Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672.

Bild:
<< vorherige Seite
Predigt.
daemonia sunt ejecta, & quae Bethaniae Christum hospitio exce-
pit. Et concludit secundum hanc sententiam esse sentiendum,
non obstante eo, quod ex Evangeliis videtur obstare. Sed non
perpendit quam turpe, imo quam impium & profanum sit, homi-
nis, quisquis is sit, sensum praeferre testimonio Evangelii. Origi-
nem autem haec opinio traxisse videtur ex Gregorio Magno, qui
super Evangelium de pecccatrice haec ponit verba: Cogitanti
mihi de Mariae Magdalenae poenitentia, flere magis libet quam
dicere. Cujus enim vel saxeum pectus illae hujus peccatricis la-
crymae ad exemplum poenitentiae non emolliant? Ab eo tem-
pore in Ecclesia coeptum est peccatricem & Mariam Magdale-
nam pro una eademque haberi: cum vetustiores Patres Orige-
nes, Chrysostomus, Theophylactus, Ambrosius & Hieronymus
semper pro diversis habuerint. Adeo facile est & proclive Dia-
bolo errorem in Ecclesiam invehere etiam ex eo, si quando in-
signi alicui Doctori inconsideratior aliquis sermo excidit. Et
Gerh. Harm. Evang. c. 143. p. m. 97. haec habet: De hac foemina
(sc. quae Christum unxit) illud certo constat, quod fuerit illa, quae
Luc. 10. . 39. dicitur, sedisse secus pedes Domini, ac verbum ejus stu-
diose audivisse, Martha sorore interim in cura rei familiaris oc-
cupata, cui etiam Christus hoc Elogium perhibet, quod optimam
partem elegerit, quae non possit ei auferri.
. 42. Certum & illud est,
quod fuerit soror Lazari, Joh. 11. . 1. haud ita pridem a Christo
resuscitati, cujus beneficii, ut & aliorum a Christo sibi exhibito-
rum memor hoc sumtuosae unctionis officium grata mente re-
pendere voluit. Illud vero non solum incertum & dubium, sed
etiam veritati Evangelicae parum congruum, quod Baronius
Tom. 1. Annal. ann. 32. n. 17. tam confidenter asserit, Mariam hanc
esse peccatricem illam, a qua Christus Luc. 7. . 37. in domo Simonis Pha-
risaei fuerat prius unctus, ac Mariam illam Magdalenam, a qua septem
daemonia Christus ejecisse dicitur
, quae una cum Maria Jacobi, Salome,
Johanna & aliis ad sepulchrum ungendi corporis Christi causa abiit.

Matth. 28. . 1. Marc. 16. . 1. Luc. 24. . 10. Joh. 20. . 1. cui etiam
Christus primae omnium post resurrectionem suam apparuit.
Marc. 16, 9.
quam sententiam Johannes Faber Episcopus Roffensis in libro
de una Maria & Natalis Beda late confirmare nituntur. Quod
enim haec unctrix non fuerit illa foemina, cujus mentionem facit
Lucas c. 7. . 37. duplici confirmari potest argumento. 1. Illa

apud
L l l ij
Predigt.
