Brockes, Barthold Heinrich: Jrdisches Vergnügen in Gott, bestehend in Physicalisch- und Moralischen Gedichten. Bd. 4. 2. Aufl. Hamburg, 1735.
O GOTT! so wie vorhin der Sonnen Breit' und Länge Mich schreckt, so schreckt mich jetzt solch eine Sonnen Menge: Zumahl ich ja dabey mit Recht nicht anders dencken Und folgern kann, als: so wie üm das Licht Von unsrer Sonnen sich so viel Planeten lencken; So werden Auch Cörper dort, gleich solchen Erden, Sich üm die Sonnen drehn, und Wärm' und Licht geniessen, Die aus den Sonnen dort, so wie aus unsrer, fliessen. (*) O welche Tieffe stellt ihr mir, O welche Werck', o welchen Schau-Platz für! O würdiger Pallast des Schöpfers! Millionen Von Sonnen, stat den Leuchter-Cronen, Er- (*) Eodem modo absurdum est, siquis in infinito mun-
dum vnicum collocaret, ac si in magno campo vnica spica nasceretur. Non est maior ratio, cur DEUS vnicum mundum produxerit, quam plures, quando- quidem infinita virtute pollet. Quapropter, ut suam virtutem et omnipotentiam manifestam redderet, plures mundos producere debuit: siquidem eius ma- iestatem productio illa maxime decet, vt a pluribus mundis laudem, gloriam et honorem accipiat. Si natura facit, quod est melius, ita et DEVS qui natu- ram longissime superat etc. Metrodorus de Plac. Phil. vid. Reinbeck p. 219. in notis.
O GOTT! ſo wie vorhin der Sonnen Breit’ und Laͤnge Mich ſchreckt, ſo ſchreckt mich jetzt ſolch eine Sonnen Menge: Zumahl ich ja dabey mit Recht nicht anders dencken Und folgern kann, als: ſo wie uͤm das Licht Von unſrer Sonnen ſich ſo viel Planeten lencken; So werden Auch Coͤrper dort, gleich ſolchen Erden, Sich uͤm die Sonnen drehn, und Waͤrm’ und Licht genieſſen, Die aus den Sonnen dort, ſo wie aus unſrer, flieſſen. (*) O welche Tieffe ſtellt ihr mir, O welche Werck’, o welchen Schau-Platz fuͤr! O wuͤrdiger Pallaſt des Schoͤpfers! Millionen Von Sonnen, ſtat den Leuchter-Cronen, Er- (*) Eodem modo abſurdum eſt, ſiquis in infinito mun-
dum vnicum collocaret, ac ſi in magno campo vnica ſpica naſceretur. Non eſt maior ratio, cur DEUS vnicum mundum produxerit, quam plures, quando- quidem infinita virtute pollet. Quapropter, ut ſuam virtutem et omnipotentiam manifeſtam redderet, plures mundos producere debuit: ſiquidem eius ma- ieſtatem productio illa maxime decet, vt a pluribus mundis laudem, gloriam et honorem accipiat. Si natura facit, quod eſt melius, ita et DEVS qui natu- ram longisſime ſuperat etc. Metrodorus de Plac. Phil. vid. Reinbeck p. 219. in notis. <TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <lg n="16"> <l> <pb facs="#f0497" n="465"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Neu-Jahrs-Gedicht.</hi> </fw> </l><lb/> <l>Nein, da auch unter uns, ja gar auf allen Seiten,</l><lb/> <l>Der Tieffen Tieffen ſich verbreiten,</l><lb/> <l>Und ich die Grentzen-loſe Ruͤnde</l><lb/> <l>Bis ins unendliche, voll Sonnen finde.