Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706.servet, firmet, augeat hilaris, fortis, felix. Qvi fata rerumpublicarum in veterum monumentis scrutantur, hi, si pervenerint ad Augusti Imperatoris tempora, & cum nostris illa componant, dicent credo, se similitudinem illorum aliqvam in his terris sub hodierno imperio reperire; sed aliqvi verebuntur forsan, ne, sicut illic trium laudatissimorum Heroum, Drusi, Germanici, Marcelli praematurus obitus infausta qvaeque seqventi seculo portenderit, ita nobis etiam talia funera ingratam nimium vicissitudinem in posterum comminentur. Verum abundent hi sensu suo, fingant sibi omina, vel, ut verius dicam, somnia, cumque iis in animo tanqvam cum larvis inanibus pugnent. Nos meliora multo habemus futurae so:tis indicia atqve pignora. Adest enim Haeres proximus, Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus AUGUSTUS WILHELMUS, Dominus noster clementissimus. Hic e regione Solis velut exoptata Iris ante oculos nostros jam pridem positus est, non ut significet ac praedicat imbres ex sententia Poetarum & eorum, qvi alta vestigant; sed qvalem DEUS aliqvando suis dedit. Hoc signo nobis proposito nihil metuimus in proximum, nisi ne coelum ruat fractusque illabatur orbis, ceterum securi degentes, & post salutem maximi Parentis, hujus dignissimi Haeredis prosperitatem humillimae pietati nostrae maxime habentes commendatam. Non minus vanam illam augurationem prodit atque infringit Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus LUDOVICUS RUDOLPHUS, Dominus noster clementissimus. Habemus in Eo, qvicqvid Principem decorare potest. Adhuc devotissimi agnoscunt omnes, qvantus aliqvando Mars steterit pro Patriae incolumitate. Nunc cum sago deposito in toga incedit, admiramur & suspicimus in Eo Apollinem qvendam, talemqve Principem, qvi & ipse condus promus est omnis divinae humanaeqve sapientiae, & cultores ejus singulari gratia & patrocinio mactat. Hoc salvo atqve sospite non potest angi animo Patria, nec obscuratam sollicitudine frontem gerere. Utqve propria & perpetua Ei ac nobis illa sit voluptas, nec ullis hamanis casibus perturbetur, omnibus modis obtestamur atque obsecramus. Qvid dicam de Augustae Domus reliqvis duobus fulcris, de Serenissimis Principibus atqve Dominis, Domino FERDINANDO ALBERTO, & Domino ERNESTO FERDINANDO, Do- servet, firmet, augeat hilaris, fortis, felix. Qvi fata rerumpublicarum in veterum monumentis scrutantur, hi, si pervenerint ad Augusti Imperatoris tempora, & cum nostris illa componant, dicent credo, se similitudinem illorum aliqvam in his terris sub hodierno imperio reperire; sed aliqvi verebuntur forsan, ne, sicut illic trium laudatissimorum Heroum, Drusi, Germanici, Marcelli praematurus obitus infausta qvaeque seqventi seculo portenderit, ita nobis etiam talia funera ingratam nimium vicissitudinem in posterum comminentur. Verum abundent hi sensu suo, fingant sibi omina, vel, ut verius dicam, somnia, cumque iis in animo tanqvam cum larvis inanibus pugnent. Nos meliora multo habemus futurae so:tis indicia atqve pignora. Adest enim Haeres proximus, Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus AUGUSTUS WILHELMUS, Dominus noster clementissimus. Hic è regione Solis velut exoptata Iris ante oculos nostros jam pridem positus est, non ut significet ac praedicat imbres ex sententia Poëtarum & eorum, qvi alta vestigant; sed qvalem DEUS aliqvando suis dedit. Hoc signo nobis proposito nihil metuimus in proximum, nisi ne coelum ruat fractusque illabatur orbis, ceterum securi degentes, & post salutem maximi Parentis, hujus dignissimi Haeredis prosperitatem humillimae pietati nostrae maximè habentes commendatam. Non minus vanam illam augurationem prodit atque infringit Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus LUDOVICUS RUDOLPHUS, Dominus noster clementissimus. Habemus in Eo, qvicqvid Principem decorare potest. Adhuc devotissimi agnoscunt omnes, qvantus aliqvando Mars steterit pro Patriae incolumitate. Nunc cum sago deposito in toga incedit, admiramur & suspicimus in Eo Apollinem qvendam, talemqve Principem, qvi & ipse condus promus est omnis divinae humanaeqve sapientiae, & cultores ejus singulari gratia & patrocinio mactat. Hoc salvo atqve sospite non potest angi animo Patria, nec obscuratam sollicitudine frontem gerere. Utqve propria & perpetua Ei ac nobis illa sit voluptas, nec ullis hamanis casibus perturbetur, omnibus modis obtestamur atque obsecramus. Qvid dicam de Augustae Domus reliqvis duobus fulcris, de Serenissimis Principibus atqve Dominis, Domino FERDINANDO ALBERTO, & Domino ERNESTO FERDINANDO, Do- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0075"/> servet, firmet, augeat hilaris, fortis, felix. Qvi fata rerumpublicarum in veterum monumentis scrutantur, hi, si pervenerint ad Augusti Imperatoris tempora, & cum nostris illa componant, dicent credo, se similitudinem illorum aliqvam in his terris sub hodierno imperio reperire; sed aliqvi verebuntur forsan, ne, sicut illic trium