Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1790.

Bild:
<< vorherige Seite

1. Buch. 4. Tit.
nun, daß entweder diese Ausnahme zu Gunsten dersel-
ben und auf eine für sie vortheilhafte Weise, (constitutio-
nes favorabiles
) oder auf eine gehäßige Art gemacht wor-
den, indem eine härtere Strafe in einem Falle dictiret
worden, als die Gesetze sonst in demselben bestimmt ha-
ben (constitutiones odiosae) 48). Aus dem Zusammenhang
der ganzen Stelle des Ulpians siehet man, daß er die
oben gedachten Arten der kaiserlichen Constitutionen und
also auch die Rescripta und Decreta Principum zu den
generellen Constitutionen rechne, dieses ließ sich jedoch vor
Justinians Zeiten anders nicht annehmen, als wenn die
Kaiser ihren Decreten oder Rescripten die clausulam
Edicti
inserirt hatten 49), sonst machten sie nur ein Recht

unter
48) Sehr gut erläutert diese Eintheilung theophilus Paraphr.
Instit. graeca ad §. 6. tit. de I. N. G. et C. -- Atque harum
(sc. Constitutionum) quaedam sunt personales, neque in
exemplum trabi possunt: quia non hoc princeps voluerit: nam
si cui Princeps ob egregia in rempublicam merita aliquid con-
cesserit, veluti immunitatem a tributis aut vectigalibus, ac
deinde alius quispiam non peius, aut etiam longe melius de
Republica mereatur, is ex illa Lege consimilem sibi immuni-
tatem vindicare non poterit: propterea, quod illa Lex intra
certam personam consistat. Sed et si cui aut graviorem, quam
pro delicto, vel quam Lege cautum est, poenam irrogaverit,
aut poenae gratiam fecerit, id ad consequentiam non pertinet.
Itaque nec si quis postea in idem delictum inciderit, aut simi-
lem gratiam consequetur, aut gravius, quam par est, in eum
animadvertet. Quoniam intra personas eorum, quibus sub-
ventum est, vel auctum supplicium, ea sistentur. Personales
igitur Constitutiones personas eorum, de quibus emissae sunt,
non excedunt. Quae autem
generales sunt, in omnes tum
personas, tum res, valent, atque extenduntur
.
49) L. 2. et 3. C. de Legib. et Constitut. Einen vortreflichen
Commentar über diese Stellen findet man in des Herrn Dir.
zeper-

1. Buch. 4. Tit.
nun, daß entweder dieſe Ausnahme zu Gunſten derſel-
ben und auf eine fuͤr ſie vortheilhafte Weiſe, (conſtitutio-
nes favorabiles
) oder auf eine gehaͤßige Art gemacht wor-
den, indem eine haͤrtere Strafe in einem Falle dictiret
worden, als die Geſetze ſonſt in demſelben beſtimmt ha-
ben (conſtitutiones odioſae) 48). Aus dem Zuſammenhang
der ganzen Stelle des Ulpians ſiehet man, daß er die
oben gedachten Arten der kaiſerlichen Conſtitutionen und
alſo auch die Reſcripta und Decreta Principum zu den
generellen Conſtitutionen rechne, dieſes ließ ſich jedoch vor
Juſtinians Zeiten anders nicht annehmen, als wenn die
Kaiſer ihren Decreten oder Reſcripten die clauſulam
Edicti
inſerirt hatten 49), ſonſt machten ſie nur ein Recht