dæmonia ſunt ejecta, & quæ Bethaniæ Chriſtum hoſpitio exce-
pit. Et concludit ſecundum hanc ſententiam eſſe ſentiendum,
non obſtante eo, quod ex Evangeliis videtur obſtare. Sed non
perpendit quàm turpè, imò quàm impium & profanum ſit, homi-
nis, quiſquis is ſit, ſenſum præferre teſtimonio Evangelii. Origi-
nem autem hæc opinio traxiſſe videtur ex Gregorio Magno, qui
ſuper Evangelium de pecccatrice hæc ponit verba: Cogitanti
mihi de Mariæ Magdalenæ pœnitentia, flere magis libet quàm
dicere. Cujus enim vel ſaxeum pectus illæ hujus peccatricis la-
crymæ ad exemplum pœnitentiæ non emolliant? Ab eo tem-
pore in Eccleſia cœptum eſt peccatricem & Mariam Magdale-
nam pro unâ eâdemque haberi: cùm vetuſtiores Patres Orige-
nes, Chryſoſtomus, Theophylactus, Ambroſius & Hieronymus
ſemper pro diverſis habuerint. Adeò facilè eſt & proclive Dia-
bolo errorem in Eccleſiam invehere etiam ex eo, ſi quando in-
ſigni alicui Doctori inconſideratior aliquis ſermo excidit. Et
Gerh. Harm. Evang. c. 143. p. m. 97. hæc habet: De hac fœmina
(ſc. quæ Chriſtum unxit) illud certò conſtat, quod fuerit illa, quæ
Luc. 10. ꝟ. 39. dicitur, ſediſſe ſecus pedes Domini, ac verbum ejus ſtu-
dioſè audiviſſe, Marthâ ſorore interim in cura rei familiaris oc-
cupatâ, cui etiam Chriſtus hoc Elogium perhibet, quod optimam
partem elegerit, quæ non poſſit ei auferri.
ꝟ. 42. Certum & illud eſt,
quod fuerit ſoror Lazari, Joh. 11. ꝟ. 1. haud ita pridem à Chriſto
reſuſcitati, cujus beneficii, ut & aliorum à Chriſto ſibi exhibito-
rum memor hoc ſumtuoſæ unctionis officium gratâ mente re-
pendere voluit. Illud verò non ſolum incertum & dubium, ſed
etiam veritati Evangelicæ parùm congruum, quod Baronius
Tom. 1. Annal. ann. 32. n. 17. tam confidenter aſſerit, Mariam hanc
eſſe peccatricem illam, à qua Chriſtus Luc. 7. ꝟ. 37. in domo Simonis Pha-
riſæi fuerat prius unctus, ac Mariam illam Magdalenam, à qua ſeptem
dæmonia Chriſtus ejeciſſe dicitur
, quæ unà cum Maria Jacobi, Salome,
Johanna & aliis ad ſepulchrum ungendi corporis Chriſti cauſa abiit.

Matth. 28. ꝟ. 1. Marc. 16. ꝟ. 1. Luc. 24. ꝟ. 10. Joh. 20. ꝟ. 1. cui etiam
Chriſtus primæ omnium poſt reſurrectionem ſuam apparuit.
Marc. 16, 9.
quam ſententiam Johannes Faber Epiſcopus Roffenſis in libro
de una Maria & Natalis Beda latè confirmare nituntur. Quod
enim hæc unctrix non fuerit illa fœmina, cujus mentionem facit
Lucas c. 7. ꝟ. 37. duplici confirmari poteſt argumento. 1. Illa

apud
L l l ij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <cit>
          <quote>
            <pb facs="#f0471" n="451"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Predigt.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">dæmonia &#x017F;unt ejecta, &amp; quæ Bethaniæ Chri&#x017F;tum ho&#x017F;pitio exce-<lb/>
pit. Et concludit &#x017F;ecundum hanc &#x017F;ententiam e&#x017F;&#x017F;e &#x017F;entiendum,<lb/>
non ob&#x017F;tante eo, quod ex Evangeliis videtur ob&#x017F;tare. Sed non<lb/>
perpendit quàm turpè, imò quàm impium &amp; profanum &#x017F;it, homi-<lb/>