laudatissimorum Heroum, Drusi, Germanici, Marcelli praematurus obitus infausta qvaeque seqventi seculo portenderit, ita nobis etiam talia funera ingratam nimium vicissitudinem in posterum comminentur. Verum abundent hi sensu suo, fingant sibi omina, vel, ut verius dicam, somnia, cumque iis in animo tanqvam cum larvis inanibus pugnent. Nos meliora multo habemus futurae so:tis indicia atqve pignora. Adest enim Haeres proximus, Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus AUGUSTUS WILHELMUS, Dominus noster clementissimus. Hic è regione Solis velut exoptata Iris ante oculos nostros jam pridem positus est, non ut significet ac praedicat imbres ex sententia Poëtarum & eorum, qvi alta vestigant; sed qvalem DEUS aliqvando suis dedit. Hoc signo nobis proposito nihil metuimus in proximum, nisi ne coelum ruat fractusque illabatur orbis, ceterum securi degentes, & post salutem maximi Parentis, hujus dignissimi Haeredis prosperitatem humillimae pietati nostrae maximè habentes commendatam. Non minus vanam illam augurationem prodit atque infringit Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus LUDOVICUS RUDOLPHUS, Dominus noster clementissimus. Habemus in Eo, qvicqvid Principem decorare potest. Adhuc devotissimi agnoscunt omnes, qvantus aliqvando Mars steterit pro Patriae incolumitate. Nunc cum sago deposito in toga incedit, admiramur & suspicimus in Eo Apollinem qvendam, talemqve Principem, qvi & ipse condus promus est omnis divinae humanaeqve sapientiae, & cultores ejus singulari gratia & patrocinio mactat. Hoc salvo atqve sospite non potest angi animo Patria, nec obscuratam sollicitudine frontem gerere. Utqve propria & perpetua Ei ac nobis illa sit voluptas, nec ullis hamanis casibus perturbetur, omnibus modis obtestamur atque obsecramus. Qvid dicam de Augustae Domus reliqvis duobus fulcris, de Serenissimis Principibus atqve Dominis, Domino FERDINANDO ALBERTO, & Domino ERNESTO FERDINANDO, Do- </p> </div> </body> </text> </TEI> [0075]
servet, firmet, augeat hilaris, fortis, felix. Qvi fata rerumpublicarum in veterum monumentis scrutantur, hi, si pervenerint ad Augusti Imperatoris tempora, & cum nostris illa componant, dicent credo, se similitudinem illorum aliqvam in his terris sub hodierno imperio reperire; sed aliqvi verebuntur forsan, ne, sicut illic trium laudatissimorum Heroum, Drusi, Germanici, Marcelli praematurus obitus infausta qvaeque seqventi seculo portenderit, ita nobis etiam talia funera ingratam nimium vicissitudinem in posterum comminentur. Verum abundent hi sensu suo, fingant sibi omina, vel, ut verius dicam, somnia, cumque iis in animo tanqvam cum larvis inanibus pugnent. Nos meliora multo habemus futurae so:tis indicia atqve pignora. Adest enim Haeres proximus, Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus AUGUSTUS WILHELMUS, Dominus noster clementissimus. Hic è regione Solis velut exoptata Iris ante oculos nostros jam pridem positus est, non ut significet ac praedicat imbres ex sententia Poëtarum & eorum, qvi alta vestigant; sed qvalem DEUS aliqvando suis dedit. Hoc signo nobis proposito nihil metuimus in proximum, nisi ne coelum ruat fractusque illabatur orbis, ceterum securi degentes, & post salutem maximi Parentis, hujus dignissimi Haeredis prosperitatem humillimae pietati nostrae maximè habentes commendatam. Non minus vanam illam augurationem prodit atque infringit Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus LUDOVICUS RUDOLPHUS, Dominus noster clementissimus. Habemus in Eo, qvicqvid Principem decorare potest. Adhuc devotissimi agnoscunt omnes, qvantus aliqvando Mars steterit pro Patriae incolumitate. Nunc cum sago deposito in toga incedit, admiramur & suspicimus in Eo Apollinem qvendam, talemqve Principem, qvi & ipse condus promus est omnis divinae humanaeqve sapientiae, & cultores ejus singulari gratia & patrocinio mactat. Hoc salvo atqve sospite non potest angi animo Patria, nec obscuratam sollicitudine frontem gerere. Utqve propria & perpetua Ei ac nobis illa sit voluptas, nec ullis hamanis casibus perturbetur, omnibus modis obtestamur atque obsecramus. Qvid dicam de Augustae Domus reliqvis duobus fulcris, de Serenissimis Principibus atqve Dominis, Domino FERDINANDO ALBERTO, & Domino ERNESTO FERDINANDO, Do-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools ?Language Resource Switchboard?FeedbackSie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden. Kommentar zur DTA-AusgabeDieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen … Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss. Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate
(2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Weitere Informationen:Anmerkungen zur Transkription:
|
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden. Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des § 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2024 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
Kontakt: redaktion(at)deutschestextarchiv.de. |