Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619.Oratio dis sui, e quibus verba factaque salubria evenirent: idque nontam ut glaucoma quoddam oculis hominum obijceret, aut gloriam inde vanam aucuparetur: quam pietatem remune- rantis Dei, favorem, gratiam, benedictionem cum actionibus suis reliquis, tum Medicinae faciendae conciliaret. Quemad- modum enim Probatica, Hierosolymis, Piscina varijs quidemaf- fectibus medebatur: sed non nisi descendente caelitus angelo, & aquas illas turbante: sic frustra & artem, & curam, & labo- rem aegris impendi censebat: frustra cataplasmata capiti: col- lyria oculis: faucibus gargarismos: fomenta pectori: ventri ca- tarctica: synopismos cuti: suppuratoria ulceri: emplastra vul- neri: apocapa lassitudini: corpori toti anodina exhiberi: nisi vires infirmo restituere, nisi laborantes allevare is voluerit: qui medicamina & remedia ex terra produxit: qui differentias virgul- torum, & vires radicum creavit: qui massam de ficu praebuit Eze- chiae, ut sanaretur: qui felle piscis oculos Tobiae illinivit, ut diu- tius suavissima lucis hujus usura fruerentur. Radicem attigi virtutum omnium pietatem: flosculos duos ex eadem sub- natos, modestiam atque beneficentiam, quei fieri potest, ut sicco prorsus pede praeteream? Insolescebat tantopere scien- tiae fastu ac typho Menecrates, ut, historia teste, Juppiter Opti- mus Maximus salutari voluerit: jubebat Theßalus Medico- rum aljus, sepulchro suo Hiatricem insculpi: quasi qui curan- dorum morborum solus artem calleret: & cuj ignota est Iacobi illius Corterij insolentia, qui Ludovicum XI Gallorum Regem pro mancipio suo habuit: minis eo compulit, ut quem tota Gallia, & vicinae gentes metuebant, is Medicum superbissi- mum, tanquam vitae suae arbitrum, omni officiorum genere & adulatione coleret. Nostro hoc, si animum considerares, quid submissius: si alloquium, quid humanius? si gestum, cul- tum
Oratio dis ſui, è quibus verba factaque ſalubria evenirent: idque nontàm ut glaucoma quoddam oculis hominum obijceret, aut gloriam inde vanam aucuparetur: quàm pietatem remune- rantis Dei, favorem, gratiam, benedictionem cum actionibus ſuis reliquis, tum Medicinæ faciendæ conciliaret. Quemad- modum enim Probatica, Hieroſolymis, Piſcina varijs quidemaf- fectibus medebatur: ſed non niſi deſcendente cælitùs angelo, & aquas illas turbante: ſic fruſtrà & artem, & curam, & labo- rem ægris impendi cenſebat: fruſtrà cataplaſmata capiti: col- lyria oculis: faucibus gargariſmos: fomenta pectori: ventri ca- tarctica: ſynopiſmos cuti: ſuppuratoria ulceri: emplaſtra vul- neri: apocapa laſſitudini: corpori toti anodina exhiberi: niſi vires infirmo reſtituere, niſi laborantes allevare is voluerit: qui medicamina & remedia ex terra produxit: qui differẽtias virgul- torum, & vires radicum creavit: qui maſſam de ficu præbuit Eze- chiæ, ut ſanaretur: qui felle piſcis oculos Tobiæ illinivit, ut diu- tiùs ſuaviſſimâ lucis hujus uſurâ fruerentur. Radicem attigi virtutum omnium pietatem: floſculos duos ex eâdem ſub- natos, modeſtiam atque beneficentiam, quî fieri poteſt, ut ſicco prorſus pede præteream? Inſoleſcebat tantopere ſcien- tiæ faſtu ac typho Menecrates, ut, hiſtoriâ teſte, Juppiter Opti- mus Maximus ſalutari voluerit: jubebat Theßalus Medico- rum aljus, ſepulchro ſuo Hiatricem inſculpi: quaſi qui curan- dorum morborum ſolus artem calleret: & cuj ignota eſt Iacobi illius Corterij inſolentia, qui Ludovicum XI Gallorum Regem pro mancipio ſuo habuit: minis eò compulit, ut quem tota Gallia, & vicinæ gentes metuebant, is Medicum ſuperbiſſi- mum, tanquam vitæ ſuæ arbitrum, omni officiorum genere & adulatione coleret. Noſtro hoc, ſi animum conſiderares, quid ſubmiſſius: ſi alloquium, quid humanius? ſi geſtum, cul- tum
