Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697.tapffersten Männer Bildnisse in ihre Rathstuben stelleten und folgende Schrifft darüber machten: Si fueritis sicut isti, eritis sicut isti! Führeten die Jugend hinbey/ liessen sie die Contrafaite anschauen/ und strichen darbey ihre Tugenden und vortreffliche Thaten gewaltig heraus/ üm sie zur Nachfolge anzureitzen. LXI. Es kan aber die Executio in Effigie abgewendet und auffgehoben werden. 1. Durch die im Rechten gesetzte Praecription und Verjährung. 2. Daß der Delinqvent mit der hohen Obrigkeit sich des Verbrechens halber abfinde / und 3. Daß er sonst ausgesöhnet/ perdon erlange/ auch so dann restituiret und in seinen vorigen Stand gesetzet werde. Zobel. th. 85. 86. & 88. Die Restitutio aber geschicht salvo jure tertii: nemini enim jus qvaesitum auferendum. LXII Ein merckwürdig Exempel solcher Restitution findet man in L. 1. C. de sent. pass. & restit. allwo Antoninus Julianum Licianum restituens also spricht. RESTITUO TE IN INTEGRUM PROVINCIAE TUAE: (& addit) UT AUTEM SCIAS QUID, SIT RESTITUERE IN INTEGRUM; HONORIBUS ET ORDINI TUO ET OMNIBUS COETERIS TE RESTITUO! LXIII. Recuperat itaqve Omnia jura, etiam Civilia, Bona & Actiones imo & Testamentum ante factum convalescit, & ex Jure postliminii ad restitutionem ex indulgentia argumentatur. L. 6. § pen. ff. de injust. rupt. Jura agnationis cognationisqve. L. fin. ff. L. fin. C. de Sent. pass. & restit. Successionis. L. 1. §. 4. Tertull. & sim. LXIV. Ita autem demum restitutus illa omnia recipit, si bona vel honores vacent, i. e. si nondum legitimis modis in alios bona translata sint. Arg L. 24. §. 3. & 4. ff. de min. LXV. Nee Locus aliis concessus. L. 2. ff. de Decur. L. 3 §. 2. ff. de muner. L. 13 ff. ad L. C. de fals. LXVI. Restitutio enim non trahitur ad Jus alteri qvaesitum, qvod ei invito, ne qvidem a principe auferri potest. Et qvod qvis a Fisco, sive per dona- tapffersten Männer Bildnisse in ihre Rathstuben stelleten und folgende Schrifft darüber machten: Si fueritis sicut isti, eritis sicut isti! Führeten die Jugend hinbey/ liessen sie die Contrafaite anschauen/ und strichen darbey ihre Tugenden und vortreffliche Thaten gewaltig heraus/ üm sie zur Nachfolge anzureitzen. LXI. Es kan aber die Executio in Effigie abgewendet und auffgehoben werden. 1. Durch die im Rechten gesetzte Praecription und Verjährung. 2. Daß der Delinqvent mit der hohen Obrigkeit sich des Verbrechens halber abfinde / und 3. Daß er sonst ausgesöhnet/ perdon erlange/ auch so dann restituiret und in seinen vorigen Stand gesetzet werde. Zobel. th. 85. 86. & 88. Die Restitutio aber geschicht salvo jure tertii: nemini enim jus qvaesitum auferendum. LXII Ein merckwürdig Exempel solcher Restitution findet man in L. 1. C. de sent. pass. & restit. allwo Antoninus Julianum Licianum restituens also spricht. RESTITUO TE IN INTEGRUM PROVINCIAE TUAE: (& addit) UT AUTEM SCIAS QUID, SIT RESTITUERE IN INTEGRUM; HONORIBUS ET ORDINI TUO ET OMNIBUS COETERIS TE RESTITUO! LXIII. Recuperat itaqve Omnia jura, etiam Civilia, Bona & Actiones imo & Testamentum ante factum convalescit, & ex Jure postliminii ad restitutionem ex indulgentia argumentatur. L. 6. § pen. ff. de injust. rupt. Jura agnationis cognationisqve. L. fin. ff. L. fin. C. de Sent. pass. & restit. Successionis. L. 1. §. 4. Tertull. & sim. LXIV. Ita autem demum restitutus illa omnia recipit, si bona vel honores vacent, i. e. si nondum legitimis modis in alios bona translata sint. Arg L. 24. §. 3. & 4. ff. de min. LXV. Nee Locus aliis concessus. L. 2. ff. de Decur. L. 3 §. 2. ff. de muner. L. 13 ff. ad L. C. de fals. LXVI. Restitutio enim non trahitur ad Jus alteri qvaesitum, qvod ei invito, ne qvidem â principe auferri potest. Et qvod qvis à Fisco, sive per dona- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0650" n="640"/> tapffersten Männer Bildnisse in ihre Rathstuben stelleten und folgende Schrifft darüber machten:</p> <p>Si fueritis sicut isti, eritis sicut isti! Führeten die Jugend hinbey/ liessen sie die Contrafaite anschauen/ und strichen darbey ihre Tugenden und vortreffliche Thaten gewaltig heraus/ üm sie zur Nachfolge anzureitzen.