Mochinger, Johannes: Histori Von dem Todt vnnd Begräbnus Sarae. Danzig, 1631.Ad Virum Cl. Dn. D. Kirstenium Medicum eximium, & Arabicae literaturae vindicem inter Germanos e primis. ROgatu tuo, Vir amicissime at praeclare, cujus auctoritati, quae Ad Virum Cl. Dn. D. Kirstenium Medicum eximium, & Arabicæ literaturæ vindicem inter Germanos é primis. ROgatu tuo, Vir amicisſime atꝙ́ præclare, cujus auctoritati, quæ <TEI> <text> <body> <pb facs="#f0002" n="[2]"/> <div type="preface" n="1"> <head> <hi rendition="#aq">Ad Virum Cl. <hi rendition="#k">Dn. D. Kirstenium</hi> Medicum eximium,<lb/> & Arabicæ literaturæ vindicem inter Germanos é primis.</hi> </head><lb/> <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#in">R</hi> <hi rendition="#i">Ogatu tuo, Vir amicisſime atꝙ́ præclare, cujus auctoritati, quæ<lb/> merito ſuo apud me magna est, & plura, ſi posſum, debeo, quæ<lb/> publicé recitavi, è ſuggeſto, in lucem palam ire patiar, atꝙ́ ty-<lb/> pis exſcripta in vulgus emitti. Interpretaberis hoc factum honori conju-<lb/> gis tuæ eximiæ, quam disſerentem audivi in ipſo vitæ crepuſculo, quum<lb/> nullus est ſimulationi lociis, de debito Chriſtiano offenſarum inimicis,<lb/> quos unquam experti ſumus, condonandarum, & ſeculi alterius, in quo<lb/> nunc beata degit, deliciis, quas non tantùm credere ſe, verùm etiam de-<lb/> libare ajebat, & perſuadebat. Ita ſerio vultu averſabatur ſordes hujus<lb/> mundi, & velut evolatura in cœlum, protentis brachiis & oculis inten-<lb/> tis, ſupernis immorabatur, & ut audio, immortua est. Sat ſcio, ſi quæ ad-<lb/> fuisſent ſpectatrices ex eodem ſexu, faces cordi ſubditas ſenſisſent, non<lb/> absꝙ́ voto, quo tandem armatæ eâdem audaciâ, quæ ſupra ſexũ non ſo-<lb/> lùm erat, verùm & vulgarem homulorum ſortem, virili & Chriſtianâ<lb/> ex hac ſcenâ exirent, quum arbiter vitæ mortisꝙ́ vocaverit. Quid enim<lb/> vetat, eam laudare velut exemplar moriturientibus, in iſto genere imi-<lb/> tandum, quum D. Petrus ad Saræ exemplum easdem in conjugio vitam<lb/> tranſigentes vocet & moneat. Te verò quod attinet, Eximie virorum,<lb/> non multis ſolatiorum argumentis morabor, ne cum Ilienſibus ineptire<lb/> videar, qui intempeſtivâ allocutione paulò ſerius Tiberio ob filiũ amis-<lb/> ſum conabantur ex animo dolorem eximere, jam obliteratâ ejus memo-<lb/> riâ, quibus ille, joci, quàm officii ſtudioſior, collugere ſe reſpondit ob He-<lb/> ctora civem egregium, ante ſecula aliquot, è vita & Græciâ ereptum.<lb/> Et ſcis ipſe probè, me tacente quoꝙ́, quod maturè didiciſti ex ſacris pagi-<lb/><gap reason="illegible" unit="chars" quantity="3"/>non amisſum esſe decus illud, ſed præmisſum in antecesſum; nec ma-<lb/> ſculum esſe in quocunꝙ́ caſu inſolabiliter mœrere, cùm omnes ferè gen-<lb/> tes juſtorum certos fines & tempus teneant. Neꝙ́ te uxoris ſingularis in<lb/> te pietatis fœminæ abitionem ſolummodò patienter & æquo animo tulis-<lb/> ſe ab initio vidi, ſed, quod ex vero teſtor, ut fati con ſcium ex artis divi-<lb/> næ, quam tractas, conſilio, privatim prædixisſe, diebus antè aliquot au-<lb/> divi. Macte fis hoc animo, & quod reliquum est, tuum in me amorẽ per-<lb/> ſevera, quod ſemper mutuò facies, ac vale tuo & multorũ, qui vitã tibi<lb/><hi rendition="#c">ac valetudinem debebunt, bono, Vir præſtantisſime. Scripſi in Muſæ<lb/> meo.</hi></hi> </hi> </p> <dateline> <hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">Calendis Junii Anno</hi> 1631.</hi> </dateline> </div><lb/> </body> </text> </TEI> [[2]/0002]
Ad Virum Cl. Dn. D. Kirstenium Medicum eximium,
& Arabicæ literaturæ vindicem inter Germanos é primis.
