Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Gregorius, Daniel: Studenten Predigt. Marburg, 1615.

Bild:
<< vorherige Seite

insignis animi & ingenii tum summae spei juvenem doctißi-
mum Dominum
Henricum a Bobert Dantisco-Bo-
russum, in quo omnia bona sic conspirabant, ut si cuiquam huic
certe secundum nos a morte paululum parcendum fuisse, res
ipsae loquatur. Si dignitatem originis spectare velimus, honestis
Parentibus prognatum reperiemus; Si naturae vigorem intueri
libeat, aetas ut vegeta sic docta effloruit, in ingeniofelicitas ab
ipso ineuntis aetatis principio, in judicio dexteritas, in dictis &
moribus humana gravitas, in toto deni corpore condecentia
amabilis, ut nihil non laudandum, nihil non amandum
Deus
Natura ipsi concessisse videantnr.

Hunc tamen luctuosa & immatura Morte, in ipso aetatis
flore, febrilibus ardoribus extinctum amisimus, imo hic amit-
tendo in veran vitam praemisimus, ad aeternas illas Beatorum
sedes: Non n. amitti, sed praemitti videntur, quos non absorptu-
ra mors, sed aeternitas ipsa receptura est, & sic discessus vere se-
cessus ad Deum, sic obitus abitus ad immortalitatem, sic amissio
praemissio in veran vitam erit. Qua de causa & hoc solatij no-
bisrelinquit, optime de se nunc actun esse, postquan de voluntate
summi Parentis ex hac miseriarum valle, placidissime ac ve-
lut per soporem ad superna gaudia transmissus est, & id qui-
dem inter ardentes preces, cygneas Cantilenas, pios gemitus &
devota suspiria,
plerophorian fidei salutaris sui, cum spirituali
gaudio contestantia, & suum morbum nil aliud, quam
eisela-
stikon triumphale in possessionem regni paterni futurum pro-
bantia.

Inde concludo firmiter, quod mortuus humanae fragilita-
tis esse, quod ita mortuus divinae cujusdam felicit atis, bonum
certamen certaverit, cursum consumma verit, fidem serva-
verit, invictum athletam se praestiterit, & ad omnes impetus
uno spiritu pancratiasten fortissimum, quo vit anlaudabiliter
actam, non minus laudabili fine virtute Spiritus Sancti con-
clusit, exhibuerit.

Quid
E 2

inſignis animi & ingenii tum ſummæ ſpei juvenem doctißi-
mum Dominum
Henricum à Bobert Dantiſco-Bo-
ruſſum, in quo omnia bona ſic conſpirabant, ut ſi cuiquam huic
certè ſecundum nos à morte paululum parcendum fuiſſe, res
ipſæ loquatur. Si dignitatem originis ſpectare velimus, honeſtis
Parentibus prognatum reperiemus; Si naturæ vigorem intueri
libeat, ætas ut vegeta ſic docta effloruit, in ingeniofelicitas ab
ipſo ineuntis ætatis principio, in judicio dexteritas, in dictis &
moribus humana gravitas, in toto deniꝙ corpore condecentia
amabilis, ut nihil non laudandum, nihil non amandum
Deus
Naturaꝙ́ ipſi conceſſiſſe videantnr.

Hunc tamen luctuoſa & immatura Morte, in ipſo ætatis
flore, febrilibus ardoribus extinctum amiſimus, imò hic amit-
tendo in verã vitam præmiſimus, ad æternas illas Beatorum
ſedes: Non n. amitti, ſed præmitti videntur, quos non abſorptu-
ra mors, ſed æternitas ipſa receptura eſt, & ſic diſceſſus verè ſe-
ceſſus ad Deum, ſic obitus abitus ad immortalitatem, ſic amiſſio
præmiſſio in verã vitam erit. Qua de cauſa & hoc ſolatij no-
bisrelinquit, optimè de ſe nunc actũ eſſe, poſtquã de voluntate
ſummi Parentis ex hac miſeriarum valle, placidiſſimè ac ve-
lut per ſoporem ad ſuperna gaudia transmiſſus eſt, & id qui-
dem inter ardentes preces, cygneas Cantilenas, pios gemitus &
devota ſuſpiria,
ϖληροφορίαν fidei ſalutaris ſui, cum ſpirituali
gaudio conteſtantia, & ſuum morbum nil aliud, quam
εἰσελα-
στικόν triumphale in poſſeſſionem regni paterni futurum pro-
bantia.