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <floatingText> <body> <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1"> <p> <pb facs="#f0050" n="48"/> <fw type="header" place="top"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Oratio</hi> </hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">dis ſui, è quibus verba factaque ſalubria evenirent: idque non<lb/> tàm ut glaucoma quoddam oculis hominum obijceret, aut<lb/> gloriam inde vanam aucuparetur<hi rendition="#i">:</hi> quàm pietatem remune-<lb/> rantis Dei, favorem, gratiam, benedictionem cum actionibus<lb/> ſuis reliquis, tum Medicinæ faciendæ conciliaret. Quemad-<lb/> modum enim <hi rendition="#i">Probatica, Hieroſolymis, Piſcina</hi> varijs quidemaf-<lb/> fectibus medebatur: ſed non niſi deſcendente cælitùs angelo,<lb/> & aquas illas turbante: ſic fruſtrà & artem, & curam, & labo-<lb/> rem ægris impendi cenſebat: fruſtrà cataplaſmata capiti: col-<lb/> lyria oculis<hi rendition="#i">:</hi> faucibus gargariſmos: fomenta pectori<hi rendition="#i">:</hi> ventri ca-<lb/> tarctica: ſynopiſmos cuti<hi rendition="#i">:</hi> ſuppuratoria ulceri<hi rendition="#i">:</hi> emplaſtra vul-<lb/> neri<hi rendition="#i">:</hi> apocapa laſſitudini: corpori toti anodina exhiberi: niſi<lb/> vires infirmo reſtituere, niſi laborantes allevare is voluerit:<lb/><hi rendition="#i">qui medicamina & remedia ex terra produxit</hi>: qui <hi rendition="#i">differẽtias virgul-<lb/> torum, & vires radicum creavit:</hi> qui maſſam de ficu præbuit <hi rendition="#i">Eze-<lb/> chiæ</hi>, ut ſanaretur: qui felle piſcis oculos <hi rendition="#i">Tobiæ</hi> illinivit, ut diu-<lb/> tiùs ſuaviſſimâ lucis hujus uſurâ fruerentur. Radicem attigi<lb/> virtutum omnium pietatem: floſculos duos ex eâdem ſub-<lb/> natos, modeſtiam atque beneficentiam, quî fieri poteſt, ut<lb/> ſicco prorſus pede præteream<hi rendition="#i">?</hi> Inſoleſcebat tantopere ſcien-<lb/> tiæ faſtu ac typho <hi rendition="#i">Menecrates,</hi> ut, hiſtoriâ teſte, Juppiter Opti-<lb/> mus Maximus ſalutari voluerit: jubebat <hi rendition="#i">Theßalus</hi> Medico-<lb/> rum aljus, ſepulchro ſuo Hiatricem inſculpi<hi rendition="#i">:</hi> quaſi qui curan-<lb/> dorum morborum ſolus artem calleret: & cuj ignota eſt <hi rendition="#i">Iacobi</hi><lb/> illius <hi rendition="#i">Corterij</hi> inſolentia, qui <hi rendition="#i">Ludovicum</hi> XI Gallorum Regem<lb/> pro mancipio ſuo habuit: minis eò compulit, ut quem tota<lb/> Gallia, & vicinæ gentes metuebant, is Medicum ſuperbiſſi-<lb/> mum, tanquam vitæ ſuæ arbitrum, omni officiorum genere<lb/> & adulatione coleret. Noſtro hoc, ſi animum conſiderares,<lb/> quid ſubmiſſius: ſi alloquium, quid humanius? ſi geſtum, cul-</hi><lb/> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">tum</hi> </fw><lb/> </p> </div> </body> </floatingText> </div> </body> </text> </TEI> [48/0050]
Oratio
dis ſui, è quibus verba factaque ſalubria evenirent: idque non
tàm ut glaucoma quoddam oculis hominum obijceret, aut
gloriam inde vanam aucuparetur: quàm pietatem remune-
rantis Dei, favorem, gratiam, benedictionem cum actionibus
ſuis reliquis, tum Medicinæ faciendæ conciliaret. Quemad-
modum enim Probatica, Hieroſolymis, Piſcina varijs quidemaf-
fectibus medebatur: ſed non niſi deſcendente cælitùs angelo,
& aquas illas turbante: ſic fruſtrà & artem, & curam, & labo-
rem ægris impendi cenſebat: fruſtrà cataplaſmata capiti: col-
lyria oculis: faucibus gargariſmos: fomenta pectori: ventri ca-
tarctica: ſynopiſmos cuti: ſuppuratoria ulceri: emplaſtra vul-
neri: apocapa laſſitudini: corpori toti anodina exhiberi: niſi
vires infirmo reſtituere, niſi laborantes allevare is voluerit:
qui medicamina & remedia ex terra produxit: qui differẽtias virgul-
torum, & vires radicum creavit: qui maſſam de ficu præbuit Eze-
chiæ, ut ſanaretur: qui felle piſcis oculos Tobiæ illinivit, ut diu-
tiùs ſuaviſſimâ lucis hujus uſurâ fruerentur. Radicem attigi
virtutum omnium pietatem: floſculos duos ex eâdem ſub-
natos, modeſtiam atque beneficentiam, quî fieri poteſt, ut
ſicco prorſus pede præteream? Inſoleſcebat tantopere ſcien-
tiæ faſtu ac typho Menecrates, ut, hiſtoriâ teſte, Juppiter Opti-
mus Maximus ſalutari voluerit: jubebat Theßalus Medico-
rum aljus, ſepulchro ſuo Hiatricem inſculpi: quaſi qui curan-
dorum morborum ſolus artem calleret: & cuj ignota eſt Iacobi
illius Corterij inſolentia, qui Ludovicum XI Gallorum Regem
pro mancipio ſuo habuit: minis eò compulit, ut quem tota
Gallia, & vicinæ gentes metuebant, is Medicum ſuperbiſſi-
mum, tanquam vitæ ſuæ arbitrum, omni officiorum genere
& adulatione coleret. Noſtro hoc, ſi animum conſiderares,
quid ſubmiſſius: ſi alloquium, quid humanius? ſi geſtum, cul-
tum
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/523602 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/523602/50 |
Zitationshilfe: | Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619, S. 48. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523602/50>, abgerufen am 05.07.2024. |