Neomenius, Johann: Exilii humani Miseria & Consolatio. [Brieg], 1622.QVae mihi Musa dabit lachrymosum condere lessun; Quo cari Pyladis deplorem funus Orestes: Fas cupit ac Pietas sacrum exsequiale Gebhardi. Nos commilitium Phoebeum junxerat unum; Una in Caesareis oculis sociaverat Aula, Inter honoratas animas, prope Numina Divaum; Helvetios atq; Allobrogum lustravimus agros, Et Burgundionum, & Gallorum proxima tempe. Nos nec Eris mordax, nec turpis Acedia fecit Unquam dividuos. Anima est concordia fratrum. Illi mite fuit, non laesum aerugine, pectus; Sed cultum satis, & tinctum Permeßidos undis; Iura Dices doctum, Saidisq;, & quidquid honora Eusebie pulchrum Eunomieq; expromit amicum. Ac nos Bregea dum spe praesumimus Aula, Principis Augusti sub tutelaribus umbris, Lustra aliquot vitae fugientibus addere lustris; Et sacrare Deo vitam, Patriaeq; Duciq;: Hunc Mors in medio cursu prosternit Honoris. Nemo adeo ex voto potis est sibi fingere fata: Nec datur optato cuivis exscendere portu. Imo fallor ego! portum tenet imo Gebhardus! Hic votivus apex, spec & nutricula vitae est. Vita quid his terris? mare triste frementibus undis: Quo facile in Syrtes se mergit naufraga cymba. In coelo superest statio placidißima vitae. Caspar Dornavius F.
QVæ mihi Muſa dabit lachrymoſum condere leſſũ; Quo cari Pyladis deplorem funus Oreſtes: Fas cupit ac Pietas ſacrum exſequiale Gebhardi. Nos commilitium Phœbéum junxerat unum; Una in Cæſareis oculis ſociaverat Aula, Inter honoratas animas, propè Numina Divûm; Helvetios atq; Allobrogum luſtravimus agros, Et Burgundionum, & Gallorum proxima tempe. Nos nec Eris mordax, nec turpis Acedia fecit Unquam dividuos. Anima eſt concordia fratrum. Illi mite fuit, non læſum ærugine, pectus; Sed cultum ſatis, & tinctum Permeßidos undis; Iura Dices doctum, Saidisq́;, & quidquid honora Euſebie pulchrum Eunomieq́; expromit amicum. Ac nos Bregéâ dum ſpe præſumimus Aulâ, Principis Auguſti ſub tutelaribus umbris, Luſtra aliquot vitæ fugientibus addere luſtris; Et ſacrare Deo vitam, Patriæq́; Duciq́;: Hunc Mors in medio curſu proſternit Honoris. Nemo adeò ex voto potis eſt ſibi fingere fata: Nec datur optato cuivis exſcendere portu. Imò fallor ego! portum tenet imò Gebhardus! Hic votivus apex, ſpec & nutricula vitæ eſt. Vita quid his terris? mare triſte frementibus undis: Quo facile in Syrtes ſe mergit naufraga cymba. In cœlo ſupereſt ſtatio placidißima vitæ. Caſpar Dornavius F.
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <pb facs="#f0045"/> <div n="2"> <head/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">Q</hi>Væ mihi Muſa dabit lachrymoſum condere leſſũ;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quo cari Pyladis deplorem funus Oreſtes:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Fas cupit ac Pietas ſacrum exſequiale <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Gebhardi.</hi></hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nos commilitium Phœbéum junxerat unum;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Una in Cæſareis oculis ſociaverat Aula,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Inter honoratas animas, propè Numina Divûm;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Helvetios atq; Allobrogum luſtravimus agros,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Et Burgundionum, & Gallorum proxima tempe.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nos nec Eris mordax, nec turpis Acedia fecit</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Unquam dividuos. Anima eſt concordia fratrum.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Illi mite fuit, non læſum ærugine, pectus;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Sed cultum ſatis, & tinctum Permeßidos undis;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Iura Dices doctum, Saidisq́;, & quidquid honora</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Euſebie pulchrum Eunomieq́; expromit amicum.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Ac nos Bregéâ dum ſpe præſumimus Aulâ,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Principis Auguſti ſub tutelaribus umbris,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Luſtra aliquot vitæ fugientibus addere luſtris;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Et ſacrare Deo vitam, Patriæq́; Duciq́;:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Hunc Mors in medio curſu proſternit Honoris.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nemo adeò ex voto potis eſt ſibi fingere fata:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nec datur optato cuivis exſcendere portu.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Imò fallor ego! portum tenet imò <hi rendition="#k">Gebhardus</hi>!</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Hic votivus apex, ſpec & nutricula vitæ eſt.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Vita quid his terris? mare triſte frementibus undis:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quo facile in Syrtes ſe mergit naufraga cymba.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">In cœlo ſupereſt ſtatio placidißima vitæ.</hi> </l> </lg> </div><lb/> <fw type="sig" place="bottom"> <hi rendition="#aq">F.</hi> </fw> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Caſpar Dornavius</hi> </fw><lb/> </div> </body> </text> </TEI> [0045]
QVæ mihi Muſa dabit lachrymoſum condere leſſũ;
Quo cari Pyladis deplorem funus Oreſtes:
Fas cupit ac Pietas ſacrum exſequiale Gebhardi.
Nos commilitium Phœbéum junxerat unum;
Una in Cæſareis oculis ſociaverat Aula,
Inter honoratas animas, propè Numina Divûm;
Helvetios atq; Allobrogum luſtravimus agros,
Et Burgundionum, & Gallorum proxima tempe.
Nos nec Eris mordax, nec turpis Acedia fecit
Unquam dividuos. Anima eſt concordia fratrum.
Illi mite fuit, non læſum ærugine, pectus;
Sed cultum ſatis, & tinctum Permeßidos undis;
Iura Dices doctum, Saidisq́;, & quidquid honora
Euſebie pulchrum Eunomieq́; expromit amicum.
Ac nos Bregéâ dum ſpe præſumimus Aulâ,
Principis Auguſti ſub tutelaribus umbris,
Luſtra aliquot vitæ fugientibus addere luſtris;
Et ſacrare Deo vitam, Patriæq́; Duciq́;:
Hunc Mors in medio curſu proſternit Honoris.
Nemo adeò ex voto potis eſt ſibi fingere fata:
Nec datur optato cuivis exſcendere portu.
Imò fallor ego! portum tenet imò Gebhardus!
Hic votivus apex, ſpec & nutricula vitæ eſt.
Vita quid his terris? mare triſte frementibus undis:
Quo facile in Syrtes ſe mergit naufraga cymba.
In cœlo ſupereſt ſtatio placidißima vitæ.
Caſpar Dornavius
F.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/508305 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/508305/45 |
Zitationshilfe: | Neomenius, Johann: Exilii humani Miseria & Consolatio. [Brieg], 1622, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/508305/45>, abgerufen am 16.02.2025. |