Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite
von allerhand schul-
MAgno quondam Alexandro, eximium veteris or-
bis lumen Aristoteles, libros Rhetoricorum con-
secrate, non crubuit. Tibi Serenissime Prin-
ceps, Alexandro, si dicamus quod res est, nec vere
magna simulacris postponamus, longe maiori, in Ari-
stotelis & philosophorum subselliis latitans & haerens,
quod artem Rhetoricam concernit opusculum, ad pe-
des Tuos submisissime deuolutus, offert. Quod, qui mi-
rabuntur, nescient forsan, quanto impetu feratur ani-
mus, studiis quantus quantus sacratus atque immersus, ut
ipsi, se suaque devoveat, a quo animam studiorum, pacem
& tranquillitatem, in se deriuandam exist mat. Ini-
quissimum iudicaui, inter tot, qui Tibi Serenissime
Princeps, vitam, vitae tranquillitatem, tranquillitatis
caussam, incrementa studiorum, debent, inter tot vir-
tutum Tuarum Celsissimarum admiratores, inter tot,
quos, dum vel unius amorem pluris habes, quam timorem
millium, in stuporem Tanti Principis rapis, me solum
silere, me quidem, qui & otium huic dissertationi con-
scribendae, prudentissimo Tuo regimini tribuo. Acci-
pe, eapropter, Serenissime Princeps, clementissime,
quod offero, immo me totum. Sic leve & rude opu-
fculum, eruditum videbitur, infelix auctor felix habe-
bitur, & omne quod imposterum mens litteris sacrata
molietur opus, Tuo sub imperio halcyoniis gauisa,
Tibi Serenissime Princeps acceptum referet. Faxit
Summus rerum humanarum arbiter, ut tamdiu nobis super-
stes vigeas, Tuae Serenissimae Domus incrementa videas,
natales prosperitatum Celsissimarum perpetuo celebres,
donec gratiarum ex asse fuerint defuncti debito, sub-
diti, bonarum artium cultores, & in his, tenuioris
huius conaminis

Tibi
Serenissime Clementissime
Princeps

Subiectissimus
humillimus
auctor.
von allerhand ſchul-
MAgno quondam Alexandro, eximium veteris or-
bis lumen Ariſtoteles, libros Rhetoricorum con-
ſecrate, non crubuit. Tibi Serenisſime Prin-
ceps, Alexandro, ſi dicamus quod res eſt, nec vere
magna ſimulacris poſtponamus, longe maiori, in Ari-
ſtotelis & philoſophorum ſubſelliis latitans & haerens,
quod artem Rhetoricam concernit opuſculum, ad pe-
des Tuos ſubmiſisſime deuolutus, offert. Quod, qui mi-
rabuntur, neſcient forſan, quanto impetu feratur ani-
mus, ſtudiis quantus quantus ſacratus atque immerſus, ut
ipſi, ſe ſuaque devoveat, a quo animam ſtudiorum, pacem
& tranquillitatem, in ſe deriuandam exiſt mat. Ini-
quisſimum iudicaui, inter tot, qui Tibi Serenisſime
Princeps, vitam, vitae tranquillitatem, tranquillitatis
cauſſam, incrementa ſtudiorum, debent, inter tot vir-
tutum Tuarum Celſisſimarum admiratores, inter tot,
quos, dum vel unius amorem pluris habes, quam timorem
millium, in ſtuporem Tanti Principis rapis, me ſolum
ſilere, me quidem, qui & otium huic diſſertationi con-
ſcribendae, prudentisſimo Tuo regimini tribuo. Acci-
pe, eapropter, Serenisſime Princeps, clementisſime,
quod offero, immo me totum. Sic leve & rude opu-
fculum, eruditum videbitur, infelix auctor felix habe-
bitur, & omne quod impoſterum mens litteris ſacrata
molietur opus, Tuo ſub imperio halcyoniis gauiſa,
Tibi Serenisſime Princeps acceptum referet. Faxit
Sum̃us rerum humanarum arbiter, ut tamdiu nobis ſuper-
ſtes vigeas, Tuae Serenisſimae Domus incrementa videas,
natales proſperitatum Celſisſimarum perpetuo celebres,
donec gratiarum ex aſſe fuerint defuncti debito, ſub-
diti, bonarum artium cultores, & in his, tenuioris
huius conaminis

