Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

"Mandje! Mandje! Timpe Te!
Buttje! Buttje in de See!
Mine Fru, de Ilsebill,
Will nich so, as ick wol will."

Daar kam de Butt answemmen un sed': "na
wat will se denn?" -- "Ach! sed' de Mann,
ick hev di doch fangen hätt, nu sed' mine Fru,
ick hadd mi doch wat wünschen sullt, se mag
nich meer in Pispott wanen, se wull geern ne
Hütt hebben." -- "Ga man hen, sed de Butt,
se is all daar in." --

Daar ging de Mann hen, und siine Fru
stund in eene Hütt in de Döör, un sed to em:
"kumm man herin; sü, nu is dat doch veel be-
ter!" Un daar was eene Stuwe un Kamer un
eene Köck daar in, un da achter was een lütte
Gaarn mit allerhand Grönigkeiten un een Hoff,
da weeren Höner und Aanten. "Ach, sed de
Mann, nu willn wi vergnögt lewen" -- "Ja,
sed de Fru, wi willnt versöken."

So ging dat nu wol een acht oder veer-
tein Daag, daar sed' de Fru: "Mann! de
Hütt wart mi to eng, de Hoff un Gaarn is
to lütt, ick will in een grot steenern Slott wa-
nen; ga hen tum Butt, he sall uns een Slott
schaffen." -- "Ach Fru, sed de Mann, de Butt
hett uns eerst de Hütt gewen, ick mag nu nich
all wedder kamen, den Butt mügt et verdree-
ten." -- J watt, sed de Fru, he kann dat recht

„Mandje! Mandje! Timpe Te!
Buttje! Buttje in de See!
Mine Fru, de Ilſebill,
Will nich ſo, as ick wol will.“

Daar kam de Butt anſwemmen un ſed': „na
wat will ſe denn?“ — „Ach! ſed' de Mann,
ick hev di doch fangen haͤtt, nu ſed' mine Fru,
ick hadd mi doch wat wuͤnſchen ſullt, ſe mag
nich meer in Pispott wanen, ſe wull geern ne
Huͤtt hebben.“ — „Ga man hen, ſed de Butt,
ſe is all daar in.“ —

Daar ging de Mann hen, und ſiine Fru
ſtund in eene Huͤtt in de Doͤoͤr, un ſed to em:
„kumm man herin; ſuͤ, nu is dat doch veel be-
ter!“ Un daar was eene Stuwe un Kamer un
eene Koͤck daar in, un da achter was een luͤtte
Gaarn mit allerhand Groͤnigkeiten un een Hoff,
da weeren Hoͤner und Aanten. „Ach, ſed de
Mann, nu willn wi vergnoͤgt lewen“ — „Ja,
ſed de Fru, wi willnt verſoͤken.“

So ging dat nu wol een acht oder veer-
tein Daag, daar ſed' de Fru: „Mann! de
Huͤtt wart mi to eng, de Hoff un Gaarn is
to luͤtt, ick will in een grot ſteenern Slott wa-
nen; ga hen tum Butt, he ſall uns een Slott
ſchaffen.“ — „Ach Fru, ſed de Mann, de Butt
hett uns eerſt de Huͤtt gewen, ick mag nu nich
all wedder kamen, den Butt muͤgt et verdree-
ten.“ — J watt, ſed de Fru, he kann dat recht

