Roth, Friedrich: Leichpredigt. Eisleben, 1585.EPITAPHIVM. Sic animam coelo Pietas sanctissima vertit,Et spes sydereas fida sitiuit opes. Sustenta ablati moestam Deus optime prolem, Ac inter sortis dura pericla rege. Georgius Regebrandus Isle- bij ad D. Andream Diaconus. ALIVD. NObilis, & vere generosus, & optimus heros, Qui Mansfeldiaco stemmate clarus erat. Iohan Hoierus iacet hac tumulatus in urna, Mortuus in Domino iustificante fide. Huius curriculum vitae memorabile, paucis Versibus expediam, mortis ad usq diem. Anno est natus eo, quo perfida tela gerebat, Expulsum dominos, Rustica turba, suos. Filius Ernesti fortis patris, inclyta proles, Solmensis matris Dorotheaeq fuit. Quem mox a puero bene curauere parentes Institui ad vitae, munia recta, piae. Posthaec non patriae quasi fixus semper adhaesit, Sed varia impigrum per loca fecit iter. In quibus & studia, & mores, & facta virorum Magnorum inspexit, sic imitanda domi: Omnibus ut fieret manifestum tempus, & aurum Ista, consumptum non perijsse, via. Testibus haud opus est, si quos tamen addere vellem, Praeter suppositos, copia magna foret. Maxmiliane, tuos manes apello, secunde Caesar, hic Hoierus complacuit ne tibi? Semi-
EPITAPHIVM. Sic animam cœlo Pietas ſanctiſsima vertit,Et ſpes ſydereas fída ſítiuit opes. Suſtenta ablati mœſtam Deus optime prolem, Āc inter ſortis dura pericla rege. Georgius Regebrandus Isle- bij ad D. Āndream Diaconus. ALIVD. NObilis, & verè generoſus, & optimus heros, Qui Mansfeldiaco ſtemmate clarus erat. Iohan Hoierus iacet hac tumulatus in urna, Mortuus in Domino iuſtifícante fíde. Huius curriculum vitæ memorabile, paucis Verſíbus expediam, mortis ad uſq diem. Ānno eſt natus eo, quo perfída tela gerebat, Expulſum dominos, Ruſtica turba, ſuos. Filius Ernesti fortis patris, inclyta proles, Solmensis matris Dorotheaeq́ fuit. Quem mox à puero bene curauêre parentes Inſtitui ad vitæ, munia recta, piæ. Poſthæc non patriæ quaſí fíxus ſemper adhæſít, Sed varia impigrum per loca fecit iter. In quibus & ſtudia, & mores, & facta virorum Magnorum inſpexit, ſíc imitanda domi: Omnibus ut fíeret manifeſtum tempus, & aurum Iſta, conſumptum non perijſſe, via. Teſtibus haud opus eſt, ſí quos tamen addere vellem, Præter ſuppoſítos, copia magna foret. Maxmiliane, tuos manes apello, ſecunde Cæſar, hic Hoierus complacuit ne tibi? Semi-
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0074" n="[74]"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">EPITAPHIVM.</hi> </hi> </fw><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Sic animam cœlo Pietas ſanctiſsima vertit,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Et ſpes ſydereas fída ſítiuit opes.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Suſtenta ablati mœſtam Deus optime prolem,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Āc inter ſortis dura pericla rege.</hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Georgius Regebrandus Isle-<lb/> bij ad D. Āndream<lb/> Diaconus.</hi> </hi> </salute> </closer> </div><lb/> <div n="2"> <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">ALIVD.</hi> </hi> </head><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">N</hi>Obilis, & verè generoſus, & optimus heros,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Qui Mansfeldiaco ſtemmate clarus erat.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Iohan Hoierus iacet hac tumulatus in urna,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Mortuus in Domino iuſtifícante fíde.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Huius curriculum vitæ memorabile, paucis</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Verſíbus expediam, mortis ad uſq diem.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Ānno eſt natus eo, quo perfída tela gerebat,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Expulſum dominos, Ruſtica turba, ſuos.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Filius <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Ernesti</hi></hi> fortis patris, inclyta proles,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Solmensis</hi></hi> matris <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Dorotheae</hi></hi>q́ fuit.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quem mox à puero bene curauêre parentes</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Inſtitui ad vitæ, munia recta, piæ.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Poſthæc non patriæ quaſí fíxus ſemper adhæſít,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Sed varia impigrum per loca fecit iter.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">In quibus & ſtudia, & mores, & facta virorum</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Magnorum inſpexit, ſíc imitanda domi:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Omnibus ut fíeret manifeſtum tempus, & aurum</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Iſta, conſumptum non perijſſe, via.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Teſtibus haud opus eſt, ſí quos tamen addere vellem,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Præter ſuppoſítos, copia magna foret.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Maxmiliane, tuos manes apello, ſecunde</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Cæſar, hic Hoierus complacuit ne tibi?</hi> </l><lb/> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Semi-</hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[74]/0074]
EPITAPHIVM.
Sic animam cœlo Pietas ſanctiſsima vertit,
Et ſpes ſydereas fída ſítiuit opes.
Suſtenta ablati mœſtam Deus optime prolem,
Āc inter ſortis dura pericla rege.
Georgius Regebrandus Isle-
bij ad D. Āndream
Diaconus.
ALIVD.
NObilis, & verè generoſus, & optimus heros,
Qui Mansfeldiaco ſtemmate clarus erat.
Iohan Hoierus iacet hac tumulatus in urna,
Mortuus in Domino iuſtifícante fíde.
Huius curriculum vitæ memorabile, paucis
Verſíbus expediam, mortis ad uſq diem.
Ānno eſt natus eo, quo perfída tela gerebat,
Expulſum dominos, Ruſtica turba, ſuos.
Filius Ernesti fortis patris, inclyta proles,
Solmensis matris Dorotheaeq́ fuit.
Quem mox à puero bene curauêre parentes
Inſtitui ad vitæ, munia recta, piæ.
Poſthæc non patriæ quaſí fíxus ſemper adhæſít,
Sed varia impigrum per loca fecit iter.
In quibus & ſtudia, & mores, & facta virorum
Magnorum inſpexit, ſíc imitanda domi:
Omnibus ut fíeret manifeſtum tempus, & aurum
Iſta, conſumptum non perijſſe, via.
Teſtibus haud opus eſt, ſí quos tamen addere vellem,
Præter ſuppoſítos, copia magna foret.
Maxmiliane, tuos manes apello, ſecunde
Cæſar, hic Hoierus complacuit ne tibi?
Semi-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/524295 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/524295/74 |
Zitationshilfe: | Roth, Friedrich: Leichpredigt. Eisleben, 1585, S. [74]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/524295/74>, abgerufen am 16.02.2025. |