Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Arnold, Gottfried: Unpartheyische Kirchen- und Ketzer-Historie. Bd. 2 (T. 3/4). Frankfurt (Main), 1700.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Th. IV. Sect. III. Num. XI. Erläuterung der Rosencreutzer-historie.
[Spaltenumbruch] nachfolgendes erfahren. Man hat in M.
Christoph Hirschens/ Predigers zu Eisleben
hinterlassenen schrifften gefunden/ daß Johann
Arnd an ihn als seinen vertrauten freund und
ehemals daselbst gewesene collegen im vertrau-
en berichtet gehabt/ wie ihm D. Joh. Valenti-
nus Andreae auch sub rosa dieses secretum ent-
decket hätte/ daß er (D. Andreae) nebenst an-
deren 30. personen im Würtenberger land die
Famam Fraternitatis zu erst heraus gegeben/ da-
durch hinter dem vorhange zu erfahren/ was
vor judicia in Europa darüber ergehen/ und
was vor verborgene lieb haber der wahren weiß-
heit hin und wieder stecken/ und sich hiebey vor-
thun würden. So hat auch dieser M. Hirsch
auff Arndtens angeben viel solcher Rosencreu-
tzerischen schrifften heimlich publicirt/ sonder-
lich den Pegasum Stellatum, die Astronomiam
Supracoelestem, die Gemmam Magicam und
dergleichen. So soll auch der Auctor des
buchs/ welches der Rauchmarck derer Ro-
sencreutzer genennet wird/ dieses gantze werck
hernach entdecket haben/ welches mir aber noch
nicht zu handen kommen. Der gedachte An-
dreae bekennet selbst in einer Epistel an Come-
nium, so in dessen Operibus didacticis stehet/
daß in die 30. verständige männer dergleichen
reformation vorgehabt/ und durch diese Fa-
mam nur einen versuch thun wollen. Aus
welchem allem denn zuförderst erläutert wird/
was in der historie von Johann Arnds liebe zur
geheimen Philosophie, Magie und Chimie
aus seiner Epistel angemercket worden. Jn-
gleichen daß die meisten Autores der Rosencreu-
tzerischen bücher vornehme Lutherische lehrer ge-
wesen/ und zwar so gar in Lutheri vaterland
selbst: welches denen eifferern grosse materie
zu schelten und böse zu thun würde gegeben ha-
ben/ wo es ihnen kund worden wäre. Uber
diß siehet man auch hieraus/ wie so gar allezeit
weise und cordate männer um die besserung der
kirchen bekümmert gewesen/ und selbiges auff
allerhand art angefangen/ obwol durch die
hindernisse derer gottlosen und heuchler mei-
stentheils vergebens.

Jn dessen ist mir auch aus Holland ein altes
in forma patenti gedrucktes gebet zu handen
kommen/ darinnen ein Rosencreutzer vor dem
allwissenden GOtt selbst seine intention und
seinen sinn ausdrucket. Es kan hier zum an-
dencken und mehrer erläuterung dieser historie
stehen.

Alleen spraake tot GODT, van de
Broederen des Rosen-Cruyces.
D
JEsus Mihi Omnia.

Ogy overal tegenvvoordige, en die alle goed
sijt; gedenkt, ik bidde V dat ik stoffe ben, en als
een damp opgeresen uyt de Aard; die door uwe
minste Adem kan verstroyt werden. Gy hebt
my een Ziel gegeven, en vvetten om die te rege-
ren; laat die Eeuvvige regel, die gy in het eerst
gesteld hebd, my verbinden, tot sorgvuldig-
heyd om uwe Glorie te be-oogen in alle myn
Wegen. En daar ik V niet reght kennen kan; dat
daar niet alleen myn Verstand, maar ook myn
onvvedenheyd U verheerlyke. Gy Zyt alles dat
Volmaakt is, uwe Openbaringen hebben my ge-
lukkig gemaakt; ghy daarom o Goddelycke! o
[Spaltenumbruch] God hoogste Schepper, laat het uw behagen, om
dese geopenbaarde verborgendheden toe te la-
ten niet tot myne, maar tot uwe Eere als synde
uwe gaven. Ik bid Vvv genadigste God, dat
die niet mogen vallen in de hand van onweten-
de nydige Menschen, die de Waarheyd tot uwe
oneere beswalken, seggende dat het niet ge-
oorloft is, het gene God geopenbaard heeft, ge-
meen te maken. Dog de Philosophen des Ro-
sen cruyces leggen dese verborgenheyd op, in
de boesem Godes. Die ik my verstout hebbe
gemeen te maken; ik bidde de Goddelyke drie
Eenheyd dat het gedrukt mag werden gelyk ik
de selve beschreven hebbe. Op dat de Waar-
heyd, door Spreekwysen niet meer mag verduy-
sterd werden. Goede God behalven uw is
niets. Ag Stroomd uw selven in myne Ziele.
