Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812.

Bild:
<< vorherige Seite

Schuuflade eenen witten Dook, un sett den
Kopp wedder up den Hals un bund den Hals-
dook so um, dat man niks seen kund, un sett
em vör de Dör up eenen Stool un gav em
den Appel in de Hand.

Daar kamm daarna Marleenken to eere Mo-
der in de Köke, de stund by den Füür un had
eenen Pott mit heet Water för sik, den rüürt
se ümmer um: "Moder, sed Marleenken,
Broder sitt vör de Döör un süüt ganz witt ut,
un hedd eenen Appel in de Hand, ick hev em
beden, he sull my den Appel geven, averst
he antwoord my nich, da wurd my ganz gruu-
lig." "Ga nochmal hen, sed de Moder, un
wenn he dy nich antwoorden will, so giv em
eens an de Ooren!" Daar ging Marleenken hen
un sed: "Broder giv my den Appel!" averst
he sweeg still, daar gav se em eens up de Oo-
ren, daar feel de Kop herünn, daräver varschrak
se sick, un fung an to weenen un to raaren,
un leep to eere Moder un sed: "ach, Moder,
ick hebb minen Broder den Kopp afslagen!" un
weend un weend un wull sick nich tofreden
geven; "Marleenken, sed de Moder, wat hest
du daan -- averst swig man still, dat er keen
Minsch markt, dat is nu doch nich to ännern;
wi willen em in suur kaaken." Dear nam de
Moder den lüttjen Jungen un hackt em in
Stükken, ded de in den Pott un kaakt em in

Schuuflade eenen witten Dook, un ſett den
Kopp wedder up den Hals un bund den Hals-
dook ſo um, dat man niks ſeen kund, un ſett
em voͤr de Doͤr up eenen Stool un gav em
den Appel in de Hand.

Daar kamm daarna Marleenken to eere Mo-
der in de Koͤke, de ſtund by den Fuͤuͤr un had
eenen Pott mit heet Water foͤr ſik, den ruͤuͤrt
ſe uͤmmer um: „Moder, ſed Marleenken,
Broder ſitt voͤr de Doͤoͤr un ſuͤuͤt ganz witt ut,
un hedd eenen Appel in de Hand, ick hev em
beden, he ſull my den Appel geven, averſt
he antwoord my nich, da wurd my ganz gruu-
lig.“ „Ga nochmal hen, ſed de Moder, un
wenn he dy nich antwoorden will, ſo giv em
eens an de Ooren!“ Daar ging Marleenken hen
un ſed: „Broder giv my den Appel!“ averſt
he ſweeg ſtill, daar gav ſe em eens up de Oo-
ren, daar feel de Kop heruͤnn, daraͤver varſchrak
ſe ſick, un fung an to weenen un to raaren,
un leep to eere Moder un ſed: „ach, Moder,
ick hebb minen Broder den Kopp afſlagen!“ un
weend un weend un wull ſick nich tofreden
geven; „Marleenken, ſed de Moder, wat heſt
du daan — averſt ſwig man ſtill, dat er keen
Minſch markt, dat is nu doch nich to aͤnnern;
wi willen em in ſuur kaaken.“ Dear nam de
Moder den luͤttjen Jungen un hackt em in
Stuͤkken, ded de in den Pott un kaakt em in