</p> <p>LXI. Es kan aber die Executio in Effigie abgewendet und auffgehoben werden.</p> <p>1. Durch die im Rechten gesetzte Praecription und Verjährung.</p> <p>2. Daß der Delinqvent mit der hohen Obrigkeit sich des Verbrechens halber abfinde / und</p> <p>3. Daß er sonst ausgesöhnet/ perdon erlange/ auch so dann restituiret und in seinen vorigen Stand gesetzet werde.</p> <p>Zobel. th. 85. 86. & 88.</p> <p>Die Restitutio aber geschicht salvo jure tertii: nemini enim jus qvaesitum auferendum.</p> <p>LXII Ein merckwürdig Exempel solcher Restitution findet man in L. 1. C. de sent. pass. & restit. allwo Antoninus Julianum Licianum restituens also spricht. RESTITUO TE IN INTEGRUM PROVINCIAE TUAE: (& addit) UT AUTEM SCIAS QUID, SIT RESTITUERE IN INTEGRUM; HONORIBUS ET ORDINI TUO ET OMNIBUS COETERIS TE RESTITUO!</p> <p>LXIII. Recuperat itaqve Omnia jura, etiam Civilia, Bona & Actiones imo & Testamentum ante factum convalescit, & ex Jure postliminii ad restitutionem ex indulgentia argumentatur.</p> <p>L. 6. § pen. ff. de injust. rupt.</p> <p>Jura agnationis cognationisqve.</p> <p>L. fin. ff. L. fin. C. de Sent. pass. & restit.</p> <p>Successionis.</p> <p>L. 1. §. 4. Tertull. & sim.</p> <p>LXIV. Ita autem demum restitutus illa omnia recipit, si bona vel honores vacent, i. e. si nondum legitimis modis in alios bona translata sint.</p> <p>Arg L. 24. §. 3. & 4. ff. de min.</p> <p>LXV. Nee Locus aliis concessus.</p> <p>L. 2. ff. de Decur. L. 3 §. 2. ff. de muner. L. 13 ff. ad L. C. de fals.</p> <p>LXVI. Restitutio enim non trahitur ad Jus alteri qvaesitum, qvod ei invito, ne qvidem â principe auferri potest. Et qvod qvis à Fisco, sive per dona- </p> </div> </body> </text> </TEI> [640/0650]
tapffersten Männer Bildnisse in ihre Rathstuben stelleten und folgende Schrifft darüber machten:
Si fueritis sicut isti, eritis sicut isti! Führeten die Jugend hinbey/ liessen sie die Contrafaite anschauen/ und strichen darbey ihre Tugenden und vortreffliche Thaten gewaltig heraus/ üm sie zur Nachfolge anzureitzen.
LXI. Es kan aber die Executio in Effigie abgewendet und auffgehoben werden.
1. Durch die im Rechten gesetzte Praecription und Verjährung.
2. Daß der Delinqvent mit der hohen Obrigkeit sich des Verbrechens halber abfinde / und
3. Daß er sonst ausgesöhnet/ perdon erlange/ auch so dann restituiret und in seinen vorigen Stand gesetzet werde.
Zobel. th. 85. 86. & 88.
Die Restitutio aber geschicht salvo jure tertii: nemini enim jus qvaesitum auferendum.
LXII Ein merckwürdig Exempel solcher Restitution findet man in L. 1. C. de sent. pass. & restit. allwo Antoninus Julianum Licianum restituens also spricht. RESTITUO TE IN INTEGRUM PROVINCIAE TUAE: (& addit) UT AUTEM SCIAS QUID, SIT RESTITUERE IN INTEGRUM; HONORIBUS ET ORDINI TUO ET OMNIBUS COETERIS TE RESTITUO!
LXIII. Recuperat itaqve Omnia jura, etiam Civilia, Bona & Actiones imo & Testamentum ante factum convalescit, & ex Jure postliminii ad restitutionem ex indulgentia argumentatur.
L. 6. § pen. ff. de injust. rupt.
Jura agnationis cognationisqve.
L. fin. ff. L. fin. C. de Sent. pass. & restit.
Successionis.
L. 1. §. 4. Tertull. & sim.
LXIV. Ita autem demum restitutus illa omnia recipit, si bona vel honores vacent, i. e. si nondum legitimis modis in alios bona translata sint.
Arg L. 24. §. 3. & 4. ff. de min.
LXV. Nee Locus aliis concessus.
L. 2. ff. de Decur. L. 3 §. 2. ff. de muner. L. 13 ff. ad L. C. de fals.
LXVI. Restitutio enim non trahitur ad Jus alteri qvaesitum, qvod ei invito, ne qvidem â principe auferri potest. Et qvod qvis à Fisco, sive per dona-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/650 |
Zitationshilfe: | Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697, S. 640. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/650>, abgerufen am 23.07.2024. |