Inde concludo firmiter, quod mortuus humanæ fragilita-
tis eſſe, quod ita mortuus divinæ cujusdam felicit atis, bonum
certamen certaverit, curſum conſumma verit, fidem ſerva-
verit, invictum athletam ſe præſtiterit, & ad omnes impetus
uno ſpiritu pancratiaſten fortiſſimum, quo vit ãlaudabiliter
actam, non minus laudabili fine virtute Spiritus Sancti con-
cluſit, exhibuerit.

Quid
E 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsOtherPublication" n="1">
        <p>
          <pb facs="#f0035" n="[35]"/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">in&#x017F;ignis animi &amp; ingenii tum &#x017F;ummæ &#x017F;pei juvenem doctißi-<lb/>
mum Dominum</hi><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Henricum</hi></hi> à <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Bobert</hi></hi> <hi rendition="#i">Danti&#x017F;co-Bo-<lb/>
ru&#x017F;&#x017F;um, in quo omnia bona &#x017F;ic con&#x017F;pirabant, ut &#x017F;i cuiquam huic<lb/>
certè &#x017F;ecundum nos à morte paululum parcendum fui&#x017F;&#x017F;e, res<lb/>
ip&#x017F;æ loquatur. Si dignitatem originis &#x017F;pectare velimus, hone&#x017F;tis<lb/>
Parentibus prognatum reperiemus; Si naturæ vigorem intueri<lb/>
libeat, ætas ut vegeta &#x017F;ic docta effloruit, in ingeniofelicitas ab<lb/>
ip&#x017F;o ineuntis ætatis principio, in judicio dexteritas, in dictis &amp;<lb/>
moribus humana gravitas, in toto deni&#xA759; corpore condecentia<lb/>
amabilis, ut nihil non laudandum, nihil non amandum</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deus</hi></hi><lb/><hi rendition="#i">Natura&#xA759;&#x0301; ip&#x017F;i conce&#x017F;&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e videantnr.</hi></hi> </p><lb/>
        <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Hunc tamen luctuo&#x017F;a &amp; immatura Morte, in ip&#x017F;o ætatis<lb/>
flore, febrilibus ardoribus extinctum ami&#x017F;imus, imò hic amit-<lb/>
tendo in vera&#x0303; vitam præmi&#x017F;imus, ad æternas illas Beatorum<lb/>
&#x017F;edes: Non n. amitti, &#x017F;ed præmitti videntur, quos non ab&#x017F;orptu-<lb/>
ra mors, &#x017F;ed æternitas ip&#x017F;a receptura e&#x017F;t, &amp; &#x017F;ic di&#x017F;ce&#x017F;&#x017F;us verè &#x017F;e-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;us ad Deum, &#x017F;ic obitus abitus ad immortalitatem, &#x017F;ic ami&#x017F;&#x017F;io<lb/>
præmi&#x017F;&#x017F;io in vera&#x0303; vitam erit. Qua de cau&#x017F;a &amp; hoc &#x017F;olatij no-<lb/>
bisrelinquit, optimè de &#x017F;e nunc actu&#x0303; e&#x017F;&#x017F;e, po&#x017F;tqua&#x0303; de voluntate<lb/>
&#x017F;ummi Parentis ex hac mi&#x017F;eriarum valle, placidi&#x017F;&#x017F;imè ac ve-<lb/>
lut per &#x017F;oporem ad &#x017F;uperna gaudia transmi&#x017F;&#x017F;us e&#x017F;t, &amp; id qui-<lb/>
dem inter ardentes preces, cygneas Cantilenas, pios gemitus &amp;<lb/>
devota &#x017F;u&#x017F;piria,</hi></hi> &#x03D6;&#x03BB;&#x03B7;&#x03C1;&#x03BF;&#x03C6;&#x03BF;&#x03C1;&#x03AF;&#x03B1;&#x03BD; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">fidei &#x017F;alutaris &#x017F;ui, cum &#x017F;pirituali<lb/>
gaudio conte&#x017F;tantia, &amp; &#x017F;uum morbum nil aliud, quam</hi></hi> &#x03B5;&#x1F30;&#x03C3;&#x03B5;&#x03BB;&#x03B1;-<lb/>
