Becher, Johann Joachim: Psychosophia Oder Seelen-Weißheit. 2. Aufl. Frankfurt (Main), [1683].Psychosophia könne/ starcke oder schwache Sähnen habe/ hater eine starcke Natur und kans ertragen/ so wird er die Warheit nicht gestehen/ sondern ver- schweigen und außhalten/ hat er eine schwache Natur und kans nicht außstehen/ so wird er be- kennen/ wann es auch gleich nicht wahr ist. Dar- um schreibet gar schön davon der H. Augusti- nus, lib. de civit. Dei 19. cap. 6. Quid ipsa ju- dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus in quantalibet pace manentibus, deesse non possunt, qualia putamus esse, quam misera, quam dolenda: quandoquidem hi judicant, qui conscientias eorum quos judicant, cernere ne- queunt. Unde saepe coguntur tormentis inno- centium testium ad alienam causam pertinen- tem quaerere veritatem. Quid? cum in sua causa quisque torquetur: & cum quaeritur, utrum sit nocens, cruciatur: & innocens luit pro in- certo scelere certissimas poenas: non quia illud commisisse detegitur, sed quia non commisisse nescitur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple- rumque est calamitas innocentis. Et quod est intolerabilius, magisque plangendum, rigan- dumque, si fieri posset, fontibus lachrymarum: cum propterea judex torqueat accusatum, ne occidat nesciens innocentem, fit pet ignoran- tiae miseriam, & ut tortum & innocentem oc- cidat, quem ne innocentem occideret, torse- rat.
Pſychoſophia koͤnne/ ſtarcke oder ſchwache Saͤhnen habe/ hater eine ſtarcke Natur und kans ertragen/ ſo wird er die Warheit nicht geſtehen/ ſondern ver- ſchweigen und außhalten/ hat er eine ſchwache Natur und kans nicht außſtehen/ ſo wird er be- kennen/ wann es auch gleich nicht wahr iſt. Dar- um ſchreibet gar ſchoͤn davon der H. Auguſti- nus, lib. de civit. Dei 19. cap. 6. Quid ipſa ju- dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus in quantalibet pace manentibus, deeſſe non poſſunt, qualia putamus eſſe, quàm miſera, quàm dolenda: quandoquidem hi judicant, qui conſcientias eorum quos judicant, cernere ne- queunt. Unde ſæpè coguntur tormentis inno- centium teſtium ad alienam cauſam pertinen- tem quærere veritatem. Quid? cum in ſua cauſa quisque torquetur: & cum quæritur, utrum ſit nocens, cruciatur: & innocens luit pro in- certo ſcelere certiſſimas pœnas: non quia illud commiſiſſe detegitur, ſed quia non commiſiſſe neſcitur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple- rumque eſt calamitas innocentis. Et quod eſt intolerabilius, magisque plangendum, rigan- dumque, ſi fieri poſſet, fontibus lachrymarum: cum propterea judex torqueat accuſatum, ne occidat neſciens innocentem, fit pet ignoran- tiæ miſeriam, & ut tortum & innocentem oc- cidat, quem ne innocentem occideret, torſe- rat.
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p><pb facs="#f0338" n="280"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq">Pſychoſophia</hi></fw><lb/> koͤnne/ ſtarcke oder ſchwache Saͤhnen habe/ hat<lb/> er eine ſtarcke Natur und kans ertragen/ ſo wird<lb/> er die Warheit nicht geſtehen/ ſondern ver-<lb/> ſchweigen und außhalten/ hat er eine ſchwache<lb/> Natur und kans nicht außſtehen/ ſo wird er be-<lb/> kennen/ wann es auch gleich nicht wahr iſt. Dar-<lb/> um ſchreibet gar ſchoͤn davon der H. <hi rendition="#aq">Auguſti-<lb/> nus, <hi rendition="#i">lib. de civit. Dei</hi> 19. <hi rendition="#i">cap.</hi> 6. Quid ipſa ju-<lb/> dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus<lb/> in quantalibet pace manentibus, deeſſe non<lb/> poſſunt, qualia putamus eſſe, quàm miſera,<lb/> quàm dolenda: quandoquidem hi judicant, qui<lb/> conſcientias eorum quos judicant, cernere ne-<lb/> queunt. Unde ſæpè coguntur tormentis inno-<lb/> centium teſtium ad alienam cauſam pertinen-<lb/> tem quærere veritatem. Quid? cum in ſua cauſa<lb/> quisque torquetur: & cum quæritur, utrum<lb/> ſit nocens, cruciatur: & innocens luit pro in-<lb/> certo ſcelere certiſſimas pœnas: non quia illud<lb/> commiſiſſe detegitur, ſed quia non commiſiſſe<lb/> neſcitur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple-<lb/> rumque eſt calamitas innocentis. Et quod eſt<lb/> intolerabilius, magisque plangendum, rigan-<lb/> dumque, ſi fieri poſſet, fontibus lachrymarum:<lb/> cum propterea judex torqueat accuſatum, ne<lb/> occidat neſciens innocentem, fit pet ignoran-<lb/> tiæ miſeriam, & ut tortum & innocentem oc-<lb/> cidat, quem ne innocentem occideret, torſe-</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">rat.</hi></fw><lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [280/0338]
Pſychoſophia
koͤnne/ ſtarcke oder ſchwache Saͤhnen habe/ hat
er eine ſtarcke Natur und kans ertragen/ ſo wird
er die Warheit nicht geſtehen/ ſondern ver-
ſchweigen und außhalten/ hat er eine ſchwache
Natur und kans nicht außſtehen/ ſo wird er be-
kennen/ wann es auch gleich nicht wahr iſt. Dar-
um ſchreibet gar ſchoͤn davon der H. Auguſti-
nus, lib. de civit. Dei 19. cap. 6. Quid ipſa ju-
dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus
in quantalibet pace manentibus, deeſſe non
poſſunt, qualia putamus eſſe, quàm miſera,
quàm dolenda: quandoquidem hi judicant, qui
conſcientias eorum quos judicant, cernere ne-
queunt. Unde ſæpè coguntur tormentis inno-
centium teſtium ad alienam cauſam pertinen-
tem quærere veritatem. Quid? cum in ſua cauſa
quisque torquetur: & cum quæritur, utrum
ſit nocens, cruciatur: & innocens luit pro in-
certo ſcelere certiſſimas pœnas: non quia illud
commiſiſſe detegitur, ſed quia non commiſiſſe
neſcitur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple-
rumque eſt calamitas innocentis. Et quod eſt
intolerabilius, magisque plangendum, rigan-
dumque, ſi fieri poſſet, fontibus lachrymarum:
cum propterea judex torqueat accuſatum, ne
occidat neſciens innocentem, fit pet ignoran-
tiæ miſeriam, & ut tortum & innocentem oc-
cidat, quem ne innocentem occideret, torſe-
rat.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683/338 |
Zitationshilfe: | Becher, Johann Joachim: Psychosophia Oder Seelen-Weißheit. 2. Aufl. Frankfurt (Main), [1683], S. 280. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683/338>, abgerufen am 16.02.2025. |