Breymann, Conrad Andreas: Die Vertreibung der Bitterkeit des Todes/ Welche bey dem Hochansehnlichen Leich-Begängniß/ So auf Hohe Verordnung Sr. Hoch-Fürstl. Durchl. ... Dem ... Herrn Eberhard Finen/ ... Als Derselbe Den 12ten Apr. des 1726ten Jahrs ... entschlafen/ ... vorgestellet ... Blanckenburg, 1727.
Triptolemus cadit! ipsa sacris quem prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. Cum enim Ceres quaereret terra ac mari Proserpinam, suam e Jove filiam, a Plutone raptam: & ex itinere diverteret in Eleusium oppidum; excipitur hospitio a Triptolemi patre, & in gratiam beneficii ejus filium adhuc infantem alendum suscipit, coelesti ac divino lacte illum enutriens interdiu, noctu vero eundem fouent carbonibus. conf. Callimach, hymn. in Cer. Servium in Georg. I. & ex his Carol. Stephani Dictionar. hist. geogr. sub nomine Ceres & Triptolemus Pantheon mythicum P. Franc. Pomey p. m, 149. Quiceler excrescens Quam adolescendi celeritatem miratus pater Triptolemi, voluit causam rimari, & Cererem educantem clam adspicere; sed curiositas ejus a Cerere fuit morte multata. l. c. Cereris capit utile plaustrum, Et volat in cunctos, arva saturus, agros. Vid. Hyginum fabul 147. & Ovid. 15. Metam. Nec modo qui docuit sterilem mansuescere terram, Sed mores hominum noluit esse feros. De Triptolemi legibus tria duntaxat praecepta in Eleusiaco templo extitisse scribit Xenocrates philosophus: Venerandos deos, honorandos parentes, carnibus non esse utendum. conf. Carol. Stephan. l. c. p. m. 2016. Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate Eleusinia sacra alia erant majora Cereri, alia minora, dicata Proserpinae sive Hecate. Plutarchus in Demetr. & ex co laudatus Pomey l. c. sacra Eleusica facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi. Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis.
Triptolemus cadit! ipsa sacris quem prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. Cum enim Ceres quaereret terra ac mari Proserpinam, suam e Jove filiam, a Plutone raptam: & ex itinere diverteret in Eleusium oppidum; excipitur hospitio a Triptolemi patre, & in gratiam beneficii ejus filium adhuc infantem alendum suscipit, coelesti ac divino lacte illum enutriens interdiu, noctu vero eundem fouent carbonibus. conf. Callimach, hymn. in Cer. Servium in Georg. I. & ex his Carol. Stephani Dictionar. hist. geogr. sub nomine Ceres & Triptolemus Pantheon mythicum P. Franc. Pomey p. m, 149. Quiceler excrescens Quam adolescendi celeritatem miratus pater Triptolemi, voluit causam rimari, & Cererem educantem clam adspicere; sed curiositas ejus a Cerere fuit morte multata. l. c. Cereris capit utile plaustrum, Et volat in cunctos, arva saturus, agros. Vid. Hyginum fabul 147. & Ovid. 15. Metam. Nec modo qui docuit sterilem mansuescere terram, Sed mores hominum noluit esse feros. De Triptolemi legibus tria duntaxat praecepta in Eleusiaco templo extitisse scribit Xenocrates philosophus: Venerandos deos, honorandos parentes, carnibus non esse utendum. conf. Carol. Stephan. l. c. p. m. 2016. Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate Eleusinia sacra alia erant majora Cereri, alia minora, dicata Proserpinae sive Hecate. Plutarchus in Demetr. & ex co laudatus Pomey l. c. sacra Eleusica facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi. Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis.
<TEI> <text> <body> <div> <l><pb facs="#f0129" n="55"/> Triptolemus cadit! ipsa sacris quem prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. <note place="left">Cum enim Ceres quaereret terra ac mari Proserpinam, suam e Jove filiam, a Plutone raptam: & ex itinere diverteret in Eleusium oppidum; excipitur hospitio a Triptolemi patre, & in gratiam beneficii ejus filium adhuc infantem alendum suscipit, coelesti ac divino lacte illum enutriens interdiu, noctu vero eundem fouent carbonibus. conf. Callimach, hymn. in Cer. Servium in Georg. I. & ex his Carol. Stephani Dictionar. hist. geogr. sub nomine Ceres & Triptolemus Pantheon mythicum P. Franc. Pomey p. m, 149.</note> Quiceler excrescens <note place="left">Quam adolescendi celeritatem miratus pater Triptolemi, voluit causam rimari, & Cererem educantem clam adspicere; sed curiositas ejus a Cerere fuit morte multata. l. c.</note> Cereris capit utile plaustrum, Et volat in cunctos, arva saturus, agros. <note place="left">Vid. Hyginum fabul 147. & Ovid. 15. Metam.</note> Nec modo qui docuit sterilem mansuescere terram, Sed mores hominum noluit esse feros. <note place="left">De Triptolemi legibus tria duntaxat praecepta in Eleusiaco templo extitisse scribit Xenocrates philosophus: Venerandos deos, honorandos parentes, carnibus non esse utendum. conf. Carol. Stephan. l. c. p. m. 2016.</note> Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate <note place="left">Eleusinia sacra alia erant majora Cereri, alia minora, dicata Proserpinae sive Hecate. Plutarchus in Demetr. & ex co laudatus Pomey l. c.</note> sacra Eleusica facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi.</l> <l>Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis. </l> </div> </body> </text> </TEI> [55/0129]
Triptolemus cadit! ipsa sacris quem prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. Quiceler excrescens Cereris capit utile plaustrum, Et volat in cunctos, arva saturus, agros. Nec modo qui docuit sterilem mansuescere terram, Sed mores hominum noluit esse feros. Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate sacra Eleusica facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi. Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727/129 |
Zitationshilfe: | Breymann, Conrad Andreas: Die Vertreibung der Bitterkeit des Todes/ Welche bey dem Hochansehnlichen Leich-Begängniß/ So auf Hohe Verordnung Sr. Hoch-Fürstl. Durchl. ... Dem ... Herrn Eberhard Finen/ ... Als Derselbe Den 12ten Apr. des 1726ten Jahrs ... entschlafen/ ... vorgestellet ... Blanckenburg, 1727, S. 55. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727/129>, abgerufen am 17.02.2025. |