Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619.Parentalis. geres: attamen cum fama tibi celebris ac pervagata Germa-num huncce commendasset, Argentina evocandum eum cu- rasti: excepisti ad venientem, qua fieri potuit clementia atque humanitate: projectae valetudinis tuae incommoda eiaperui- sti: usa es medicamentis, quae tibi praescripserat, successu feli- ci: redire ad suos cupientem, cum prius munificentissimis donis ornasses, clementer a te benevoleque dimisisti: quin &, recrudescente morbo, revocasti, pari eum benignitate complexura: nisi mors tua multum lachrymabilis atque acer- ba, adventum ejus antevertisset. Ut vero magni Philosophi nomen, ut Medici periti sibi comparavit toties a nobis lauda- tus Senex: ita prudentiae civilis ei laudem qui derogarit, is ve- ritati se hostem infensum que profiteatur, necesse est. Male, non diffiteor, hoc olim nomine Philosophi audiverunt: audi- unt etiamnum a paucis, quasi bubonum atque vespertilio- num instar, caetui consortioque hominum sese eximant: spe- culationibus intenti suis nullius praeterea rei cura tangantur: circumferant inutilem in animis suis thesaurum: sint statuis Mercurialibus similes, quae motus expertes, alijs viam mon- strant: decidant, ut est in proverbio, de asino, quam primum extra musaea & pulpita sua pedem extulerint. Et hoc est, quod Lucilium Seneca monet: procul a se ableget quorundam mores & ingenia: qui non proficere in melius, sed conspici velint: fugiat asperum cultum: intonsum caput: barbam negligentiorem: indictum argento odium: cubile humi positum, & quicquid aliud Philosophiae no- men in vidiae subijcit, jam ante, etiamsi modeste tractetur, invidio- sum. Certe non Scholae magis, quam vitae discebat is, quo de verba fiunt: putabat eam sibi excolendam Philosophiae par- tem, quae in cognitione veri occupatur: non negligendam, quae boni actionen propositam habet: dubitabat cum Cicerone, utrum
Parentalis. geres: attamen cum famâ tibi celebris ac pervagata Germa-num huncce commendâſſet, Argentinâ evocandum eum cu- râſti: excepiſti ad venientem, quâ fieri potuit clementiâ atque humanitate: projectæ valetudinis tuæ incommoda eiaperui- ſti: uſa es medicamentis, quæ tibi præſcripſerat, ſucceſſu feli- ci: redire ad ſuos cupientem, cùm priùs munificentiſſimis donis ornâſſes, clementer à te benevolèque dimiſiſti: quin &, recrudeſcente morbo, revocâſti, pari eum benignitate complexura: niſi mors tua multum lachrymabilis atque acer- ba, adventum ejus antevertiſſet. Ut verò magni Philoſophi nomen, ut Medici periti ſibi comparavit toties à nobis lauda- tus Senex: ita prudentiæ civilis ei laudem qui derogarit, is ve- ritati ſe hoſtem infenſum que profiteatur, neceſſe eſt. Malè, non diffiteor, hoc olim nomine Philoſophi audiverunt: audi- unt etiamnum à paucis, quaſi bubonum atque veſpertilio- num inſtar, cætui conſortioque hominum ſeſe eximant: ſpe- culationibus intenti ſuis nullius præterea rei curâ tangantur: circumferant inutilem in animis ſuis theſaurum: ſint ſtatuis Mercurialibus ſimiles, quæ motus expertes, alijs viam mon- ſtrant: decidant, ut eſt in proverbio, de aſino, quàm primùm extra muſæa & pulpita ſua pedem extulerint. Et hoc eſt, quod Lucilium Seneca monet: procul à ſe ableget quorundam mores & ingenia: qui non proficere in melius, ſed conſpici velint: fugiat aſperum cultum: intonſum caput: barbam negligentiorem: indictum argento odium: cubile humi poſitum, & quicquid aliud Philoſophiæ no- men in vidiæ ſubijcit, jam ante, etiamſi modeſtè tractetur, invidio- ſum. Certè non Scholæ magis, quam vitæ diſcebat is, quo de verba fiunt: putabat eam ſibi excolendam Philoſophiæ par- tem, quæ in cognitione veri occupatur: non negligendam, quæ boni actionẽ propoſitam habet: dubitabat cum Cicerone, utrum