Tibi
Serenisſime Clementisſime
Princeps

Subiectisſimus
humillimus
auctor.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <note xml:id="note-a-81" prev="#notefn-a-81" place="end" n="a)">
            <pb facs="#f0448" n="430"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">von allerhand                                     &#x017F;chul-</hi> </fw><lb/>
            <floatingText>
              <body>
                <cit>
                  <quote> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">M</hi>Agno                                                 quondam Alexandro, eximium veteris or-<lb/>
bis                                                 lumen Ari&#x017F;toteles, libros Rhetoricorum                                                 con-<lb/>
&#x017F;ecrate, non crubuit. Tibi                                                 Serenis&#x017F;ime Prin-<lb/>
ceps, Alexandro,                                                 &#x017F;i dicamus quod res e&#x017F;t, nec vere<lb/>
magna &#x017F;imulacris po&#x017F;tponamus, longe                                                 maiori, in Ari-<lb/>
&#x017F;totelis &amp;                                                 philo&#x017F;ophorum &#x017F;ub&#x017F;elliis                                                 latitans &amp; haerens,<lb/>
quod artem Rhetoricam                                                 concernit opu&#x017F;culum, ad pe-<lb/>
des Tuos                                                 &#x017F;ubmi&#x017F;is&#x017F;ime deuolutus, offert.                                                 Quod, qui mi-<lb/>
rabuntur, ne&#x017F;cient                                                 for&#x017F;an, quanto impetu feratur ani-<lb/>
mus,                                                 &#x017F;tudiis quantus quantus &#x017F;acratus atque                                                 immer&#x017F;us, ut<lb/>
ip&#x017F;i, &#x017F;e                                                 &#x017F;uaque devoveat, a quo animam                                                 &#x017F;tudiorum, pacem<lb/>
&amp; tranquillitatem,                                                 in &#x017F;e deriuandam exi&#x017F;t mat. Ini-<lb/>
quis&#x017F;imum iudicaui, inter tot, qui Tibi                                                 Serenis&#x017F;ime<lb/>
Princeps, vitam, vitae                                                 tranquillitatem, tranquillitatis<lb/>
cau&#x017F;&#x017F;am, incrementa &#x017F;tudiorum,                                                 debent, inter tot vir-<lb/>
tutum Tuarum                                                 Cel&#x017F;is&#x017F;imarum admiratores, inter                                                 tot,<lb/>
quos, dum vel unius amorem pluris habes,                                                 quam timorem<lb/>
millium, in &#x017F;tuporem Tanti                                                 Principis rapis, me &#x017F;olum<lb/>
&#x017F;ilere,                                                 me quidem, qui &amp; otium huic                                                 di&#x017F;&#x017F;ertationi con-<lb/>
&#x017F;cribendae, prudentis&#x017F;imo Tuo regimini                                                 tribuo. Acci-<lb/>
pe, eapropter, Serenis&#x017F;ime                                                 Princeps, clementis&#x017F;ime,<lb/>
quod offero,                                                 immo me totum. Sic leve &amp; rude opu-<lb/>
fculum,                                                 eruditum videbitur, infelix auctor felix habe-<lb/>
bitur, &amp; omne quod impo&#x017F;terum mens                                                 litteris &#x017F;acrata<lb/>
molietur opus, Tuo                                                 &#x017F;ub imperio halcyoniis gaui&#x017F;a,<lb/>
Tibi Serenis&#x017F;ime Princeps acceptum referet.                                                 Faxit<lb/>
Sum&#x0303;us rerum humanarum arbiter, ut                                                 tamdiu nobis &#x017F;uper-<lb/>
&#x017F;tes vigeas,                                                 Tuae Serenis&#x017F;imae Domus incrementa                                                 videas,<lb/>
natales pro&#x017F;peritatum                                                 Cel&#x017F;is&#x017F;imarum perpetuo celebres,<lb/>
donec gratiarum ex a&#x017F;&#x017F;e fuerint                                                 defuncti debito, &#x017F;ub-<lb/>
diti, bonarum                                                 artium cultores, &amp; in his, tenuioris<lb/>
huius                                                 conaminis</hi> </quote>
                  <bibl/>
                </cit><lb/>
                <closer>
                  <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Tibi<lb/><hi rendition="#i">Serenis&#x017F;ime                                                   Clementis&#x017F;ime<lb/>
Princeps</hi><lb/>
Subiectis&#x017F;imus<lb/>
humillimus<lb/>
auctor.</hi> </hi> </salute>
                </closer>
              </body>
            </floatingText><lb/>
          </note>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[430/0448] von allerhand ſchul- a⁾ MAgno quondam Alexandro, eximium veteris or- bis lumen Ariſtoteles, libros Rhetoricorum con- ſecrate, non crubuit. Tibi Serenisſime Prin- ceps, Alexandro, ſi dicamus quod res eſt, nec vere magna ſimulacris poſtponamus, longe maiori, in Ari- ſtotelis & philoſophorum ſubſelliis latitans & haerens, quod artem Rhetoricam concernit opuſculum, ad pe- des Tuos ſubmiſisſime deuolutus, offert. Quod, qui mi- rabuntur, neſcient forſan, quanto impetu feratur ani- mus, ſtudiis quantus quantus ſacratus atque immerſus, ut ipſi, ſe ſuaque devoveat, a quo animam ſtudiorum, pacem & tranquillitatem, in ſe deriuandam exiſt mat. Ini- quisſimum iudicaui, inter tot, qui Tibi Serenisſime Princeps, vitam, vitae tranquillitatem, tranquillitatis cauſſam, incrementa ſtudiorum, debent, inter tot vir- tutum Tuarum Celſisſimarum admiratores, inter tot, quos, dum vel unius amorem pluris habes, quam timorem millium, in ſtuporem Tanti Principis rapis, me ſolum ſilere, me quidem, qui & otium huic diſſertationi con- ſcribendae, prudentisſimo Tuo regimini tribuo. Acci- pe, eapropter, Serenisſime Princeps, clementisſime, quod offero, immo me totum. Sic leve & rude opu- fculum, eruditum videbitur, infelix auctor felix habe- bitur, & omne quod impoſterum mens litteris ſacrata molietur opus, Tuo ſub imperio halcyoniis gauiſa, Tibi Serenisſime Princeps acceptum referet. Faxit Sum̃us rerum humanarum arbiter, ut tamdiu nobis ſuper- ſtes vigeas, Tuae Serenisſimae Domus incrementa videas, natales proſperitatum Celſisſimarum perpetuo celebres, donec gratiarum ex aſſe fuerint defuncti debito, ſub- diti, bonarum artium cultores, & in his, tenuioris huius conaminis Tibi Serenisſime Clementisſime Princeps Subiectisſimus humillimus auctor.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/448
Zitationshilfe: Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724, S. 430. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/448>, abgerufen am 23.11.2024.