Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Deß Academischen
nocturnis vigiliis tam ardenter concupivit: ut paucis
mensibus sine cortice naret, ut utar verbis Horata.

Dieser Johannes Parvus ist nachgehends von hochge-
dachtem König zum Bischoff zu St. Jacob in Pro-
montorio viridi
gesetzet worden/ wie auß der 18 Epi-
stel deß 2. Buchs an denselben die Uberschrifft lautet:
R. D. D. Johanni Parvo, Episcopo Divi Jacobi in
Promontorio viridi.

Jn dieser Epistel/ die er auß Fessa der Haupt-
Stadt in Africa oder Barbarien an selbigen geschrie-
ben/ meldet er dieses: Es ist allhier in Fessa ein Mann
von 90. Jahren/ der gebraucht sich meiner Lehre und
Unterweisung in der Griechischen Sprach/ das wol-
le dem Herrn Bischoff ja nicht lächerlich vorkommen/
es ist ein Lehrling von guten Minen/ ich habe es mit
ihm bereit so fern gebracht/ daß er die Griechische
Buchstaben kennet/ und fertig herzehlen kan. Nur
dieses fället uns versäumlich/ daß der gute Schüler
unterweilen seine Augen-Gläser zu Hauß hat gelas-
sen/ ohne deren Hülffe er nicht wol das n von dem u
erkiesen und unterscheiden kan.

Si iste me senex (pergit Clenardus) fecerit alicubi
divitem, boni consulam, si mihi mea laborum praemia
denegent infantes. Quin & in Latinis mihi Judaeus
quidam fuit discipulus. Aliquid est, anni spatio Fessae
tres docuisse linguas &c. (Datae sunt istae literae Fessae
d. 21. Augusti 1541.)
Lehr-begierig seyn stehet keinem
Alter übel an/ sonst würde Plato nicht für wol gethan
erkannt haben/ was Lysimachus in Lachete von sich
redet: Placent mihi, quae dicis, Socrates, statuoque
quo senior sum, eo studiosius cum adolescentibus
discere. Cato Censorius
wird von dem Quintiliano
hoch gerühmet/ daß er in dem grauen Alter Griechisch
reden gelernet: M. Cato Censorius, schreibet er/ rudi

seculo,

Deß Academiſchen
nocturnis vigiliis tam ardenter concupivit: ut paucis
menſibus ſine cortice naret, ut utar verbis Horatâ.

Dieſer Johannes Parvus iſt nachgehends von hochge-
dachtem Koͤnig zum Biſchoff zu St. Jacob in Pro-
montorio viridi
geſetzet worden/ wie auß der 18 Epi-
ſtel deß 2. Buchs an denſelben die Uberſchrifft lautet:
R. D. D. Johanni Parvo, Epiſcopo Divi Jacobi in
Promontorio viridi.

Jn dieſer Epiſtel/ die er auß Feſſa der Haupt-
Stadt in Africa oder Barbarien an ſelbigen geſchrie-
ben/ meldet er dieſes: Es iſt allhier in Feſſa ein Mann
von 90. Jahren/ der gebraucht ſich meiner Lehre und
Unterweiſung in der Griechiſchen Sprach/ das wol-
le dem Herꝛn Biſchoff ja nicht laͤcherlich vorkommen/
es iſt ein Lehrling von guten Minen/ ich habe es mit
ihm bereit ſo fern gebracht/ daß er die Griechiſche
Buchſtaben kennet/ und fertig herzehlen kan. Nur
dieſes faͤllet uns verſaͤumlich/ daß der gute Schuͤler
unterweilen ſeine Augen-Glaͤſer zu Hauß hat gelaſ-
ſen/ ohne deren Huͤlffe er nicht wol das ν von dem υ
erkieſen und unterſcheiden kan.