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <floatingText> <body> <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1"> <p> <pb facs="#f0047" n="45"/> <fw type="header" place="top"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Parentalis.</hi> </hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">geres: attamen cum famâ tibi celebris ac pervagata Germa-<lb/> num huncce commendâſſet, <hi rendition="#i">Argentinâ</hi> evocandum eum cu-<lb/> râſti<hi rendition="#i">:</hi> excepiſti ad venientem, quâ fieri potuit clementiâ atque<lb/> humanitate<hi rendition="#i">:</hi> projectæ valetudinis tuæ incommoda eiaperui-<lb/> ſti<hi rendition="#i">:</hi> uſa es medicamentis, quæ tibi præſcripſerat, ſucceſſu feli-<lb/> ci: redire ad ſuos cupientem, cùm priùs munificentiſſimis<lb/> donis ornâſſes, clementer à te benevolèque dimiſiſti: quin<lb/> &, recrudeſcente morbo, revocâſti, pari eum benignitate<lb/> complexura<hi rendition="#i">:</hi> niſi mors tua multum lachrymabilis atque acer-<lb/> ba, adventum ejus antevertiſſet. Ut verò magni Philoſophi<lb/> nomen, ut Medici periti ſibi comparavit toties à nobis lauda-<lb/> tus Senex<hi rendition="#i">:</hi> ita prudentiæ civilis ei laudem qui derogarit, is ve-<lb/> ritati ſe hoſtem infenſum que profiteatur, neceſſe eſt. Malè,<lb/> non diffiteor, hoc olim nomine Philoſophi audiverunt: audi-<lb/> unt etiamnum à paucis, quaſi bubonum atque veſpertilio-<lb/> num inſtar, cætui conſortioque hominum ſeſe eximant<hi rendition="#i">:</hi> ſpe-<lb/> culationibus intenti ſuis nullius præterea rei curâ tangantur<hi rendition="#i">:</hi><lb/> circumferant inutilem in animis ſuis theſaurum<hi rendition="#i">:</hi> ſint ſtatuis<lb/> Mercurialibus ſimiles, quæ motus expertes, alijs viam mon-<lb/> ſtrant: decidant, ut eſt in proverbio, de aſino, quàm primùm<lb/> extra muſæa & pulpita ſua pedem extulerint. Et hoc eſt, quod<lb/><hi rendition="#i">Lucilium Seneca</hi> monet: procul à ſe ableget quorundam mores<lb/> & ingenia<hi rendition="#i">: qui non proficere in melius, ſed conſpici velint: fugiat<lb/> aſperum cultum: intonſum caput: barbam negligentiorem: indictum<lb/> argento odium: cubile humi poſitum, & quicquid aliud Philoſophiæ no-<lb/> men in vidiæ ſubijcit, jam ante, etiamſi modeſtè tractetur, invidio-<lb/> ſum.</hi> Certè non Scholæ magis, quam vitæ diſcebat is, quo de<lb/> verba fiunt: putabat eam ſibi excolendam Philoſophiæ par-<lb/> tem, quæ in cognitione veri occupatur<hi rendition="#i">:</hi> non negligendam,<lb/> quæ boni actionẽ propoſitam habet: dubitabat cum <hi rendition="#i">Cicerone,</hi></hi><lb/> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">utrum</hi> </fw><lb/> </p> </div> </body> </floatingText> </div> </body> </text> </TEI> [45/0047]
Parentalis.
geres: attamen cum famâ tibi celebris ac pervagata Germa-
num huncce commendâſſet, Argentinâ evocandum eum cu-
râſti: excepiſti ad venientem, quâ fieri potuit clementiâ atque
humanitate: projectæ valetudinis tuæ incommoda eiaperui-
ſti: uſa es medicamentis, quæ tibi præſcripſerat, ſucceſſu feli-
ci: redire ad ſuos cupientem, cùm priùs munificentiſſimis
donis ornâſſes, clementer à te benevolèque dimiſiſti: quin
&, recrudeſcente morbo, revocâſti, pari eum benignitate
complexura: niſi mors tua multum lachrymabilis atque acer-
ba, adventum ejus antevertiſſet. Ut verò magni Philoſophi
nomen, ut Medici periti ſibi comparavit toties à nobis lauda-
tus Senex: ita prudentiæ civilis ei laudem qui derogarit, is ve-
ritati ſe hoſtem infenſum que profiteatur, neceſſe eſt. Malè,
non diffiteor, hoc olim nomine Philoſophi audiverunt: audi-
unt etiamnum à paucis, quaſi bubonum atque veſpertilio-
num inſtar, cætui conſortioque hominum ſeſe eximant: ſpe-
culationibus intenti ſuis nullius præterea rei curâ tangantur:
circumferant inutilem in animis ſuis theſaurum: ſint ſtatuis
Mercurialibus ſimiles, quæ motus expertes, alijs viam mon-
ſtrant: decidant, ut eſt in proverbio, de aſino, quàm primùm
extra muſæa & pulpita ſua pedem extulerint. Et hoc eſt, quod
Lucilium Seneca monet: procul à ſe ableget quorundam mores
& ingenia: qui non proficere in melius, ſed conſpici velint: fugiat
aſperum cultum: intonſum caput: barbam negligentiorem: indictum
argento odium: cubile humi poſitum, & quicquid aliud Philoſophiæ no-
men in vidiæ ſubijcit, jam ante, etiamſi modeſtè tractetur, invidio-
ſum. Certè non Scholæ magis, quam vitæ diſcebat is, quo de
verba fiunt: putabat eam ſibi excolendam Philoſophiæ par-
tem, quæ in cognitione veri occupatur: non negligendam,
quæ boni actionẽ propoſitam habet: dubitabat cum Cicerone,
utrum
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/523602 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/523602/47 |
Zitationshilfe: | Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619, S. 45. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523602/47>, abgerufen am 05.07.2024. |