En bevogt die met uwe genade, verligtinge, en
Openbaringen; laat my van uw af hangen. Het
behaagd uw dat den Mensch uw erkend als syn
Koning, en den Honing der Kennisse niet ver-
bergd die gy hem geopenbaard hebt. Ik wer-
pe my aan Vvve voeten als een die Vvv Eerd.
Versterkt in uw myn vertrouwen. Want gy
si jt de Fon-teyne aller genade, en kond niet an-
de[r]s als barmhertigh sijn; noi jt suld gy de ver-
nederde Ziel bedriegen die in uw vertroud. En
dewyl ik niet kan verdedigd werden, ten syick
na uwe vvetten leve; Bewaard my o Heerscher
myner Ziele, in de gehoorsaamheyd uwer vvil-
le, dat ik myne Conscientie niet besmette, ver-
bergende Vvve giften die gy aan my gegeven
hebt, want dit soude myn binnenste verderven,
en uwe verligtende geest van my doen wyken. Ik
vrese dat ik al rede van de openbaringe uwer
Goddelijke geleyde afgeweken ben, die gy ge-
steld hebd, om my in de vvaarheyd ta geleyden.
Hierom werp ik my neder als een boetveerdige,
voor uwen Troon, en beroep my op de veelheyd
uwer vergevingen. O myn Godt ik wete dat het
een verborgendheyd is, boven de bevattinge der
Ziele, en daarom genoegsaam voor den men-
sche om daar in veylig te rusten, O gy vvesen
aller vvesens, geef dat ik my tot uw brenge, en
my werpe in de ontfangende armen uwer va-
derlijcke barmhertigheyd. Ik bedanke uvv voor
het gene gy my, en ik aan andere gegeven heb-
be vry en opregt in den name der H. Drieeenig-
heyd sonder iets te verbergen het gene aan my
geopenbaard is, en ondervonden te syn, geen
duyvels bedrog, of droom, maar het ingeven
uwer ryker genade. Het geven, en beroven
sijn beyde in uwe handen, en ik ben te vreden in
het gene gy my gegeven hebt; goede God schynd
in myn ziele geeft my een herte om uw te beha-
gen, ik bidde niet meer als gy my al rede gege-
ven hebt; en dat he selve by my onsmadelyk
mag behouden werden; bewaard my voor des
Duyvels list, en Menschen, en de Vrese der sterf-
lykheydt die myn ziele soekt te brengen in laagte,
en verderf. Laat het myn Eere sijn; sijnde in
een Edelder hoogte om deselve te veragten.
Neemd my van my selven, en ver vuld my met
Vvv. Betrekt uw zegeningen in dese tvve,
te weten dat ik regt goed, en vvijs mag sijn, en
om de ceuwige vvaarheyd uwer zake vergund
my dit, en maak my dankbaar.

FINIS
By J. van de VELDE.

Der

Th. IV. Sect. III. Num. XI. Erlaͤuterung der Roſencreutzer-hiſtorie.
[Spaltenumbruch] nachfolgendes erfahren. Man hat in M.
Chriſtoph Hirſchens/ Predigers zu Eisleben
hinterlaſſenen ſchrifften gefunden/ daß Johann
Arnd an ihn als ſeinen vertrauten freund und
ehemals daſelbſt geweſenē collegen im veꝛtrau-
en berichtet gehabt/ wie ihm D. Joh. Valenti-
nus Andreæ auch ſub roſa dieſes ſecretum ent-
decket haͤtte/ daß er (D. Andreæ) nebenſt an-
deren 30. perſonen im Wuͤrtenberger land die
Famam Fraternitatis zu erſt heraus gegeben/ da-
durch hinter dem vorhange zu erfahren/ was
vor judicia in Europa daruͤber ergehen/ und
was vor verborgene lieb haber der wahren weiß-
heit hin und wieder ſtecken/ und ſich hiebey vor-
thun wuͤrden. So hat auch dieſer M. Hirſch
auff Arndtens angeben viel ſolcher Roſencreu-
tzeriſchen ſchrifften heimlich publicirt/ ſonder-
lich den Pegaſum Stellatum, die Aſtronomiam
Supracœleſtem, die Gemmam Magicam und
dergleichen. So ſoll auch der Auctor des
buchs/ welches der Rauchmarck derer Ro-
ſencreutzer genennet wird/ dieſes gantze werck
hernach entdecket haben/ welches mir aber noch
nicht zu handen kommen. Der gedachte An-
dreæ bekennet ſelbſt in einer Epiſtel an Come-
nium, ſo in deſſen Operibus didacticis ſtehet/
daß in die 30. verſtaͤndige maͤnner dergleichen
reformation vorgehabt/ und durch dieſe Fa-
mam nur einen verſuch thun wollen. Aus
welchem allem denn zufoͤrderſt erlaͤutert wird/
was in der hiſtorie von Johann Arnds liebe zur
geheimen Philoſophie, Magie und Chimie
aus ſeiner Epiſtel angemercket worden. Jn-
gleichen daß die meiſten Autores der Roſencreu-
tzeriſchen buͤcher vornehme Lutheriſche lehrer ge-
weſen/ und zwar ſo gar in Lutheri vaterland
ſelbſt: welches denen eifferern groſſe materie
zu ſchelten und boͤſe zu thun wuͤrde gegeben ha-
ben/ wo es ihnen kund worden waͤre. Uber
diß ſiehet man auch hieraus/ wie ſo gar allezeit
weiſe und cordate maͤnner um die beſſerung der
kirchen bekuͤmmert geweſen/ und ſelbiges auff
allerhand art angefangen/ obwol durch die
hinderniſſe derer gottloſen und heuchler mei-
ſtentheils vergebens.

