Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Deß Academischen
maudum illud plane videtur: contrarium tamen usu invaluit'
vldetur enim Dominus Jus in commodius tempus sibi reservasse'
cum nec ea, quae merae facultatis sunt, ullo tempore praescribi
possint. l. 2. de via publ.

32. Hucusque de totalibus bibitionibus? Succedunt par-
tiales, cum non totum, sed pars tantum hauritur, puta quando
duo vel plures de uno vitro participant. Qualis est permagna
illa Humpa, quam vocant das Römische Reich/ cujus potentia
non est exigua in prosternendis etiam viris fortissimis. Sic in
inferioris Saxoniae locis quatuor ex uno & quidem pleno Vino
vel Cerevisia repleto Cantharo bibunt, ita ut tres priores semel
tantum bibant, quartus vero solus totum, quod reliquum est,
exsiccer, quae forma potandi vulgo nominatur, Den Fuchs
schlepffen.

33. Unum hic admodum singularem notate modum,
cujus praxis aurea est, quam observavi in aliqua bene constituta
Republica. Vidi in eadem mensa junctim per pares, non secus ac
columbae assolent, sedentes virgines & juvenes, ubi complica-
tis invicem digitis annularibus, adsumptoque inferius per
utriausque manum simul poculo, junctisque velut rostris & hic
& illa biberunt, & tandem osculo ceu sigillo apposito hanc so-
cieratem obsignarunt. Optandum esset, ubique solennitatem
hanc usu valere, jurarem multo sapidiores redditum iri potus; sed
(proh dolor) imperitorum quorundam incuria in plerisque Cu-
riis prorsus intercidit.

34. In hoc tractatu non omitto celebrem & utilem arti-
culum: quid faciendum, si omnes ex uno cantharo bibant, uniq;
inter bibendum sternutatio obveniat? (quod fieri videmus, dum
aliquando ipse liquor solito meatu relicto per nares in cantha-
rum relabitur:) Non iniquum arbitramur, ut ille solus totum,
quod reliquum est, exhauriat, posteaque puero cantharum re-
luendum tradat, & sic pergatur in opere. Quam vis enim casus
fortuitus nemini imputari debeat, si tamen ex praecedente culpa
proveniat, praestandus venit. l. 5. §. 7. ff. commod. quod in pro-
posito casu accidisse evidenter patet, aut enim moderatius de-
buisset bibisse, aut maturius ore removisse.

35. Sed si ille suas fordes sorbere nolit, detrectetque humi-
lime? Interest quidem Reipublicae, poenas suum sortiri exitum.
l. sancimus. C. de Poen. Putarem tamen ex aequitate hoc ei
posse remitti, aliumque cantharum ad summum usque repletum
de novo ebibendum tradi, ignoscendum enim est ei, qui sangui-

nem

Deß Academiſchen
maudum illud planè videtur: contrarium tamen uſu invaluit’
vldetur enim Dominus Jus in commodius tempus ſibi reſervaſſe’
cum nec ea, quæ meræ facultatis ſunt, ullo tempore præſcribi
poſſint. l. 2. de via publ.

32. Hucusque de totalibus bibitionibus? Succedunt par-
tiales, cum non totum, ſed pars tantum hauritur, puta quando
duo vel plures de uno vitro participant. Qualis eſt permagna
illa Humpa, quam vocant das Roͤmiſche Reich/ cujus potentia
non eſt exigua in proſternendis etiam viris fortiſſimis. Sic in
inferioris Saxoniæ locis quatuor ex uno & quidem pleno Vino
vel Cereviſia repleto Cantharo bibunt, ita ut tres priores ſemel
tantum bibant, quartus verò ſolus totum, quod reliquum eſt,
exſiccer, quæ forma potandi vulgò nominatur, Den Fuchs
ſchlepffen.

33. Unum hic admodum ſingularem notate modum,
cujus praxis aurea eſt, quam obſervavi in aliqua benè conſtituta
Republica. Vidi in eadem menſa junctim per pares, non ſecus ac
columbæ aſſolent, ſedentes virgines & juvenes, ubi complica-
tis invicem digitis annularibus, adſumptoque inferius per
utriûsque manum ſimul poculo, junctisque velut roſtris & hic
& illa biberunt, & tandem oſculo ceu ſigillo appoſito hanc ſo-
cieratem obſignarunt. Optandum eſſet, ubique ſolennitatem
hanc uſu valere, jurarem multo ſapidiores redditum iri potus; ſed
(proh dolor) imperitorum quorundam incuria in plerisque Cu-
riis prorſus intercidit.