ROgatu tuo, Vir amicisſime atꝙ́ præclare, cujus auctoritati, quæ
merito ſuo apud me magna est, & plura, ſi posſum, debeo, quæ
publicé recitavi, è ſuggeſto, in lucem palam ire patiar, atꝙ́ ty-
pis exſcripta in vulgus emitti. Interpretaberis hoc factum honori conju-
gis tuæ eximiæ, quam disſerentem audivi in ipſo vitæ crepuſculo, quum
nullus est ſimulationi lociis, de debito Chriſtiano offenſarum inimicis,
quos unquam experti ſumus, condonandarum, & ſeculi alterius, in quo
nunc beata degit, deliciis, quas non tantùm credere ſe, verùm etiam de-
libare ajebat, & perſuadebat. Ita ſerio vultu averſabatur ſordes hujus
mundi, & velut evolatura in cœlum, protentis brachiis & oculis inten-
tis, ſupernis immorabatur, & ut audio, immortua est. Sat ſcio, ſi quæ ad-
fuisſent ſpectatrices ex eodem ſexu, faces cordi ſubditas ſenſisſent, non
absꝙ́ voto, quo tandem armatæ eâdem audaciâ, quæ ſupra ſexũ non ſo-
lùm erat, verùm & vulgarem homulorum ſortem, virili & Chriſtianâ
ex hac ſcenâ exirent, quum arbiter vitæ mortisꝙ́ vocaverit. Quid enim
vetat, eam laudare velut exemplar moriturientibus, in iſto genere imi-
tandum, quum D. Petrus ad Saræ exemplum easdem in conjugio vitam
tranſigentes vocet & moneat. Te verò quod attinet, Eximie virorum,
non multis ſolatiorum argumentis morabor, ne cum Ilienſibus ineptire
videar, qui intempeſtivâ allocutione paulò ſerius Tiberio ob filiũ amis-
ſum conabantur ex animo dolorem eximere, jam obliteratâ ejus memo-
riâ, quibus ille, joci, quàm officii ſtudioſior, collugere ſe reſpondit ob He-
ctora civem egregium, ante ſecula aliquot, è vita & Græciâ ereptum.
Et ſcis ipſe probè, me tacente quoꝙ́, quod maturè didiciſti ex ſacris pagi-
___non amisſum esſe decus illud, ſed præmisſum in antecesſum; nec ma-
ſculum esſe in quocunꝙ́ caſu inſolabiliter mœrere, cùm omnes ferè gen-
tes juſtorum certos fines & tempus teneant. Neꝙ́ te uxoris ſingularis in
te pietatis fœminæ abitionem ſolummodò patienter & æquo animo tulis-
ſe ab initio vidi, ſed, quod ex vero teſtor, ut fati con ſcium ex artis divi-
næ, quam tractas, conſilio, privatim prædixisſe, diebus antè aliquot au-
divi. Macte fis hoc animo, & quod reliquum est, tuum in me amorẽ per-
ſevera, quod ſemper mutuò facies, ac vale tuo & multorũ, qui vitã tibi
ac valetudinem debebunt, bono, Vir præſtantisſime. Scripſi in Muſæ
meo.
Calendis Junii Anno 1631.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/524823 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/524823/2 |
Zitationshilfe: | Mochinger, Johannes: Histori Von dem Todt vnnd Begräbnus Sarae. Danzig, 1631, S. [2]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/524823/2>, abgerufen am 03.03.2025. |