Jn deſſen iſt mir auch aus Holland ein altes
in forma patenti gedrucktes gebet zu handen
kommen/ darinnen ein Roſencreutzer vor dem
allwiſſenden GOtt ſelbſt ſeine intention und
ſeinen ſinn ausdrucket. Es kan hier zum an-
dencken und mehrer erlaͤuterung dieſer hiſtorie
ſtehen.

Alleen ſpraake tot GODT, van de
Broederen des Roſen-Cruyces.
Δ
JEſus Mihi Omnia.

Ogy overal tegenvvoordige, en die alle goed
ſijt; gedenkt, ik bidde V dat ik ſtoffe ben, en als
een damp opgereſen uyt de Aard; die door uwe
minſte Adem kan verſtroyt werden. Gy hebt
my een Ziel gegeven, en vvetten om die te rege-
ren; laat die Eeuvvige regel, die gy in het eerſt
geſteld hebd, my verbinden, tot ſorgvuldig-
heyd om uwe Glorie te be-oogen in alle myn
Wegen. En daar ik V niet reght kennen kan; dat
daar niet alleen myn Verſtand, maar ook myn
onvvedenheyd U verheerlyke. Gy Zyt alles dat
Volmaakt is, uwe Openbaringen hebben my ge-
lukkig gemaakt; ghy daarom ô Goddelycke! ô
[Spaltenumbruch] God hoogſte Schepper, laat het uw behagen, om
deſe geopenbaarde verborgendheden toe te la-
ten niet tot myne, maar tot uwe Eere als ſynde
uwe gaven. Ik bid Vvv genadigſte God, dat
die niet mogen vallen in de hand van onweten-
de nydige Menſchen, die de Waarheyd tot uwe
oneere beſwalken, ſeggende dat het niet ge-
oorloft is, het gene God geopenbaard heeft, ge-
meen te maken. Dog de Philoſophen des Ro-
ſen cruyces leggen deſe verborgenheyd op, in
de boeſem Godes. Die ik my verſtout hebbe
gemeen te maken; ik bidde de Goddelyke drie
Eenheyd dat het gedrukt mag werden gelyk ik
de ſelve beſchreven hebbe. Op dat de Waar-
heyd, door Spreekwyſen niet meer mag verduy-
ſterd werden. Goede God behalven uw is
niets. Ag Stroomd uw ſelven in myne Ziele.
En bevogt die met uwe genade, verligtinge, en
Openbaringen; laat my van uw af hangen. Het
behaagd uw dat den Menſch uw erkend als ſyn
Koning, en den Honing der Kenniſſe niet ver-
bergd die gy hem geopenbaard hebt. Ik wer-
pe my aan Vvve voeten als een die Vvv Eerd.
Verſterkt in uw myn vertrouwen. Want gy
ſi jt de Fon-teyne aller genade, en kond niet an-
de[r]s als barmhertigh ſijn; noi jt ſuld gy de ver-
nederde Ziel bedriegen die in uw vertroud. En
dewyl ik niet kan verdedigd werden, ten ſyick
na uwe vvetten leve; Bewaard my ô Heerſcher
myner Ziele, in de gehoorſaamheyd uwer vvil-
le, dat ik myne Conſcientie niet beſmette, ver-
bergende Vvve giften die gy aan my gegeven
hebt, want dit ſoude myn binnenſte verderven,
en uwe verligtende geeſt van my doen wyken. Ik
vreſe dat ik al rede van de openbaringe uwer
Goddelijke geleyde afgeweken ben, die gy ge-
ſteld hebd, om my in de vvaarheyd ta geleyden.
Hierom werp ik my neder als een boetveerdige,
voor uwen Troon, en beroep my op de veelheyd
uwer vergevingen. O myn Godt ik wete dat het
een verborgendheyd is, boven de bevattinge der
Ziele, en daarom genoegſaam voor den men-
ſche om daar in veylig te ruſten, O gy vveſen
aller vveſens, geef dat ik my tot uw brenge, en
my werpe in de ontfangende armen uwer va-
derlijcke barmhertigheyd. Ik bedanke uvv voor
het gene gy my, en ik aan andere gegeven heb-
be vry en opregt in den name der H. Drieeenig-
heyd ſonder iets te verbergen het gene aan my
geopenbaard is, en ondervonden te ſyn, geen
duyvels bedrog, of droom, maar het ingeven
uwer ryker genade. Het geven, en beroven
ſijn beyde in uwe handen, en ik ben te vreden in
het gene gy my gegeven hebt; goede God ſchynd
in myn ziele geeft my een herte om uw te beha-
gen, ik bidde niet meer als gy my al rede gege-
ven hebt; en dat he ſelve by my onſmadelyk
mag behouden werden; bewaard my voor des
Duyvels liſt, en Menſchen, en de Vreſe der ſterf-
lykheydt die myn ziele ſoekt te brengen in laagte,
en verderf. Laat het myn Eere ſijn; ſijnde in
een Edelder hoogte om deſelve te veragten.