Si iſte me ſenex (pergit Clenardus) fecerit alicubi
divitem, boni conſulam, ſi mihi mea laborum præmia
denegent infantes. Quin & in Latinis mihi Judæus
quidam fuit diſcipulus. Aliquid eſt, anni ſpatio Feſſæ
tres docuiſſe linguas &c. (Datæ ſunt iſtæ literæ Feſſæ
d. 21. Auguſti 1541.)
Lehr-begierig ſeyn ſtehet keinem
Alter uͤbel an/ ſonſt wuͤrde Plato nicht fuͤr wol gethan
erkannt haben/ was Lyſimachus in Lachete von ſich
redet: Placent mihi, quæ dicis, Socrates, ſtatuoque
quo ſenior ſum, eò ſtudioſius cum adoleſcentibus
diſcere. Cato Cenſorius
wird von dem Quintiliano
hoch geruͤhmet/ daß er in dem grauen Alter Griechiſch
reden gelernet: M. Cato Cenſorius, ſchreibet er/ rudi

ſeculo,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0894" n="874"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">nocturnis vigiliis tam ardenter concupivit: ut paucis<lb/>
men&#x017F;ibus &#x017F;ine cortice naret, ut utar verbis Horatâ.</hi><lb/>
Die&#x017F;er <hi rendition="#aq">Johannes Parvus</hi> i&#x017F;t nachgehends von hochge-<lb/>
dachtem Ko&#x0364;nig zum Bi&#x017F;choff zu St. Jacob in <hi rendition="#aq">Pro-<lb/>
montorio viridi</hi> ge&#x017F;etzet worden/ wie auß der 18 Epi-<lb/>
&#x017F;tel deß 2. Buchs an den&#x017F;elben die Uber&#x017F;chrifft lautet:<lb/><hi rendition="#aq">R. D. D. Johanni Parvo, Epi&#x017F;copo Divi Jacobi in<lb/>
Promontorio viridi.</hi></p><lb/>
          <p>Jn die&#x017F;er Epi&#x017F;tel/ die er auß <hi rendition="#aq">Fe&#x017F;&#x017F;a</hi> der Haupt-<lb/>
Stadt in <hi rendition="#aq">Africa</hi> oder Barbarien an &#x017F;elbigen ge&#x017F;chrie-<lb/>
ben/ meldet er die&#x017F;es: Es i&#x017F;t allhier in <hi rendition="#aq">Fe&#x017F;&#x017F;a</hi> ein Mann<lb/>
von 90. Jahren/ der gebraucht &#x017F;ich meiner Lehre und<lb/>
Unterwei&#x017F;ung in der Griechi&#x017F;chen Sprach/ das wol-<lb/>
le dem Her&#xA75B;n Bi&#x017F;choff ja nicht la&#x0364;cherlich vorkommen/<lb/>
es i&#x017F;t ein Lehrling von guten <hi rendition="#aq">Min</hi>en/ ich habe es mit<lb/>
ihm bereit &#x017F;o fern gebracht/ daß er die Griechi&#x017F;che<lb/>
Buch&#x017F;taben kennet/ und fertig herzehlen kan. Nur<lb/>
die&#x017F;es fa&#x0364;llet uns ver&#x017F;a&#x0364;umlich/ daß der gute Schu&#x0364;ler<lb/>
unterweilen &#x017F;eine Augen-Gla&#x0364;&#x017F;er zu Hauß hat gela&#x017F;-<lb/>
&#x017F;en/ ohne deren Hu&#x0364;lffe er nicht wol das &#x03BD; von dem &#x03C5;<lb/>
erkie&#x017F;en und unter&#x017F;cheiden kan.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Si i&#x017F;te me &#x017F;enex (pergit Clenardus) fecerit alicubi<lb/>
divitem, boni con&#x017F;ulam, &#x017F;i mihi mea laborum præmia<lb/>
denegent infantes. Quin &amp; in Latinis mihi Judæus<lb/>
quidam fuit di&#x017F;cipulus. Aliquid e&#x017F;t, anni &#x017F;patio Fe&#x017F;&#x017F;æ<lb/>
tres docui&#x017F;&#x017F;e linguas &amp;c. (Datæ &#x017F;unt i&#x017F;tæ literæ Fe&#x017F;&#x017F;æ<lb/>