&#x03C3;&#x03C4;&#x03B9;&#x03BA;&#x03CC;&#x03BD; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">triumphale in po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ionem regni paterni futurum pro-<lb/>
bantia.</hi></hi></p><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Inde concludo firmiter, quod mortuus humanæ fragilita-<lb/>
tis e&#x017F;&#x017F;e, quod ita mortuus divinæ cujusdam felicit atis, bonum<lb/>
certamen certaverit, cur&#x017F;um con&#x017F;umma verit, fidem &#x017F;erva-<lb/>
verit, invictum athletam &#x017F;e præ&#x017F;titerit, &amp; ad omnes impetus<lb/>
uno &#x017F;piritu pancratia&#x017F;ten forti&#x017F;&#x017F;imum, quo vit a&#x0303;laudabiliter<lb/>
actam, non minus laudabili fine virtute Spiritus Sancti con-<lb/>
clu&#x017F;it, exhibuerit.</hi> </hi> </p><lb/>
        <fw type="sig" place="bottom"> <hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">E</hi> 2</hi> </fw>
        <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quid</hi> </hi> </fw><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[35]/0035] inſignis animi & ingenii tum ſummæ ſpei juvenem doctißi- mum Dominum Henricum à Bobert Dantiſco-Bo- ruſſum, in quo omnia bona ſic conſpirabant, ut ſi cuiquam huic certè ſecundum nos à morte paululum parcendum fuiſſe, res ipſæ loquatur. Si dignitatem originis ſpectare velimus, honeſtis Parentibus prognatum reperiemus; Si naturæ vigorem intueri libeat, ætas ut vegeta ſic docta effloruit, in ingeniofelicitas ab ipſo ineuntis ætatis principio, in judicio dexteritas, in dictis & moribus humana gravitas, in toto deniꝙ corpore condecentia amabilis, ut nihil non laudandum, nihil non amandum Deus Naturaꝙ́ ipſi conceſſiſſe videantnr. Hunc tamen luctuoſa & immatura Morte, in ipſo ætatis flore, febrilibus ardoribus extinctum amiſimus, imò hic amit- tendo in verã vitam præmiſimus, ad æternas illas Beatorum ſedes: Non n. amitti, ſed præmitti videntur, quos non abſorptu- ra mors, ſed æternitas ipſa receptura eſt, & ſic diſceſſus verè ſe- ceſſus ad Deum, ſic obitus abitus ad immortalitatem, ſic amiſſio præmiſſio in verã vitam erit. Qua de cauſa & hoc ſolatij no- bisrelinquit, optimè de ſe nunc actũ eſſe, poſtquã de voluntate ſummi Parentis ex hac miſeriarum valle, placidiſſimè ac ve- lut per ſoporem ad ſuperna gaudia transmiſſus eſt, & id qui- dem inter ardentes preces, cygneas Cantilenas, pios gemitus & devota ſuſpiria, ϖληροφορίαν fidei ſalutaris ſui, cum ſpirituali gaudio conteſtantia, & ſuum morbum nil aliud, quam εἰσελα- στικόν triumphale in poſſeſſionem regni paterni futurum pro- bantia. Inde concludo firmiter, quod mortuus humanæ fragilita- tis eſſe, quod ita mortuus divinæ cujusdam felicit atis, bonum certamen certaverit, curſum conſumma verit, fidem ſerva- verit, invictum athletam ſe præſtiterit, & ad omnes impetus uno ſpiritu pancratiaſten fortiſſimum, quo vit ãlaudabiliter actam, non minus laudabili fine virtute Spiritus Sancti con- cluſit, exhibuerit. Quid E 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523920
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523920/35
Zitationshilfe: Gregorius, Daniel: Studenten Predigt. Marburg, 1615, S. [35]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523920/35>, abgerufen am 11.12.2024.