Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693.

Bild:
<< vorherige Seite

norum poenam sumentes, simul & quaestum uberem ex eorum labore capientes. O si hoc veterum inslitutum revocaretur in usum! Quam multi in carcere multos annos continentur publico sumptu, truncantur auribus, ad palum ignominiae publice flagellantur, exilio mulctantur? Interim cum vitae civiliter degendae copia denegetur, ad furta, latrociniaque iterum prolabuntur. Nusquam enim ob infamiam possunt consistere. Annon praestet ejusmodi reos & vere nocentes vel ad certum tempus in tenebras metallicarum speluncarum ablegare? Multas miserorum centurias hodie carceres continent, qui tam atrocia delicta non perpetrarunt, ut morte puniendi sint; cur non ad Metallum damnantur, auroque effo diendo deputantur, ut prosint Reipublicae poenae eorum, quorum icelera obfuerunt? Hactenus ille.

XII. Ob aber Damnatio in Metallum, ad Triremes & ad opus publicum poenae corporis inflictivae sind oder nicht/ darüber zancken noch die Rechts-Gelehrte. Carpzov.

in pract. crim. part. 3. q. 129 n. 4. & 5.

saget ja.

Rudolph. Godofr. Knichen,

in op. polit. tom. 1. lib. 2. part. 1. c. 13. th. 20. explic. 2. pag. 712.

negiret hingegen solches/ & quidem ex illa ipsa ratione, quam Carpzovius contra poenam Numellarum ipse affert, quod scilicet solummodo istae poenae corporis sint afflictivae, quibus principaliter, & directe corpus affligitur, non etiam per indirectum Jam vero poena damnationis in Metallum, ad Triremes & opus publicum corpus directo non affligitur nec laeditur, & quidem transitorie sed homo vel reus ipse hac poena afficitur extra corporis afflictionem vel inflictionem, vel ejus laesionem directam & transitoriam, quod vero corpus simul patirur, fit per consequentiam, vel indirecte, cum reus per damnationem ad Metallum & Tiremes a civitate sua directo exulet, ad opus vero publicum damnatus publice poenitentiam agat, quamvis corpus simul & per consequentiam laboribus defatigetur & patiatur, quandoque etiam loris & virgis in poenam, non delicti commissi, sed pigritiae caedatur.

XIII. Wer weitere Nachricht haben will/ was die Römer jährlich aus ih-

norum poenam sumentes, simul & quaestum uberem ex eorum labore capientes. O si hoc veterum inslitutum revocaretur in usum! Quàm multi in carcere multos annos continentur publico sumptu, truncantur auribus, ad palum ignominiae publicè flagellantur, exilio mulctantur? Interim cum vitae civiliter degendae copia denegetur, ad furta, latrociniaque iterum prolabuntur. Nusquam enim ob infamiam possunt consistere. Annon praestet ejusmodi reos & verè nocentes vel ad certum tempus in tenebras metallicarum speluncarum ablegare? Multas miserorum centurias hodie carceres continent, qui tam atrocia delicta non perpetrârunt, ut morte puniendi sint; cur non ad Metallum damnantur, auroque effo diendo deputantur, ut prosint Reipublicae poenae eorum, quorum icelera obfuerunt? Hactenus ille.

XII. Ob aber Damnatio in Metallum, ad Triremes & ad opus publicum poenae corporis inflictivae sind oder nicht/ darüber zancken noch die Rechts-Gelehrte. Carpzov.

in pract. crim. part. 3. q. 129 n. 4. & 5.

saget ja.

Rudolph. Godofr. Knichen,

in op. polit. tom. 1. lib. 2. part. 1. c. 13. th. 20. explic. 2. pag. 712.

negiret hingegen solches/ & quidem ex illa ipsa ratione, quam Carpzovius contra poenam Numellarum ipse affert, quod scilicet solummodo istae poenae corporis sint afflictivae, quibus principaliter, & directè corpus affligitur, non etiam per indirectum Jam verò poenâ damnationis in Metallum, ad Triremes & opus publicum corpus directò non affligitur nec laeditur, & quidem transitoriè sed homo vel reus ipse hâc poenâ afficitur extra corporis afflictionem vel inflictionem, vel ejus laesionem directam & transitoriam, quod verò corpus simul patirur, fit per consequentiam, vel indirectè, cum reus per damnationem ad Metallum & Tiremes à civitate suâ directò exulet, ad opus verò publicum damnatus publicè poenitentiam agat, quamvis corpus simul & per consequentiam laboribus defatigetur & patiatur, quandoque etiam loris & virgis in poenam, non delicti commissi, sed pigritiae caedatur.

