Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724.des stili insonderheit. tores, mea vestris iungo, & memor eius,quod sub exordium orationis meae promi- seram, Deum veneror, qui in hunc vsque diem, per tam misera temporum nostrorum discrimina, sospites vos seruauit atque inco- lumes. Inprimis grates, quas mens humana concipere potest maximas, Deo decerno, quod TE Pater ad cineres omni amoris, cul- tu prosequende, anno, quem iam egimus, sal- uum, atque ab omni vitae vel sanitatis vel fortunae detrimento liberum, sustinuit. Tibi autem, qua par est humanitate ac obseruan- tia gratias persoluo, qui facultatem conces- sisti studiis incumbendi & de emendatione temporum cogitandi. Det Deus, vt qui se- quitur, anno & pluribus qui sequentur, mihi Tuis, meis, ciuitati, amicis, bonis omnibus, viuas, vigeas, floreas, & non nisi tempora videas Saturnina. Sic quid possit filii deuo- tus ac pius immo gratus animus, multis Ti- bi nominibus innotescet, & vt spero & expe- to non Tibi deerit cupiditas, paternis me cu- mulare beneficiis & ornare. Seruet Deus & vos, Patroni atque Fautores, omni hono- rum genere prosequendi, vt inposterum pro more vestro laudatissimo in restituendis pa- trum virtutibus & in subleuandis vestris fa- miliis operam nauare, sine vlla remora possi- tis. De cetero meam tenuitatem, Vobis com- mendatam esse precor, & cum beneuola ve- stra attentione me dignati sitis, in praesen- ti Q 5
des ſtili inſonderheit. tores, mea veſtris iungo, & memor eius,quod ſub exordium orationis meae promi- ſeram, Deum veneror, qui in hunc vsque diem, per tam miſera temporum noſtrorum diſcrimina, ſoſpites vos ſeruauit atque inco- lumes. Inprimis grates, quas mens humana concipere poteſt maximas, Deo decerno, quod TE Pater ad cineres omni amoris, cul- tu proſequende, anno, quem iam egimus, ſal- uum, atque ab omni vitae vel ſanitatis vel fortunae detrimento liberum, ſuſtinuit. Tibi autem, qua par eſt humanitate ac obſeruan- tia gratias perſoluo, qui facultatem conces- ſiſti ſtudiis incumbendi & de emendatione temporum cogitandi. Det Deus, vt qui ſe- quitur, anno & pluribus qui ſequentur, mihi Tuis, meis, ciuitati, amicis, bonis omnibus, viuas, vigeas, floreas, & non niſi tempora videas Saturnina. Sic quid poſſit filii deuo- tus ac pius immo gratus animus, multis Ti- bi nominibus innoteſcet, & vt ſpero & expe- to non Tibi deerit cupiditas, paternis me cu- mulare beneficiis & ornare. Seruet Deus & vos, Patroni atque Fautores, omni hono- rum genere proſequendi, vt inpoſterum pro more veſtro laudatiſſimo in reſtituendis pa- trum virtutibus & in ſubleuandis veſtris fa- miliis operam nauare, ſine vlla remora poſſi- tis. De cetero meam tenuitatem, Vobis com- mendatam eſſe precor, & cum beneuola ve- ſtra attentione me dignati ſitis, in praeſen- ti Q 5
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p> <pb facs="#f0267" n="249"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">des ſtili inſonderheit.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">tores, mea veſtris iungo, & memor eius,<lb/> quod ſub exordium orationis meae promi-<lb/> ſeram, Deum veneror, qui in hunc vsque<lb/> diem, per tam miſera temporum noſtrorum<lb/> diſcrimina, ſoſpites vos ſeruauit atque inco-<lb/> lumes. Inprimis grates, quas mens humana<lb/> concipere poteſt maximas, Deo decerno,<lb/> quod TE Pater ad cineres omni amoris, cul-<lb/> tu proſequende, anno, quem iam egimus, ſal-<lb/> uum, atque ab omni vitae vel ſanitatis vel<lb/> fortunae detrimento liberum, ſuſtinuit. Tibi<lb/> autem, qua par eſt humanitate ac obſeruan-<lb/> tia gratias perſoluo, qui facultatem conces-<lb/> ſiſti ſtudiis incumbendi & de emendatione<lb/> temporum cogitandi. Det Deus, vt qui ſe-<lb/> quitur, anno & pluribus qui ſequentur, mihi<lb/> Tuis, meis, ciuitati, amicis, bonis omnibus,<lb/> viuas, vigeas, floreas, & non niſi tempora<lb/> videas Saturnina. Sic quid poſſit filii deuo-<lb/> tus ac pius immo gratus animus, multis Ti-<lb/> bi nominibus innoteſcet, & vt ſpero & expe-<lb/> to non Tibi deerit cupiditas, paternis me cu-<lb/> mulare beneficiis & ornare. Seruet Deus<lb/> & vos, Patroni atque Fautores, omni hono-<lb/> rum genere proſequendi, vt inpoſterum pro<lb/> more veſtro laudatiſſimo in reſtituendis pa-<lb/> trum virtutibus & in ſubleuandis veſtris fa-<lb/> miliis operam nauare, ſine vlla remora poſſi-<lb/> tis. De cetero meam tenuitatem, Vobis com-<lb/> mendatam eſſe precor, & cum beneuola ve-<lb/> ſtra attentione me dignati ſitis, in praeſen-</hi><lb/> <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">Q</hi> 5</fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">ti</hi> </fw><lb/> </p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [249/0267]
des ſtili inſonderheit.
tores, mea veſtris iungo, & memor eius,
quod ſub exordium orationis meae promi-
ſeram, Deum veneror, qui in hunc vsque
diem, per tam miſera temporum noſtrorum
diſcrimina, ſoſpites vos ſeruauit atque inco-
lumes. Inprimis grates, quas mens humana
concipere poteſt maximas, Deo decerno,
quod TE Pater ad cineres omni amoris, cul-
tu proſequende, anno, quem iam egimus, ſal-
uum, atque ab omni vitae vel ſanitatis vel
fortunae detrimento liberum, ſuſtinuit. Tibi
autem, qua par eſt humanitate ac obſeruan-
tia gratias perſoluo, qui facultatem conces-
ſiſti ſtudiis incumbendi & de emendatione
temporum cogitandi. Det Deus, vt qui ſe-
quitur, anno & pluribus qui ſequentur, mihi
Tuis, meis, ciuitati, amicis, bonis omnibus,
viuas, vigeas, floreas, & non niſi tempora
videas Saturnina. Sic quid poſſit filii deuo-
tus ac pius immo gratus animus, multis Ti-
bi nominibus innoteſcet, & vt ſpero & expe-
to non Tibi deerit cupiditas, paternis me cu-
mulare beneficiis & ornare. Seruet Deus
& vos, Patroni atque Fautores, omni hono-
rum genere proſequendi, vt inpoſterum pro
more veſtro laudatiſſimo in reſtituendis pa-
trum virtutibus & in ſubleuandis veſtris fa-
miliis operam nauare, ſine vlla remora poſſi-
tis. De cetero meam tenuitatem, Vobis com-
mendatam eſſe precor, & cum beneuola ve-
ſtra attentione me dignati ſitis, in praeſen-
ti
Q 5
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/267 |
Zitationshilfe: | Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724, S. 249. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/267>, abgerufen am 16.02.2025. |