nis, qui&#x017F;quis is &#x017F;it, &#x017F;en&#x017F;um præferre te&#x017F;timonio Evangelii. Origi-<lb/>
nem autem hæc opinio traxi&#x017F;&#x017F;e videtur ex Gregorio Magno, qui<lb/>
&#x017F;uper Evangelium de pecccatrice hæc ponit verba: Cogitanti<lb/>
mihi de Mariæ Magdalenæ p&#x0153;nitentia, flere magis libet quàm<lb/>
dicere. Cujus enim vel &#x017F;axeum pectus illæ hujus peccatricis la-<lb/>
crymæ ad exemplum p&#x0153;nitentiæ non emolliant? Ab eo tem-<lb/>
pore in Eccle&#x017F;ia c&#x0153;ptum e&#x017F;t peccatricem &amp; Mariam Magdale-<lb/>
nam pro unâ eâdemque haberi: cùm vetu&#x017F;tiores Patres Orige-<lb/>
nes, Chry&#x017F;o&#x017F;tomus, Theophylactus, Ambro&#x017F;ius &amp; Hieronymus<lb/>
&#x017F;emper pro diver&#x017F;is habuerint. Adeò facilè e&#x017F;t &amp; proclive Dia-<lb/>
bolo errorem in Eccle&#x017F;iam invehere etiam ex eo, &#x017F;i quando in-<lb/>
&#x017F;igni alicui Doctori incon&#x017F;ideratior aliquis &#x017F;ermo excidit. Et<lb/>
Gerh. Harm. Evang. c. 143. p. m. 97. hæc habet: De hac f&#x0153;mina<lb/>
(&#x017F;c. quæ Chri&#x017F;tum unxit) illud certò con&#x017F;tat, quod fuerit illa, quæ<lb/>
Luc. 10. &#xA75F;. 39. dicitur, <hi rendition="#i">&#x017F;edi&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ecus pedes Domini,</hi> ac verbum ejus &#x017F;tu-<lb/>
dio&#x017F;è audivi&#x017F;&#x017F;e, Marthâ &#x017F;orore interim in cura rei familiaris oc-<lb/>
cupatâ, cui etiam Chri&#x017F;tus hoc Elogium perhibet, <hi rendition="#i">quod optimam<lb/>
partem elegerit, quæ non po&#x017F;&#x017F;it ei auferri.</hi> &#xA75F;. 42. Certum &amp; illud e&#x017F;t,<lb/>
quod fuerit &#x017F;oror Lazari, Joh. 11. &#xA75F;. 1. haud ita pridem à Chri&#x017F;to<lb/>
re&#x017F;u&#x017F;citati, cujus beneficii, ut &amp; aliorum à Chri&#x017F;to &#x017F;ibi exhibito-<lb/>
rum memor hoc &#x017F;umtuo&#x017F;æ unctionis officium gratâ mente re-<lb/>
pendere voluit. Illud verò non &#x017F;olum incertum &amp; dubium, &#x017F;ed<lb/>
etiam veritati Evangelicæ parùm congruum, quod Baronius<lb/>
Tom. 1. Annal. ann. 32. n. 17. tam confidenter a&#x017F;&#x017F;erit, Mariam hanc<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e <hi rendition="#i">peccatricem illam, à qua Chri&#x017F;tus</hi> Luc. 7. &#xA75F;. 37. <hi rendition="#i">in domo Simonis Pha-<lb/>
ri&#x017F;æi fuerat prius unctus, ac Mariam illam Magdalenam, à qua &#x017F;eptem<lb/>
dæmonia Chri&#x017F;tus ejeci&#x017F;&#x017F;e dicitur</hi>, quæ unà cum Maria <hi rendition="#i">Jacobi, Salome,<lb/>
Johanna &amp; aliis ad &#x017F;epulchrum ungendi corporis Chri&#x017F;ti cau&#x017F;a abiit.</hi><lb/>
Matth. 28. &#xA75F;. 1. Marc. 16. &#xA75F;. 1. Luc. 24. &#xA75F;. 10. Joh. 20. &#xA75F;. 1. <hi rendition="#i">cui etiam<lb/>
Chri&#x017F;tus primæ omnium po&#x017F;t re&#x017F;urrectionem &#x017F;uam apparuit.</hi> Marc. 16, 9.<lb/>
quam &#x017F;ententiam Johannes Faber Epi&#x017F;copus Roffen&#x017F;is in libro<lb/>
de una Maria &amp; Natalis Beda latè confirmare nituntur. Quod<lb/>