unter
48) Sehr gut erlaͤutert dieſe Eintheilung theophilus Paraphr.
Inſtit. graeca ad §. 6. tit. de I. N. G. et C. — Atque harum
(ſc. Conſtitutionum) quaedam ſunt personales, neque in
exemplum trabi poſſunt: quia non hoc princeps voluerit: nam
ſi cui Princeps ob egregia in rempublicam merita aliquid con-
ceſſerit, veluti immunitatem a tributis aut vectigalibus, ac
deinde alius quispiam non peius, aut etiam longe melius de
Republica mereatur, is ex illa Lege conſimilem ſibi immuni-
tatem vindicare non poterit: propterea, quod illa Lex intra
certam perſonam conſiſtat. Sed et ſi cui aut graviorem, quam
pro delicto, vel quam Lege cautum eſt, poenam irrogaverit,
aut poenae gratiam fecerit, id ad conſequentiam non pertinet.
Itaque nec ſi quis poſtea in idem delictum inciderit, aut ſimi-
lem gratiam conſequetur, aut gravius, quam par eſt, in eum
animadvertet. Quoniam intra perſonas eorum, quibus ſub-
ventum eſt, vel auctum ſupplicium, ea ſiſtentur. Perſonales
igitur Conſtitutiones perſonas eorum, de quibus emiſſae ſunt,
non excedunt. Quae autem
generales ſunt, in omnes tum
perſonas, tum res, valent, atque extenduntur
.
49) L. 2. et 3. C. de Legib. et Conſtitut. Einen vortreflichen
Commentar uͤber dieſe Stellen findet man in des Herrn Dir.
zeper-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0532" n="512"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#fr">1. Buch. 4. Tit.</hi></fw><lb/>
nun, daß entweder die&#x017F;e Ausnahme zu Gun&#x017F;ten der&#x017F;el-<lb/>
ben und auf eine fu&#x0364;r &#x017F;ie vortheilhafte Wei&#x017F;e, (<hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">con&#x017F;titutio-<lb/>
nes favorabiles</hi></hi>) oder auf eine geha&#x0364;ßige Art gemacht wor-<lb/>
den, indem eine ha&#x0364;rtere Strafe in einem Falle dictiret<lb/>
worden, als die Ge&#x017F;etze &#x017F;on&#x017F;t in dem&#x017F;elben be&#x017F;timmt ha-<lb/>
ben (<hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">con&#x017F;titutiones odio&#x017F;ae</hi></hi>) <note place="foot" n="48)">Sehr gut erla&#x0364;utert die&#x017F;e Eintheilung <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">theophilus</hi> Paraphr.<lb/>
In&#x017F;tit. graeca ad §. 6. tit. de I. N. G. et C. &#x2014; <hi rendition="#i">Atque harum</hi><lb/>
(&#x017F;c. Con&#x017F;titutionum) <hi rendition="#i">quaedam &#x017F;unt</hi> <hi rendition="#k">personales</hi>, <hi rendition="#i">neque in<lb/>
exemplum trabi po&#x017F;&#x017F;unt: quia non hoc princeps voluerit: nam<lb/>
&#x017F;i cui Princeps ob egregia in rempublicam merita aliquid con-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;erit, veluti immunitatem a tributis aut vectigalibus, ac<lb/>
deinde alius quispiam non peius, aut etiam longe melius de<lb/>
Republica mereatur, is ex illa Lege con&#x017F;imilem &#x017F;ibi immuni-<lb/>
tatem vindicare non poterit: propterea, quod illa Lex intra<lb/>
certam per&#x017F;onam con&#x017F;i&#x017F;tat. Sed et &#x017F;i cui aut graviorem, quam<lb/>
pro delicto, vel quam Lege cautum e&#x017F;t, poenam irrogaverit,<lb/>
aut poenae gratiam fecerit, id ad con&#x017F;equentiam non pertinet.<lb/>
Itaque nec &#x017F;i quis po&#x017F;tea in idem delictum inciderit, aut &#x017F;imi-<lb/>
lem gratiam con&#x017F;equetur, aut gravius, quam par e&#x017F;t, in eum<lb/>
animadvertet. Quoniam intra per&#x017F;onas eorum, quibus &#x017F;ub-<lb/>
ventum e&#x017F;t, vel auctum &#x017F;upplicium, ea &#x017F;i&#x017F;tentur. Per&#x017F;onales<lb/>
igitur Con&#x017F;titutiones per&#x017F;onas eorum, de quibus emi&#x017F;&#x017F;ae &#x017F;unt,<lb/>
non excedunt. Quae autem</hi> <hi rendition="#k">generales</hi> <hi rendition="#i">&#x017F;unt, in omnes tum<lb/>