Neemd my van my ſelven, en ver vuld my met
Vvv. Betrekt uw zegeningen in deſe tvve,
te weten dat ik regt goed, en vvijs mag ſijn, en
om de ceuwige vvaarheyd uwer zake vergund
my dit, en maak my dankbaar.

FINIS
By J. van de VELDE.

Der
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0932" n="624"/><fw place="top" type="header">Th. <hi rendition="#aq">IV. Sect. III. Num. XI.</hi> Erla&#x0364;uterung der Ro&#x017F;encreutzer-hi&#x017F;torie.</fw><lb/><cb/>
nachfolgendes erfahren. Man hat in <hi rendition="#aq">M.</hi><lb/>
Chri&#x017F;toph Hir&#x017F;chens/ Predigers zu Eisleben<lb/>
hinterla&#x017F;&#x017F;enen &#x017F;chrifften gefunden/ daß Johann<lb/>
Arnd an ihn als &#x017F;einen vertrauten freund und<lb/>
ehemals da&#x017F;elb&#x017F;t gewe&#x017F;en&#x0113; <hi rendition="#aq">colleg</hi>en im ve&#xA75B;trau-<lb/>
en berichtet gehabt/ wie ihm <hi rendition="#aq">D. Joh. Valenti-<lb/>
nus Andreæ</hi> auch <hi rendition="#aq">&#x017F;ub ro&#x017F;a</hi> die&#x017F;es <hi rendition="#aq">&#x017F;ecretum</hi> ent-<lb/>
decket ha&#x0364;tte/ daß er (<hi rendition="#aq">D. Andreæ</hi>) neben&#x017F;t an-<lb/>
deren 30. per&#x017F;onen im Wu&#x0364;rtenberger land die<lb/><hi rendition="#aq">Famam Fraternitatis</hi> zu er&#x017F;t heraus gegeben/ da-<lb/>
durch hinter dem vorhange zu erfahren/ was<lb/>
vor <hi rendition="#aq">judicia</hi> in <hi rendition="#aq">Europa</hi> daru&#x0364;ber ergehen/ und<lb/>
was vor verborgene lieb haber der wahren weiß-<lb/>
heit hin und wieder &#x017F;tecken/ und &#x017F;ich hiebey vor-<lb/>
thun wu&#x0364;rden. So hat auch die&#x017F;er <hi rendition="#aq">M.</hi> Hir&#x017F;ch<lb/>
auff Arndtens angeben viel &#x017F;olcher Ro&#x017F;encreu-<lb/>
tzeri&#x017F;chen &#x017F;chrifften heimlich <hi rendition="#aq">publici</hi>rt/ &#x017F;onder-<lb/>
lich den <hi rendition="#aq">Pega&#x017F;um Stellatum,</hi> die <hi rendition="#aq">A&#x017F;tronomiam<lb/>
Suprac&#x0153;le&#x017F;tem,</hi> die <hi rendition="#aq">Gemmam Magicam</hi> und<lb/>
dergleichen. So &#x017F;oll auch der <hi rendition="#aq">Auctor</hi> des<lb/>
buchs/ welches der <hi rendition="#fr">Rauchmarck derer Ro-<lb/>
&#x017F;encreutzer</hi> genennet wird/ die&#x017F;es gantze werck<lb/>
hernach entdecket haben/ welches mir aber noch<lb/>
nicht zu handen kommen. Der gedachte <hi rendition="#aq">An-<lb/>
dreæ</hi> bekennet &#x017F;elb&#x017F;t in einer <hi rendition="#aq">Epi&#x017F;tel</hi> an <hi rendition="#aq">Come-<lb/>
nium,</hi> &#x017F;o in de&#x017F;&#x017F;en <hi rendition="#aq">Operibus didacticis</hi> &#x017F;tehet/<lb/>
daß in die 30. ver&#x017F;ta&#x0364;ndige ma&#x0364;nner dergleichen<lb/><hi rendition="#aq">reformation</hi> vorgehabt/ und durch die&#x017F;e <hi rendition="#aq">Fa-<lb/>
mam</hi> nur einen ver&#x017F;uch thun wollen. Aus<lb/>
welchem allem denn zufo&#x0364;rder&#x017F;t erla&#x0364;utert wird/<lb/>
was in der hi&#x017F;torie von Johann Arnds liebe zur<lb/>
geheimen <hi rendition="#aq">Philo&#x017F;ophie, Magie</hi> und <hi rendition="#aq">Chimie</hi><lb/>
aus &#x017F;einer <hi rendition="#aq">Epi&#x017F;tel</hi> angemercket worden. Jn-<lb/>
gleichen daß die mei&#x017F;ten <hi rendition="#aq">Autores</hi> der Ro&#x017F;encreu-<lb/>
tzeri&#x017F;chen bu&#x0364;cher vornehme Lutheri&#x017F;che lehrer ge-<lb/>
we&#x017F;en/ und zwar &#x017F;o gar in Lutheri vaterland<lb/>
&#x017F;elb&#x017F;t: welches denen eifferern gro&#x017F;&#x017F;e <hi rendition="#aq">materie</hi><lb/>
zu &#x017F;chelten und bo&#x0364;&#x017F;e zu thun wu&#x0364;rde gegeben ha-<lb/>
ben/ wo es ihnen kund worden wa&#x0364;re. Uber<lb/>