</l> </lg><lb/> <lg n="17"> <l>O GOTT! ſo wie vorhin der Sonnen Breit’ und<lb/><hi rendition="#et">Laͤnge</hi></l><lb/> <l>Mich ſchreckt, ſo ſchreckt mich jetzt ſolch eine Sonnen Menge:</l><lb/> <l>Zumahl ich ja dabey mit Recht nicht anders dencken</l><lb/> <l>Und folgern kann, als: ſo wie uͤm das Licht</l><lb/> <l>Von unſrer Sonnen ſich ſo viel Planeten lencken;</l><lb/> <l>So werden</l><lb/> <l>Auch Coͤrper dort, gleich ſolchen Erden,</l><lb/> <l>Sich uͤm die Sonnen drehn, und Waͤrm’ und Licht genieſſen,</l><lb/> <l>Die aus den Sonnen dort, ſo wie aus unſrer, flieſſen. <note place="foot" n="(*)"><hi rendition="#aq">Eodem modo abſurdum eſt, ſiquis in infinito mun-<lb/> dum vnicum collocaret, ac ſi in magno campo vnica<lb/> ſpica naſceretur. Non eſt maior ratio, cur DEUS<lb/> vnicum mundum produxerit, quam plures, quando-<lb/> quidem infinita virtute pollet. Quapropter, ut ſuam<lb/> virtutem et omnipotentiam manifeſtam redderet,<lb/> plures mundos producere debuit: ſiquidem eius ma-<lb/> ieſtatem productio illa maxime decet, vt a pluribus<lb/> mundis laudem, gloriam et honorem accipiat. Si<lb/> natura facit, quod eſt melius, ita et DEVS qui natu-<lb/> ram longisſime ſuperat etc. <hi rendition="#i">Metrodorus de Plac.<lb/> Phil.</hi> vid.</hi> Reinbeck <hi rendition="#aq">p. 219. <hi rendition="#i">in notis.</hi></hi></note> </l> </lg><lb/> <lg n="18"> <l>O welche Tieffe ſtellt ihr mir,</l><lb/> <l>O welche Werck’, o welchen Schau-Platz fuͤr!</l><lb/> <l>O wuͤrdiger Pallaſt des Schoͤpfers! Millionen</l><lb/> <l>Von Sonnen, ſtat den Leuchter-Cronen,<lb/> <fw place="bottom" type="catch">Er-</fw><lb/></l> </lg> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [465/0497]
Neu-Jahrs-Gedicht.
Nein, da auch unter uns, ja gar auf allen Seiten,
Der Tieffen Tieffen ſich verbreiten,
Und ich die Grentzen-loſe Ruͤnde
Bis ins unendliche, voll Sonnen finde.
O GOTT! ſo wie vorhin der Sonnen Breit’ und
Laͤnge
Mich ſchreckt, ſo ſchreckt mich jetzt ſolch eine Sonnen Menge:
Zumahl ich ja dabey mit Recht nicht anders dencken
Und folgern kann, als: ſo wie uͤm das Licht
Von unſrer Sonnen ſich ſo viel Planeten lencken;
So werden
Auch Coͤrper dort, gleich ſolchen Erden,
Sich uͤm die Sonnen drehn, und Waͤrm’ und Licht genieſſen,
Die aus den Sonnen dort, ſo wie aus unſrer, flieſſen. (*)
O welche Tieffe ſtellt ihr mir,
O welche Werck’, o welchen Schau-Platz fuͤr!
O wuͤrdiger Pallaſt des Schoͤpfers! Millionen
Von Sonnen, ſtat den Leuchter-Cronen,
Er-
(*) Eodem modo abſurdum eſt, ſiquis in infinito mun-
dum vnicum collocaret, ac ſi in magno campo vnica
ſpica naſceretur. Non eſt maior ratio, cur DEUS
vnicum mundum produxerit, quam plures, quando-
quidem infinita virtute pollet. Quapropter, ut ſuam
virtutem et omnipotentiam manifeſtam redderet,
plures mundos producere debuit: ſiquidem eius ma-
ieſtatem productio illa maxime decet, vt a pluribus
mundis laudem, gloriam et honorem accipiat. Si
natura facit, quod eſt melius, ita et DEVS qui natu-
ram longisſime ſuperat etc. Metrodorus de Plac.
Phil. vid. Reinbeck p. 219. in notis.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/brockes_vergnuegen04_1735 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/brockes_vergnuegen04_1735/497 |
Zitationshilfe: | Brockes, Barthold Heinrich: Jrdisches Vergnügen in Gott, bestehend in Physicalisch- und Moralischen Gedichten. Bd. 4. 2. Aufl. Hamburg, 1735, S. 465. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/brockes_vergnuegen04_1735/497>, abgerufen am 23.07.2024. |