Mochinger, Johannes: Histori Von dem Todt vnnd Begräbnus Sarae. Danzig, 1631.Ante vacare libris poteras, turbae clientum: Nempe cata in partem uxore juvante domum: Curarum moles tibi nunc incumbit at uni: Abstrahit a libris insimul at toro. Quid facies nunc autem? animum luctune perenni AEger conficies, atq; tuum Cor edes? Suaserim id haut quaquam: quonian non proficis hilum Et frustra inclamas, plurima questus, Hylam. Parce igitur Conjux lacrymis urgere sepulchrum, Quod tantum gaudet corpore, mente Polus. Obsequere heus fatis! nec quod DEVS abstulit, urge: Quod dedit utendum, poscere quisq; potest. Vsus es Vxoris nocturnis atq; diurnis Obsequiis: Pater & factus es ejus ope. Consule quaeso boni haec: perpessitium sequutus JOBVM fer; quod fers nunc patienter onus. Durum quamtumvis levius PATIENTIA reddit Quod mutare nefas; ut Venusinus ait. Sumpatheias & paramuthias eneka mente turbata ita acclamabam Johannes Cossius Inclytae Reipubl. Dantisc. Medicus. Epitaphium. BARBARA, KIRSTENII conjunx SCHRÖ- TERIA, magni Costa
Ante vacare libris poteras, turbæꝙ́ clientum: Nempe catâ in partem uxore juvante domum: Curarum moles tibi nunc incumbit at uni: Abſtrahit â libris inſimul atꝙ́ toro. Quid facies nunc autem? animum luctúne perenni Æger conficies, atq; tuum Cor edes? Suaſerim id haut quaquam: quoniã non proficis hilum Et fruſtra inclamas, plurima queſtus, Hylam. Parce igitur Conjux lacrymis urgere ſepulchrum, Quod tantum gaudet corpore, mente Polus. Obſequere heus fatis! nec quod DEVS abſtulit, urge: Quod dedit utendum, poſcere quisq; poteſt. Vſus es Vxoris nocturnis atq; diurnis Obſequiis: Pater & factus es ejus ope. Conſule quæſo boni hæc: perpeſſitiumꝙ́ ſequutus JOBVM fer; quod fers nunc patienter onus. Durum quamtumvis levius PATIENTIA reddit Quod mutare nefas; ut Venuſinus ait. Συμπαθείας & παραμυθίας ἔνεκα mente turbatâ ita acclamabam Johannes Cosſius Inclytæ Reipubl. Dantiſc. Medicus. Epitaphium. BARBARA, KIRSTENII conjunx SCHRÖ- TERIA, magni Coſta
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0045" n="[45]"/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ante vacare libris poteras, turbæꝙ́ clientum:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nempe catâ in partem uxore juvante domum:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Curarum moles tibi nunc incumbit at uni:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Abſtrahit â libris inſimul atꝙ́ toro.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quid facies nunc autem? animum luctúne perenni</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Æger conficies, atq; tuum Cor edes?</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Suaſerim id haut quaquam: quoniã non proficis hilum</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et fruſtra inclamas, plurima queſtus, Hylam.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Parce igitur</hi> Conjux <hi rendition="#i">lacrymis urgere ſepulchrum,</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quod tantum gaudet corpore, mente Polus.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Obſequere heus fatis! nec quod DEVS abſtulit, urge:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quod dedit utendum, poſcere quisq; poteſt.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vſus es Vxoris nocturnis atq; diurnis</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Obſequiis: Pater & factus es ejus ope.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Conſule quæſo boni hæc: perpeſſitiumꝙ́ ſequutus</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">JOBVM fer; quod fers nunc patienter onus.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Durum quamtumvis levius PATIENTIA reddit</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Quod mutare nefas; ut</hi> Venuſinus <hi rendition="#i">ait.</hi></hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et">Συμπαθείας <hi rendition="#i">&</hi> παραμυθίας ἔνεκα<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">mente turbatâ</hi><lb/> ita<lb/><hi rendition="#i">acclamabam</hi><lb/> Johannes Cosſius Inclytæ<lb/> Reipubl. Dantiſc.<lb/> Medicus.</hi></hi> </salute> </closer> </div><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> <div n="2"> <head> <hi rendition="#aq">Epitaphium.</hi> </head><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">B</hi>ARBARA, KIRSTENII conjunx SCHRÖ-</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><space dim="horizontal"/> TERIA, magni</hi> </l><lb/> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Coſta</hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[45]/0045]
Ante vacare libris poteras, turbæꝙ́ clientum:
Nempe catâ in partem uxore juvante domum:
Curarum moles tibi nunc incumbit at uni:
Abſtrahit â libris inſimul atꝙ́ toro.
Quid facies nunc autem? animum luctúne perenni
Æger conficies, atq; tuum Cor edes?
Suaſerim id haut quaquam: quoniã non proficis hilum
Et fruſtra inclamas, plurima queſtus, Hylam.
Parce igitur Conjux lacrymis urgere ſepulchrum,
Quod tantum gaudet corpore, mente Polus.
Obſequere heus fatis! nec quod DEVS abſtulit, urge:
Quod dedit utendum, poſcere quisq; poteſt.
Vſus es Vxoris nocturnis atq; diurnis
Obſequiis: Pater & factus es ejus ope.
Conſule quæſo boni hæc: perpeſſitiumꝙ́ ſequutus
JOBVM fer; quod fers nunc patienter onus.
Durum quamtumvis levius PATIENTIA reddit
Quod mutare nefas; ut Venuſinus ait.
Συμπαθείας & παραμυθίας ἔνεκα
mente turbatâ
ita
acclamabam
Johannes Cosſius Inclytæ
Reipubl. Dantiſc.
Medicus.
Epitaphium.
BARBARA, KIRSTENII conjunx SCHRÖ-
TERIA, magni
Coſta
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/524823 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/524823/45 |
Zitationshilfe: | Mochinger, Johannes: Histori Von dem Todt vnnd Begräbnus Sarae. Danzig, 1631, S. [45]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/524823/45>, abgerufen am 03.03.2025. |