diß &#x017F;iehet man auch hieraus/ wie &#x017F;o gar allezeit<lb/>
wei&#x017F;e und <hi rendition="#aq">cordate</hi> ma&#x0364;nner um die be&#x017F;&#x017F;erung der<lb/>
kirchen beku&#x0364;mmert gewe&#x017F;en/ und &#x017F;elbiges auff<lb/>
allerhand art angefangen/ obwol durch die<lb/>
hinderni&#x017F;&#x017F;e derer gottlo&#x017F;en und heuchler mei-<lb/>
&#x017F;tentheils vergebens.</p><lb/>
            <p>Jn de&#x017F;&#x017F;en i&#x017F;t mir auch aus Holland ein altes<lb/>
in <hi rendition="#aq">forma patenti</hi> gedrucktes gebet zu handen<lb/>
kommen/ darinnen ein Ro&#x017F;encreutzer vor dem<lb/>
allwi&#x017F;&#x017F;enden GOtt &#x017F;elb&#x017F;t &#x017F;eine <hi rendition="#aq">intention</hi> und<lb/>
&#x017F;einen &#x017F;inn ausdrucket. Es kan hier zum an-<lb/>
dencken und mehrer erla&#x0364;uterung die&#x017F;er hi&#x017F;torie<lb/>
&#x017F;tehen.</p><lb/>
            <div n="4">
              <head> <hi rendition="#aq">Alleen &#x017F;praake tot <hi rendition="#g">GODT</hi>, van de<lb/>
Broederen des Ro&#x017F;en-Cruyces.<lb/>
&#x0394;<lb/>
J<hi rendition="#i">E&#x017F;us Mihi Omnia.</hi></hi> </head><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Ogy</hi> overal <hi rendition="#i">tegenvvoordige,</hi> en die alle <hi rendition="#i">goed</hi><lb/>
&#x017F;ijt; gedenkt, ik bidde <hi rendition="#i">V</hi> dat ik <hi rendition="#i">&#x017F;toffe</hi> ben, en als<lb/>
een damp opgere&#x017F;en uyt de <hi rendition="#i">Aard;</hi> die door uwe<lb/>
min&#x017F;te <hi rendition="#i">Adem</hi> kan ver&#x017F;troyt werden. Gy hebt<lb/>
my een <hi rendition="#i">Ziel</hi> gegeven, en <hi rendition="#i">vvetten</hi> om die te rege-<lb/>
ren; laat die <hi rendition="#i">Eeuvvige regel,</hi> die gy in het eer&#x017F;t<lb/>
ge&#x017F;teld hebd, my verbinden, tot &#x017F;orgvuldig-<lb/>
heyd om uwe <hi rendition="#i">Glorie</hi> te be-oogen in alle myn<lb/><hi rendition="#i">Wegen.</hi> En daar ik <hi rendition="#i">V</hi> niet reght kennen kan; dat<lb/>
daar niet alleen myn <hi rendition="#i">Ver&#x017F;tand,</hi> maar ook myn<lb/><hi rendition="#i">onvvedenheyd</hi> U verheerlyke. <hi rendition="#i">Gy</hi> Zyt alles dat<lb/><hi rendition="#i">Volmaakt</hi> is, uwe <hi rendition="#i">Openbaringen</hi> hebben my ge-<lb/>
lukkig gemaakt; ghy daarom ô Goddelycke! ô<lb/><cb/> <hi rendition="#i">God</hi> hoog&#x017F;te <hi rendition="#i">Schepper,</hi> laat het uw behagen, om<lb/>
de&#x017F;e geopenbaarde verborgendheden toe te la-<lb/>
ten niet tot myne, maar tot uwe <hi rendition="#i">Eere</hi> als &#x017F;ynde<lb/>
uwe <hi rendition="#i">gaven.</hi> Ik bid <hi rendition="#i">Vvv</hi> genadig&#x017F;te <hi rendition="#i">God,</hi> dat<lb/>
die niet mogen vallen in de hand van onweten-<lb/>
de nydige Men&#x017F;chen, die de <hi rendition="#i">Waarheyd</hi> tot uwe<lb/>
oneere be&#x017F;walken, &#x017F;eggende dat het niet ge-<lb/>
oorloft is, het gene <hi rendition="#i">God</hi> geopenbaard heeft, ge-<lb/>
meen te maken. Dog de <hi rendition="#i">Philo&#x017F;ophen</hi> des Ro-<lb/>
&#x017F;en cruyces leggen de&#x017F;e verborgenheyd op, in<lb/>
de boe&#x017F;em <hi rendition="#i">Godes.</hi> Die ik my ver&#x017F;tout hebbe<lb/>
gemeen te maken; ik bidde de <hi rendition="#i">Goddelyke drie<lb/>
Eenheyd</hi> dat het gedrukt mag werden gelyk ik<lb/>
de &#x017F;elve be&#x017F;chreven hebbe. Op dat de <hi rendition="#i">Waar-<lb/>
heyd,</hi> door Spreekwy&#x017F;en niet meer mag verduy-<lb/>
&#x017F;terd werden. Goede <hi rendition="#i">God</hi> behalven uw is<lb/>