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0241" n="207"/>
Schuuflade eenen witten Dook, un &#x017F;ett den<lb/>
Kopp wedder up den Hals un bund den Hals-<lb/>
dook &#x017F;o um, dat man niks &#x017F;een kund, un &#x017F;ett<lb/>
em vo&#x0364;r de Do&#x0364;r up eenen Stool un gav em<lb/>
den Appel in de Hand.</p><lb/>
        <p>Daar kamm daarna Marleenken to eere Mo-<lb/>
der in de Ko&#x0364;ke, de &#x017F;tund by den Fu&#x0364;u&#x0364;r un had<lb/>
eenen Pott mit heet Water fo&#x0364;r &#x017F;ik, den ru&#x0364;u&#x0364;rt<lb/>
&#x017F;e u&#x0364;mmer um: &#x201E;Moder, &#x017F;ed Marleenken,<lb/>
Broder &#x017F;itt vo&#x0364;r de Do&#x0364;o&#x0364;r un &#x017F;u&#x0364;u&#x0364;t ganz witt ut,<lb/>
un hedd eenen Appel in de Hand, ick hev em<lb/>
beden, he &#x017F;ull my den Appel geven, aver&#x017F;t<lb/>
he antwoord my nich, da wurd my ganz gruu-<lb/>
lig.&#x201C; &#x201E;Ga nochmal hen, &#x017F;ed de Moder, un<lb/>
wenn he dy nich antwoorden will, &#x017F;o giv em<lb/>
eens an de Ooren!&#x201C; Daar ging Marleenken hen<lb/>
un &#x017F;ed: &#x201E;Broder giv my den Appel!&#x201C; aver&#x017F;t<lb/>
he &#x017F;weeg &#x017F;till, daar gav &#x017F;e em eens up de Oo-<lb/>
ren, daar feel de Kop heru&#x0364;nn, dara&#x0364;ver var&#x017F;chrak<lb/>
&#x017F;e &#x017F;ick, un fung an to weenen un to raaren,<lb/>
un leep to eere Moder un &#x017F;ed: &#x201E;ach, Moder,<lb/>
ick hebb minen Broder den Kopp af&#x017F;lagen!&#x201C; un<lb/>
weend un weend un wull &#x017F;ick nich tofreden<lb/>
geven; &#x201E;Marleenken, &#x017F;ed de Moder, wat he&#x017F;t<lb/>
du daan &#x2014; aver&#x017F;t &#x017F;wig man &#x017F;till, dat er keen<lb/>
Min&#x017F;ch markt, dat is nu doch nich to a&#x0364;nnern;<lb/>
wi willen em in &#x017F;uur kaaken.&#x201C; Dear nam de<lb/>
Moder den lu&#x0364;ttjen Jungen un hackt em in<lb/>
Stu&#x0364;kken, ded de in den Pott un kaakt em in<lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[207/0241] Schuuflade eenen witten Dook, un ſett den Kopp wedder up den Hals un bund den Hals- dook ſo um, dat man niks ſeen kund, un ſett em voͤr de Doͤr up eenen Stool un gav em den Appel in de Hand. Daar kamm daarna Marleenken to eere Mo- der in de Koͤke, de ſtund by den Fuͤuͤr un had eenen Pott mit heet Water foͤr ſik, den ruͤuͤrt ſe uͤmmer um: „Moder, ſed Marleenken, Broder ſitt voͤr de Doͤoͤr un ſuͤuͤt ganz witt ut, un hedd eenen Appel in de Hand, ick hev em beden, he ſull my den Appel geven, averſt he antwoord my nich, da wurd my ganz gruu- lig.“ „Ga nochmal hen, ſed de Moder, un wenn he dy nich antwoorden will, ſo giv em eens an de Ooren!“ Daar ging Marleenken hen un ſed: „Broder giv my den Appel!“ averſt he ſweeg ſtill, daar gav ſe em eens up de Oo- ren, daar feel de Kop heruͤnn, daraͤver varſchrak ſe ſick, un fung an to weenen un to raaren, un leep to eere Moder un ſed: „ach, Moder, ick hebb minen Broder den Kopp afſlagen!“ un weend un weend un wull ſick nich tofreden geven; „Marleenken, ſed de Moder, wat heſt du daan — averſt ſwig man ſtill, dat er keen Minſch markt, dat is nu doch nich to aͤnnern; wi willen em in ſuur kaaken.“ Dear nam de Moder den luͤttjen Jungen un hackt em in Stuͤkken, ded de in den Pott un kaakt em in

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/241
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812, S. 207. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/241>, abgerufen am 24.11.2024.