per&#x017F;onas, tum res, valent, atque extenduntur</hi>.</hi></note>. Aus dem Zu&#x017F;ammenhang<lb/>
der ganzen Stelle des <hi rendition="#g">Ulpians</hi> &#x017F;iehet man, daß er die<lb/>
oben gedachten Arten der kai&#x017F;erlichen Con&#x017F;titutionen und<lb/>
al&#x017F;o auch die <hi rendition="#aq">Re&#x017F;cripta</hi> und <hi rendition="#aq">Decreta Principum</hi> zu den<lb/>
generellen Con&#x017F;titutionen rechne, die&#x017F;es ließ &#x017F;ich jedoch vor<lb/>
Ju&#x017F;tinians Zeiten anders nicht annehmen, als wenn die<lb/>
Kai&#x017F;er ihren Decreten oder Re&#x017F;cripten die <hi rendition="#aq">clau&#x017F;ulam<lb/>
Edicti</hi> in&#x017F;erirt hatten <note xml:id="seg2pn_82_1" next="#seg2pn_82_2" place="foot" n="49)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">L.</hi> 2. et 3. <hi rendition="#i">C. de Legib. et Con&#x017F;titut</hi>.</hi> Einen vortreflichen<lb/>
Commentar u&#x0364;ber die&#x017F;e Stellen findet man in des Herrn Dir.<lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#k"><hi rendition="#aq">zeper-</hi></hi></fw></note>, &#x017F;on&#x017F;t machten &#x017F;ie nur ein Recht<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">unter</fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[512/0532] 1. Buch. 4. Tit. nun, daß entweder dieſe Ausnahme zu Gunſten derſel- ben und auf eine fuͤr ſie vortheilhafte Weiſe, (conſtitutio- nes favorabiles) oder auf eine gehaͤßige Art gemacht wor- den, indem eine haͤrtere Strafe in einem Falle dictiret worden, als die Geſetze ſonſt in demſelben beſtimmt ha- ben (conſtitutiones odioſae) 48). Aus dem Zuſammenhang der ganzen Stelle des Ulpians ſiehet man, daß er die oben gedachten Arten der kaiſerlichen Conſtitutionen und alſo auch die Reſcripta und Decreta Principum zu den generellen Conſtitutionen rechne, dieſes ließ ſich jedoch vor Juſtinians Zeiten anders nicht annehmen, als wenn die Kaiſer ihren Decreten oder Reſcripten die clauſulam Edicti inſerirt hatten 49), ſonſt machten ſie nur ein Recht unter 48) Sehr gut erlaͤutert dieſe Eintheilung theophilus Paraphr. Inſtit. graeca ad §. 6. tit. de I. N. G. et C. — Atque harum (ſc. Conſtitutionum) quaedam ſunt personales, neque in exemplum trabi poſſunt: quia non hoc princeps voluerit: nam ſi cui Princeps ob egregia in rempublicam merita aliquid con- ceſſerit, veluti immunitatem a tributis aut vectigalibus, ac deinde alius quispiam non peius, aut etiam longe melius de Republica mereatur, is ex illa Lege conſimilem ſibi immuni- tatem vindicare non poterit: propterea, quod illa Lex intra certam perſonam conſiſtat. Sed et ſi cui aut graviorem, quam pro delicto, vel quam Lege cautum eſt, poenam irrogaverit, aut poenae gratiam fecerit, id ad conſequentiam non pertinet. Itaque nec ſi quis poſtea in idem delictum inciderit, aut ſimi- lem gratiam conſequetur, aut gravius, quam par eſt, in eum animadvertet. Quoniam intra perſonas eorum, quibus ſub- ventum eſt, vel auctum ſupplicium, ea ſiſtentur. Perſonales igitur Conſtitutiones perſonas eorum, de quibus emiſſae ſunt, non excedunt. Quae autem generales ſunt, in omnes tum perſonas, tum res, valent, atque extenduntur. 49) L. 2. et 3. C. de Legib. et Conſtitut. Einen vortreflichen Commentar uͤber dieſe Stellen findet man in des Herrn Dir. zeper-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten01_1790
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten01_1790/532
Zitationshilfe: Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1790, S. 512. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten01_1790/532>, abgerufen am 22.07.2024.