niets. <hi rendition="#i">Ag</hi> Stroomd uw &#x017F;elven in myne <hi rendition="#i">Ziele.</hi><lb/>
En bevogt die met uwe <hi rendition="#i">genade, verligtinge,</hi> en<lb/><hi rendition="#i">Openbaringen;</hi> laat my van uw af hangen. Het<lb/>
behaagd uw dat den <hi rendition="#i">Men&#x017F;ch</hi> uw erkend als &#x017F;yn<lb/><hi rendition="#i">Koning,</hi> en den <hi rendition="#i">Honing</hi> der <hi rendition="#i">Kenni&#x017F;&#x017F;e</hi> niet ver-<lb/>
bergd die gy hem geopenbaard hebt. Ik wer-<lb/>
pe my aan <hi rendition="#i">Vvve</hi> voeten als een die <hi rendition="#i">Vvv Eerd.</hi><lb/>
Ver&#x017F;terkt in uw myn vertrouwen. Want gy<lb/>
&#x017F;i jt de <hi rendition="#i">Fon-teyne</hi> aller <hi rendition="#i">genade,</hi> en kond niet an-<lb/>
de<supplied>r</supplied>s als barmhertigh &#x017F;ijn; noi jt &#x017F;uld gy de ver-<lb/>
nederde <hi rendition="#i">Ziel</hi> bedriegen die in uw vertroud. En<lb/>
dewyl ik niet kan verdedigd werden, ten &#x017F;yick<lb/>
na uwe <hi rendition="#i">vvetten</hi> leve; Bewaard my ô <hi rendition="#i">Heer&#x017F;cher</hi><lb/>
myner <hi rendition="#i">Ziele</hi>, in de gehoor&#x017F;aamheyd uwer <hi rendition="#i">vvil-<lb/>
le</hi>, dat ik myne <hi rendition="#i">Con&#x017F;cientie</hi> niet be&#x017F;mette, ver-<lb/>
bergende <hi rendition="#i">Vvve</hi> giften die gy aan my gegeven<lb/>
hebt, want dit &#x017F;oude myn binnen&#x017F;te verderven,<lb/>
en uwe verligtende <hi rendition="#i">gee&#x017F;t</hi> van my doen wyken. Ik<lb/>
vre&#x017F;e dat ik al rede van de openbaringe uwer<lb/><hi rendition="#i">Goddelijke</hi> geleyde afgeweken ben, die gy ge-<lb/>
&#x017F;teld hebd, om my in de <hi rendition="#i">vvaarheyd</hi> ta geleyden.<lb/>
Hierom werp ik my neder als een boetveerdige,<lb/>
voor uwen <hi rendition="#i">Troon,</hi> en beroep my op de veelheyd<lb/>
uwer vergevingen. O myn <hi rendition="#i">Godt</hi> ik wete dat het<lb/>
een verborgendheyd is, boven de bevattinge der<lb/><hi rendition="#i">Ziele,</hi> en daarom genoeg&#x017F;aam voor den men-<lb/>
&#x017F;che om daar in veylig te ru&#x017F;ten, O gy <hi rendition="#i">vve&#x017F;en</hi><lb/>
aller <hi rendition="#i">vve&#x017F;ens,</hi> geef dat ik my tot uw brenge, en<lb/>
my werpe in de ontfangende <hi rendition="#i">armen</hi> uwer <hi rendition="#i">va-<lb/>
derlijcke barmhertigheyd.</hi> Ik bedanke <hi rendition="#i">uvv</hi> voor<lb/>
het gene gy my, en ik aan andere gegeven heb-<lb/>
be vry en opregt in den <hi rendition="#i">name</hi> der <hi rendition="#i">H. Drieeenig-<lb/>
heyd</hi> &#x017F;onder iets te verbergen het gene aan my<lb/>
geopenbaard is, en ondervonden te &#x017F;yn, geen<lb/>
duyvels bedrog, of droom, maar het ingeven<lb/>
uwer ryker genade. Het geven, en beroven<lb/>
&#x017F;ijn beyde in uwe <hi rendition="#i">handen,</hi> en ik ben te vreden in<lb/>
het gene gy my gegeven hebt; goede <hi rendition="#i">God</hi> &#x017F;chynd<lb/>
in myn <hi rendition="#i">ziele</hi> geeft my een <hi rendition="#i">herte</hi> om uw te beha-<lb/>
gen, ik bidde niet meer als gy my al rede gege-<lb/>
ven hebt; en dat he &#x017F;elve by my on&#x017F;madelyk<lb/>
mag behouden werden; bewaard my voor des<lb/><hi rendition="#i">Duyvels li&#x017F;t,</hi> en <hi rendition="#i">Men&#x017F;chen,</hi> en de <hi rendition="#i">Vre&#x017F;e</hi> der <hi rendition="#i">&#x017F;terf-<lb/>
lykheydt</hi> die myn <hi rendition="#i">ziele &#x017F;oekt</hi> te brengen in laagte,<lb/>
en verderf. Laat het myn <hi rendition="#i">Eere</hi> &#x017F;ijn; &#x017F;ijnde in<lb/>
een Edelder hoogte om de&#x017F;elve te veragten.<lb/>
