Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812.

Bild:
<< vorherige Seite

awerst an de Siden, daar toog dat so recht rood
up as een swaar Gewitter. Dar ging he recht
vörzufft staan un sed:

"Mandje! Mandje! Timpe Te!
Buttje, Buttje in de See!
Mine Fru, de Ilsebill,
Will nich so, as ick wol will."

"Na, wat will se denn?" sed de Butt. --
"Ach! sed de Mann, miin Fru will Pabst
warden." -- "Ga man hen, sed de Butt, se
is't all."

Daar ging he hen, un as he daar kamm, satt
sine Fru up eenen Tron, de was twee Mil'
hoch, un had dree groote Kroonen up, un um
eer da was so veel van geistlike Staat, un up
de Siden bi eer, daar stunden twee Reegen Lich-
ter, dat grötste so dick un groot as de aller gröt-
ste Torm, bet to dat alle lüttste Köten-Licht.
"Fru, sed de Mann, un sach se so recht an,
bist du nu Pabst?" -- "Ja, sed se, ick bin
Pabst!" -- "Ach! Fru, sed de Mann, wat
lett dat schön, wenn du Pabst bist; Fru, nu
wes tofreden, nu du Pabst bist, kanst du nix
meer warden." -- "Dat will ick mi bedenken,
sed de Fru, daar gingen see beede to Bed, awerst
se was nich tofreden un de Girigkeit leet eer
nich slapen, se dacht ümmer, wat se noch wol
warden wull. Mit des ging de Sünn up; ha,
dacht se, as se se ut den Finster so herup ka-

awerſt an de Siden, daar toog dat ſo recht rood
up as een ſwaar Gewitter. Dar ging he recht
voͤrzufft ſtaan un ſed:

„Mandje! Mandje! Timpe Te!
Buttje, Buttje in de See!
Mine Fru, de Ilſebill,
Will nich ſo, as ick wol will.“

„Na, wat will ſe denn?“ ſed de Butt. —
„Ach! ſed de Mann, miin Fru will Pabſt
warden.“ — „Ga man hen, ſed de Butt, ſe
is't all.“

