Rolle, Jacob: Parentatio gratiarum actoria. Breslau, 1635.ad proprietatem, nec ad satietatem, sed ad legem At dices, levius eßet malum, nisi unica foret indolis C
ad proprietatem, nec ad ſatietatem, ſed ad legem At dices, levius eßet malum, niſi unica foret indolis C
<TEI> <text> <body> <div type="fsOtherPublication" n="1"> <p> <pb facs="#f0017" n="[17]"/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ad proprietatem, nec ad ſatietatem, ſed ad legem<lb/> conceßum: id bonâ fide creditori reſtituendum.<lb/> Quod ſi volens & lubens facis, animo exultans cum<lb/> Hiobo, præglorioſis ſimo illo Cruc</hi>i<hi rendition="#i">gero, exclamabis:</hi><lb/> Dominus dedit, Dominus abſtulit<hi rendition="#i">:</hi> ſit nomen<lb/> ejus benedictum. <hi rendition="#i">Ille malum est nomen, qui<lb/> appellanti creditori convicium facit, & ægrèfert<lb/> ſuo uſui precariò, nec definitè creditam pecuniam<lb/> ab ſe repeti.</hi></hi> </p><lb/> <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">At dices, levius eßet malum, niſi unica foret<lb/> filia, ſperatus ſenii baculus. Eſto: ſed ſolatio hoc<lb/> tibi ſit, quòd maturè mortua, multis malis futuris,<lb/> morbis aliisꝙ́ vitæ moleſtiis erepta: quæ omnia &<lb/> illi & tibi ſuperſtiti metuenda fuisſent. Ac<lb/> quò magis unica fuit, cò magis ipſi optimè velis:<lb/> cui melius proſpectum non est, quàm quod ſeculi cor-<lb/> ruptelis & fortunæ tempeſtatibus exempta, in ſinu<lb/> Abrahami inter conſortia Angelorum beatè ac-<lb/> quieſcat. Quemadmodum obſeßi conjuges &<lb/> liberos ſuos in tuta loca trausferunt, ne extremis<lb/> anguſtiis eorum mollicie & lamentis infringantur:<lb/> ſic providus ille Supremus Parens Filiam tuam<lb/> venturis ſeculi deterioris malis ſubduxit, ne ſib<gap reason="illegible" unit="chars" quantity="1"/>ipſi<lb/> ſuperſtes infeliciter periret. Plurima ingenia<lb/> procul à bonæ frugis ſpe, quam primâ ætate oſten-<lb/> derant, deflexére. Quanquam talia de illa bonæ</hi> </hi><lb/> <fw type="sig" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">C</hi> </hi> </fw> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">indolis</hi> </hi> </fw><lb/> </p> </div> </body> </text> </TEI> [[17]/0017]
ad proprietatem, nec ad ſatietatem, ſed ad legem
conceßum: id bonâ fide creditori reſtituendum.
Quod ſi volens & lubens facis, animo exultans cum
Hiobo, præglorioſis ſimo illo Crucigero, exclamabis:
Dominus dedit, Dominus abſtulit: ſit nomen
ejus benedictum. Ille malum est nomen, qui
appellanti creditori convicium facit, & ægrèfert
ſuo uſui precariò, nec definitè creditam pecuniam
ab ſe repeti.
At dices, levius eßet malum, niſi unica foret
filia, ſperatus ſenii baculus. Eſto: ſed ſolatio hoc
tibi ſit, quòd maturè mortua, multis malis futuris,
morbis aliisꝙ́ vitæ moleſtiis erepta: quæ omnia &
illi & tibi ſuperſtiti metuenda fuisſent. Ac
quò magis unica fuit, cò magis ipſi optimè velis:
cui melius proſpectum non est, quàm quod ſeculi cor-
ruptelis & fortunæ tempeſtatibus exempta, in ſinu
Abrahami inter conſortia Angelorum beatè ac-
quieſcat. Quemadmodum obſeßi conjuges &
liberos ſuos in tuta loca trausferunt, ne extremis
anguſtiis eorum mollicie & lamentis infringantur:
ſic providus ille Supremus Parens Filiam tuam
venturis ſeculi deterioris malis ſubduxit, ne ſib_ipſi
ſuperſtes infeliciter periret. Plurima ingenia
procul à bonæ frugis ſpe, quam primâ ætate oſten-
derant, deflexére. Quanquam talia de illa bonæ
indolis
C
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/508214 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/508214/17 |
Zitationshilfe: | Rolle, Jacob: Parentatio gratiarum actoria. Breslau, 1635, S. [17]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/508214/17>, abgerufen am 17.07.2024. |