Neemd my van my &#x017F;elven, en ver vuld my met<lb/><hi rendition="#i">Vvv.</hi> Betrekt uw zegeningen in de&#x017F;e <hi rendition="#i">tvve,</hi><lb/>
te weten dat ik regt <hi rendition="#i">goed,</hi> en <hi rendition="#i">vvijs</hi> mag &#x017F;ijn, en<lb/>
om de ceuwige <hi rendition="#i">vvaarheyd</hi> uwer <hi rendition="#i">zake</hi> vergund<lb/>
my dit, en maak my dankbaar.</hi> </p><lb/>
              <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">FINIS</hi><lb/><hi rendition="#i">By</hi> J. <hi rendition="#i">van de VELDE.</hi></hi> </hi> </p><lb/>
              <fw place="bottom" type="catch">Der</fw><lb/>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[624/0932] Th. IV. Sect. III. Num. XI. Erlaͤuterung der Roſencreutzer-hiſtorie. nachfolgendes erfahren. Man hat in M. Chriſtoph Hirſchens/ Predigers zu Eisleben hinterlaſſenen ſchrifften gefunden/ daß Johann Arnd an ihn als ſeinen vertrauten freund und ehemals daſelbſt geweſenē collegen im veꝛtrau- en berichtet gehabt/ wie ihm D. Joh. Valenti- nus Andreæ auch ſub roſa dieſes ſecretum ent- decket haͤtte/ daß er (D. Andreæ) nebenſt an- deren 30. perſonen im Wuͤrtenberger land die Famam Fraternitatis zu erſt heraus gegeben/ da- durch hinter dem vorhange zu erfahren/ was vor judicia in Europa daruͤber ergehen/ und was vor verborgene lieb haber der wahren weiß- heit hin und wieder ſtecken/ und ſich hiebey vor- thun wuͤrden. So hat auch dieſer M. Hirſch auff Arndtens angeben viel ſolcher Roſencreu- tzeriſchen ſchrifften heimlich publicirt/ ſonder- lich den Pegaſum Stellatum, die Aſtronomiam Supracœleſtem, die Gemmam Magicam und dergleichen. So ſoll auch der Auctor des buchs/ welches der Rauchmarck derer Ro- ſencreutzer genennet wird/ dieſes gantze werck hernach entdecket haben/ welches mir aber noch nicht zu handen kommen. Der gedachte An- dreæ bekennet ſelbſt in einer Epiſtel an Come- nium, ſo in deſſen Operibus didacticis ſtehet/ daß in die 30. verſtaͤndige maͤnner dergleichen reformation vorgehabt/ und durch dieſe Fa- mam nur einen verſuch thun wollen. Aus welchem allem denn zufoͤrderſt erlaͤutert wird/ was in der hiſtorie von Johann Arnds liebe zur geheimen Philoſophie, Magie und Chimie aus ſeiner Epiſtel angemercket worden. Jn- gleichen daß die meiſten Autores der Roſencreu- tzeriſchen buͤcher vornehme Lutheriſche lehrer ge- weſen/ und zwar ſo gar in Lutheri vaterland ſelbſt: welches denen eifferern groſſe materie zu ſchelten und boͤſe zu thun wuͤrde gegeben ha- ben/ wo es ihnen kund worden waͤre. Uber diß ſiehet man auch hieraus/ wie ſo gar allezeit weiſe und cordate maͤnner um die beſſerung der kirchen bekuͤmmert geweſen/ und ſelbiges auff allerhand art angefangen/ obwol durch die hinderniſſe derer gottloſen und heuchler mei- ſtentheils vergebens. Jn deſſen iſt mir auch aus Holland ein altes in forma patenti gedrucktes gebet zu handen kommen/ darinnen ein Roſencreutzer vor dem allwiſſenden GOtt ſelbſt ſeine intention und ſeinen ſinn ausdrucket. Es kan hier zum an- dencken und mehrer erlaͤuterung dieſer hiſtorie ſtehen. Alleen ſpraake tot GODT, van de Broederen des Roſen-Cruyces. Δ JEſus Mihi Omnia. Ogy overal tegenvvoordige, en die alle goed ſijt; gedenkt, ik bidde V dat ik ſtoffe ben, en als een damp opgereſen uyt de Aard; die door uwe minſte Adem kan verſtroyt werden. Gy hebt my een Ziel gegeven, en vvetten om die te rege- ren; laat die Eeuvvige regel, die gy in het eerſt geſteld hebd, my verbinden, tot ſorgvuldig- heyd om uwe Glorie te be-oogen in alle myn Wegen. En daar ik V niet reght kennen kan; dat daar niet alleen myn Verſtand, maar