Nec mora, dum calamum sumit, dum carmina pangit. Carmina, quae scribit, fingere nemo potest. Adsurgit totus, qua sanus panditur, orbis, Concinit & vatum tam veneranda cohors. Sic princeps vatum BROCKESIUS audit ubique, Et neque qui contra sentiat, vnus adest. Hunc gaudent totum iuuenes triuisse senesque, Hunc cum matre pia virgo pudica legit. Vidit, & obstupuit foetus natura poetae, Artes qui visus vincere posse suas. Indignata suos tantum valuisse favores, Se tam largifluam pene fuisse dolet. Quin dolet, excelsa se vatis ab arte relinqui, Istis non credens ausibus esse parem. Tanto parce tamen, mater blandissima, nato, Qui tibi dat summum, cui tribuisque decus. Si te scribendo tibi nunc superare videtur, Pulchrius ast nemo pingere, crede, potest. Quantum laudis habet, miracula tanta Tonantis Quod mens coelestis, te duce, laude vehit?
Gedan-
Nec mora, dum calamum ſumit, dum carmina pangit. Carmina, quae ſcribit, fingere nemo poteſt. Adſurgit totus, qua ſanus panditur, orbis, Concinit & vatum tam veneranda cohors. Sic princeps vatum BROCKESIUS audit ubique, Et neque qui contra ſentiat, vnus adeſt. Hunc gaudent totum iuuenes triuiſſe ſenesque, Hunc cum matre pia virgo pudica legit. Vidit, & obſtupuit fœtus natura poetæ, Artes qui viſus vincere poſſe ſuas. Indignata ſuos tantum valuiſſe favores, Se tam largifluam pene fuiſſe dolet. Quin dolet, excelſa ſe vatis ab arte relinqui, Iſtis non credens auſibus eſſe parem. Tanto parce tamen, mater blandiſſima, nato, Qui tibi dat ſummum, cui tribuisque decus. Si te ſcribendo tibi nunc ſuperare videtur, Pulchrius aſt nemo pingere, crede, poteſt. Quantum laudis habet, miracula tanta Tonantis Quod mens cœleſtis, te duce, laude vehit?
Gedan-
<TEI><text><front><divn="1"><lgtype="poem"><pbfacs="#f0016"/><milestonerendition="#hr"unit="section"/><lb/><l><hirendition="#aq">Nec mora, dum calamum ſumit, dum carmina pangit.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Carmina, quae ſcribit, fingere nemo poteſt.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Adſurgit totus, qua ſanus panditur, orbis,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Concinit & vatum tam veneranda cohors.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Sic princeps vatum <hirendition="#g">BROCKESIUS</hi> audit ubique,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Et neque qui contra ſentiat, vnus adeſt.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Hunc gaudent totum iuuenes triuiſſe ſenesque,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Hunc cum matre pia virgo pudica legit.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Vidit, & obſtupuit fœtus natura poetæ,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Artes qui viſus vincere poſſe ſuas.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Indignata ſuos tantum valuiſſe favores,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Se tam largifluam pene fuiſſe dolet.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Quin dolet, excelſa ſe vatis ab arte relinqui,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Iſtis non credens auſibus eſſe parem.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Tanto parce tamen, mater blandiſſima, nato,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Qui tibi dat ſummum, cui tribuisque decus.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Si te ſcribendo tibi nunc ſuperare videtur,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Pulchrius aſt nemo pingere, crede, poteſt.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Quantum laudis habet, miracula tanta Tonantis</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Quod mens cœleſtis, te duce, laude vehit?</hi></l></lg></div><lb/><milestonerendition="#hr"unit="section"/><lb/><fwplace="bottom"type="catch">Gedan-</fw><lb/></front></text></TEI>
[0016]
Nec mora, dum calamum ſumit, dum carmina pangit.
Carmina, quae ſcribit, fingere nemo poteſt.
Adſurgit totus, qua ſanus panditur, orbis,
Concinit & vatum tam veneranda cohors.
Sic princeps vatum BROCKESIUS audit ubique,
Et neque qui contra ſentiat, vnus adeſt.
Hunc gaudent totum iuuenes triuiſſe ſenesque,
Hunc cum matre pia virgo pudica legit.
Vidit, & obſtupuit fœtus natura poetæ,
Artes qui viſus vincere poſſe ſuas.
Indignata ſuos tantum valuiſſe favores,
Se tam largifluam pene fuiſſe dolet.
Quin dolet, excelſa ſe vatis ab arte relinqui,
Iſtis non credens auſibus eſſe parem.
Tanto parce tamen, mater blandiſſima, nato,
Qui tibi dat ſummum, cui tribuisque decus.
Si te ſcribendo tibi nunc ſuperare videtur,
Pulchrius aſt nemo pingere, crede, poteſt.
Quantum laudis habet, miracula tanta Tonantis
Quod mens cœleſtis, te duce, laude vehit?
Gedan-
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Brockes, Barthold Heinrich: Jrdisches Vergnügen in Gott, bestehend in Physicalisch- und Moralischen Gedichten. Bd. 4. 2. Aufl. Hamburg, 1735, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/brockes_vergnuegen04_1735/16>, abgerufen am 16.02.2025.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2025 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften
(Kontakt).
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2025. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.