Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724.des stili insonderheit. supra vulgus efferunt. Statu politico im-medicabili vulnere laborante, quid de eccle- siastico exspectabimus? Arcta hi duo inter se connexione iuncti, conspiratione quadam quasi inita, nonnunquam quidquid ad rei- publicae tranquillitatem referri poterat, de- struunt. Mirabimini, Auditores, me tam li- bere de statu nostrorum temporum perdito declamare, sed ne paradoxa vobis proponere me iudicetis, maiorum quaeso nostrorum tempora euoluite atque imagines sacrorum virorum, quo decet, animo tantisper remis- so, intuemini. Quem, quaeso inter nostros hodie monstrabimus Chrysostomum, Mar- tinum, Ambrosium, Augustinum, Macari- um, Taulerum, Thomam a Kempis, Luthe- rum, Melanchthonem, Arndtium. Non dico plane nos carere viris sacris muneri- bus admotis, piis, eruditis, vitae & doctri- nae puritate conspicuis, sed non tam fre- quentes eos inter nos esse, vti antiquissi- mis temporibus, hoc est quod dolemus. Hoc palmarium viro sacro, ministro ecclesiae esse duco, vt officia hominum & obligatio- nes ex lege diuina explicet, & exemplo suo rudiores, quibus rationes percipere natura nouerca interdixit, dirigat. Ethoc palma- rium sibi olim putabant verbi diuini inter- pretes, cum aut nullis aut ligneis instructa templis ecclesia, aureis niteret sacerdotibus. Non sane, quod plerumque obseruamus, variis Q 3
des ſtili inſonderheit. ſupra vulgus efferunt. Statu politico im-medicabili vulnere laborante, quid de eccle- ſiaſtico exſpectabimus? Arcta hi duo inter ſe connexione iuncti, conſpiratione quadam quaſi inita, nonnunquam quidquid ad rei- publicae tranquillitatem referri poterat, de- ſtruunt. Mirabimini, Auditores, me tam li- bere de ſtatu noſtrorum temporum perdito declamare, ſed ne paradoxa vobis proponere me iudicetis, maiorum quaeſo noſtrorum tempora euoluite atque imagines ſacrorum virorum, quo decet, animo tantiſper remiſ- ſo, intuemini. Quem, quaeſo inter noſtros hodie monſtrabimus Chryſoſtomum, Mar- tinum, Ambroſium, Auguſtinum, Macari- um, Taulerum, Thomam a Kempis, Luthe- rum, Melanchthonem, Arndtium. Non dico plane nos carere viris ſacris muneri- bus admotis, piis, eruditis, vitae & doctri- nae puritate conſpicuis, ſed non tam fre- quentes eos inter nos eſſe, vti antiquiſſi- mis temporibus, hoc eſt quod dolemus. Hoc palmarium viro ſacro, miniſtro eccleſiae eſſe duco, vt officia hominum & obligatio- nes ex lege diuina explicet, & exemplo ſuo rudiores, quibus rationes percipere natura nouerca interdixit, dirigat. Ethoc palma- rium ſibi olim putabant verbi diuini inter- pretes, cum aut nullis aut ligneis inſtructa templis eccleſia, aureis niteret ſacerdotibus. Non ſane, quod plerumque obſeruamus, variis Q 3
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p> <pb facs="#f0263" n="245"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">des ſtili inſonderheit.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">ſupra vulgus efferunt. Statu politico im-<lb/> medicabili vulnere laborante, quid de eccle-<lb/> ſiaſtico exſpectabimus? Arcta hi duo inter<lb/> ſe connexione iuncti, conſpiratione quadam<lb/> quaſi inita, nonnunquam quidquid ad rei-<lb/> publicae tranquillitatem referri poterat, de-<lb/> ſtruunt. Mirabimini, Auditores, me tam li-<lb/> bere de ſtatu noſtrorum temporum perdito<lb/> declamare, ſed ne paradoxa vobis proponere<lb/> me iudicetis, maiorum quaeſo noſtrorum<lb/> tempora euoluite atque imagines ſacrorum<lb/> virorum, quo decet, animo tantiſper remiſ-<lb/> ſo, intuemini. Quem, quaeſo inter noſtros<lb/> hodie monſtrabimus Chryſoſtomum, Mar-<lb/> tinum, Ambroſium, Auguſtinum, Macari-<lb/> um, Taulerum, Thomam a Kempis, Luthe-<lb/> rum, Melanchthonem, Arndtium. Non<lb/> dico plane nos carere viris ſacris muneri-<lb/> bus admotis, piis, eruditis, vitae & doctri-<lb/> nae puritate conſpicuis, ſed non tam fre-<lb/> quentes eos inter nos eſſe, vti antiquiſſi-<lb/> mis temporibus, hoc eſt quod dolemus. Hoc<lb/> palmarium viro ſacro, miniſtro eccleſiae<lb/> eſſe duco, vt officia hominum & obligatio-<lb/> nes ex lege diuina explicet, & exemplo ſuo<lb/> rudiores, quibus rationes percipere natura<lb/> nouerca interdixit, dirigat. Ethoc palma-<lb/> rium ſibi olim putabant verbi diuini inter-<lb/> pretes, cum aut nullis aut ligneis inſtructa<lb/> templis eccleſia, aureis niteret ſacerdotibus.<lb/> Non ſane, quod plerumque obſeruamus,</hi><lb/> <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">Q</hi> 3</fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">variis</hi> </fw><lb/> </p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [245/0263]
des ſtili inſonderheit.
ſupra vulgus efferunt. Statu politico im-
medicabili vulnere laborante, quid de eccle-
ſiaſtico exſpectabimus? Arcta hi duo inter
ſe connexione iuncti, conſpiratione quadam
quaſi inita, nonnunquam quidquid ad rei-
publicae tranquillitatem referri poterat, de-
ſtruunt. Mirabimini, Auditores, me tam li-
bere de ſtatu noſtrorum temporum perdito
declamare, ſed ne paradoxa vobis proponere
me iudicetis, maiorum quaeſo noſtrorum
tempora euoluite atque imagines ſacrorum
virorum, quo decet, animo tantiſper remiſ-
ſo, intuemini. Quem, quaeſo inter noſtros
hodie monſtrabimus Chryſoſtomum, Mar-
tinum, Ambroſium, Auguſtinum, Macari-
um, Taulerum, Thomam a Kempis, Luthe-
rum, Melanchthonem, Arndtium. Non
dico plane nos carere viris ſacris muneri-
bus admotis, piis, eruditis, vitae & doctri-
nae puritate conſpicuis, ſed non tam fre-
quentes eos inter nos eſſe, vti antiquiſſi-
mis temporibus, hoc eſt quod dolemus. Hoc
palmarium viro ſacro, miniſtro eccleſiae
eſſe duco, vt officia hominum & obligatio-
nes ex lege diuina explicet, & exemplo ſuo
rudiores, quibus rationes percipere natura
nouerca interdixit, dirigat. Ethoc palma-
rium ſibi olim putabant verbi diuini inter-
pretes, cum aut nullis aut ligneis inſtructa
templis eccleſia, aureis niteret ſacerdotibus.
Non ſane, quod plerumque obſeruamus,
variis
Q 3
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/263 |
Zitationshilfe: | Fabricius, Johann Andreas: Philosophische Oratorie. Leipzig, 1724, S. 245. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fabricius_oratorie_1724/263>, abgerufen am 16.02.2025. |