d. 21. Augu&#x017F;ti 1541.)</hi> Lehr-begierig &#x017F;eyn &#x017F;tehet keinem<lb/>
Alter u&#x0364;bel an/ &#x017F;on&#x017F;t wu&#x0364;rde <hi rendition="#aq">Plato</hi> nicht fu&#x0364;r wol gethan<lb/>
erkannt haben/ was <hi rendition="#aq">Ly&#x017F;imachus in Lachete</hi> von &#x017F;ich<lb/>
redet: <hi rendition="#aq">Placent mihi, quæ dicis, Socrates, &#x017F;tatuoque<lb/>
quo &#x017F;enior &#x017F;um, eò &#x017F;tudio&#x017F;ius cum adole&#x017F;centibus<lb/>
di&#x017F;cere. Cato Cen&#x017F;orius</hi> wird von dem <hi rendition="#aq">Quintiliano</hi><lb/>
hoch geru&#x0364;hmet/ daß er in dem grauen Alter Griechi&#x017F;ch<lb/>
reden gelernet: <hi rendition="#aq">M. Cato Cen&#x017F;orius,</hi> &#x017F;chreibet er/ <hi rendition="#aq">rudi</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">&#x017F;eculo,</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[874/0894] Deß Academiſchen nocturnis vigiliis tam ardenter concupivit: ut paucis menſibus ſine cortice naret, ut utar verbis Horatâ. Dieſer Johannes Parvus iſt nachgehends von hochge- dachtem Koͤnig zum Biſchoff zu St. Jacob in Pro- montorio viridi geſetzet worden/ wie auß der 18 Epi- ſtel deß 2. Buchs an denſelben die Uberſchrifft lautet: R. D. D. Johanni Parvo, Epiſcopo Divi Jacobi in Promontorio viridi. Jn dieſer Epiſtel/ die er auß Feſſa der Haupt- Stadt in Africa oder Barbarien an ſelbigen geſchrie- ben/ meldet er dieſes: Es iſt allhier in Feſſa ein Mann von 90. Jahren/ der gebraucht ſich meiner Lehre und Unterweiſung in der Griechiſchen Sprach/ das wol- le dem Herꝛn Biſchoff ja nicht laͤcherlich vorkommen/ es iſt ein Lehrling von guten Minen/ ich habe es mit ihm bereit ſo fern gebracht/ daß er die Griechiſche Buchſtaben kennet/ und fertig herzehlen kan. Nur dieſes faͤllet uns verſaͤumlich/ daß der gute Schuͤler unterweilen ſeine Augen-Glaͤſer zu Hauß hat gelaſ- ſen/ ohne deren Huͤlffe er nicht wol das ν von dem υ erkieſen und unterſcheiden kan. Si iſte me ſenex (pergit Clenardus) fecerit alicubi divitem, boni conſulam, ſi mihi mea laborum præmia denegent infantes. Quin & in Latinis mihi Judæus quidam fuit diſcipulus. Aliquid eſt, anni ſpatio Feſſæ tres docuiſſe linguas &c. (Datæ ſunt iſtæ literæ Feſſæ d. 21. Auguſti 1541.) Lehr-begierig ſeyn ſtehet keinem Alter uͤbel an/ ſonſt wuͤrde Plato nicht fuͤr wol gethan erkannt haben/ was Lyſimachus in Lachete von ſich redet: Placent mihi, quæ dicis, Socrates, ſtatuoque quo ſenior ſum, eò ſtudioſius cum adoleſcentibus diſcere. Cato Cenſorius wird von dem Quintiliano hoch geruͤhmet/ daß er in dem grauen Alter Griechiſch reden gelernet: M. Cato Cenſorius, ſchreibet er/ rudi ſeculo,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/894
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 874. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/894>, abgerufen am 22.07.2024.