enim hæc unctrix non fuerit illa f&#x0153;mina, cujus mentionem facit<lb/>
Lucas c. 7. &#xA75F;. 37. duplici confirmari pote&#x017F;t argumento. 1. Illa</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig">L l l ij</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">apud</hi> </fw><lb/>
          </quote>
        </cit>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[451/0471] Predigt. dæmonia ſunt ejecta, & quæ Bethaniæ Chriſtum hoſpitio exce- pit. Et concludit ſecundum hanc ſententiam eſſe ſentiendum, non obſtante eo, quod ex Evangeliis videtur obſtare. Sed non perpendit quàm turpè, imò quàm impium & profanum ſit, homi- nis, quiſquis is ſit, ſenſum præferre teſtimonio Evangelii. Origi- nem autem hæc opinio traxiſſe videtur ex Gregorio Magno, qui ſuper Evangelium de pecccatrice hæc ponit verba: Cogitanti mihi de Mariæ Magdalenæ pœnitentia, flere magis libet quàm dicere. Cujus enim vel ſaxeum pectus illæ hujus peccatricis la- crymæ ad exemplum pœnitentiæ non emolliant? Ab eo tem- pore in Eccleſia cœptum eſt peccatricem & Mariam Magdale- nam pro unâ eâdemque haberi: cùm vetuſtiores Patres Orige- nes, Chryſoſtomus, Theophylactus, Ambroſius & Hieronymus ſemper pro diverſis habuerint. Adeò facilè eſt & proclive Dia- bolo errorem in Eccleſiam invehere etiam ex eo, ſi quando in- ſigni alicui Doctori inconſideratior aliquis ſermo excidit. Et Gerh. Harm. Evang. c. 143. p. m. 97. hæc habet: De hac fœmina (ſc. quæ Chriſtum unxit) illud certò conſtat, quod fuerit illa, quæ Luc. 10. ꝟ. 39. dicitur, ſediſſe ſecus pedes Domini, ac verbum ejus ſtu- dioſè audiviſſe, Marthâ ſorore interim in cura rei familiaris oc- cupatâ, cui etiam Chriſtus hoc Elogium perhibet, quod optimam partem elegerit, quæ non poſſit ei auferri. ꝟ. 42. Certum & illud eſt, quod fuerit ſoror Lazari, Joh. 11. ꝟ. 1. haud ita pridem à Chriſto reſuſcitati, cujus beneficii, ut & aliorum à Chriſto ſibi exhibito- rum memor hoc ſumtuoſæ unctionis officium gratâ mente re- pendere voluit. Illud verò non ſolum incertum & dubium, ſed etiam veritati Evangelicæ parùm congruum, quod Baronius Tom. 1. Annal. ann. 32. n. 17. tam confidenter aſſerit, Mariam hanc eſſe peccatricem illam, à qua Chriſtus Luc. 7. ꝟ. 37. in domo Simonis Pha- riſæi fuerat prius unctus, ac Mariam illam Magdalenam, à qua ſeptem dæmonia Chriſtus ejeciſſe dicitur, quæ unà cum Maria Jacobi, Salome, Johanna & aliis ad ſepulchrum ungendi corporis Chriſti cauſa abiit. Matth. 28. ꝟ. 1. Marc. 16. ꝟ. 1. Luc. 24. ꝟ. 10. Joh. 20. ꝟ. 1. cui etiam Chriſtus primæ omnium poſt reſurrectionem ſuam apparuit. Marc. 16, 9. quam ſententiam Johannes Faber Epiſcopus Roffenſis in libro de una Maria & Natalis Beda latè confirmare nituntur. Quod enim hæc unctrix non fuerit illa fœmina, cujus mentionem facit Lucas c. 7. ꝟ. 37. duplici confirmari poteſt argumento. 1. Illa apud L l l ij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/471
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672, S. 451. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/471>, abgerufen am 25.11.2024.