34. In hoc tractatu non omitto celebrem & utilem arti-
culum: quid faciendum, ſi omnes ex uno cantharo bibant, uniq́;
inter bibendum ſternutatio obveniat? (quod fieri videmus, dum
aliquando ipſe liquor ſolito meatu relictò per nares in cantha-
rum relabitur:) Non iniquum arbitramur, ut ille ſolus totum,
quod reliquum eſt, exhauriat, poſteaque puero cantharum re-
luendum tradat, & ſic pergatur in opere. Quam vis enim caſus
fortuitus nemini imputari debeat, ſi tamen ex præcedente culpa
proveniat, præſtandus venit. l. 5. §. 7. ff. commod. quod in pro-
poſito caſu accidiſſe evidenter patet, aut enim moderatius de-
buiſſet bibiſſe, aut maturius ore removiſſe.

35. Sed ſi ille ſuas fordes ſorbere nolit, detrectetque humi-
lime? Intereſt quidem Reipublicæ, pœnas ſuum ſortiri exitum.
l. ſancimus. C. de Pœn. Putarem tamen ex æquitate hoc ei
poſſe remitti, aliumque cantharum ad ſummum usque repletum
de novo ebibendum tradi, ignoſcendum enim eſt ei, qui ſangui-

nem
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f1004" n="984"/>
              <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">maudum illud planè videtur: contrarium tamen u&#x017F;u invaluit&#x2019;<lb/>
vldetur enim Dominus Jus in commodius tempus &#x017F;ibi re&#x017F;erva&#x017F;&#x017F;e&#x2019;<lb/>
cum nec ea, quæ meræ facultatis &#x017F;unt, ullo tempore præ&#x017F;cribi<lb/>
po&#x017F;&#x017F;int. l. 2. de via publ.</hi> </p><lb/>
            <p>32. <hi rendition="#aq">Hucusque de totalibus bibitionibus? Succedunt par-<lb/>
tiales, cum non totum, &#x017F;ed pars tantum hauritur, puta quando<lb/>
duo vel plures de uno vitro participant. Qualis e&#x017F;t permagna<lb/>
illa Humpa, quam vocant</hi> das Ro&#x0364;mi&#x017F;che Reich/ <hi rendition="#aq">cujus potentia<lb/>
non e&#x017F;t exigua in pro&#x017F;ternendis etiam viris forti&#x017F;&#x017F;imis. Sic in<lb/>
inferioris Saxoniæ locis quatuor ex uno &amp; quidem pleno Vino<lb/>
vel Cerevi&#x017F;ia repleto Cantharo bibunt, ita ut tres priores &#x017F;emel<lb/>
tantum bibant, quartus verò &#x017F;olus totum, quod reliquum e&#x017F;t,<lb/>
ex&#x017F;iccer, quæ forma potandi vulgò nominatur,</hi> Den Fuchs<lb/>
&#x017F;chlepffen.</p><lb/>
            <p>33. <hi rendition="#aq">Unum hic admodum &#x017F;ingularem notate modum,<lb/>
cujus praxis aurea e&#x017F;t, quam ob&#x017F;ervavi in aliqua benè con&#x017F;tituta<lb/>
Republica. Vidi in eadem men&#x017F;a junctim per pares, non &#x017F;ecus ac<lb/>
columbæ a&#x017F;&#x017F;olent, &#x017F;edentes virgines &amp; juvenes, ubi complica-<lb/>
tis invicem digitis annularibus, ad&#x017F;umptoque inferius per<lb/>
utriûsque manum &#x017F;imul poculo, junctisque velut ro&#x017F;tris &amp; hic<lb/>
&amp; illa biberunt, &amp; tandem o&#x017F;culo ceu &#x017F;igillo appo&#x017F;ito hanc &#x017F;o-<lb/>
cieratem ob&#x017F;ignarunt. Optandum e&#x017F;&#x017F;et, ubique &#x017F;olennitatem<lb/>
hanc u&#x017F;u valere, jurarem multo &#x017F;apidiores redditum iri potus; &#x017F;ed<lb/>
(proh dolor) imperitorum quorundam incuria in plerisque Cu-<lb/>
riis pror&#x017F;us intercidit.</hi></p><lb/>
            <p>34. <hi rendition="#aq">In hoc tractatu non omitto celebrem &amp; utilem arti-<lb/>
culum: quid faciendum, &#x017F;i omnes ex uno cantharo bibant, uniq&#x0301;;<lb/>
inter bibendum &#x017F;ternutatio obveniat? (quod fieri videmus, dum<lb/>
aliquando ip&#x017F;e liquor &#x017F;olito meatu relictò per nares in cantha-<lb/>
rum relabitur:) Non iniquum arbitramur, ut ille &#x017F;olus totum,<lb/>
quod reliquum e&#x017F;t, exhauriat, po&#x017F;teaque puero cantharum re-<lb/>
