Etner, Martin: Ehren-Krönlin Jungfräulicher Hertzen. Glogau, 1613.Sanari; atque fide salvificante queunt. Hinc justis aeterna poli jam sede parata est Vita: quibus Dominus grande brabeio~n erit: Et patriam illorum qui praesidet aethere, curam Mente fovet: Regnum magnificumq; ferent. Quid plura? his dextra Jovae formosa corona Restat inauditis condecorata bonis. His aeterna Salus erit absque timore: videbunt Sanaq; secura corpora mente Deum. Plena dabit circum quos sufficientia rerum, Non, mihi crede, ulla destituenturope. Perfecta hos Jovae faciet Sapientia claros, Nullus inexhausti finis eritq; boni. Res patet exemplo, tanto manifestius: Eheu Quanto nos docuit nos Ludoica mori. Felix, quae dedicit teneris sapuisse sub annis, Denasci Natam se meminitque Deo, Quae vere experta est post mille pericula, vita Nil brevius; Mundo vanius esse nihil. Ergo sibi recte postrema Mortis in Hora Consuluit; summum quaesiit illa bonum. Ut, memor innatae labis, nec peste nec orco Victa, fide Christi vinceret una sui. En sibi propositam, verbo mediante, coronam Coelitibus gemmis quae decorata gerit. Inde luis poenam non amplius illa timebit: Nesciet illa pati, nesciet illa mori. Vivet
Sanari; atque fide ſalvificante queunt. Hinc juſtis æterna poli jam ſede parata eſt Vita: quibus Dominus grande βραβειο῀ν erit: Et patriam illorum qui præſidet æthere, curam Mente fovet: Regnum magnificumq́; ferent. Quid plura? his dextrâ Jovæ formoſa corona Reſtat inauditis condecorata bonis. His æterna Salus erit absque timore: videbunt Sanaq́; ſecurâ corpora mente Deum. Plena dabit circùm quos ſufficientia rerum, Non, mihi crede, ulla deſtituenturope. Perfecta hos Jovæ faciet Sapientia claros, Nullus inexhauſti finis eritq́; boni. Res patet exemplo, tantò manifeſtiùs: Eheu Quantò nos docuit nos Ludoica mori. Felix, quæ dedicit teneris ſapuiſſe ſub annis, Denaſci Natam ſe meminitq́ue Deo, Quæ verè experta eſt poſt mille pericula, vitâ Nil breviùs; Mundo vaniùs eſſe nihil. Ergò ſibi rectè poſtrema Mortis in Hora Conſuluit; ſummum quæſiit illa bonum. Ut, memor innatæ labis, nec peſte nec orco Victa, fide Christi vinceret una ſui. En ſibi propoſitam, verbo mediante, coronam Cœlitibus gemmis quæ decorata gerit. Inde luis pœnam non ampliùs illa timebit: Neſciet illa pati, neſciet illa mori. Vivet
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0050" n="49[48]"/> <fw place="top" type="header"> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> </fw> <l> <hi rendition="#aq">Quæ niſi ſalvantis precioſo ſangvine <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Christi</hi></hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Sanari; atque fide ſalvificante queunt.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Hinc juſtis æterna poli jam ſede parata eſt</hi> </l><lb/> <l><hi rendition="#aq">Vita: quibus Dominus grande</hi> βραβειο῀ν <hi rendition="#aq">erit:</hi></l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Et patriam illorum qui præſidet æthere, curam</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Mente fovet: Regnum magnificumq́; ferent.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quid plura? his dextrâ Jovæ formoſa corona</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Reſtat inauditis condecorata bonis.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">His æterna Salus erit absque timore: videbunt</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Sanaq́; ſecurâ corpora mente <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deum.</hi></hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Plena dabit circùm quos ſufficientia rerum,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Non, mihi crede, ulla deſtituenturope.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Perfecta hos <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Jovæ</hi></hi> faciet Sapientia claros,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nullus inexhauſti finis eritq́; boni.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Res patet exemplo, tantò manifeſtiùs: Eheu</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quantò nos docuit nos <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Ludoica</hi></hi> mori.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Felix, quæ dedicit teneris ſapuiſſe ſub annis,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Denaſci Natam ſe meminitq́ue <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deo,</hi></hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quæ verè experta eſt poſt mille pericula, vitâ</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nil breviùs; Mundo vaniùs eſſe nihil.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Ergò ſibi rectè poſtrema Mortis in Hora</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Conſuluit; ſummum quæſiit illa bonum.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Ut, memor innatæ labis, nec peſte nec orco</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Victa, fide <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Christi</hi></hi> vinceret una ſui.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">En ſibi propoſitam, verbo mediante, coronam</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Cœlitibus gemmis quæ decorata gerit.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Inde luis pœnam non ampliùs illa timebit:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Neſciet illa pati, neſciet illa mori.</hi> </l><lb/> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Vivet</hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [49[48]/0050]
Quæ niſi ſalvantis precioſo ſangvine Christi
Sanari; atque fide ſalvificante queunt.
Hinc juſtis æterna poli jam ſede parata eſt
Vita: quibus Dominus grande βραβειο῀ν erit:
Et patriam illorum qui præſidet æthere, curam
Mente fovet: Regnum magnificumq́; ferent.
Quid plura? his dextrâ Jovæ formoſa corona
Reſtat inauditis condecorata bonis.
His æterna Salus erit absque timore: videbunt
Sanaq́; ſecurâ corpora mente Deum.
Plena dabit circùm quos ſufficientia rerum,
Non, mihi crede, ulla deſtituenturope.
Perfecta hos Jovæ faciet Sapientia claros,
Nullus inexhauſti finis eritq́; boni.
Res patet exemplo, tantò manifeſtiùs: Eheu
Quantò nos docuit nos Ludoica mori.
Felix, quæ dedicit teneris ſapuiſſe ſub annis,
Denaſci Natam ſe meminitq́ue Deo,
Quæ verè experta eſt poſt mille pericula, vitâ
Nil breviùs; Mundo vaniùs eſſe nihil.
Ergò ſibi rectè poſtrema Mortis in Hora
Conſuluit; ſummum quæſiit illa bonum.
Ut, memor innatæ labis, nec peſte nec orco
Victa, fide Christi vinceret una ſui.
En ſibi propoſitam, verbo mediante, coronam
Cœlitibus gemmis quæ decorata gerit.
Inde luis pœnam non ampliùs illa timebit:
Neſciet illa pati, neſciet illa mori.
Vivet
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/510585 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/510585/50 |
Zitationshilfe: | Etner, Martin: Ehren-Krönlin Jungfräulicher Hertzen. Glogau, 1613, S. 49[48]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/510585/50>, abgerufen am 05.07.2024. |