitus Domini, manifestus lapsus est. Vbienim hoc habet Scriptura? Sic dicit Moses: Comedetis festinantes, est enim transitus Domini, hoc est, ideo haec
<TEI><text><body><div><p><pbfacs="#f0105"n="89"/>
mus, qui illis resistamus? Cum verò & hîc trepident, & aliud<noteplace="right">Anno 1526.</note> quaerant, monemus vt iam alteram monitionem spiritus metuant, & videant quid agant, spiritus enim non sic trepidat aut disputat.</p><p>Sextò. Deinde non diximus vnquam, neutram rem esse, carnem & sanguinem Christi, aut non afferre salutem, sed diximus verbum praedicandum, & cibum esse verum animae. Hîc tertiò monet eos spiritus, vt sibi caueant eò lapsi, vt rem necessariam, faciant inutilem & neutram, idque nobis falsò imputent.</p><p>Septimò. Summa, alterutros oportet esse Satanae ministros, velipsos vel nos. Ideo hîc nulli consilio aut medio locus, confiteri oportet alterutram partem, quod credit. Atque hîc oramus, quando ita certi sunt, ne dissimulent apud vulgus sese à nobis dissentire. Haec quarta monitio Spiritus est, qui non sic simulat.</p><p>Octauo. Pacem libenter amplectimur, modò salua sit pax erga Deum nobis per Christum parta.</p><p>Nonò. Rationes nihil sunt, tropum non admittimus, nec ipsi probant, & huic monitioni Spiritusoro vt credant. Probandum erat, an verbum EST, in loco isto, pro significat, debeat accipi, ipsi verò probant alicubi in Scripturis pro significataccipi. Quis hoc ignorabat? Tum hoc maximè metuant, cùm manifestè in alijs locis coecutiant, ne etiam hoc loco errent, videlicet manifestè coecutiunt in illo: Petra erat Christus. Paulus enim non de petra corporali dicit, sed de spirituali. Sic enim habet: Bibebant de spirituali eos consequente petra. Petra autem erat Christus. Nonne haec, id est, spiritualis petra, erat Christus? Vbi hîc, erat, pro, significat, accipitur? Est igitur hîc manifestus lapsus. Item & illud: Agnus est transitus Domini, manifestus lapsus est. Vbienim hoc habet Scriptura? Sic dicit Moses: Comedetis festinantes, est enim transitus Domini, hoc est, ideo haec
</p></div></body></text></TEI>
[89/0105]
mus, qui illis resistamus? Cum verò & hîc trepident, & aliud quaerant, monemus vt iam alteram monitionem spiritus metuant, & videant quid agant, spiritus enim non sic trepidat aut disputat.
Anno 1526. Sextò. Deinde non diximus vnquam, neutram rem esse, carnem & sanguinem Christi, aut non afferre salutem, sed diximus verbum praedicandum, & cibum esse verum animae. Hîc tertiò monet eos spiritus, vt sibi caueant eò lapsi, vt rem necessariam, faciant inutilem & neutram, idque nobis falsò imputent.
Septimò. Summa, alterutros oportet esse Satanae ministros, velipsos vel nos. Ideo hîc nulli consilio aut medio locus, confiteri oportet alterutram partem, quod credit. Atque hîc oramus, quando ita certi sunt, ne dissimulent apud vulgus sese à nobis dissentire. Haec quarta monitio Spiritus est, qui non sic simulat.
Octauo. Pacem libenter amplectimur, modò salua sit pax erga Deum nobis per Christum parta.
Nonò. Rationes nihil sunt, tropum non admittimus, nec ipsi probant, & huic monitioni Spiritusoro vt credant. Probandum erat, an verbum EST, in loco isto, pro significat, debeat accipi, ipsi verò probant alicubi in Scripturis pro significataccipi. Quis hoc ignorabat? Tum hoc maximè metuant, cùm manifestè in alijs locis coecutiant, ne etiam hoc loco errent, videlicet manifestè coecutiunt in illo: Petra erat Christus. Paulus enim non de petra corporali dicit, sed de spirituali. Sic enim habet: Bibebant de spirituali eos consequente petra. Petra autem erat Christus. Nonne haec, id est, spiritualis petra, erat Christus? Vbi hîc, erat, pro, significat, accipitur? Est igitur hîc manifestus lapsus. Item & illud: Agnus est transitus Domini, manifestus lapsus est. Vbienim hoc habet Scriptura? Sic dicit Moses: Comedetis festinantes, est enim transitus Domini, hoc est, ideo haec
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Weitere Informationen:
Anmerkungen zur Transkription:
Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
Ligaturen werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.
Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591, S. 89. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/105>, abgerufen am 16.02.2025.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2025 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften
(Kontakt).
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2025. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.