luendum tradat, &amp; &#x017F;ic pergatur in opere. Quam vis enim ca&#x017F;us<lb/>
fortuitus nemini imputari debeat, &#x017F;i tamen ex præcedente culpa<lb/>
proveniat, præ&#x017F;tandus venit. l. 5. §. 7. ff. commod. quod in pro-<lb/>
po&#x017F;ito ca&#x017F;u accidi&#x017F;&#x017F;e evidenter patet, aut enim moderatius de-<lb/>
bui&#x017F;&#x017F;et bibi&#x017F;&#x017F;e, aut maturius ore removi&#x017F;&#x017F;e.</hi></p><lb/>
            <p>35. <hi rendition="#aq">Sed &#x017F;i ille &#x017F;uas fordes &#x017F;orbere nolit, detrectetque humi-<lb/>
lime? Intere&#x017F;t quidem Reipublicæ, p&#x0153;nas &#x017F;uum &#x017F;ortiri exitum.<lb/>
l. &#x017F;ancimus. C. de P&#x0153;n. Putarem tamen ex æquitate hoc ei<lb/>
po&#x017F;&#x017F;e remitti, aliumque cantharum ad &#x017F;ummum usque repletum<lb/>
de novo ebibendum tradi, igno&#x017F;cendum enim e&#x017F;t ei, qui &#x017F;angui-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">nem</hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[984/1004] Deß Academiſchen maudum illud planè videtur: contrarium tamen uſu invaluit’ vldetur enim Dominus Jus in commodius tempus ſibi reſervaſſe’ cum nec ea, quæ meræ facultatis ſunt, ullo tempore præſcribi poſſint. l. 2. de via publ. 32. Hucusque de totalibus bibitionibus? Succedunt par- tiales, cum non totum, ſed pars tantum hauritur, puta quando duo vel plures de uno vitro participant. Qualis eſt permagna illa Humpa, quam vocant das Roͤmiſche Reich/ cujus potentia non eſt exigua in proſternendis etiam viris fortiſſimis. Sic in inferioris Saxoniæ locis quatuor ex uno & quidem pleno Vino vel Cereviſia repleto Cantharo bibunt, ita ut tres priores ſemel tantum bibant, quartus verò ſolus totum, quod reliquum eſt, exſiccer, quæ forma potandi vulgò nominatur, Den Fuchs ſchlepffen. 33. Unum hic admodum ſingularem notate modum, cujus praxis aurea eſt, quam obſervavi in aliqua benè conſtituta Republica. Vidi in eadem menſa junctim per pares, non ſecus ac columbæ aſſolent, ſedentes virgines & juvenes, ubi complica- tis invicem digitis annularibus, adſumptoque inferius per utriûsque manum ſimul poculo, junctisque velut roſtris & hic & illa biberunt, & tandem oſculo ceu ſigillo appoſito hanc ſo- cieratem obſignarunt. Optandum eſſet, ubique ſolennitatem hanc uſu valere, jurarem multo ſapidiores redditum iri potus; ſed (proh dolor) imperitorum quorundam incuria in plerisque Cu- riis prorſus intercidit. 34. In hoc tractatu non omitto celebrem & utilem arti- culum: quid faciendum, ſi omnes ex uno cantharo bibant, uniq́; inter bibendum ſternutatio obveniat? (quod fieri videmus, dum aliquando ipſe liquor ſolito meatu relictò per nares in cantha- rum relabitur:) Non iniquum arbitramur, ut ille ſolus totum, quod reliquum eſt, exhauriat, poſteaque puero cantharum re- luendum tradat, & ſic pergatur in opere. Quam vis enim caſus fortuitus nemini imputari debeat, ſi tamen ex præcedente culpa proveniat, præſtandus venit. l. 5. §. 7. ff. commod. quod in pro- poſito caſu accidiſſe evidenter patet, aut enim moderatius de- buiſſet bibiſſe, aut maturius ore removiſſe. 35. Sed ſi ille ſuas fordes ſorbere nolit, detrectetque humi- lime? Intereſt quidem Reipublicæ, pœnas ſuum ſortiri exitum. l. ſancimus. C. de Pœn. Putarem tamen ex æquitate hoc ei poſſe remitti, aliumque cantharum ad ſummum usque repletum de novo ebibendum tradi, ignoſcendum enim eſt ei, qui ſangui- nem

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/1004
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 984. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/1004>, abgerufen am 23.11.2024.