Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.genii aut tenuitatis meae non detritas comperies. nec o mihi tam longe maneat pars ultima vitae. ut famae Tuae ego quoq; os qualecunq; exsistam, & Le- Norimb. XII. Kal. Maij, A. AE C. cI I cL. Illustr. T. Celsitud. Devotissimus Cliens Sigismundus Betulius. Noht-
genii aut tenuitatis meæ non detritas comperies. nec ô mihi tàm longê maneat pars ultima vitæ. ut famæ Tuæ ego quoq; os qualecunq́; exſiſtam, & Le- Norimb. XII. Kal. Maij, A. Æ C. cIↄ Iↄ cL. Illuſtr. T. Celſitud. Devotiſſimus Cliens Sigiſmundus Betulius. Noht-
<TEI> <text> <front> <div n="1"> <p> <pb facs="#f0046"/> <hi rendition="#aq">genii aut tenuitatis meæ non detritas comperies. <hi rendition="#k">n</hi>ec<lb/><hi rendition="#i">Leſſus</hi> ille, quem in <hi rendition="#i">Glorioſiſſimæ Dn. Imper atric is</hi> beatis-<lb/> ſimum abitum & obitum planxi & panxi, à Tuâ Virtute<lb/> alienus eſt: cujus lectioni dum quadrantem unum vel<lb/> duos im penderis, tantarum quidem virtutum laudatio-<lb/> nem illaudatæ & craßiori meæ Minervæ invidere, nõ Te<lb/> autem illarũ amori, poteris. Has ſolas capax aliàs urna<lb/> non capit, edax tempus non depaſcit, rapax cippus non<lb/> abſcondit, furax ſandapila non ſurripit. <hi rendition="#i">V</hi>irtus vivit<lb/> poſt funera, nec buſtum experitur. Hæc mortalitatem<lb/> enecat, & de morte ſola triumfat. <hi rendition="#i">T</hi>u quoque macte<lb/> iſta, <hi rendition="#i">florentißime Princeps</hi>! <hi rendition="#i">I</hi>ta qui mortem naturę, vi-<lb/> tam huic debebis. Da <hi rendition="#i">T</hi>e illi, quod facis<hi rendition="#i">;</hi> & illa <hi rendition="#i">T</hi>e <hi rendition="#i">T</hi>i-<lb/> bi reddet, quando <hi rendition="#k">Fueris</hi>.</hi> </p><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ô mihi tàm longê maneat pars ultima vitæ.</hi> </hi> </l> </lg><lb/> <p> <hi rendition="#aq">ut famæ <hi rendition="#i">T</hi>uæ ego quoq<hi rendition="#i">;</hi> os qualecunq́; exſiſtam, & Le-<lb/> onem, cujus ſpem ungues faciunt, hiſce oculis uſurpem.<lb/> quam felicitatem guſtâſſe ſemel, poſtea mori dulce<lb/> erit. Interim hâc per <hi rendition="#i">T</hi>e fruar, patere, ut colere <hi rendition="#i"><hi rendition="#k">t</hi></hi>e & a-<lb/> mare non prohibear: illud magnitudo, hoc humanitas,<lb/><hi rendition="#i"><hi rendition="#k">t</hi></hi>ua poſcit. quare officio meo pr<hi rendition="#i">o</hi>bè fungier, utrinq́; li-<lb/> ceat. <hi rendition="#i">V</hi>ale.</hi> </p><lb/> <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">N</hi>orimb. XII. Kal. Maij, A. Æ <hi rendition="#k">C</hi>. cIↄ <hi rendition="#i">Iↄ</hi> <hi rendition="#k">c</hi>L.</hi> </p><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Illuſtr. T. Celſitud.<lb/><hi rendition="#i">Devotiſſimus<lb/> Cliens</hi><lb/> Sigiſmundus Betulius.</hi> </hi> </salute> </closer> </div><lb/> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#b">Noht-</hi> </fw><lb/> </front> </text> </TEI> [0046]
genii aut tenuitatis meæ non detritas comperies. nec
Leſſus ille, quem in Glorioſiſſimæ Dn. Imper atric is beatis-
ſimum abitum & obitum planxi & panxi, à Tuâ Virtute
alienus eſt: cujus lectioni dum quadrantem unum vel
duos im penderis, tantarum quidem virtutum laudatio-
nem illaudatæ & craßiori meæ Minervæ invidere, nõ Te
autem illarũ amori, poteris. Has ſolas capax aliàs urna
non capit, edax tempus non depaſcit, rapax cippus non
abſcondit, furax ſandapila non ſurripit. Virtus vivit
poſt funera, nec buſtum experitur. Hæc mortalitatem
enecat, & de morte ſola triumfat. Tu quoque macte
iſta, florentißime Princeps! Ita qui mortem naturę, vi-
tam huic debebis. Da Te illi, quod facis; & illa Te Ti-
bi reddet, quando Fueris.
ô mihi tàm longê maneat pars ultima vitæ.
ut famæ Tuæ ego quoq; os qualecunq́; exſiſtam, & Le-
onem, cujus ſpem ungues faciunt, hiſce oculis uſurpem.
quam felicitatem guſtâſſe ſemel, poſtea mori dulce
erit. Interim hâc per Te fruar, patere, ut colere te & a-
mare non prohibear: illud magnitudo, hoc humanitas,
tua poſcit. quare officio meo probè fungier, utrinq́; li-
ceat. Vale.
Norimb. XII. Kal. Maij, A. Æ C. cIↄ Iↄ cL.
Illuſtr. T. Celſitud.
Devotiſſimus
Cliens
Sigiſmundus Betulius.
Noht-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/46 |
Zitationshilfe: | Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/46>, abgerufen am 16.07.2024. |