XIII. Wer weitere Nachricht haben will/ was die Römer jährlich aus ih-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0717" n="701"/>
norum poenam sumentes, simul &amp; quaestum uberem ex eorum labore capientes.                      O si hoc veterum inslitutum revocaretur in usum! Quàm multi in carcere multos                      annos continentur publico sumptu, truncantur auribus, ad palum ignominiae                      publicè flagellantur, exilio mulctantur? Interim cum vitae civiliter degendae                      copia denegetur, ad furta, latrociniaque iterum prolabuntur. Nusquam enim ob                      infamiam possunt consistere. Annon praestet ejusmodi reos &amp; verè nocentes                      vel ad certum tempus in tenebras metallicarum speluncarum ablegare? Multas                      miserorum centurias hodie carceres continent, qui tam atrocia delicta non                      perpetrârunt, ut morte puniendi sint; cur non ad Metallum damnantur, auroque                      effo diendo deputantur, ut prosint Reipublicae poenae eorum, quorum icelera                      obfuerunt? Hactenus ille.</p>
        <p>XII. Ob aber Damnatio in Metallum, ad Triremes &amp; ad opus publicum poenae                      corporis inflictivae sind oder nicht/ darüber zancken noch die Rechts-Gelehrte.                      Carpzov.</p>
        <p>in pract. crim. part. 3. q. 129 n. 4. &amp; 5.</p>
        <p>saget ja.</p>
        <p>Rudolph. Godofr. Knichen,</p>
        <p>in op. polit. tom. 1. lib. 2. part. 1. c. 13. th. 20. explic. 2. pag. 712.</p>
        <p>negiret hingegen solches/ &amp; quidem ex illa ipsa ratione, quam Carpzovius                      contra poenam Numellarum ipse affert, quod scilicet solummodo istae poenae                      corporis sint afflictivae, quibus principaliter, &amp; directè corpus                      affligitur, non etiam per indirectum Jam verò poenâ damnationis in Metallum, ad                      Triremes &amp; opus publicum corpus directò non affligitur nec laeditur, &amp;                      quidem transitoriè sed homo vel reus ipse hâc poenâ afficitur extra corporis                      afflictionem vel inflictionem, vel ejus laesionem directam &amp; transitoriam,                      quod verò corpus simul patirur, fit per consequentiam, vel indirectè, cum reus                      per damnationem ad Metallum &amp; Tiremes à civitate suâ directò exulet, ad opus                      verò publicum damnatus publicè poenitentiam agat, quamvis corpus simul &amp; per                      consequentiam laboribus defatigetur &amp; patiatur, quandoque etiam loris &amp;                      virgis in poenam, non delicti commissi, sed pigritiae caedatur.</p>
        <p>XIII. Wer weitere Nachricht haben will/ was die Römer jährlich aus ih-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[701/0717] norum poenam sumentes, simul & quaestum uberem ex eorum labore capientes. O si hoc veterum inslitutum revocaretur in usum! Quàm multi in carcere multos annos continentur publico sumptu, truncantur auribus, ad palum ignominiae publicè flagellantur, exilio mulctantur? Interim cum vitae civiliter degendae copia denegetur, ad furta, latrociniaque iterum prolabuntur. Nusquam enim ob infamiam possunt consistere. Annon praestet ejusmodi reos & verè nocentes vel ad certum tempus in tenebras metallicarum speluncarum ablegare? Multas miserorum centurias hodie carceres continent, qui tam atrocia delicta non perpetrârunt, ut morte puniendi sint; cur non ad Metallum damnantur, auroque effo diendo deputantur, ut prosint Reipublicae poenae eorum, quorum icelera obfuerunt? Hactenus ille. XII. Ob aber Damnatio in Metallum, ad Triremes & ad opus publicum poenae corporis inflictivae sind oder nicht/ darüber zancken noch die Rechts-Gelehrte. Carpzov. in pract. crim. part. 3. q. 129 n. 4. & 5. saget ja. Rudolph. Godofr. Knichen, in op. polit. tom. 1. lib. 2. part. 1. c. 13. th. 20. explic. 2. pag. 712. negiret hingegen solches/ & quidem ex illa ipsa ratione, quam Carpzovius contra poenam Numellarum ipse affert, quod scilicet solummodo istae poenae corporis sint afflictivae, quibus principaliter, & directè corpus affligitur, non etiam per indirectum Jam verò poenâ damnationis in Metallum, ad Triremes & opus publicum corpus directò non affligitur nec laeditur, & quidem transitoriè sed homo vel reus ipse hâc poenâ afficitur extra corporis afflictionem vel inflictionem, vel ejus laesionem directam & transitoriam, quod verò corpus simul patirur, fit per consequentiam, vel indirectè, cum reus per damnationem ad Metallum & Tiremes à civitate suâ directò exulet, ad opus verò publicum damnatus publicè poenitentiam agat, quamvis corpus simul & per consequentiam laboribus defatigetur & patiatur, quandoque etiam loris & virgis in poenam, non delicti commissi, sed pigritiae caedatur. XIII. Wer weitere Nachricht haben will/ was die Römer jährlich aus ih-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/717
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693, S. 701. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/717>, abgerufen am 25.07.2024.