ook myn onvvedenheyd U verheerlyke. Gy Zyt alles dat Volmaakt is, uwe Openbaringen hebben my ge- lukkig gemaakt; ghy daarom ô Goddelycke! ô God hoogſte Schepper, laat het uw behagen, om deſe geopenbaarde verborgendheden toe te la- ten niet tot myne, maar tot uwe Eere als ſynde uwe gaven. Ik bid Vvv genadigſte God, dat die niet mogen vallen in de hand van onweten- de nydige Menſchen, die de Waarheyd tot uwe oneere beſwalken, ſeggende dat het niet ge- oorloft is, het gene God geopenbaard heeft, ge- meen te maken. Dog de Philoſophen des Ro- ſen cruyces leggen deſe verborgenheyd op, in de boeſem Godes. Die ik my verſtout hebbe gemeen te maken; ik bidde de Goddelyke drie Eenheyd dat het gedrukt mag werden gelyk ik de ſelve beſchreven hebbe. Op dat de Waar- heyd, door Spreekwyſen niet meer mag verduy- ſterd werden. Goede God behalven uw is niets. Ag Stroomd uw ſelven in myne Ziele. En bevogt die met uwe genade, verligtinge, en Openbaringen; laat my van uw af hangen. Het behaagd uw dat den Menſch uw erkend als ſyn Koning, en den Honing der Kenniſſe niet ver- bergd die gy hem geopenbaard hebt. Ik wer- pe my aan Vvve voeten als een die Vvv Eerd. Verſterkt in uw myn vertrouwen. Want gy ſi jt de Fon-teyne aller genade, en kond niet an- ders als barmhertigh ſijn; noi jt ſuld gy de ver- nederde Ziel bedriegen die in uw vertroud. En dewyl ik niet kan verdedigd werden, ten ſyick na uwe vvetten leve; Bewaard my ô Heerſcher myner Ziele, in de gehoorſaamheyd uwer vvil- le, dat ik myne Conſcientie niet beſmette, ver- bergende Vvve giften die gy aan my gegeven hebt, want dit ſoude myn binnenſte verderven, en uwe verligtende geeſt van my doen wyken. Ik vreſe dat ik al rede van de openbaringe uwer Goddelijke geleyde afgeweken ben, die gy ge- ſteld hebd, om my in de vvaarheyd ta geleyden. Hierom werp ik my neder als een boetveerdige, voor uwen Troon, en beroep my op de veelheyd uwer vergevingen. O myn Godt ik wete dat het een verborgendheyd is, boven de bevattinge der Ziele, en daarom genoegſaam voor den men- ſche om daar in veylig te ruſten, O gy vveſen aller vveſens, geef dat ik my tot uw brenge, en my werpe in de ontfangende armen uwer va- derlijcke barmhertigheyd. Ik bedanke uvv voor het gene gy my, en ik aan andere gegeven heb- be vry en opregt in den name der H. Drieeenig- heyd ſonder iets te verbergen het gene aan my geopenbaard is, en ondervonden te ſyn, geen duyvels bedrog, of droom, maar het ingeven uwer ryker genade. Het geven, en beroven ſijn beyde in uwe handen, en ik ben te vreden in het gene gy my gegeven hebt; goede God ſchynd in myn ziele geeft my een herte om uw te beha- gen, ik bidde niet meer als gy my al rede gege- ven hebt; en dat he ſelve by my onſmadelyk mag behouden werden; bewaard my voor des Duyvels liſt, en Menſchen, en de Vreſe der ſterf- lykheydt die myn ziele ſoekt te brengen in laagte, en verderf. Laat het myn Eere ſijn; ſijnde in een Edelder hoogte om deſelve te veragten. Neemd my van my ſelven, en ver vuld my met Vvv. Betrekt uw zegeningen in deſe tvve, te weten dat ik regt goed, en vvijs mag ſijn, en om de ceuwige vvaarheyd uwer zake vergund my dit, en maak my dankbaar. FINIS By J. van de VELDE. Der

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/arnold_ketzerhistorie02_1700
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/arnold_ketzerhistorie02_1700/932
Zitationshilfe: Arnold, Gottfried: Unpartheyische Kirchen- und Ketzer-Historie. Bd. 2 (T. 3/4). Frankfurt (Main), 1700, S. 624. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/arnold_ketzerhistorie02_1700/932>, abgerufen am 20.11.2024.