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0104" n="70"/><lg type="poem"><l>&#x201E;Mandje! Mandje! Timpe Te!</l><lb/><l>Buttje! Buttje in de See!</l><lb/><l>Mine Fru, de Il&#x017F;ebill,</l><lb/><l>Will nich &#x017F;o, as ick wol will.&#x201C;</l></lg><lb/>
Daar kam de Butt an&#x017F;wemmen un &#x017F;ed': &#x201E;na<lb/>
wat will &#x017F;e denn?&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ach! &#x017F;ed' de Mann,<lb/>
ick hev di doch fangen ha&#x0364;tt, nu &#x017F;ed' mine Fru,<lb/>
ick hadd mi doch wat wu&#x0364;n&#x017F;chen &#x017F;ullt, &#x017F;e mag<lb/>
nich meer in Pispott wanen, &#x017F;e wull geern ne<lb/>
Hu&#x0364;tt hebben.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ga man hen, &#x017F;ed de Butt,<lb/>
&#x017F;e is all daar in.&#x201C; &#x2014;</p><lb/>
        <p>Daar ging de Mann hen, und &#x017F;iine Fru<lb/>
&#x017F;tund in eene Hu&#x0364;tt in de Do&#x0364;o&#x0364;r, un &#x017F;ed to em:<lb/>
&#x201E;kumm man herin; &#x017F;u&#x0364;, nu is dat doch veel be-<lb/>
ter!&#x201C; Un daar was eene Stuwe un Kamer un<lb/>
eene Ko&#x0364;ck daar in, un da achter was een lu&#x0364;tte<lb/>
Gaarn mit allerhand Gro&#x0364;nigkeiten un een Hoff,<lb/>
da weeren Ho&#x0364;ner und Aanten. &#x201E;Ach, &#x017F;ed de<lb/>
Mann, nu willn wi vergno&#x0364;gt lewen&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ja,<lb/>
&#x017F;ed de Fru, wi willnt ver&#x017F;o&#x0364;ken.&#x201C;</p><lb/>
        <p>So ging dat nu wol een acht oder veer-<lb/>
tein Daag, daar &#x017F;ed' de Fru: &#x201E;Mann! de<lb/>
Hu&#x0364;tt wart mi to eng, de Hoff un Gaarn is<lb/>
to lu&#x0364;tt, ick will in een grot &#x017F;teenern Slott wa-<lb/>
nen; ga hen tum Butt, he &#x017F;all uns een Slott<lb/>
&#x017F;chaffen.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ach Fru, &#x017F;ed de Mann, de Butt<lb/>
hett uns eer&#x017F;t de Hu&#x0364;tt gewen, ick mag nu nich<lb/>
all wedder kamen, den Butt mu&#x0364;gt et verdree-<lb/>
ten.&#x201C; &#x2014; J watt, &#x017F;ed de Fru, he kann dat recht<lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[70/0104] „Mandje! Mandje! Timpe Te! Buttje! Buttje in de See! Mine Fru, de Ilſebill, Will nich ſo, as ick wol will.“ Daar kam de Butt anſwemmen un ſed': „na wat will ſe denn?“ — „Ach! ſed' de Mann, ick hev di doch fangen haͤtt, nu ſed' mine Fru, ick hadd mi doch wat wuͤnſchen ſullt, ſe mag nich meer in Pispott wanen, ſe wull geern ne Huͤtt hebben.“ — „Ga man hen, ſed de Butt, ſe is all daar in.“ — Daar ging de Mann hen, und ſiine Fru ſtund in eene Huͤtt in de Doͤoͤr, un ſed to em: „kumm man herin; ſuͤ, nu is dat doch veel be- ter!“ Un daar was eene Stuwe un Kamer un eene Koͤck daar in, un da achter was een luͤtte Gaarn mit allerhand Groͤnigkeiten un een Hoff, da weeren Hoͤner und Aanten. „Ach, ſed de Mann, nu willn wi vergnoͤgt lewen“ — „Ja, ſed de Fru, wi willnt verſoͤken.“ So ging dat nu wol een acht oder veer- tein Daag, daar ſed' de Fru: „Mann! de Huͤtt wart mi to eng, de Hoff un Gaarn is to luͤtt, ick will in een grot ſteenern Slott wa- nen; ga hen tum Butt, he ſall uns een Slott ſchaffen.“ — „Ach Fru, ſed de Mann, de Butt hett uns eerſt de Huͤtt gewen, ick mag nu nich all wedder kamen, den Butt muͤgt et verdree- ten.“ — J watt, ſed de Fru, he kann dat recht

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/104
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812, S. 70. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/104>, abgerufen am 23.11.2024.