Daar ging he hen, un as he daar kamm, ſatt
ſine Fru up eenen Tron, de was twee Mil'
hoch, un had dree groote Kroonen up, un um
eer da was ſo veel van geiſtlike Staat, un up
de Siden bi eer, daar ſtunden twee Reegen Lich-
ter, dat groͤtſte ſo dick un groot as de aller groͤt-
ſte Torm, bet to dat alle luͤttſte Koͤten-Licht.
„Fru, ſed de Mann, un ſach ſe ſo recht an,
biſt du nu Pabſt?“ — „Ja, ſed ſe, ick bin
Pabſt!“ — „Ach! Fru, ſed de Mann, wat
lett dat ſchoͤn, wenn du Pabſt biſt; Fru, nu
wes tofreden, nu du Pabſt biſt, kanſt du nix
meer warden.“ — „Dat will ick mi bedenken,
ſed de Fru, daar gingen ſee beede to Bed, awerſt
ſe was nich tofreden un de Girigkeit leet eer
nich ſlapen, ſe dacht uͤmmer, wat ſe noch wol
warden wull. Mit des ging de Suͤnn up; ha,
dacht ſe, as ſe ſe ut den Finſter ſo herup ka-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0109" n="75"/>
awer&#x017F;t an de Siden, daar toog dat &#x017F;o recht rood<lb/>
up as een &#x017F;waar Gewitter. Dar ging he recht<lb/>
vo&#x0364;rzufft &#x017F;taan un &#x017F;ed:<lb/><lg type="poem"><l>&#x201E;Mandje! Mandje! Timpe Te!</l><lb/><l>Buttje, Buttje in de See!</l><lb/><l>Mine Fru, de Il&#x017F;ebill,</l><lb/><l>Will nich &#x017F;o, as ick wol will.&#x201C;</l></lg><lb/>
&#x201E;Na, wat will &#x017F;e denn?&#x201C; &#x017F;ed de Butt. &#x2014;<lb/>
&#x201E;Ach! &#x017F;ed de Mann, miin Fru will Pab&#x017F;t<lb/>
warden.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ga man hen, &#x017F;ed de Butt, &#x017F;e<lb/>
is't all.&#x201C;</p><lb/>
        <p>Daar ging he hen, un as he daar kamm, &#x017F;att<lb/>
&#x017F;ine Fru up eenen Tron, de was twee Mil'<lb/>
hoch, un had dree groote Kroonen up, un um<lb/>
eer da was &#x017F;o veel van gei&#x017F;tlike Staat, un up<lb/>
de Siden bi eer, daar &#x017F;tunden twee Reegen Lich-<lb/>
ter, dat gro&#x0364;t&#x017F;te &#x017F;o dick un groot as de aller gro&#x0364;t-<lb/>
&#x017F;te Torm, bet to dat alle lu&#x0364;tt&#x017F;te <choice><sic>Ko&#x0364;ken-Licht</sic><corr type="corrigenda">Ko&#x0364;ten-Licht</corr></choice>.<lb/>
&#x201E;Fru, &#x017F;ed de Mann, un &#x017F;ach &#x017F;e &#x017F;o recht an,<lb/>
bi&#x017F;t du nu Pab&#x017F;t?&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ja, &#x017F;ed &#x017F;e, ick bin<lb/>
Pab&#x017F;t!&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ach! Fru, &#x017F;ed de Mann, wat<lb/>
lett dat &#x017F;cho&#x0364;n, wenn du Pab&#x017F;t bi&#x017F;t; Fru, nu<lb/>
wes tofreden, nu du Pab&#x017F;t bi&#x017F;t, kan&#x017F;t du nix<lb/>
meer warden.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Dat will ick mi bedenken,<lb/>
&#x017F;ed de Fru, daar gingen &#x017F;ee beede to Bed, awer&#x017F;t<lb/>
&#x017F;e was nich tofreden un de Girigkeit leet eer<lb/>
nich &#x017F;lapen, &#x017F;e dacht u&#x0364;mmer, wat &#x017F;e noch wol<lb/>
warden wull. Mit des ging de Su&#x0364;nn up; ha,<lb/>
dacht &#x017F;e, as &#x017F;e &#x017F;e ut den Fin&#x017F;ter &#x017F;o herup ka-<lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[75/0109] awerſt an de Siden, daar toog dat ſo recht rood up as een ſwaar Gewitter. Dar ging he recht voͤrzufft ſtaan un ſed: „Mandje! Mandje! Timpe Te! Buttje, Buttje in de See! Mine Fru, de Ilſebill, Will nich ſo, as ick wol will.“ „Na, wat will ſe denn?“ ſed de Butt. — „Ach! ſed de Mann, miin Fru will Pabſt warden.“ — „Ga man hen, ſed de Butt, ſe is't all.“ Daar ging he hen, un as he daar kamm, ſatt ſine Fru up eenen Tron, de was twee Mil' hoch, un had dree groote Kroonen up, un um eer da was ſo veel van geiſtlike Staat, un up de Siden bi eer, daar ſtunden twee Reegen Lich- ter, dat groͤtſte ſo dick un groot as de aller groͤt- ſte Torm, bet to dat alle luͤttſte Koͤten-Licht. „Fru, ſed de Mann, un ſach ſe ſo recht an, biſt du nu Pabſt?“ — „Ja, ſed ſe, ick bin Pabſt!“ — „Ach! Fru, ſed de Mann, wat lett dat ſchoͤn, wenn du Pabſt biſt; Fru, nu wes tofreden, nu du Pabſt biſt, kanſt du nix meer warden.“ — „Dat will ick mi bedenken, ſed de Fru, daar gingen ſee beede to Bed, awerſt ſe was nich tofreden un de Girigkeit leet eer nich ſlapen, ſe dacht uͤmmer, wat ſe noch wol warden wull. Mit des ging de Suͤnn up; ha, dacht ſe, as ſe ſe ut den Finſter ſo herup ka-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/109
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812, S. 75. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/109>, abgerufen am 25.11.2024.